Gisteren was het niet alleen een topdag voor Floor (haar verjaardag), ook voor mij was het één van de bijzonderste/intensiefste/mooiste dagen hier in Noorwegen tot nu toe.

Er kwamen nl. ‘grote’ klanten op bezoek die dag en dat betekende de hele dag vergaderen. Iedereen die aan hun project werkte, moest een presentatie geven. Gezien ik de voorbije dagen op een deeltje van hun project gewerkt had, moest ook ik een presentatie geven :s. Ik verving eigenlijk de persoon die hier normaal voor verantwoordelijk is, want die is op reis. Dat ik zenuwachtig was, moet ik waarschijnlijk niet zeggen…

Alles verliep uiteindelijk goed en ook de bijkomende vragen kon ik enigszins in relatief deftig Engels beantwoorden. Missie geslaagd dus J.

’s Middags was er lunch in Polaria, dit is een soort Sea-Life center, maar dan met dieren die in de Arctische omgeving voorkomen. Het bijzonderste aan dit aquarium zijn de ‘bearded seals’. Deze soort zeehonden komt voor nabij Svalbard (Spitsbergen). Hun naam (zeehond met baard) vertelt eigenlijk perfect hoe ze eruit zien (check ook de foto’s op m’n fotosite). Op hun neus staan enorme snorharen die ze in hun natuurlijke habitat gebruiken om voedsel te zoeken. Ze duiken onder het ijs naar de bodem van de zee waar het redelijk donker is en ‘snuffelen’ dan de zeebodem af op zoek naar schelpen, inktvissen en bodemvissen.

Elke dag, rond 12u30 worden de zeehonden gevoederd. De ideale gelegenheid dus om eens een kijkje te gaan nemen (met de klanten). Het voederen gebeurt in combinatie met het aanleren van bepaalde bewegingen, die veterinaire controles kunnen vergemakkelijken (zoals bvb. openen van hun mond, of uit het water komen op commando).

’s Namiddags volgde nog meer vergaderen – redelijk intensief was dat – maar nadien vroeg een collega of ik geen zin had om mee te gaan naar Hella. Dat is een plaatsje op het eiland Kvaløya (wat letterlijk walviseiland betekent) op drie kwartier rijden van hier (30km).

Misschien even de geografie van de streek wat herhalen :p: Tromsø is een eiland, dat aan de ene kant (in het oosten) verbonden is met het vasteland, via een lange brug; aan de andere kant (in het westen) is het eiland verbonden met Kvaløya, ook via een lange brug (Google maps is misschien duidelijker dan mijn beschrijving).

Het enige wat ik hierover ga vertellen is dat deze trip één van de mooiste dingen is die ik tot nu toe heb beleefd. Ik denk dat de foto’s op m’n fotosite dit bevestigen.

Misschien nog wat meer info over die plaats, Hella. Tromsø bestaat al een hele tijd, maar is ‘een tijdje geleden’ helemaal vernieuwd. Enkele van de oude oorspronkelijke huizen zijn daar, in Hella, heropgebouwd. Het is dus een beetje als een openlucht museum. Het is gelegen vlak bij de fjord, waardoor, vooral in de lente als het warmer weer wordt, er veel mensen naartoe trekken om er te picknicken, te vissen, vrienden te ontmoeten,… Ik denk dat je het een beetje kan vergelijken met de Blaarmeersen maar dan duizend keer mooier!

Midden in de fjord ter hoogte van Hella, ligt trouwens een klein eilandje. M’n collega vertelde me dat er muskusossen uit Groenland op leven! Blijkbaar werden die ingevoerd en daar losgelaten voor een project van de universiteit. Ik zat te denken… we kunnen anders eens een bootje huren en een biotripje doen naar dat eilandje, wat denk je? Een paar mooie fotootjes trekken J.

En zoals Joost Swegers het zo mooi zing, the best is yet to come… toen we terugkeerden naar Tromsø, zagen we plots RENDIEREN langs de kant van de weg liggen!!! Ik kwam helemaal zot!!! Het waren er drie, maar Rudolf was er niet bij, want geen van hen had een rode neus (haha). Ik probeerde wat foto’s te nemen, maar het was nogal ver… Dus ik hoop dat ik er later nog beter zie. M’n collega vertelde dat als het eten hoger op de bergen opraakt, ze afdalen en dan de tuinen van de mensen kaal eten J. *Surrealistisch, een rendier in den hof*

Andere weetjes:

- Tijdens de lunch in Polaria, heb ik voor de eerste en laatste keer zeehond gegeten :s… Normaal heb ik redelijk wat principes als het op het consumeren van wildlife aankomt, daarom wil ik de situatie wel even schetsen zodat jullie geen rare dingen van mij beginnen denken J.

(1) In tegenstelling tot België is het grootste deel van de Noorse bevolking visser. Hiermee bedoel ik dat praktisch iedereen wel een vislijn in zijn garage liggen heeft (en sommigen nog veel meer natuurlijk) en regelmatig naar de fjord gaat om te vissen. (2) In tegenstelling tot de Noordzee zijn de Noorse wateren nog enorm rijk aan vis. De Noordzee is immens overbevist en bijgevolg praktisch leeg, maar hier wordt nog kabeljauw en heilbot bovengehaald die zo groot zijn en minstens zo zwaar wegen als ik! Bijgevolg is de mentaliteit hier helemaal anders dan bij ons. Daarmee wil ik zeggen dat de mensen hier als het ware nog ‘dichter bij de natuur’ leven en zich dus voeden met hetgeen er is. Gezien ik mij dus zo goed mogelijk probeer aan te passen aan Noorse gewoontes, heb ik één keer zeehond gegeten J. Voor de nieuwsgierigen, het smaakte een beetje naar rosbief…

- Mocht iemand van jullie zo zot zijn om met de auto naar hier te komen (é Rian :p), heb ik twee mededelingen: (1) het schijnt dat je om van het zuidoosten van Noorwegen helemaal tot in Tromsø te geraken, er 2,5 dagen over doet. Dit enerzijds omdat er een hoop bergen zijn, waar je over of langs moet, wat dus ommetoer betekent, maar anderzijds ook doordat de Noorse regering slechts investeert in infrastructuur tot aan Trondheim. Er zijn hier wel geasfalteerde banen, maar blijkbaar in slechtere staat dan die ten zuiden van Trondheim. (2) Moest je hier uiteindelijk geraken, hou dan rekening met de verkeersregel ‘voorrang van omhoog’. Dit houdt in dat iedereen die van de berg komt, voorrang heeft op degene die op een horizontaal stuk weg rijdt… Ik denk dat dit ergens wel heel logisch is, zeker als hier binnen een paar maand 1m sneeuw zal liggen… *icy*!!

- Noren zijn rare mannen als het op eten aankomt, dat heb ik al een paar keer laten vallen… Maar nu, beste lezer, zou ik me toch maar goed vasthouden aan te takken van uw stoel… vanavond heb ik FRIETEN IN DEN OVEN klaargemaakt en opgegeten!! Ik was daarnet aan het skypen met mama en ze ging mij bijna komen halen, omdat ze dacht dat de koude mijn anders zeer logisch denkende hersenen had aangetast… Maar hoe ga je dus te werk, dat is beslist wat u zich afvraagt, wel u kope een zak diepvriesfrieten, u kope een rol bakepapir (bakpapier), u neme een oven, u legt wat bakepapir op de rooster, u strooie wat frieten uit op het papier, u zet de oven op 225°C en u wacht zo’n 20 minuutjes tot ze goudgeel worden… en het was wel nog lekker! Maar ik heb toch nog liever echte Belgische frieten!

- Hier op het appartement is alles ok. Kristine en ik zijn goede vriendjes aan het worden. Gisteren hadden we allebei veel nood aan een nachtelijke avondwandeling, om onze gedachten wat te verzetten. Het was enorm aan het gieten hier, dus tegen dat we terugkwamen op het appartement waren we doorweekt (check de foto).

26-09-2009 om 12:07 geschreven door liesvste  

22-09-2009 om 00:00 geschreven door liesvste  

Wel, zaterdag ben ik eindelijk eens de stad wat meer gaan verkennen. Na mijn werk heb ik daar meestal geen tijd meer voor omdat ik nog eten moet maken en als dat klaar is het al pikkedonker (rond 18u30-19u begint het te donkeren).

Eerst ben ik langs de fjord naar het turistkontor gewandeld, want een geïnformeerde vrouw is er duust waard ;). Een hele lieve meneer gaf me een hoopje folders mee en enkele adressen om goedkoop ski’s te kopen. (Iedereen praat over voorbereidingen treffen voor de sneeuw tegenwoordig.) Ik besloot om de informatie later op mijn kot eens grondig door te nemen en eerst gewoon wat rond te wandelen, beetje ‘avontuurlijk’ doen hé :p. Soms had ik echt het gevoel dat ik in een postkaartje aan het wandelen was. Ik volgde de fjord en kwam uiteindelijk bij de grote brug die het eiland verbindt met het vasteland.

Als je Tromsø intypt bij Googleafbeeldingen, krijg je beslist foto’s te zien van Ishavskatedralen (of de IJszeekathedraal). Deze meest noordelijke kathedraal van de wereld heeft een zeer speciale architectuur en is één van de toeristische trekpleisters van Tromsø. Gezien de kathedraal aan de overkant van de brug staat, dus op het vasteland, behoort ze eigenlijk tot Tromsdalen. Voor zover ik het begrijp moet dit een deelgemeente zijn van Tromsø. Gezien ik nu toch aan de brug was, besloot ik om eens de kathedraal te bezoeken aan de overkant.

Toen ik zo ongeveer halverwege de immens lange brug was, begon het te regenen lijk zot en waaien amai. De brug zelf is nu niet echt iets waar je van geniet om over te wandelen, tenzij je burgerlijk ingenieur of architect bent/studeert :p. De voetgangerszone wordt nl. slechts gescheiden van de voorbijrazende auto’s door een zielige ijzeren reling. Ik stapte dus goed door om zo snel mogelijk de kathedraal te bereiken in een zo weinig mogelijk doorweekte toestand J.

Ik moet zeggen dat ik de architectuur vanbuiten echt wel mooi vind. Waarschijnlijk zal de kathedraal bedekt met sneeuw nog meer tot haar recht komen.

Helaas kon ik niet naar binnengaan om daar het heel grote glasraam te bewonderen (had ik ergens gelezen), omdat er net een huwelijk plaatsvond. Stel je voor: trouwen op zo’n sprookjesachtige plaats. De bruid en de bruidsmeisjes hadden een wit kleed aan, maar de moeder en tantes (denk ik) droegen een ‘bunad’. Dat is de typisch Noorse klederdracht. Blijkbaar bestaat het ook voor mannen, met i.p.v. een geruite rok een soort kniebroek met lange kousen.

Zondag ben ik vooral thuis gebleven. Kristines (mijn roomie) ouders waren in Tromsø dit weekend en kwamen ons bezoeken (ze komen oorspronkelijk uit de Lofoten, maar wonen nu helemaal in het zuiden van Noorwegen).

In de late namiddag ben ik eens uphill gegaan, i.p.v. downhill naar het centrum. Uphill ligt nl. het zwembad en ik wilde de openingsuren daarvan eens checken. Ik keek eens door het raam en het bleek nogal een dodgy geval te zijn. Het is 15m lang denk ik en de verf bladert zo af, haha.

Toen ik daar zo aan het zwembad stond, hoorde ik muziek… Ietwat nieuwsgierig ging ik erop af en ik kwam uit bij het voetbalstadion! Jaja, homecourt (zeggen ze dat zo van een voetbalploeg?) van Tromsø IL (oftewel FC Tromsø). Hoewel het stadion meer geleek om dat van Olsene Sportief dan op dat van RSC Anderlecht, is dit de meest noordelijke voetbalploeg van de wereld die op een hoog niveau speelt.

Vandaag dan (mandag) was het redelijk druk op het werk! Ik moet donderdag een presentatie geven en ik moet me nog redelijk inwerken in de materie …

Vanavond ben ik met Sabine (m’n begeleidster) naar de spar geweest. Eindelijk begin ik die Noren met hun bizarre verpakkingen en eetgewoonten wat te begrijpen.

Hilsen fra ‘rainy’ Tromsø

ps: Ik probeer morgen ergens eens wat meer foto's up te loaden, nog even geduld dus...

21-09-2009 om 22:44 geschreven door liesvste