Na een nogal emotioneel afscheid in Zaventem begint eindelijk het avontuur waar ik zo lang naar heb uitgekeken. Hoewel het regende toen we Dentergem verlieten om kwart voor 5 ’s morgens, was de lucht boven Zaventem redelijk clear. Maar goed ook, want SN had blijkbaar niet zo veel naar Oslo reizende passagiers, waardoor ze ons in een minivliegtuig vervoerden, dat dan nog maar voor de helft volzat. De ‘grootte’ van het vliegtuig had zo zijn implicaties, ik verschoot mij namelijk een ongeluk toen de wielen inklapten en net boven Oslo weer uitklapten…

Tijdens het vliegen kon ik nog even wat dingen lezen over het bedrijf waar ik ging werken enz., want daar had ik in die laatste hectische week geen tijd meer voor gehad. Ik zat aan het raampje (niemand naast mij) dus die schoenen gingen uit en af en toe gluurde ik even naar beneden. In Denemarken was het alleszins mooi weer, ik heb enkele gigantische meren kunnen zien, zeer mooi. In Oslo was er ook geen wolkje te bespeuren, ik heb zelfs vanuit het vliegtuig het opera gebouw kunnen onderscheiden. We hadden dat vorige zomer niet bezocht op biotrip, maar ik heb het nu toch gezien é, al was het van zeer hoog J.

In Oslo moest ik vijf uur wachten op mijn volgende vlucht, maar met bijna 40 kg bagage kan je bijna geen kant uit. Niet dat er veel te beleven valt in die luchthaven, het heeft zelfs anderhalf uur geduurd eer ik zetels vond om in te wachten, hihi.

Het tweede vliegtuig zat wel stampvol… met Noren! Alle informatie die werd omgeroepen aan boord was dan ook in het Noors. Bepaalde dingen zeiden ze wel in het Engels, maar toen had ik niet door dat het Engels was tot hun boodschap bijna ten einde was, hehe. Ik zat ook bij deze vlucht aan het raampje, maar veel kon ik niet zien, wolken alom! Tot plots, niet ver van Tromsø, ik bergtoppen kon zien…met SNEEUW!! Iiii Toen de piloot uiteindelijk zei dat we gauw gingen landen zijn we eerst zeker 20 minuten door een immens wolkenpakket gevlogen. Uiteindelijk sprong mijn hart even drie centimeter hoger toen de stad in het zicht kwam. Ik probeerde uit de lucht verschillende dingen te herkennen van de duizenden foto’s die ik al had bekeken, maar dat was niet zo evident.

Bij het wachten op de bagage praatte ik nog even met de gast die naast mij op de vlieger zat, tot ik plots een warme, zachte stem hoorde zeggen: Are you Lies? (Helaas geen naambordje dus ;)). Dat was Chris, Sabine (m’n begeleidster) haar man. Chris vertelde me dat Sabine en hij eigenlijk niet in Tromsø wonen, maar drie eilanden verder op 70°NB (alé 69 en ne grote klets). Het was nog een uurtje rijden in hun steesiewagen, hoewel het maar 25 km van de luchthaven was (bergen betekenen ommetoeren en water betekent tunnels of bruggen en dus nog meer ommetoeren). Het was echt supergenieten voor mij, dat ritje in de auto, amai, ik was zoo overweldigd door de fjord, de bergen, de sfeer… Die eerste ervaring van Tromsø en omgeving ga ik niet snel vergeten. Ik was echt sprakeloos en Chris vond dat grappig J.

Aangekomen in hun huis, hoorde ik mijn naam roepen door twee lieve kleine bubbels van 2,5 en 5 jaar (Jack en Katy, de twee adorable kindjes van Sabine en Chris). Met een immens Engels accent waar ik even moest aan wennen riepen ze: Lies, we made you muffins. Misschien even voor de duidelijkheid: Chris is Engelsman en Sabine is half Schots, half Duits. Sabine woont al 12 jaar in Tromsø. Allebei werken ze bij AN (de naam van het bedrijf waar zij werken en waar ook ik werk ga ik hier niet voluit typen).

Nadat de kindjes in bed zaten, aten we heilbout (een stukje van een immens zwaar beest, gevangen door een collega van het werk) met grote patatten en gestoofde worteltjes en broccoli. Ik heb trouwens nog nooit zo’n lekkere heilbout gegeten, vers gevangen uit de fjord die we vanuit het venster konden zien en superlekker klaargemaakt door Sabine.

Daarna aten we dus verjaardagsmuffins. Echt, m’n 23^ste verjaardag ga ik niet gauw vergeten! Ik raad iedereen trouwens ten sterkste aan je verjaardag te vieren in Noorwegen; vorig jaar vierden we m’n 22^ste verjaardag te midden de toendra in de Hardangervidda (ook in Noorwegen) tijdens onze biotrip en dat was ook amazing!! Bedankt trouwens aan iedereen voor de wensen!

Bijlagen:
S6000159.JPG (677.3 KB)   

21-08-2009 om 16:30 geschreven door liesvste