Het Grand Canal loopt van Hangzhou naar Peking over een afstand van 1500 km en is daarmee het langste door de mens gegraven kanaal. We doen een paar kilometertjes met de bootbus.
Langs beide kanten van het kanaal staan treurwilgen en loopt een voetpad. Ook veel hoogbouw.
Er is veel scheepvaart. De ene lichter na de andere.
Aan de achterzijde is er steeds de woonkajuit. Op het achtersteven staan er steevast planten. De 'luxe' verschilt
sterk van boot tot boot.
De bruggen zijn lans de onderkant versierd.
Eindstation: een historische site erkend als UN erfgoed.
zoveel mogelijk in de schaduw lopen, we gaan weer vlotjes boven de 40°C. en, om de ene of andere bizarre reden staan de selfies op hun kop... Let op het contrast oude en nieuwe gebouwen op de achtergrond.
Weer een heel erg mooi oud stadsgedeelte. Deze keer wel met heel erg dure winkeltjes: echte zijde, mooie boeken,... Maar een handtas kost tegen de 1000... Niet veel shopping dus!
Mooi museum over de Chinezen parasol. Niet veel bijgeleerd, maar mooi om te zien en lekker fris daar! Zoals veel musea, toegang gratis.
we begeven ons nét buiten het toeristische gedeelte en onmiddellijk vinden we tal van heerlijke en goedkope restaurantjes. Oef. een koffie en een sapje in het toeristische deel kost bijna zoveel als een volledige maaltijd hier. Lilou neemt zowaar een kindermenu.
En terug naar onze boot-bus. Langs de dure winkeltjes en over de warme, warme brug... Wel een prachtige brug, één van de vele 'broken bridges', herkenbaar aan de 'knik' die er in zit.
En, terug in shopping-china. Grootste gebouwen weerspiegelen elkaar. Architectuur is overal geweldig.
Voetmassage:
Geen restaurantje of bezoeken meer vanavond... Stilaan alles inpakken: morgen Shanghai!
Vandaag is het West Lake in Hangzhou aan de beurt. Een groot meer met veel eilandjes en natuurpracht. We gebruiken de boten en de elektrische wagentjes om het gebied te verkennen.
Rondom zijn er tal van pagodes en tempels.
Zelfs onder water staan er pagodes. Ze reflecteren de maan 15 maal op het wateroppervlak. Dat zullen we
een andere keer moeten uitproberen.
Veel bloemenpracht. Ons bloempje mag niet ontbreken ...
avontuur op de glibberige stenen.
verkoeling op een terrasje met zicht op de waterlelies.
verkleden, foto's nemen en ingekaderd mee naar huis nemen. We zijn in Azië.
karpers voeieren. Een traditie.
Mooie wandelpaden langs de verschillende meertjes en poelen.
Lunch in een theehuis. Zalig ontsnappen aan de drukte en de hitte.
27 juli - West Lake Scenic Area (deel 2), levende garnalen en dansende fonteinen
Na de lunch gaat het pad verder door de botanische tuin. Mooie taferelen.
Rond het meer staan een aantal villa's van invloedrijke Chinezen, in het verleden. Mooie optrekjes. We kiezen voor een shuttle busje om terug te keren.
Venetië in China?
Na ons middagdutje gaan we op zoek naar een hot pot restaurant. We nemen de metro naar een chique wijk.
Het ene shopping centrum na het andere. In deze winkelcentra heb je steeds verschillende restaurants. Van hype tot klassiek.
Keuze te over. Vaak zitten mensen te wachten op stoeltjes buiten het restaurant tot er een plekje vrij komt. Dat zijn dan de echte trendy dingen. We duiken erin op zoek naar een hot pot. We wikken en wegen, gaan binnen en buiten, en we vinden.
In dit hot pot restaurant krijgen we elk ons eigen potje. Verschillend van die in Chongqing waar het een grote pot was.
Alles is super vers. De garnalen op de stokjes leven nog. Hmm, even verstand op nul zetten. Lilou heeft het niet door en steekt de garnaal nog wat verder op het stokje. Al een geluk, want Lilou en garnaal hadden tegen het plafond gegaan.
grote LED schermen kleuren het straatbeeld
Apple'tje testen en kopen?
We zijn op weg naar de dansende fonteinen. We zijn niet alleen ...
Vandaag verkennen we het historische deel van de stad.
Hangzhou is de bakermat van de Chinese opera en de traditionele Chinese geneeskunde. Hanzhou had zijn bloeiperiode gelijktijdig met Venetië. Er woonden toen al 1.5 miljoen mensen in de stad.
Onderweg zien we een maquette van de stad uit die tijd. Indrukwekkend. We bezoeken ook het museum met de geschiedenis van de stad. Spijtig, enkel Chinees op de infobordjes.
De historische straten zijn heel toeristisch (nee geen buitenlanders maar wel Chinezen van overal) maar er zijn nog wel veel mooie gebouwen. Aan de ingang van de wijk staan grote poorten en boedha's. Hier de boedha met de 100 kinderen: 99 afgebeeld en de 100ste ben je zelf.
In de wijk zijn er veel 'apotheken' die de traditionele geneesmiddelen verkopen. Ook de dokters zijn er beschikbaar voor consultatie.
Achter het hoekje treffen we het centrum voor kankerbehandeling volgens de oude geneeskunde. De geur van 'kruiden' is enorm overheersend.
Door de straten lopen kanaaltjes. Overal staan bloempotjes.
We zijn vroeg vertrokken dus de panelen die de winkels afsluiten, worden hier en daar nog volop weggezet.
MacDonalds is goed om af te koelen. En dit dit is toch wel een van de mooiere locaties voor een MacDo, een oud paleis.
Een koffie later storten we ons terug in de hitte.
De zijstraatjes zijn vaak food streets. Kleine kraampjes die gewone maar ook zeer bizarre gerechten aanbieden.
Het is tien uur en de potten staan al te stomen, de bbq te roken.
Leuk om te zien maar iets eten lijkt ons niet opportuun.
Gepaneerde krabben op en stokje. Dat is een uitdaging. Meestal worden dergelijke dingen gegeten met een plastic handschoen aan elke hand, en dan maar knabbelen. In het weeshuis stond er bv een hele kip op tafel. Iedereen rond de tafel heeft handschoenen aan en plukt stukjes vlees weg.
Een van de toegangspoorten tot de oude stad. Op het gelijkvloers bekijken we een interessante film over de geschiedenis van de stad, met Engelse ondertitels! een beetje verder staat een pagode. De straten hebben langs beide zijden grote bomen.
oude wijken, allemaal laagbouw en mooi onderhouden. Dat zie je niet meer zo vaak in de steden.
Een etalage van een hot pot restaurant. Je bestelt verschillende van deze borden, vlees, groenten, noedels, en je legt
de ingrediënten dan geleidelijk in de de kokende groentebouillon, die al dan niet pikant kan zijn. Heel leuk om te doen.
De kookpotten zijn groot en gegarandeerd vind je jouw stukje nooit meer terug.
Vanavond eten we Thais. Een leuke afwisseling voor de Chinese keuken.
De Cola en de Sprite zijn mooi versierd met bloemen.
Er is nog veel te beleven in Hangzhou. De warmte dwingt ons echter tot een trager ritme. Tussen 13 en 17 uur is er geen aangenaam doorkomen aan. Vandaag was er wel wat warme wind.
Op de planning staan nog een verkenning (deels per boot) van het grote meer met zijn eilanden, pagodes, tempels en mooie natuur; een boottochtje op het Grand Canal (kanaal dat Hangzhou met Peking verbindt, 1500 km) en de Xixi Wetlands, een moerasgebied. We zien wel of het allemaal lukt. We hebben nog twee dagen.
Om 6 uur komen we aan in Hangzhou. Met de metro rijden we naar het hotel. Het is nog wel even wachten want de eerste tram gaat pas om 6u30. Er staan lange rijen voor de ticketautomaten.
De kamer in het hotel is nog niet vrij dus laten we de bagage achter en gaan op verkenning richting het grote meer en zijn parken.
Gelukkig is er om 7 uur al een Starbucks open voor wat koffie en cake;
De omgeving is prachtig. Het is al wel 32 graden om 9 uur.
We duiken af en toe een winkeltje binnen om af te koelen en bij te tanken.
De eekhoorns hebben blijkbaar geen moeite met de warmte. Ze spelen en huppelen vrolijk rond.
Om 11 uur eisen de treinrit en de warmte hun tol. Net te vroeg voor lunch.Buiten is het al 39 graden. We stappen een café binnen waar het te warm is. We zitten wat te suffen.
In de namiddag doen we een siesta. Buiten is het 41 graden. Om 18 uur gaan we op verkenning in de buurt.
We besluiten om in een carrefour wat Westerse hapjes te kopen: olijven, hesp, salami; Frans brood, kaas en wijn.
Het smaakt. De kikkers laten we links liggen.
Ook hier bestaat snelverkoop in de carrefour. hahaha.
Aan de toegangspoort naar Macau ligt er een ondergronds shoppingcentra ter grote van Wijnegem shopping. Geen grote merken maar allemaal kleine winkeltjes met echte maar veel meer nepproducten. Er zijn ook kleine restaurantjes en togen met allerlei lekkers. Fruit bijvoorbeeld.
Lilou koopt er hakjes
's avonds eten we lekkere vis, een 'gebraadje', tofu en andere lekkernijen. Buikje rond voor 26 euro.
In de ochtend staan we vroeg op voor een tweede bezoek aan het weeshuis.Lilou ontmoet dan toch nog haar 'Chinese vriendin (vrouw met bloemenkleed). We komen aan het weeshuis op het moment van de levering van de airco's die we/jullie voor hen kochten. Wat een toeval. Ze zijn er echt heel blij mee.
We doen een toertje rond het gebouw.
Ontmoeten ook de dokter die destijds Lilou gekend heeft en haar vaccinaties gegeven heeft.
Miss Yang heeft nu ook een zoontje van drie. We kijken samen naar de foto's en we tonen ook foto's van ons.
Beelden zeggen meer dan Chinese en Engelse woorden.
Nog een laatste foto voor de lunch.
We zoeken een straatje op waar de bedienden gaan lunchen. Keuze te over.
En weer buikje vol voor 20 euro dit maal.
Dan met de taxi naar het station want we moeten de nachttrein halen naar Hangzhou. De coupé valt reuze mee.
Echt wel gezellig. We eten nog wat hapjes. Drankjes halen we uit de restauratiewagen. Om 6 uur in de ochtend zullen we in Hangzhou zijn.
Vroeg uit de veren vandaag: we bezoeken Chimelong Ocean Kingdom. Naar verluid hét ocean-park, naargelang van wie we het horen: het beste van China/Azië/de wereld. Gisterenavond liepen we toevallig voorbij een reisbureau, gespecialiseerd in reizen hier naartoe. Het was een pietsie goedkoper én we gingen er onder begeleiding naartoe. Doen dus! Aan de bushalte werden we aangesproken door een supersympathieke gids. Met een 20-tal andere mensen gingen we met een bus tot daar, drie kwartier rijden. De gids zorgde ervoor dat iedereen vlotjes binnenraakte. Heerlijk.
De inkom was al spectaculair:
grote projectieschermen op het plafond. Schitterende beelden, maar we kunnen niet té lang blijven: de spectaculaire 5D-show wacht!
geen foto's van de 5D-show, maar het was onvoorstelbaar! ondertussen was het voor ons ook duidelijk dat dit een dag vol 'voorkruipende Chinezen' ging worden. We integreerden ons en werden zelf meester-voorkruiper. FUN!
Na de show, een volgende show: dolfijnen! Om de mensen bezig te houden terwijl het volk binnenstroomt (zeker 3000 mensen, onwaarschijnlijk grote zalen), worden er life-beelden van de bezoekers getoond. Lilou en ik kwamen ook even in beeld. Er worden dan ook enkele mensen uitgepikt om mee te doen met de show, gelukkig hoorden we daar niet bij....
De show bevatte werkelij kalles: dolfijnen deden heel wat spectaculaire kunsten, een animator sprong vanaf een hele hoge rots in het water, er vlogen papegaaien rond, de animators surften op de dolfijnen en sprongen samen met hun dolfijn heel hoog op uit het water. Spectacel! Dit samen met duizenden superenthousiaste Chinezen! Onvergetelijke ervaring! Naast alle shows ook schitterende aquaria: hieronder zie je een zeekoe, lekker sla aan het knabbelen... En het allergrootste aquarium: dat met o.a. de walvishaaien. De temperatuur buiten stijgt ondertussen tot 35°C.... aquariumtunnels: kwallenaquarium.... het grote aquarium: veel volk! de walvishaaien, met ook mata's, hamerhaaien, ... onwaarschijnlijk grote dieren. Duikers zwemmer er door om de dieren te voederen.
En de volgende show: met Baluga's, witte dolfijnen. Weer véél volk. Lekker dringen om binnen te komen en vanaf dat de show op zijn einde loopt, allemaal naar buiten stormen om op tijd te zijn voor het volgende spectakel.
In een heel erg warme omgeving zien we besneeuwde bergtoppen.... Op naar de pooldieren!
Ijsberen onder water: voor ons de eerste keer dat we dat zien. Magnifiek!
ook poolwolven... en, de uitvinding van de eeuw: overal bij de wachtrijen staan ventilators die ook een nevel verspreiden. Op die manier valt de warmte best mee! baby-pinguins! en uiteraard weer een tunnel onder de pinguins door... De zeeleeuwenshow is miner spectakel, maar zeer humoristisch. Tegen het einde aan besluiten we de grote parade en het vuurwerk te laten voor wat het is. We gaan huiswaarts, ondertussen stikkpot en meer dan voldaan!
glimp van de parade: verleidelijk om toch nog even terug te gaan?
Maar neen. Anouk en Lilou kopen elk nog een grote knuffel, resp. Zeekoe en dolfijn en we vinden nog een leuk kadootje voor Lilou's verzorgster (haar favoriete van toen die er donderdag niet was komt maandag wel werken en we kunnen haar nog even zien, joepi!!! ze heeft ondertussen zelf een kindje van 3 jaar oud).
Na een bus en taxi-avontuur komen we aan in het hotel. Even de 7/11-binnenspringen voor noedels en dan effe chillen op de kamer. Naar het restaurant zien we niet meer zitten.
om kwart voor 10 was Cathy er al. Het was dezelfde als de gids die we 6 jaar geleden hadden toen we Lilou gingen ophalen. Geweldig!
Beetje met 5-en in een taxi proppen, en dan een rit tot aan het weeshuis. Dé vriendin van Lilou was jammergenoeg met vakantie, maar er waren nog heel wat anderen die haar nog kenden.
Eerste werk: bekijken van de foto's van toen:
Daarna bezoek van het weeshuis. Het viel op dat er nunog enkel special-need kindjes zijn. Ze worden heel erg goed verzorgd, maar het blijft natuurlijk een beetje zielig. Het personeel doet zijn uiterste best om de kinderen klaar te stomen voor internationale adoptie. Eén meisje dat we zien zal door amerikanen geadopteerd worden. Er wordt een video van gemaakt en fotootjes. Bedoeld als laatste info voor de toekomstige ouders.
Veel van de kindjes maken echter geen kans tot adoptie, wegens te zware handicaps. Veel kindjes hebben het syndroom van Down. Eén maisje van 14 jaar is alvast heel erg goed in het gidsen van groepen: ze wijkt niet van onze zijde. Alle kamers werden opnieuw geschilderd. Mooie figuurtjes maken aantrekkelijke kamertjes. Hieronder de 'oude' kamer van Lilou:
Eerst was Lilou erg verlegen, maar na een tijdje konden de fotosessies dan toch beginnen....
Er is een nieuw concept in het weeshuis: families. Dit houdt in dat een koppel (mensen van wie de kinderen al niet meer thuis wonen, of die geen kinderen hebben) een 'appartement' heeft in het weeshuis. Dit bestaat uit slaapkamer voor de kinderen, voor de ouders, een keuken/badkamer/woonruimte. De 'gezinnen' bestaan steeds uit 4 kinderen: steeds 4 jongens of 4 meisjes. Zo hebben ze nu al 12 gezinnen. Ze vonden het wel heel leuk om te horen dat wij ook een gezin zijn met 4 meisjes... In totaal zijn er momenteel 116 kinderen in het weeshuis. De voorzieningen vallen goed mee, kinderen hebben deftige kleertjes aan, we zagen dat ze gezond eten kregen, ze worden ook zo goed mogelijk opgeleid om te functioneren in de maatschappij (ze leren vbv koken, opdienen, koffie/thee bijschenken, juweeltjes en zeepjes maken, ...
We zagen ook 2 nieuwe klaslokalen, supermodern met smartbords, we vermoeden een zeer milde gift van amerikaanse families.Hier wordt zo goed mogelijk onderwijs gegeven. Wel een groot probleem: bij alle renovaties is de airco van deze lokalen gesneuveld. Vandaag is het eigenlijk helemaal niet warm in Zhuhai, een 30°C, maar ze halen hier gemakkelijk tien graden meer in juni/juli. In de winter is het dan weer 10°C, dus dan kunnen ze verwarming gebruiken. We beslissen van ons geld in een deftige airco te steken. Kostelijke grap, maar de kinderen zullen er dagelijks plezier van hebben. De mensen zijn erg blij. We eten eerst in het weeshuis (zalige maaltijd!), daarna zullen we de airco gaan kopen.
Eindfoto van het weeshuis: er staat, welkom Zhu Ao Tong in je huis, samen met je familie. Op een andere plek hing ook al welkom voor de tweede keer Tongtong! Ze zijn altijd heel enthousiast om kindjes terug te zien. We informeren bij Cathy en horen dat er niet zo heel veel mensen langskomen. Wel krijgen ze regelmatig stevige giften, voornamelijk van amerikanen die sponszrs 'zoals Philips) inschakelen.
Kiezen van de airco's:
Mits een heel klein beetje opleggen kunnen we 2 van de favoriete modellen kopen. De mensen zijn echt heel blij... We vertellen dat we dit verzamelden tijdens een benefiet bij ons thuis: vinden ze geweldig! We moeten iedereen heel erg bedanken!
De kinderen kunnen vanaf nu steeds in ideale temperaturen les volgen, Ze zullen foto's maken wanneer alles geïnstalleerd werd, deze zullen we ook op de blog zetten.
Nu even platte rust op de kamer, even bekomen van alle emoties... En dan misschien het zwembad even uittesten...
Straks, 10u lokale tijd, komt de verantwoordelijke van de regio ons ophalen in ons hotel om samen naar het weeshuis te gaan. Superspannend! We geven haar alvast de standaard-bijdrage en we vragen hoe we best helpen: we gaan proberen om net als 4 jaar geleden, samen met de mensen van het weeshuis, inkopen te gaan doen. SPANNEND!
dinsdag 18 juli 2017 - nacht, dag en avond op en aan de Yangze
De nacht van maandag op dinsdag varen we door het
sluizencomplex van de Drieklovendam. Vijf aaneensluitende sluizen brengen ons
110 meter lager. De doortocht vraagt ongeveer 3 uur.
Vanuit de kajuit zie je enkel de wanden naar boven gaan.
Enkele nachtraven volgen de doorgang vanop het dek.
(90°graden wijzerzin draaien)
In de ochtend bezoeken we de Drieklovendam. Van op de boot worden we naar de bussen gebracht. Maar we passeren naar goede gewoonte eerste een marktje en wat kraampjes. De verkopers spreken ons aan op straat en noemen het de maybe later market, wat wil zeggen: Als je straks terug komt van de trip, dan kan je misschien iets kopen bij mij.
De Drieklovendam is een imposant project. We bezoeken ook de sluizen die we de nacht ervoor, doorlopen hebben.
Op de middag bereiken we ons eindstation. Er staat een taxi te wachten die ons naar het hotel brengt. Het is wel van naam en eigenaar veranderd dus is het wat verwarring of we wel juist zitten. Gelukkig is er nog plaats want onze booking geldt niet meer.
Ychang zelf stelt niet veel voor. We vinden wel een lekker restaurant en we modderen wat aan. Het is te warm om veel te doen. De lucht is ook niet denderend van kwaliteit.
Aan het rijtje van vreemde combinaties voegen we een item toe, namelijk fruitsla met mayo.
zondag 16 juli 2017 - Ghost City, ChiBauZai pagode en cruising (deel 1)
De eerste nacht op de boot was rustig. Een druk programma vandaag: ontbijt om 6u45 en om 8 uur vertrek op eerste uitstap.
's morgens bezoeken we Ghost City in Fengdu. "De plek waar al die miljoenen boedhistische Chinezen moeten langs gaan om de weg naar de hemel of de hel in te slaan, na hun overlijden" vertelt onze gids, tongue in cheek. Over het logistieke ligt men niet wakker.
We maken een wens bij het terugplaatsen van onze rookstokjes.
Aan wijsheden ontbreekt het niet in China. Maar deze is wel heel mooi "Only kindness, promotes peace"
De weg naar de hemel telt drie testen. De derde test is op een bol in de grond balanceren op 1 been, gedurende drie seconden.
Met wat concentratie slagen we allemaal. Oef. Anders zouden we niet zuiver op de graad geweest zijn.
Na het bezoek dalen we terug af naar de boot.(links). Let ook op de nieuwe stad stad Fengdu, die vroeger in het dal lag.
Onze gidse vertelt dat de jonge mensen blij zijn met de nieuwe stad. De ouderen hebben het moeilijk.
de twee kamers in het midden zijn de onze. Het balkon loopt door als we deur open zetten.
Fengdu. Deze stad werd opgebouwd op 10 jaar tijd.
En zo ook voor andere stadjes aan de oever van het stuuwmeer.
De crew die de French Cancan danst. Gekke Chinezen.
zondag 16 juli 2017 - Ghost City, ChiBauZai pagode en cruising (deel 2)
In de late middag verlaten we voor een tweede maal onze boot voor een bezoek aan ChiBauZai, een Pagode opgebouwd tegen de rotswand, die leidt naar een .... tempel uiteraard.
Maar al dat moois gaat vooraf met 20 minuten zweetplezier. Het is 35 graden en de tocht gaat door volle zon bergop.
Dit is Azië.
De weg tussen boot en land is een samenraapsel van pontons en tussenstukjes.
Een 'voor en na de Drieklovendam'.
Boven een foto van de berg waarop de tempel en pagode staan. Aan de voet van de berg zie je het stadje. In 1996 telde het 8000 inwoners. Onderaan een foto van de huidige situatie. Rondom de tempel werd een dam gebouwd om de berg met pagode te beschermen. Bij hoog water ligt de voet van de pagode zo'n 20 meter onder het waterniveau. De vroegere stad? Die ligt nu onder water en werd tussen 1996 en 2007 boven de huidige waterlijn heropgebouwd.
Dit geldt voor het hele gebied. In totaal moesten 1.3 miljoen mensen vanuit de vallei verhuizen naar hogergelegen gebied. Dat werd verwezenlijkt op 11 jaar.
Anouk's sterrenbeeld.
En ook die van Lilou
Bloedheet in de zon. Maar alles voor de foto hé
De pogode heeft 14 verdiepingen en werd opgebouwd uit hout. Geen spijkers te bespeuren.
De weg van de pagode naar de boot is ommuurd door kraampjes. De oudere mensen doen dit als bijverdienste.
Onze gids vertelt dat de jongeren in de grote stad werken, Chongqing bijvoorbeeld. De iets ouderen werken in de lokale industrie.
's Avonds is het de cabaret show, opgevoerd door de bemanningsleden zelf. Om de sfeer erin te brengen, worden maskers, klappers, lichtsticks, enz. uitgedeeld. Instant fun!
De show zelf is leuk, vaak gespeend van elk talent, maar dat vinden de toeschouwers en de opvoerders zelf, geen reden om de pret te bederven.
