Hier zijn we weer met nieuws
De dag startte mistig, maar vanaf 10u klaarde het op en hebben we eigenlijk een zonnige dag gehad. Heel leuk om in je dikke trui buiten te kunnen lopen. We kwamen tot het besef dat het eens tijd werd om de was te doen. Er staan beneden in onze peda 3 wasmachines. Voor 2 grote wasmachines hebben we jetons nodig van Housemaster de communist, die zelden in z'n bureau zit, dus gingen we voor kleine machine 3, waar we met gewone munten 't spel in gang kunnen krijgen. Het was een fascinerend gebeuren! De uitleg stond zeer uitgebreid in het Bulgaars en we gingen ons delicaat ondergoed wassen, dus was het wel een beetje spannend. Hoe krijgen we 't spel in gang én hoe zal de was er uiteindelijk uitkomen? We stonden met 3 (Terhi, Sofie en Lente) bij de machine en overliepen stap voor stap, wat er waarschijnlijk uitgelegd stond. (Thuis is de was zoveel gemakkelijker!) De machine begon plots serieus te pompen maar er kwam geen water in... Toen we het water dan toch in de machine zagen en er een beetje schuim verscheen van ons waspoeder, waren we opgelucht en verlieten we het waskot voor 40 minuten. Ondertussen zat Kalina op de bus, waar we onze buskaarten aangevraagd hadden (vrijdag), dus moesten we naar de bushalte om de buskaarten in ontvangst te nemen. (Voor 8 euro mogen we de bus in Veliko zoveel gebruiken als we willen). Daarna keerden we met de buskaart terug en haalden de was - proper en in orde- uit de machine. Missie volbracht!
Sofie had afspraak met de kinesist om 16.15uur en Lente ging ondertussen naar de fitness. We overtuigden Tina (Belg nr 3) om mee te gaan fitnessen en Terhi ging mee om ondertussen in het winkelcentrum wat rond te lopen. Kalina stond klaar om mee te gaan met Sofie, wij namen een bus met z'n drietjes. Tina doet niet graag sport maar wil wel een beetje aan haar conditie werken, dus ik mocht haar onmiddellijk personal training geven! De fitness was niet zo groot, maar 2 wanden waren voorzien van spiegels,het leek dus wel groter! Het was er enorm warm met als gevolg dat ik na 15' lopen de band al stil mocht leggen en water drinken De fysiek is duidelijk ook dat niet! Dan maar overgeschakeld naar krachtoefeningen en op het einde nog wat cardio-oefeningetjes gedaan Er is werk aan de winkel..Ondertussen waren Kalina en Sofie klaar bij de kinesist en waren ze al achtergekomen naar de Fitness in de big Mall en Terhi had de 3 verdiepen eens doorlopen. Uiteindelijk vertrokken we met de bus weer naar het centrum om samen iets te eten. Kalina ging naar huis.
We passeerden een Irish pub waar je ook kon eten en besloten daar binnen te gaan. We vroegen de kaart (die in vgl met andere kaarten heel kort was) en de gast die de pub open hield, zei al direct dat er geen soepen waren en nog iets niet. Ondertussen bestelden we al iets om te drinken terwijl we een keuze maakten. Toen alles genoteerd was, kwam hij even later weer aan onze tafel en zei dat 3/4 van de bestellingen niet te krijgen waren... We hebben het dan maar bij het drankje gehouden en gingen ergens anders eten. In 'Ego' pizza en grill, hadden ze wel wat we wilden eten en 't was enorm lekker! Het vreemde is hier wel, dat je je eten krijgt, als het klaar is -logisch- maar vb. pizza is maar 10' werk, dus na 10' brengen ze dat voor de persoon die het besteld heeft. De rest van de tafel had een ovenschotel besteld dus tegen dat Terhi haar pizza op was, kwam ons eten richting tafel (en dan nog in verschillende fases!) Samen eten is hier zelden het geval, tenzij je allemaal hetzelfde besteld.  Na het lekker eten in het warme restaurant, het tjoolen, de kiné voor Sofie en fitness voor Tina en ik waren we allemaal doodop! Er was -zoals bijna elke avond- een feestje voorzien. Deze avond in blok 3 (mede georganiseerd door de mentor van Terhi).We hebben een berichtje gestuurd dat we niet meer naar blok 3 gingen. Want dit ligt aan de andere kant van de stad en dan gingen we nog eind met de taxi moeten doen 's nachts. Dus we keerder terug naar onze blok 2.
Sofie ging nog naar de kamer/gang waar Karla verblijft (Ze woont in Dallas maar haar roots liggen in Columbia). Daar waren enkele nieuwe Erasmusstudenten van Polen toegekomen. Sofie vertelde dat we gisteren lam hadden gegeten. De Poolse kende het woord niet. Ook schaap kende ze niet. Aangezien we hier ondertussen al gewoon zijn om dingen aan te wijzen, uit te beelden en geluiden te maken, kun je je wel voorstellen dat dit voor een grappige scène op het toneel zorgde. Een lam was "mèèèèèh" met haar hand een beetje boven de grond (een klein schaapje dus), een schaap was "mèèèèèh" met haar hand hoger boven de grond en de geit met de hoorntjes was "blaaaah". Het was vooral lachen, maar we denken dat ze nu wel snapt wat Sofie getoond heeft.
Morgen observeren we een les Nederlands... We zijn benieuwd!

Zonnige groetjes