Maandag 20 en dinsdag 21 juli... Wat een werkje van een dag zou moeten worden, bleek in werkelijkheid minstens twee dagen in beslag te nemen!
De badkamer die zich op het eerste verdiep bevond, moest naar beneden verhuisd worden zodat we op het eerste verdiep alles kunnen slopen voor het nieuwe dak... Op zich lijkt dit een tamelijk eenvoudige klus, ware het niet dat echt alles in dit huis gebricoleerd is door een ware amateur (wat Martijn ook wel is, maar dan wel eentje met 2 rechterhanden en een uitermate goed inzicht - wat een verafgoding van mijn partner, niet?) Maandagochtend dus begonnen... dinsdagavond laat pas konden we ons eindelijk weer wassen. Hoe we maandagavond in ons bed zijn gekropen dat wil echt niemand weten, want een hele dag slopen en je dan niet kunnen wassen, dat geeft niet echt mooie resultaten!!
De tijdelijke badkamer wordt geplaatst in het 'sas' tussen de keuken en de tuin (ideaal is het niet, maar het is toch een echte badkamer). De leidingen liggen er niet, dus moeten aangelegd worden...
Niet zo'n eenvoudige klus want de deur moet omzeild worden en de oude leidingen moeten op de nieuwe passen natuurlijk... Enfin, na de aankoop van wat nieuw materiaal (wat hier in de Ardennen ook wat tijd in beslag neemt aangezien de dichtsbijzijnde doe-het-zelf-winkel ook al op enige afstand ligt) en het zoeken naar alternatieve oplossingen omdat er op 21 juli geen winkels open zijn , is Martijn er uiteindelijk toch in geslaagd om de leidingen klaar te stomen. Al werd hij er af en toe horendol van...
Maar als hij dacht dat hij er dan was, dan zat hij er toch ver naast... Probeer maar eens een douchecabine aan te sluiten in een ruimte die maar net zo breed is als de cabine zelf... De beelden zeggen genoeg.
Gelukkig kreeg Martijn regelmatig de hulp van Otte... een carrière als loodgieter is nog een mogelijke optie voor hem!
Maar waar blijft bij dit alles moeder de vrouw? Zat zij dan gezellig in haar zeteltje te genieten van de zwangerschap en de vakantie?
Neen dus...
Na al dit zware werk hebben we nu wel een rustdag verdiend... morgen dus geen zware arbeid maar een beetje opruimen en wat rommelen en vooral: een hele dag spelen met Otte!!
Elektriciteit op zijn waals, vanaf de jaren vijftig tot nu.
Vrijdag bik-dag. Vandaag gaat Katrien de laatste muur op het bovenste verdiep afbikk(el)en. Toch wel zwaar werk met een 6 maand zwangere buik (even voor de duidelijkheid: ze moet niet, ze mag)!
Zelf ben ik met mijn vader begonnen om een elektriciteitsleiding te verwijderen uit de muur. Deze muur moet eruit, dus de leiding ook. Nu bleek dat deze leiding nogal 'niet ok' was. - In de kamer van Otte zat er een doos waar de draden aan elkaar gedraaid zaten en met een tape waren 'afgewerkt' !!!! - Bij de hedendaagse elektriciteit zijn de kleuren bruin, blauw en zwart gekend ; ook een draad in groen en geel, maar die ontbreekt gewoon bij ons. Hier en daar komen er daarentegen grijze en rode draden uit de muur en in een hoekje vind je dan ook nog de 'jaren vijftig'-stijl (een ijzerdraadje met stof omkleed). - Ook vonden ze het blijkbaar kunnen om een draad met twee aders te voorzien van een derde en die er gewoon aan te tapen en dan in de verdeeldoos op een andere kleur aan te sluiten!!! Na veel speurwerk en kopzorgen (bij het loskoppelen van een draad op het eerste verdiep, was er geen stroom meer in de kelder?) is het toch gelukt om alles weer compleet en veilig te krijgen.
Oma Nederland heeft zich vandaag ontfermd over Otte (net zoals voorgaande dagen). De vorige eigenares had een kast vol behangpapier achter gelaten (met prachtige dolfijnen en zo...) Mooi schilderpapier voor Otte dus.
Filip en Saskia, de broer met vriendin van Katrien, zijn ook nog op bezoek geweest. Ze waren op terugtocht van hun vakantie in Luxemburg. De mobilhome die Filip gekocht had, heeft hem nog niet met rust gelaten. Bij het vertrek bleek dat de brandstofleiding was doorgeschuurd. Na een bezoekje aan de plaatselijke citroëngarage van Poulseur, konden ze hun terugtocht voortzetten.
Na een tweede seizoen hard gewerkt te hebben op de camping, hadden we mijn ouders uitgenodigd voor een weekendje weg. Aangezien ikzelf geïnteresseerd ben in alles wat te maken heeft met ecologie, ben ik uitgekomen bij Casa Calida. Dit leek mij een uitstekende mogelijkheid om eens zelf te 'voelen' hoe het is om in een ecologisch huis te wonen.
In deze periode woonden wij (in de winter) nog in het hartje van stad Gent en waren we op zoek naar een huis in de buurt van de camping (Poulseur). Tijdens ons verblijf in Millen, kregen we bericht van de notaris dat in die week de laatste bezichtiging was van het huis waarnaar we geïnformeerd hadden. Dus wij vanuit Millen naar Poulseur gereden om het huis eens grondig te doortasten (letterlijk dan: met de schroevendraaier in de hand...). Er moest nog veel gebeuren in het huis - zo niet alles- , maar de prijs was er dan ook naar en het huis had veel mogelijkheden en een goede ligging. Op 12 maart 2008 hebben we de uiteindelijke verkoopsakte getekend.
Via Casa Calida heb ik samen met mijn vader de cursus strobaalbouwen gevolgd en zijn we in contact gekomen met architect Peter Vos. Het klikte goed tussen ons en en het was eigenlijk Peter die met het idee kwam om een ruimte als B&B in te richten. Aangezien wij met de camping gestopt waren en het toerisme toch moeilijk konden loslaten, was dit een mooie combinatie.
Ondertussen zijn we een goed jaar verder en zijn we al begonnen met afbreken. Het wordt een driejarenplan(volgens Martijn ) en vierjarenplan (volgens Katrien)... de waarheid zal ergens in het midden liggen.
Na drie jaar in vakantiesfeer te hebben gewerkt en onze dagen gevuld te hebben met het entertainen van gasten, kunnen wij de toeristische sector niet definitief vaarwel zeggen. Daarom hebben we ons op een nieuw project gestort...
LA PAILLE Doel: ecologisch gastenverblijf in ons huisje in Poulseur Werkwijze: eigen energie en veel doorzettingsvermogen Duur: hopelijk maar 3 jaar
Het is juli 2009, we zijn gestart met de werkzaamheden... Op de tweede verdieping is ondertussen het plafond onderuit gehaald en de muren staan geduldig te wachten om hetzelfde lot te ondergaan... (zie foto's)
Het doel van al dat werk is niet alleen het opknappen van ons eigen huisje ; we willen daarnaast zoals al aangegeven ook 2 gastenverblijven bouwen: La Paille of op zijn Vlaamsch 'De Strohalm'. Zoals de naam al doet vermoeden, gaan we niet zomaar bouwen in steen, maar in leem, hout en stro. We zullen 2 kleine ecologische appartementen hebben voor elk 4 personen. Voor wie interesse heeft in ecologische technieken, is een bezoek aan onze kamers zeker de moeite waard: niet alleen de muren zullen ecologisch opgebouwd worden, maar ook de verwarming, het dak, ...
Maar dat alles is natuurlijk nog wel even toekomstmuziek... wie echter zeker wil zijn van een reservatie, kan zijn plaatsje op de lijst natuurlijk altijd proberen te verzekeren door een handje te komen toesteken Kost en inwoning in ruil voor arbeid
We houden jullie regelmatig op de hoogte van onze vorderingen,
Martijn, Katrien, Otte en de 2 illegale seizoensarbeiders Marja en Jan
, is Martijn er uiteindelijk toch in geslaagd om de leidingen klaar te stomen.
Kost en inwoning in ruil voor arbeid 
