Het is hier echt geweldig, alles is hier zo mooi en rustig en iedereen op straat spreekt je aan alsof ze je al jaren kennen. Deze week kon ik eigenlijk niet zoveel doen in het weeshuis want de kinderen zijn allemaal weg omwille van een 15daags durend festival. Dus besloten badri en ik om de cultuur te leren kennen en ging ik 2 dagen alle tempels bezichtigen. Het is ongelooflijk hoe rijk dit land wel is. Ze hebben zo een grote culturele achtergrond en leven hier met massaal veel verschillende godsdiensten doo elkaar maar iedereen respecteerd de ander. Maar ik kan hier zoveel schrijven over wat ik zag maar als je het niet ziet kan je je het niet voorstellen dus jullie zullen moeten wachten to ik thuis ben om de fotos te bekijken en dan zal ik alles wel in geuren en kleuren vertellen. Na 2 dagen de toerist uit te hangen gng k naar het wees huis om aan mijn ruimte te beginnen maar ik kon niet veel den want alles is gesloten en ik heb ook de inspraak van de kinderen nodig. Tch begon ik met enkele schetsen te maken en uit te schrijven wat ik zoal ga doen. de dagen erna bezocht ik steeds in de namiddag enkele boedischtische stupa. Deze staan bovenop de berg en het uitzich is gewoon m stil van te worden. De eerste stupa deed ik samen met twee kinderen ie mijn gisen waren maar de dag erna tok ik er alleen op uit met juist twee flessen water bij mij. Ik wist totaal niet hoe ik daar zou geraken maar ik begon gewoon te stappen en ik zou zel zien waar ik uitkwam. Het was de mooiste3 wandeling tot nu toe. Ik leerde mensen kennen,ik had ongelooflijke uitzicten, ik zag mijn eerste slang van ongeveer een meter lang ofzo maar toen ik dit vertelde ze dat dit gewoon de kleinste waren dus ik kijk uit om de grote te zien. Ik weet niet waar ik overal was maar ik ben gewoonwweg een stu door de "jungle" gegaan omdat ik wist dat het boven op de berg was. en na meer dan een uur klkimmen bereikte ik het kloster en hier straalde zoveel rust van uit. Je kon gewon bij de monikken gaan zitten en genieten van de stilte. En het grote verschil met de dag ervoor was dat dit klooster niet toeristisch is. De dag erna kwamen er 3 iranezen bij ons logeren omdat deze de week ervoor een vriend verloren waren bij het kajakken maar ze kunnen het lichaam niet vinden. Dus tot vandaag is er stil hoop dat de persoon die overboord viel toch uit het water is geraakt en ergens in de jungle is. Maar het is onwaarschijnlijk dat hij nog leeft maar we blijven zeken. Deze iranzen zijn zo een sterke en symphatiee mensen. Vooral de man (mohamed) maakt een diepe indruk op mij. Hij is zo overtuigd van zijn doel en vl overgave. Ondanks hij zijn beste vriend verloor blijft hij mensen helpen en lachen. Hij is al meer dan drie jaar aan het trekken met zijn fiets en hij begon eraan met 300dollar. Hij werkt nooit dus hij overleeft door mensen te helpen die hem dan een nacht te slqapen en eten geven. Derze persoon moet je echt ontmeten. Nog zo iemand die ik leerrde kennen was Zusma, zij is een meisje van 6 jaar oud die in het weeshuis leeft. Eigenlijk heeft ze niets maar toch lijkt we het gelukkigste meisje ter wereld. Ondanks ze geen engels of heel weinig engels spreekt kan ik toch pefect met haar communiceren. Ze is gewon zo onschuldig en eerlijk en ze houd ervan om mij overal mee nrtoe te nemen en mijn gids te spelen. Ze noemt mij haar grote broer en voor deze drie maand zal ik dit proberen te zijn voor haar. Er was echter wel en klein pobleem gisteren. Wanneer ik naar beed ging zag ik dat mijn geld op mijn bed lag en dit kon niet want het zat in mijn tas. Blijkbaar wa er iemand in mijn kamer geweest en had deze een beetje geld gestolen. Het was ongeveer een 30 euro. Ik vertelde dit aan badri en hij zal dit oplossen zegt hij en hij gaf mij een groot slot. Maar dit voorval weegt niet op tegen alle goede dingen hier. En diegene die het stal heeft wss niets en kan je het dan kwalijk nemen?Wat niet wil zeggen dat ik het goedkeur, zker niet. Maar je moet altijd afsluiten met iets positiefs dus vegeet snel dit kleine voorval en onthou gewoon dat ik het hier geweldig naar mijn zin heb. Er is zoveel meer dat ik met vertellen maar ik wrd het typen stilaan beu dus wacht tot ik thuis ben en dan zal je alles wel horen.
