Vandaag konden we opnieuw naar Anouks weeshuis: op voorhand leg je één bezoek vast, maar zowel bij Lilou als bij Anouk zijn we erin geslaagd om daarna nog een keertje langs te komen. Die tweede bezoeken zijn officieus, meer ontspannen ook. In de toekomst doen we het zeker weer zo. Vandaag goed kunnen babbelen met onze contactpersoon Elsa, een jonge vrouw (begin 30?), die opgroeide in Zhanjiang, studeerde in Guangzhou, en opnieuw in Zhanjiang kwam wonen om voor haar ouders te zorgen. Zij verzorgt de contacten inhet weeshuis, maar ze helpt ook mee met de kinderen en de baby's. Ze spreekt en schrijft heel goed Engels, we beloofden haar zeker contact te houden. Deze keer namen we ook een kijkje in de vertrekken waar de oudere kinderen zaten. Doordat het slecht weer was zaten ze allemaal binnen. Van deze kinderen konden we een foto maken, foto's van kleinere kinderen zijn hier verboden. In deze ruimte zitten de kinderen wanneer ze studeren, daarnaast was de slaapruimte. 




De eetkamer:

Zicht op de binnenplaats:

Eén van de babyruimtes: hier spelen de kindjes, vanaf dat ze kunnen zitten en kruipen. Toen we er binnenkwamen waren ze er nog niet en konden we even een foto maken, na enkele minuten kwamen ze één voor één naar binnen... Deze keer hadden we tijd, we hebben ons neergezet om te spelen met de baby's en te praten met Elsa en de verzorgsters. 4 van de kindjes gaan de komende weken geadopteerd worden door Amerikaanse families. Eén van de meisjes is nu 1,5 jaar oud, ze werd geregistreerd als special need omdat ze niet kon rechtstaan. Enkele weken nadien bleek dat ze gewoon wat later was dan de rest, ze blijkt kerngezond! Ondertussen werd ze al wel toegewezen, op naar Amerika dus, als uitzondering, want de kindjes die helemaal gezond zijn worden normaal gezien enkel door Chinezen geadopteerd. Er was ook een tweeling, 2 jongetjes van 9 maanden oud, die er erg aan toe waren toen ze binnenkwamen: ze waren pas geboren en bijzonder klein en zwak. Momenteel zagen ze er echt goed uit, de mensen waren er met reden trots op. Er was ook een kindje met een mismaakt beentje en mismaakte handjes. De handjes waren al geopereerd in Beijing, prachtige resultaten! Ze hopen nu dat hij, na adoptie, in Amerika verder geopereerd kan worden zodat zijn beentje ook in orde komt. 

Enfin, veel verhalen en veel prachtige kindjes.... Spijtig dat ons gezin al compleet is....


De verzorgsters nog even mee op de foto:

We kregen ook nog de kans om verder in de boeken te kijken van de geadopteerde kinderen die hier op bezoek kwamen, leuk, want zo kan Anouk contacten proberen te leggen via facebook als we terug in België zijn.

Vreselijk slecht weer toen we het weeshuis verlieten, nog enkele fotootjes nemen van de straat: