De weken vliegen hier voorbij! Maar ik had een prachtige week, met vooral een onvergetelijk weekend!

In het ziekenhuis was ik nog een weekje op pediatrie. Het is echt wel een heel boeiende afdeling. Ik zag er heel wat interessante aandoeningen (en zo verschillend met deze in België!). Ook het feit dat je patiënten alleen kan zien, maakt alles interessant! Maar het gevoel van onmacht sloeg de voorbije week ook toe. Vooral bij die reanimatie, omdat je weet dat de middelen en kennis er zijn maar dat ze niet optimaal benut worden. Ook was er een ander kindje van 8 maanden oud met extreme ondervoeding. In die mate had ik het nog nooit gezien en het jongetje zag zo vreselijk af. Enkele uren nadat hij in het ziekenhuis was aangekomen, stierf hij.

Eens te meer wordt je hier geconfronteerd met de verschilpunten met België. Kinderen sterven hier effectief door honger. Men geeft borstvoeding door een vrouw onder zware medicatie, gewoon omdat niemand flesvoeding kan betalen. Ook voor oudere kinderen is er weinig gevarieerde voeding. Vlees, groenten en fruit zijn erg schaars.

Op de pediatrie-afdeling zie je bijvoorbeeld geen allergieën of chronische aandoeningen, het zijn één na één ernstige acute infecties, diarree of ondervoeding.

Maar de mensen hier zijn zo vriendelijk! Iedereen zegt goeiedag tegen iedereen en is bereid de ander te helpen waarbij men kan. Oegandezen zijn echt heel warme mensen! En ik heb mijn hart verloren aan de kinderen hier, vooral aan hun oprechte glimlach…

Dit weekend gingen Brecht en ik naar Queen Elisabeth National Park voor een safari. Het werd echt een fantastisch weekend! We deden een game drive; gingen naar de Crater Lakes, deden een boottocht, een chimptrack en als afsluiter gingen we naar een prachtig zwembad met een ongelofelijk uitzicht op het park! Het werd een weekend om nooit te vergeten en een ideale manier om halfweg mijn verblijf hier de batterijen nog even op te laden!

Maandag ging ik nog een afsluitend dagje naar pediatrie. Er is een pediater uit de UK aangekomen dit weekend en hij blijft hier voor een jaar werken. Het was boeiend om alles eens vanuit een andere invalshoek te zien!

En nu ben ik gestart op materniteit, benieuwd wat de week gaat brengen! De eerste dagen waren alvast boeiend…

Brecht vertrok gisteren op trektocht in het Rwenzori-gebergte. Ik zal hem hier dus een weekje missen. Volgende week zaterdag vertrekken we dan terug richting Kampala. Het zal opnieuw een kleine cultuurshock worden denk ik…

Ik wil jullie ook enkele sfeerbeelden van het weekend niet besparen!

11-04-2012, 20:14 geschreven door Lien