Vandaag zijn we begonnen met het opdikken van de bestaande nokbalk. Deze is nu 22x7cm en moet 50x10cm worden. Hiervoor moeten we de opleg in de muren vergroten. Eerst hebben we twee stempels geplaatst voor de ondersteuning. Toen ben ik aan het kappen geslagen. Tot mijn verbazing kwam ik aan de eene kant uit in de schoorsteen, en kon ik ook naar buiten kijken. Aan de andere kant kwam ik tot mijn nog grotere verbazing, boven het plafont van de buren uit. We zullen het weer netjes dicht metsen.
Morgen gaan we hiermee verder, als alles goed gaat, en de buren niet boven hun plafont komen kijken.
Het heeft eventjes geduurd alvorens ik de tijd en de kans gevonden heb om onze blog aan te vullen, maar hier is het dan...
We hebben ondertussen de "helse week" al 2 weken achter ons gelaten, dus voldoende uitgerust om er even op terug te blikken.
Het doel bestond eruit om in die ene week (dat we toestemming kregen om onze bigbags op het voetpad te plaatsen), de muren op het 2e verdiep en de grote centrale muur op het eerste verdiep te slopen. Verder moest ook al het puinafval van het afbikken van de buitenmuren die blijven staan, afgevoerd worden... en in dit alles zijn we wonderwel geslaagd!!!
Al waren we op voorhand misschien toch wel wat optimistisch: we rekenden op een tiental bigbags in totaal... dat zijn er uiteindelijk 33 geworden Bedankt Jean de camionchauffeur dat je me die week niet bij de politie als stalkster hebt aangegeven !!
Als we eventjes een klein rekensommetje maken, dan komt het erop neer dat we met een gemiddelde van 3 werkers per dag in totaal zo'n 33m³ - oftewel ongeveer 50.000 kg - verzet hebben... dat komt neer op een gemiddelde van ongeveer 2000 kg per persoon per dag... Het resultaat is er dan ook aan te zien... al een geluk dat we voor de laatste stenen konden rekenen op de hulp van onze jongste medewerker!
Ben ik blij dat we die muur afgebroken hebben en niet opgebouwd!! Stel je voor dat je die rotsblokken - want over stenen kan je bijna niet meer spreken bij stukken van 60cm op 30cm - telkens opnieuw de trap moet opdragen!!
Enfin, de opengebroken ruimte is intussen leeggeruimd, geveegd en - toch een beetje - stofvrij gemaakt. Klaar dus voor de volgende stap in onze verbouwing: het opbouwen van het houten skelet voor het nieuwe dak. Op donderdag 27 augustus werd de hele stapel hout geleverd die zal dienen om de houten palen, de houten dakconstructie en de houten vloeren van de vide samen te stellen.
"Samenstellen" is wel degelijk het juiste woord: in onze tuin ligt een hele stapel balken die aan elkaar gelijmd zullen worden om zo de juiste afmetingen te verkrijgen die we nodig hebben voor de verschillende onderdelen in onze constructie. Het "gelamineerde" resultaat zal palen opleveren van soms zelfs 50cm dikte. Voordeel van deze werkwijze is dat je alles zelf kan doen zonder dat je een reusachtige kraan moet huren om de palen op hun plaats te zetten.
Niets weerhoudt ons op dit moment nog om er volop tegenaan te gaan om het dak te bouwen... Hoewel, daar is dat vervelende administratieve kantje weer... Onze aanvraag voor de bouwvergunning is nog steeds niet ingediend (het was grote vakantie voor iedereen hé, maar die is nu voorbij hoor, Peter ) en dus hebben we eigenlijk geen toestemming om een nieuw dak op ons huis te zetten.
Maar, nog 4 maand wachten is geen optie: het huidige dak lekt op 3 verschillende plaatsen. Nu gaat dat nog, maar eenmaal september en oktober achter de rug zijn en november eraan komt, lijkt het ons toch iets comfortabeler om een echt dak boven ons hoofd te hebben - zeker met een boreling erbij!
We wachten dus nog even in spanning het antwoord van onze burgemeester af die ons misschien toch officieus de toestemming zou willen geven om onze gevel en ons dak al te verbouwen... dan geef ik hem echt een dikke knuffel!!
Met deze verwachtingsvolle uitspraak, stop ik nu eindelijk met uitleggen en laat ik jullie nog genieten van nog 2 sfeerbeelden van de verbouwingen en de begeleidende omstandigheden...
) en dus hebben we eigenlijk geen toestemming om een nieuw dak op ons huis te zetten.
