Het voelt zo irreëel aan om week 8 te typen, ik heb geen idee waar al die weken naartoe gevlogen zijn. Maar het werd dus mijn laatste week in Kagando.

Ik moet toegeven dat ik daar vier fantastische weken beleefd heb! Het was een heel andere ervaring dan in Kampala. Ik ben echt blij ook deze kant van Oeganda gezien te hebben.

In het ziekenhuis kan je veel zelf doen en krijg je meer verantwoordelijkheden. Zo leer je ook veel bij, al blijft het soms wel wat beangstigend een hele afdeling alleen te zien en alle beslissingen alleen te moeten nemen… Maar ik denk dat mijn overzeese stage zonder deze vier weken toch helemaal niet hetzelfde geweest was!

In het dorp zelf heerste er ook een heel andere sfeer. Iedereen sprak je aan, je werd omringd door kinderen. Het was leuk dit dorpsgevoel te kunnen ervaren en je echt welkom te voelen. Als ik ooit nog eens terugkom naar Oeganda staat Kagando zeker op mijn to do lijstje!

Het was er ook een prachtig groene heuvelachtige omgeving… Ik mis het uitzicht hier al enorm.

De laatste week was ik jammer genoeg niet helemaal in topvorm, maar momenteel is het enkel nog een hoest die me wat hindert. Ik kon wel naar het ziekenhuis gaan, mits voldoende rust op andere momenten en zo kon ik mijn stage daar toch nog mooi afsluiten.

Brecht kwam ook veilig terug van zijn zesdaagse trektocht in het Rwenzori-gebergte. Hij vond het een onvergetelijke ervaring en was heel blij het gedaan te hebben! Ik ben heel blij voor hem, maar ik denk toch dat het niet echt iets voor mij geweest zou zijn! Mijn conditie gaat er hier namelijk precies niet op vooruit (moest ik nu eens volledig hoestvrij kunnen worden, zou het al een grote hulp zijn)!

Vrijdagavond was er een super afscheid met kampvuur en lekker eten… Wat ga ik de Belgische studenten missen! Het was die avond echt wel een dilemma als we wel zouden vertrekken en niet nog een weekje langer zouden blijven, maar we wouden Iben en Louise hier ook nog vaarwel kunnen zeggen…

Dus zaterdag werd een dagje op de bus. Het werd een behoorlijk comfortabele, maar redelijk lange rit. In de vooravond bereikten we Kampala, waarna Iben en Louise heerlijk voor ons kookten! Het voelde toch wel goed om terug te zijn! Al is het toch weer even aanpassen aan alle mogelijkheden die er hier zijn!

Gisterennamiddag zijn we naar het strand in Entebbe geweest. Het werd een prachtige namiddag/avond! Ik ga volop genieten van mijn vijf laatste weken hier in Oeganda… Ze zullen ook wel weer veel te snel voorbij vliegen…