Toen ik hoorde dat de harmonie Sint-Cecilia Aarsele twee geslaagde herfstconcerten gespeeld had vorig weekend, begon het bij mij nog meer te kriebelen om eindelijk ook weer eens deftig te musiceren.

Zoals ik eerder al vermeldde, mocht ik van de dirigente van het harmonie orkest van Tromsø afgelopen dinsdag voor de eerste keer hun repetitie bijwonen. Een grappig detail is dat de repetities doorgaan in de feestzaal van het psychiatrisch ziekenhuis (!) hier in Tromsø.

Nu, ook al ben ik hier al anderhalve maand, het is niet zo dat ik al het hele busnetwerk uit mijn hoofd ken… Dus wat raad je, inderdaad, ik zat op de verkeerde bus :s.

Het is te zeggen, ik had wel degelijk de bus naar Åsgård sykehus genomen, maar die stopte blijkbaar aan de achterkant van het ziekenhuis. Eerder had ik naar de dirigente gebeld voor instructies eens ik aan het ziekenhuis was. Ik had namelijk geen idee waar ik de festsal kon vinden. Ik volgde dus haar beschrijvingen, maar vanaf de verkeerde plek aiai.

Op een gegeven moment kwam ik in een superlange gang terecht. Ik wandelde en wandelde – het duurde bijna 10 minuten eer ik die gigantisch lange gang had afgewandeld – en kwam uiteindelijk uit in een andere gigantisch lange gang… Nu moet je weten dat er echt niemand in die eindeloos lange gang te bespeuren was, aan wie ik eventueel kon vragen waar die festsal was. Daarom besloot ik gewoon op een willekeurige deur te kloppen – met een klein hartje weliswaar, je kon namelijk nooit weten dat ik toevallig de deur met de dwangbuispatiënten had gekozen :p – en te hopen dat iemand zou opendoen. De deur werd geopend door een verpleger – gelukkig ;) – en na zeker nog een half uur te hebben rondgedoold in het ziekenhuis – nee zijn uitleg was niet zo verduidelijkend – kwam ik uiteindelijk terecht in de feestzaal. We repeteerden vooral Frank Sinatra liedjes, voor het concours van zaterdag.

Ook al had ik slechts één repetitie bijgewoond, toch mocht ik zaterdag al meespelen in het concours georganiseerd door Norges Musikkorps Forbund Nord-Norge. We eindigden tweede in onze categorie… Er waren echter maar twee orkesten in onze categorie, dus mensen met een eerder negatieve kijk op het leven zouden kunnen zeggen dat we laatstes eindigden :p.

’s Avonds zijn we met zijn allen nog iets gaan drinken in een café ‘Paletten’ genaamd, om te vieren J. Kristine (mijn roomie) was ook meegekomen. Ze studeert aan het conservatorium hier, dus kent ze heel wat van de ‘muziekmensen’ J. Ze stelde mij voor aan een Zuid-Afrikaanse trompettist en dus kon ik nog eens Nederlands/Zuid-Afrikans praten J.

Verder is mijn biologische klok helemaal in de war, gezien het hier al om 15u pikkedonker is. Ik kan mij nu al beter inbeelden hoe het zal zijn als de zon niet meer opkomt. En… eerlijk… ik kijk er niet echt naar uit :s… Ik denk dat ik de hele dag geeuwend zal doorbrengen. Het zal echt deugd doen om met Kerstmis eens naar huis te komen en weer wat echte vitamine D op te doen.

01-11-2009 om 23:20 geschreven door liesvste