Santo Domingo de la Calzada - petje en wandelstokken
Een goeie dag allemaal,
Vandaag op stap van Najera naar Santo Domingo De La Calzada. Na zondag alles wat rustiger in orde te brengen, wat plaats en wat ruimte en ook rust. Rust omdat er heel wat bedevaarders schijnbaar wat problemem hebben.
De afspraak om 7 uur heb ik gemist met Jasmin, na enige controle ben ik dan tussen de groep alleen vertrokken. Trouwens op weg ben je nooit alleen.
Het alleen zijn gaf het voordeel volledig te kunnen genieten van het krieken van de dag, de weg was breder, wel met keien, maar goed begaanbaar.
Na het gebergte bestaande uit een structuur van gesteente in horizontale lagen, kwam ik in een itgetrekt gebied met druiventeelt voorzien van irrigatie. Af en toe worden olijfboompjes aangeplant, en naargelang de percelen groter worden komt meer en meer graan, tarwe en gerst voor. Verderop worden de percelen nog groter (10 ha en meer) en staan er ook bieten en aardappelen.
Na enkele uren stappen stop ik in een eetgelegenheid voor de gebruikelijke tas thee en croissant, onmoet ik Jasmim opnieuw. Hij vertrekt verder met een Italiaan, zelf geniet ik van dit rustmoment. Ondertussen merken we dat ieder de tred heeft en in zijn eigen tempo en weg gaat.
In CIRINUELA haalt een Fransman mij in, hij vertaagt zijn stap en vraagt of het goed is samen te stappen, dit heeft het vordeel met 2 de weg te volgen. Hij vertelde mij dat hij afkomstig is van Bretange Sint Malo. Na een tijd samen stappen stelde hij voor zijn stapstokken die hij gebruikt uit te proberen. Dit zijn inderdaad goede hulpmiddelen en bij gelegenheid schaf ik mij er aan.
Mijn hoedje was ik kwijt en ik behielp mij met de traditionele zakdoek op het hoofd tegen de zon.
Om 11 uur krijgen wij beiden dorst en lopen een 200 meter om, om iets te kunnen gebruiken. We bestellen ons een goede pint en een tortillia: lekker! Na deze inwendige verwenning genieten we nog meer van de uitgestrekte omgeving, verrassend,er staat een perceel hop! De grote graanvelden zijn mooi, en in een aantal percelen zijn de papaver somniferum een streling voor het oog, de dieprode kleur is uitzonderlijk in de voormiddagzon.
Nog 6 km zijn we voor Santo Domingo de la Calzada. Vanaf nu op 600 m hoog is het geleidelijk afdalen naar het stadje dat voor ons ligt, mooi in het prchtige landbouwlandschap.
Om 12 uur bereiken we de refugio Santo Domingo de la Calzada met 80 slaapplaatsen. We schrijven in, zoeken een bed, en trekken vlug de stad in die nog wat te bieden heeft tot 14u, daarna gaat alles onherroepelijk dicht tot 5 uur. De stad is gelegen aan de Rio Oja, ik bezoek de kerk kathedraal en museum. De katedraal dankt haar bekendheid aan het verhaal met de hen en de haan. Nog steeds zitten rechts achteraan een Haan en een Kip in de kerk in een zichtbare ruimte vanuit de kerk, bijzonder.
De stad heeft ook vele andere 17 eeuwse gebouwen. Even ben ik de was gaan doen, mezelf wat opfrissen ,wat rusten. Om 5 uur terug naarde stad, om te e-mailen en een petje en wandelstokken te kopen.
