Lilou, Cleo, Anouk, Charlotte, Inge & Wouter One happy family....
07-07-2017
vrijdag 7 juli 2017
Lekkere Sichuan keuken, het oude (toeristische) centrum van Shanghai, een zomerpaleisje en dan, snel naar bed want we hebben een nachtje met weinig slaap gehad.
De metro werkt prima en de treinstellen zijn lekker fris. We wandelen af en toe door een shopping center omdat het ook daar fris is.
Op een koi meer of minder komt het niet aan.
Loeren door de gaatjes en luisteren naar het verhaal.
Liefste bloglezers, binnen enkele uurtjes is het zover: we vertrekken naar China! Alles ingepakt en véél centjes bij voor Lilous weeshuis! Contacten met de mensen daar zijn gelegd, komt helemaal goed.
Op 6 juli vertrekken we opnieuw naar China. Deze keer met de 2 Chinese dochters. Afgelopen zondag organiseerden we een benefiet-café, opbrengst is tot nu toe al 1770, en er komen nog steeds centjes bij... Heerlijk!
Vanaf 7 of 8 juli zullen er foto's uit China volgen, rond 20 juli zijn we in het weeshuis en gaan we daar de opbrengst ook uitgeven.
We zijn deze ochtend om 5 uur opgestaan om te vertrekken naar
NEW YORK !!!!!!
We zitten nu aan het vliegtuig .
Te wachten en gaan zometeen opstappen .
We worden nu bijna opgeroepen
Dus ga nu ophouden dus daaaaaaag!!!!
Xxx Cleo
(Dus tot vanavond )
Welcome Canada! I hope you enjoy the picture of our yourney to Zhuhai and Zhanjiang. The blogs of Zhuhai can be found somewhat lower, beginning of august.
(note for our regular vistors: I just found a Canadian blog of a family who also adopted from Zhuhai. I thought an English welcome would be nice)
Vandaag staat een wandeling door het stadscentrum van Sanya op het programma. Net als we willen vertrekken barst er een tropische bui los. Even wachten in de lobby.
Met de bus naar het centrum. Toch weer een eindje rijden. De afstanden in China verrassen altijd. De schaal van de stadsplans is kleiner dan bij ons.
Even wat noodzakelijkheden kopen.
Dan is het souvenir-tijd
Na de shopping willen de meisjes Mac Donalds. Lilou wordt persoonlijk bediend!
Aankoop van de Hawai shirts. Je ziet vaak families met allemaal hetzelfde pakje. Heel grappig.
Veel eetstalletjes. Het smalle straatje aan de rechterkant loopt eindeloos door met eetstalletjes.
De favoriete kippenboutjes van Anouk vind je bij de KFC. Ze zijn uiteraard lekker pikant!
Verkeersregels, wat is dat?
Met de bus terug
schelpjes en groenten gaan er altijd wel in ...
Nee, dit is geen zout op de frietjes.
Frietjes kan je ook soppen in een ijsjes, hebben we geleerd ...
Typische Hainan producten: koffie, thee en poeder van allerlei vruchten ...
Slenteren over de avondmarkt. De rook is afkomstig van Chinees vuurwerk en BBQs
En we mochten natuurlijk niet onderdoen voor de Chinese families.
Nog eens tijd om een uitstapje te doen, zo'n 40 km van Sanya ligt een park met tempel en een Boedha in de zee, hoewel erg toeristischen duur gaan we een kijkje nemen...
Het is weer heel warm, we besluiten dan ook direct om bovenop de toegangstickets ook tickets voor het treintje te nemen...
Voila, de toch wel heel erg mooie Boedha!
Aan de voet van deze Boedha een tempel, toegang nog eens extra te betalen, maar de moeite waard!
Met het treintje naar de volgende halte, een bos met daarin foto's van mensen die meer dan 100 jaar oud zjn, Sanya staat bekend omzijn gezonde lucht, de mensen die er wonen worden allemaal vrij oud... De omgeving is versierd met lintjes in de bomen:
Het park is in totaal groot, gelukkig kunnen we telkens het treintje nemen...
En we eten heel wat ijsjes!
Zichtje op de Boedha:
Op en af het treintje:
's Avonds gaan we op verkenning in een straatje vlakbij het hotel, we vinden er al snel een restaurantje dat heerlijk eten serveert, ook weer lekker en niet duur!
En tot slot het bewijs dat wij allemaal stilaan Chinezen worden, foto's als deze worden continu gemaakt...
Nog even zwemmen, dan naar de kamer om om te kleden
We beslissen om opnieuw op het strand te gaan eten, en eerst een flinke wandeling te maken, de temperatuur is best OK. De weg van het hotel naar het strand:
Op het strnd zijn we weer getuige van de vele trouwfoto's die overal gemaakt worden. We hoorden dat trouwfoto's in China een hele aangelegenheid zijn, het duurt dagenlang, de outfits, fotograaf, chauffeur, ... worden allemaal geveleverd door een bedrijf. Foto's op het strand in Sanya staan blijkbaar vaak mee op het programma:
Tussen alle fotoshoots door altijd ookopletten voor de racende Chinezen:een populaire bezigheid!
Boot in de zee duwen, net als vroeger...
En we zien 'ons' vliegtuig (dixit Lilou)
nog meer fotoshoots:
En het wordt avond... We wandeleden 1,5 uur, tijd om te gaan eten... De Chinezen starten alvast met het klaarzetten van de stoeltjes, BBQ, ... We krijgen er honger van!
We gaan terug bij dezelfde madammen eten als gisteren, weer heel lekker!
Mooi verlichte gebouwen van Sanya-city:
We laten ons verleiden tot het kopen van lampionnetjes, deze moeten in brand gestoken worden, ze gaan dan in de lucht, drijven weg en branden op... Om de goden gunstig te stemmen.
's Avonds skypen met de familie, een heerlijk einde van een heerlijke dag!
om op tijd naar het strand te kunnen gaan... Tegen de middag wordt het vrij warm, en we vinden de zonnestralen dan nét iets te heftig... Om 10u zijn we al geïnstalleerd... Tijd om te chillen, zandkastelen te bouwen, boekjes te lezen...
tegen 12u toch even naar het zwembad, al het zoute water er afspoelen...
En dan siësta-time!
We houden het niet al te lang vol, het zwembad is verleidelijk...
Vandaag iets langer geslapen, lekker en uitgebreid ontbeten, en dan naar het strand! Een flinke wandeling gemaakt, van 11u tot 13u, daarna werd het té warm en begon de zon ook serieus te branden. Voornemen voor morgen: vroeg naar het strand, op de standstoelen hangen en de poppen zandkastelen laten maken... Daar waren we vandaag wat te laat voor...
Het heerlijke fruit:
Relatief frisse voeten; hoewel, de zee is hier echt wel warm...
Schelpjes met zeewater
Onderweg veel strandbars (van hotels)... Nog geen café'ke gedaan voorlopig...
Beestjes verzamelen
En vreselijk veel palmbomen
Helikopter, waarschijnlijk een toeristische attractie
Siësta, lekker lang gaan zwemmen, naar 't speeltuintje met Lilou, en dan, naar 't strand om te gaan eten!
Onderweg voedert Cleo de vissen...
op het strand worden weer overal stoeltjes, tafeltjes & BBQ's klaargezet!
De Chinezen turnen nog wat ter voorbereiding vh avondmaal... Wij hebben al grote honger, we moeten niet meedoen!
Meer en meer mensen & ambiance
En wij zoeken een geschikte locatie om te eten. Eigenlijk niet nodig om te kiezen, 't is allemaal zowat hetzelfde, allemaal even lekker!
Deze madammen gaan het allemaal klaarmaken voor ons
Het smulfestijn begint:
Kiezen aan het kraampje, prijzen worden vermeld, alles is goedkoop. Maïskolven, vissen, garnalen, vleessatées, aubergines, ... We vullen aan met vers fruit (weer andere madammen komen daar mee rond). Alles is supervers en heerlijk!
We zitten letterlijk op het strand, bijna met de voeten in het water.
De avond valt, wij blijven bijbestellen en smullen...
Eindelijk uitgegeten... 6 buikjes meer dan rond voor nog geen 20! Wij komen zeker terug!!!! De luxerestaurants op het strand zullen ons niet over de vloer krijgen vrezen we....
Nog verse rietsuiker kopen als dessert, en Lilou koopt ook nog een roos:
Een geslaagde dag, en we zijn heel blij dat we het concept BBQ op het strand hier op Sanya ontdekt hebben... Luxehotel is natuurlijk geweldig, maar tussen de Chinezen BBQ-en is toch meer onze stijl.... Zalig!!!!
Ontwaken in het paradijs, zicht op zwembad en de zee... Dit is echt het mooiste hotel waar we ooit geweest zijn, alles is perfect!
De familie suite is heerlijk ruim, ook mooi en luxueus ingericht. Ons idee 'de laatste week pure luxe' was een goed idee, we gaan hier zalig ontspannen. Op deze plek ook enkele andere buitenlanders,hoewel het toch grotendeels rijke Chinezen zijn. De buitenlanders zijn meestal Russen. Heel veel gezinnen met kinderen, en het vooroordeel over Russen op reis is hier gelukkig niet geldig, allemaal rustige en aangename mensen.
De kamer:
En dan het ontbijt, reusachtig groot en heel veel keuze, zowel Chinees als westers eten, heel veel fruit ook:
Overal in het hotel mooie stillevens, alles is hier tot in de puntjes mooi:
Hoge gangen:
Na hetontbijt tijd voor de zwembad-pret: we installeren ons,huren een bal en een band (en nemen ons voor om er straks te kopen, want hier een uurtje huren kost meer dan er buiten het hotel te kopen) en plonsen in het water. Cleo en Anouk vinden alsnel een groepje Chinese kinderen om mee te volleyballen. Hun leeftijdsgenoten spreken redelijk goed Engels (how are you, where are you from, what's your name). Lilou is door het dolle heen, Charlie luiert en leert Chinees:
We blijven nét te lang in 't zwembad, niet echt verbrand, maar we voelen het toch... Even lekker siësta, daarna gaan we een kijkje nemen op het strand. We moeten langs het zwembad, het is een mooie weg, lekker onder de bomen...
Een tunneltje onder de rijweg door, en, we zijn er! Groot strand, het loopt eindeloos door... De cafeetjes blijken duur, we gaan hier geen kroegentocht doen... De zon is fel, geen bikini-weer!
ook hier en nu zware beslissingen: welk fruit zullen we eten? Het wordt mango...
Lilou ziet het wel zitten om met een speedbootje de golven te trotseren, maar de mama niet...
En dit gedeelte van het strand heet Corridor of Coconut Trees, voilà, een kokosnoot gevonden!
We ontdekken een fenomenaal groot zeevruchtenrestaurant op het strand, even kijken...
Het blijkt nog een onderdeel van het hotel te zijn, toch nog even verder op zoek dan toch, we zoeken een authentiekere sfeer....
En we vinden een leuk restaurantje... Het is ondertussen 17u en na de wandeling is iedereen bezweet, eerst langs het hotel om op te frissen.
En er staat weer fruit voor ons op de kamer, heerlijk!
Allemaal klaar om te gaan eten!
En dit is het restaurant, zicht op zee!
De klassieke ronde tafel met draaischijf, allemaal heel netjes, en natuurlijk in openlucht
Kiezen van de beestjes, zalig!
En smullen maar!
Op weg naar het hotel: kokosnoten kopen om als dessert een drankje te nuttigen vandaag.
We zagen daarstraks brommertjes met véél roze stoeljes achterop, nu zien we waar die naartoe gaan: er is hier 's avonds blijkbaar een geïmproviseerde BBQ aan de gang. We nemen even een kijkje en beslissen meteen om daar morgenavond te gaan eten, vissen en garnalen!
à
En terug naar 't hotel, ons programma voor de dag is nog niet klaar...
Deze ochtend hebben we het strand van Zhanjiang nog even verkend. Heel mooi maar het weer zit niet mee. We geraken net op tijd in een restaurant als een gigantisch onweer losbarst. De straten lopen ongeveer 30cm onder. We verheugen ons dus al op Sanya. De maaltijd is lekker maar moeilijk te bestellen. We ploeteren door de ondergelopen straten terug naar het hotel.
We zijn drie uur te vroeg op de luchthaven van Zhanjiang. Het is beter om op veilig te spelen in dit weer. Een heel kleine luchthaven trouwens. Gek voor een stad met 9 miljoen inwoners. Hier zijn we ook geweest toen we Anouk gingen ophalen. We herkennen het nog. Anouk is nu meer handelbaar als toen ;-). We hadden ze toen exact drie uurtjes. Nu meer dan twaalf jaar.
We mogen te voet over het tarmac naar het vliegtuig. Het vliegtuig zit bijna helemaal vol want het komt al van Guangzhou. 50 minuten vliegen, dus opstijgen, nootjes eten en dan weer landen. Lilou is opgetogen. Ze mocht aan het raampje zitten en ze heeft een volle 50 minuten gerateld.
Het mooie weer is paraat. We hebben onmiddellijk onze bagage. Deze luchthaven is veel groter maar alles is super georganiseerd. Het is nu 20u15 en we gaan op de luchthaven nog even iets te eten grabbelen. Het wordt KFC. Hmmm.
Naar het hotel dan. De taxi's staan mooi op rij aan de uitgang. Een rit van 10 minuten met twee taxi's voor 4 euro.
Het hotel overvalt ons. We hebben al heel wat majestueuze lobby's gezien in Azië, maar dit overtreft alles. De meisjes gaan al op verkenning terwijl wij inchecken. Ze komen even later euforisch terug. Het zwembad werd gespot! Hier zijn geen woorden voor, dus foto's volgen morgen. We gaan naar de kamer en de kruier spreekt fantastisch Engels. Een Nepalees die hotel management studeert en hier een stage loopt. Hij vraagt naar Anouk en Lilou. Zijn vader heeft ook ook een tehuis waar hij kinderen opvangt en onderwijst.
Vlug even zwemmen en de wat inkopen doen in een naburige straat. Daar is een avondmarkt, Thailand-stijl. Dat wordt nog fun!
We zitten weer in een appartement. Dus veel plek en ieder zijn plekje om te slapen.
En, na een glaasje bubbels op de kamer, het ontbijt: heerlijke Chinese keuken!
Vandaag konden we opnieuw naar Anouks weeshuis: op voorhand leg je één bezoek vast, maar zowel bij Lilou als bij Anouk zijn we erin geslaagd om daarna nog een keertje langs te komen. Die tweede bezoeken zijn officieus, meer ontspannen ook. In de toekomst doen we het zeker weer zo. Vandaag goed kunnen babbelen met onze contactpersoon Elsa, een jonge vrouw (begin 30?), die opgroeide in Zhanjiang, studeerde in Guangzhou, en opnieuw in Zhanjiang kwam wonen om voor haar ouders te zorgen. Zij verzorgt de contacten inhet weeshuis, maar ze helpt ook mee met de kinderen en de baby's. Ze spreekt en schrijft heel goed Engels, we beloofden haar zeker contact te houden. Deze keer namen we ook een kijkje in de vertrekken waar de oudere kinderen zaten. Doordat het slecht weer was zaten ze allemaal binnen. Van deze kinderen konden we een foto maken, foto's van kleinere kinderen zijn hier verboden. In deze ruimte zitten de kinderen wanneer ze studeren, daarnaast was de slaapruimte.
De eetkamer:
Zicht op de binnenplaats:
Eén van de babyruimtes: hier spelen de kindjes, vanaf dat ze kunnen zitten en kruipen. Toen we er binnenkwamen waren ze er nog niet en konden we even een foto maken, na enkele minuten kwamen ze één voor één naar binnen... Deze keer hadden we tijd, we hebben ons neergezet om te spelen met de baby's en te praten met Elsa en de verzorgsters. 4 van de kindjes gaan de komende weken geadopteerd worden door Amerikaanse families. Eén van de meisjes is nu 1,5 jaar oud, ze werd geregistreerd als special need omdat ze niet kon rechtstaan. Enkele weken nadien bleek dat ze gewoon wat later was dan de rest, ze blijkt kerngezond! Ondertussen werd ze al wel toegewezen, op naar Amerika dus, als uitzondering, want de kindjes die helemaal gezond zijn worden normaal gezien enkel door Chinezen geadopteerd. Er was ook een tweeling, 2 jongetjes van 9 maanden oud, die er erg aan toe waren toen ze binnenkwamen: ze waren pas geboren en bijzonder klein en zwak. Momenteel zagen ze er echt goed uit, de mensen waren er met reden trots op. Er was ook een kindje met een mismaakt beentje en mismaakte handjes. De handjes waren al geopereerd in Beijing, prachtige resultaten! Ze hopen nu dat hij, na adoptie, in Amerika verder geopereerd kan worden zodat zijn beentje ook in orde komt.
Enfin, veel verhalen en veel prachtige kindjes.... Spijtig dat ons gezin al compleet is....
De verzorgsters nog even mee op de foto:
We kregen ook nog de kans om verder in de boeken te kijken van de geadopteerde kinderen die hier op bezoek kwamen, leuk, want zo kan Anouk contacten proberen te leggen via facebook als we terug in België zijn.
Vreselijk slecht weer toen we het weeshuis verlieten, nog enkele fotootjes nemen van de straat:
Ook in het verre China wordt mijn moederdag niet vergeten... In alle vroegte: Franse bubbels, nieuwe handtas, armband, tekeningen! Heerlijk!!! Nu allemaal klaarmaken om 'echt' te gaan ontbijten, daarna proberen naar het weeshuis te gaan...
Groetjes uit China, Zhanjiang, waar de tyfoon verleden tijd is, maar het regent nog wel.
En het slechte weer is begonnen... De tyfoon die eraan komt heeft al lelijk huisgehouden op de Filipijnen, hopelijk is het hier straks niet zo erg. We hebben nog rustig kunnen ontbijten, er was heel veel ontbijt, mensen bleven ook allemaal wat langer rondhangen in de ontbijtzaal. Daarna zijn Cleo en Wouter toch nog even naar de supermarkt geweest, nog wat koffie en water gaan halen. Daar zagen ze dat het shoppingcentrum gesloten was, enkel de supermarkt en de Mac Donalds waren nog open. Ondertussen moesten wij van kamer verhuizen, één van de kamers was blijkbaar niet lek-vrij (niets van gezien, maar wat niet is kan komen natuurlijk). Nu zitten we op de kamers, lezen, met een elektrisch autootje spelen (gisteren gekocht), TV kijken, muziek luisteren, en Chinees leren. Een rustige dag! Ondertussen naar buiten kijken, maar voorlopig is het gewoon veel regen.... Niet al te veel spektakel!
We houden jullie op de hoogte!
Straks proberen we nog wat te skypen, hopelijk zien en horen we wat bekenden....
En dat skypen is gelukt ondertussen, we hebben mami & papi, opa & Magda, Jeroen, Bieke, Helena en Louiza allemaal gesproken en gezien, heerlijk!
De dag loopt nu ten einde, iedereen wordt wat moe... Het heeft de hele dag echt hard geregend, waaien viel wel mee. Normaalgezien wordt het morgen terug beter weer en gaan we opnieuw naar Anouks weeshuis.
