Ik ben nu net terug van de trekking en zal hier maar keer iets zetten. Maar niet zoals vorige keren elke dag beschrijven want dit is veel te veel. We zijn begonnen met een rafting. Dit was op zich heel leuk maar minder spectactulair dan verwacht. Maar gewoon het schitterende weer en supermooie natuur maken dit wel goed. En daarbij ook gewoon de mensen en het plezier dat je samen hebt. Na het raften ging het richting chitwan voor enkele dagen. De rit naar chitwan duurde wel enkele uren langer vanwege een ongeluk. Een motto met daar op 4 mensen was onder een bus gereden. Met als gevolg 2 doden en 2 zwaargewonden. Bij ons zetten ze daar tent over en sluiten baan gedeeltelijk af maar hier leggen ze er gewoon vuilniszak over en je moet er maar rond rijden of stappen. In chitwan gingen we als eerste met kano gaan varen op zoek achter krokodillen en andere zeldzame dieren. Dit was de perfecte manier om op te staan want moesten er wel al voor 6u uit.Eens het varen gedaan was en na het zien van veel vogels en enkele krokodillen trokken we naar de geboorteplaats van de olifanten. Dit voelde beetje aan als een schooluitstapje want in groep met gids terwijl je makkelijk alleen kon doen maar was wel fijn om uitleg te krijgen. Hierna volgde dan wel het plezantste van de dagen in chitwan. We zijn naar de badplaats voor olifanten geweest en konden daar samen met olifanten baden. Echt iets wat je gedaan moet hebben als je het mij en mieke vraagt. Dus kropen we boven op rug van olifant om zo rivier in te gaan en douche te krijgen en erna paar keer afgegooid te worden. Hans die deed dit niet maar als je mij vraagt miste hij echt iets. Achter dit was het tijd van een olifantensafari. We kwamen onderweg enkele neushoorns, herten, krokodillen enz tegen maar doordat je met 4 op 1 olifant zat was dit niet confortabel maar je moet dit wel gedaan hebben. Zelf eerst nog wat toeren moeten uithalen omdat gewicht niet in evenwicht zat en dus moesten ik en mieke wisselen van plaats maar boven op olifant is dit makkelijker gezegd dan gedaan. Toen terug waren in hotel zag ik dat mijn handdoek gestolen was. Zou niet weten wat iemand met vuile handdoek moet maja kijk. De laatste dag moesten we om 6 uur opstaan om vogels te gaan bekijken maar uiteindelijk zagen we misschien 4 vogels en dan nog vogels die je hier overal ziet. Maar terug ideale manier om wakker te worden. De dag erna gingen we naar pokhara want vanaf daar zou trektocht effectief beginnen. Maar eerst moesten we geld zoeken want ze waren ons klein detail vergeten vertellen, namelijk dat de hotelletjes onderweg niet in de prijs inbegrepen waren dus dit kost ons nog eens een 200euro extra maar achteraf gezien was dit zeker zijn geld waard. AL was de zoektocht naar geld ook wel de moeite want vanwege het festival werktte geen enkele geldautomaat. Uiteindelijk na 3uur zoeken toch een wisselkantoor waar ze zonder automaat geld konden afhalen van onze visa. Dit is goed voor 1 keer maar je hebt totaal geen overzicht van wat ze doen en dus moet je er maar vanuit gaan dat ze eerlijk zijn. En dan begon de trektocht uiteindelijk. Deze was echt zalig gewoon. Ook al hebben we zwaar afgezien en kou gehad. Maar dit was zo mooi dat je al de rest gewoon vergat. Het feit dat het soms zo zwaar maakte het misschien wel nog mooier want dan was je blij dat je die dag op bestemming waard en kon je nog meer genieten van de omgeving. Na de 3de dag ofzo waren we in hotelletje waar er volleybal terrein aan was en ik en mieke dan maar besloten om gewoon aan nepalezen te vragen om mee te spelen want daar niets anders te doen. We hebben ons echt rot geamuseerd toen en er bijnaam aan overgehouden. Ineens noemden die ons kanchi(mieke) en kancha(ik). We weten wel niet wat het betekende dus ze konnen ons evengoed uitschelden maja. We zijn diezelfde mensen wel nog paar keer tegengekomen achteraf en terug gevolleybalt. Er waren wel 2 dingen waar we moesten aan wennen. Dit waren de koude nachten en dan het uur om te gaan slapen. Iedereen kruipt hier om 7 uur in zijn bed want om 6u donker. De eerste dagen was dit echt moeilijk maar na enkele zware dagen waren we al blij dat we zo vroeg in bed konden. Maar dan was er nog de koude. Het was de eerste keer in mijn lewven dat ik met lange broek, trui, muts , handschoenen , slaapzak en donsdeken moest slapen. We zijn echt van het ene uiterste in het andere gevallen. We vertrokken bij +35 om tot -15 te gaan en dan terug naar +35 graden te gaan . Dit was op zich wel eens een ervaring. Eens we aan onze eindbestemming waren was het echt super. Ik denk dat dit 1 van de mooiste dingen moet zijn die je in de bergen kan zien. Op 4130m hoogte zitten en dan gewoon omringt worden door de hoogste bergen ter wereld in een stralende zon. Alle bergen rondom ons waren meer dan 8000m hoog dus wel vrij indrukwekkend. Hier dan ook eens de moeite gedaann om rond 5u op te staan en te gaan kijken naar de zonsopgang. Dit was wel de moeite maar zo enorm koud. De terugweg was misschien nog wel mooier want dan door echt authentieke bergdorpjes gegaan. Maar wij dachten dat het enkel dalen zou zijn maar dit viell een beetje tegen. Er was nog heel wat klimwerk ook. Waar ik ook enorm van verschoten was, was het eten. Ondanks alles zo primitief is slagen ze er telkens in om goed eten te maken. Je mag wel niet kijken naar de keuken en waar het in gereed gemaakt word want dit is degoutant. Je leert hier wel om niet te eten met je ogen, je moet wel. Ik wil niet altijd weten wat we aten maar uiteindelijk was het lekker dus is er geen enkel probleem. Op de laatste dag van de trekking hadden we uit het niets ineens een feestje in het "hotelletje". Die dragers draaiden ineens muziek volledig open en dan maar beginnen dansen. Dit was misschien wel de leukste avond van allemaal. Na de trektocht besloten we om toch nog enkele dagen in phokara te blijven want iedereen is daar zo vol lof over en we hadden geen tijd gehad om het te bezichtigen. Daar hebben mieke en ik ons wel eens laten gaan met eten en echt genoten van de avondjes. Gwoon rustig restaurantje doen, cocktailtje drinken, hapje nadien en dan nog pintje erna. Dus gewoon genieten. Phokhara is idd wel heel mooi en moet je gezien hebben als je hier bent. Waarschijnlijk gaan ik en mieke nog wel eens terug maar dan met ons 2 op scooter en daar dan paragliding. Maar dit is voor op het einde want nu eerst paar weken terug volop tegen de stage aanleggen.De ruimte is leeg en heb alle doc dus kan er echt tegenaan gaan nu. Ook staat er ondertussen al muur op het dak voor de veiligheid. Gisteren dan uiteindelijk busrit van 8u gemaakt om terug naar kathmandu te komen en hier nachtje in hotel te blijven. Ik en mieke hebben hier eindelijk iets zoals disco gevonden die langer dan 12u open is en dus daar maar naartoe getrokken. Het was echt zalig. Keer kunnen dansen en op muziek van bij ons en niet dit van hier. Het was uiteindelijk 4 uur als we in bed lagen maar toch nog snel uit bed geraakt. Hier is het nu 11.15 en ga stoppen met typen want is te goed weer om binnen te zitten en ik wil naar weeshuis om met kinderen te werken.
