Ik heb fantastisch heugelijk nieuws u allen mede te delen J!!

Eergisteren (vrijdag) heb ik voor de eerste keer in mijn leven het noorderlicht gezien!!

Op het werk hoorde ik dat er donderdag op Kvaløya (het eiland dat net naast Tromsøya ligt) fantastische foto’s werden gemaakt van het noorderlicht. De weersomstandigheden zijn namelijk optimaal: heldere hemel en temperaturen rond het vriespunt. Ik besloot om die avond een wandeling te maken met mijn hoofd in mijn nek en blik op de hemel om dit wonderbaarlijke natuurfenomeen ook eens te kunnen zien.

Sinds vrijdagmorgen zijn er enkele vriendinnen van Kristine op bezoek en ook zij zagen het volledig zitten om een avondwandeling te maken. Ik ging net naar mijn kamer om mijn thermisch ondergoed aan te trekken J en ik keek door het raam en toen… waaaw de lucht was groen!!! We renden met z’n allen naar buiten en ik begon rond te springen van blijdschap, het was zoo speciaal, echt te gek voor woorden.

Gisterenavond (zaterdag) zijn we met zijn allen gaan bowlen – heel leuk – en toen we de bus terug naar huis namen, zagen we terug gigantisch veel groene lucht!! Daarom besloten we om pas af te stappen op een plaats met minder lichtpollutie.

Wat ik toen gezien heb, ga ik echt niet gauw vergeten… De groene slierten dansten boven ons hoofd als macrowieren in een snelstromend riviertje. Het was zo sierlijk en zo intens, veel heviger dan vrijdagavond. Op een gegeven moment werd het groen omringd door roze friezels die leken te wapperen in de wind. Het waren trouwens niet enkel slierten (daarmee bedoel ik, als langerekte wolken), maar we konden ook verticale groenigheid zien, je zou het kunnen vergelijken met een regenbui die je van ver ziet aankomen. Ik voelde mij bijna schuldig toen ik mijn batterijen van mijn kodak moest vervangen en ik dus even niet kon kijken.

Mensen die kop nog staart krijgen aan mijn eerder zielige beschrijving moeten het ten sterkste eens overwegen om zich naar noordelijke breedtegraden te begeven, want het is echt MAGISCH.

Ik hoop van één der komende maanden eens een roadtrip te kunnen maken naar de Noordkaap. Het moet nog meer genieten zijn om dit te zien in de middle of nowhere, weg van de verlichtte steden.

foto's: http://s650.photobucket.com/albums/uu221/lies_vsb/Noorderlicht/ 

25-10-2009 om 13:13 geschreven door liesvste  

Zoals bij jullie in België, gaat ook hier in Tromsø tegenwoordig het leven zijn normale gangetje. De voorbije week heb ik niet echt veel ‘exploring’ meer gedaan. Dit is vooral te wijten aan het feit dat het pikkedonker is als ik terugkom van mijn werk. Momenteel komt de zon op rond 8u30 en gaat ze onder rond 16u30. Dit wil echter niet zeggen dat ik de hele avond op mijn kot blijf ;).

Naast de onderwaterrugby en het universiteitsorkest ben ik vorige week donderdag eens gaan quizen. Nu moet je weten dat ik een uitermate slechte quizer ben, maar nieuwe ervaringen daar zeg ik ja tegen, remember… Het jeugdhuis (‘driv’ genaamd) was de organisator en Kristine (niet mijn roomie, maar een collega van in het labo op mijn werk) had me uitgenodigd. Alle vragen waren uiteraard in het Noors, maar ik zit nu in de fase dat ik meestal wel iets snap van wat er gezegd wordt. Ik kan vaak uit een conversatie afleiden waarover het ging zonder echt alles te verstaan – ja, nog vijf maanden om mijn niveau op te krikken :s.

Ik heb me echt super geamuseerd, het was tof om nog wat meer mensen te leren kennen. Ons groepje haalde uiteindelijk 31/60, net erdoor, *joepie*, maar natuurlijk geen prijsJ. Na afloop van de quiz zijn we nog iets gaan drinken, een pintje voor 43 NOK = ±5,40 EUR K (en het schijnt dat dit zeer goedkoop).

Dit weekend kwam er een vriend van Kristine (mijn roomie) uit Trondheim op bezoek. Zondag zijn we samen wat gaan wandelen langs de fjord richting het zuiden van het eiland (zie de foto’s).

Gisteren dan, ben ik naar een concert gegaan van het harmonieorkest van Tromsø. Ze speelden enkel Frank Sinatra liedjes en een 22-jarige gast moest doorgaan voor Frank himself. Ze brachten o.a. ‘I’ve got you under my skin’, ‘love and marriage’, ‘New York’, ‘Fly me to the moon’ en nog enkele andere van zijn hits. En eerlijk waar, het was PRACHTIG!

Na het concert ben ik op de dirigente afgestapt om te vragen of er een mogelijkheid was dat ik kon meespelen in het orkest en ze zei: ‘Ja, selvfølgelig!’, wat ‘ja natuurlijk’ betekent. Ze repeteren elke dinsdag van 19u tot 22u – hopelijk is er een pauzeke ;).  

Op mijn werk verloopt alles nog steeds super. De voorbije dagen heb ik me vooral beziggehouden met het helpen voorbereiden van een conferentie die hier in Tromsø doorgaat, eind januari. Daarbij moest ik een heleboel e-mails sturen. Daardoor heb ik ontdekt dat ik niet de enige Belg ben hier op deze breedtegraad, stel je voorJ.

21-10-2009 om 21:05 geschreven door liesvste