Lilou, Cleo, Anouk, Charlotte, Inge & Wouter One happy family....
25-07-2017
laatste dag Zhuhai, nachttrein en verjaardag Cleo
Aan de toegangspoort naar Macau ligt er een ondergronds shoppingcentra ter grote van Wijnegem shopping. Geen grote merken maar allemaal kleine winkeltjes met echte maar veel meer nepproducten. Er zijn ook kleine restaurantjes en togen met allerlei lekkers. Fruit bijvoorbeeld.
Lilou koopt er hakjes
's avonds eten we lekkere vis, een 'gebraadje', tofu en andere lekkernijen. Buikje rond voor 26 euro.
In de ochtend staan we vroeg op voor een tweede bezoek aan het weeshuis.Lilou ontmoet dan toch nog haar 'Chinese vriendin (vrouw met bloemenkleed). We komen aan het weeshuis op het moment van de levering van de airco's die we/jullie voor hen kochten. Wat een toeval. Ze zijn er echt heel blij mee.
We doen een toertje rond het gebouw.
Ontmoeten ook de dokter die destijds Lilou gekend heeft en haar vaccinaties gegeven heeft.
Miss Yang heeft nu ook een zoontje van drie. We kijken samen naar de foto's en we tonen ook foto's van ons.
Beelden zeggen meer dan Chinese en Engelse woorden.
Nog een laatste foto voor de lunch.
We zoeken een straatje op waar de bedienden gaan lunchen. Keuze te over.
En weer buikje vol voor 20 euro dit maal.
Dan met de taxi naar het station want we moeten de nachttrein halen naar Hangzhou. De coupé valt reuze mee.
Echt wel gezellig. We eten nog wat hapjes. Drankjes halen we uit de restauratiewagen. Om 6 uur in de ochtend zullen we in Hangzhou zijn.
Vroeg uit de veren vandaag: we bezoeken Chimelong Ocean Kingdom. Naar verluid hét ocean-park, naargelang van wie we het horen: het beste van China/Azië/de wereld. Gisterenavond liepen we toevallig voorbij een reisbureau, gespecialiseerd in reizen hier naartoe. Het was een pietsie goedkoper én we gingen er onder begeleiding naartoe. Doen dus! Aan de bushalte werden we aangesproken door een supersympathieke gids. Met een 20-tal andere mensen gingen we met een bus tot daar, drie kwartier rijden. De gids zorgde ervoor dat iedereen vlotjes binnenraakte. Heerlijk.
De inkom was al spectaculair:
grote projectieschermen op het plafond. Schitterende beelden, maar we kunnen niet té lang blijven: de spectaculaire 5D-show wacht!
geen foto's van de 5D-show, maar het was onvoorstelbaar! ondertussen was het voor ons ook duidelijk dat dit een dag vol 'voorkruipende Chinezen' ging worden. We integreerden ons en werden zelf meester-voorkruiper. FUN!
Na de show, een volgende show: dolfijnen! Om de mensen bezig te houden terwijl het volk binnenstroomt (zeker 3000 mensen, onwaarschijnlijk grote zalen), worden er life-beelden van de bezoekers getoond. Lilou en ik kwamen ook even in beeld. Er worden dan ook enkele mensen uitgepikt om mee te doen met de show, gelukkig hoorden we daar niet bij....
De show bevatte werkelij kalles: dolfijnen deden heel wat spectaculaire kunsten, een animator sprong vanaf een hele hoge rots in het water, er vlogen papegaaien rond, de animators surften op de dolfijnen en sprongen samen met hun dolfijn heel hoog op uit het water. Spectacel! Dit samen met duizenden superenthousiaste Chinezen! Onvergetelijke ervaring! Naast alle shows ook schitterende aquaria: hieronder zie je een zeekoe, lekker sla aan het knabbelen... En het allergrootste aquarium: dat met o.a. de walvishaaien. De temperatuur buiten stijgt ondertussen tot 35°C.... aquariumtunnels: kwallenaquarium.... het grote aquarium: veel volk! de walvishaaien, met ook mata's, hamerhaaien, ... onwaarschijnlijk grote dieren. Duikers zwemmer er door om de dieren te voederen.
En de volgende show: met Baluga's, witte dolfijnen. Weer véél volk. Lekker dringen om binnen te komen en vanaf dat de show op zijn einde loopt, allemaal naar buiten stormen om op tijd te zijn voor het volgende spectakel.
In een heel erg warme omgeving zien we besneeuwde bergtoppen.... Op naar de pooldieren!
Ijsberen onder water: voor ons de eerste keer dat we dat zien. Magnifiek!
ook poolwolven... en, de uitvinding van de eeuw: overal bij de wachtrijen staan ventilators die ook een nevel verspreiden. Op die manier valt de warmte best mee! baby-pinguins! en uiteraard weer een tunnel onder de pinguins door... De zeeleeuwenshow is miner spectakel, maar zeer humoristisch. Tegen het einde aan besluiten we de grote parade en het vuurwerk te laten voor wat het is. We gaan huiswaarts, ondertussen stikkpot en meer dan voldaan!
glimp van de parade: verleidelijk om toch nog even terug te gaan?
Maar neen. Anouk en Lilou kopen elk nog een grote knuffel, resp. Zeekoe en dolfijn en we vinden nog een leuk kadootje voor Lilou's verzorgster (haar favoriete van toen die er donderdag niet was komt maandag wel werken en we kunnen haar nog even zien, joepi!!! ze heeft ondertussen zelf een kindje van 3 jaar oud).
Na een bus en taxi-avontuur komen we aan in het hotel. Even de 7/11-binnenspringen voor noedels en dan effe chillen op de kamer. Naar het restaurant zien we niet meer zitten.
om kwart voor 10 was Cathy er al. Het was dezelfde als de gids die we 6 jaar geleden hadden toen we Lilou gingen ophalen. Geweldig!
Beetje met 5-en in een taxi proppen, en dan een rit tot aan het weeshuis. Dé vriendin van Lilou was jammergenoeg met vakantie, maar er waren nog heel wat anderen die haar nog kenden.
Eerste werk: bekijken van de foto's van toen:
Daarna bezoek van het weeshuis. Het viel op dat er nunog enkel special-need kindjes zijn. Ze worden heel erg goed verzorgd, maar het blijft natuurlijk een beetje zielig. Het personeel doet zijn uiterste best om de kinderen klaar te stomen voor internationale adoptie. Eén meisje dat we zien zal door amerikanen geadopteerd worden. Er wordt een video van gemaakt en fotootjes. Bedoeld als laatste info voor de toekomstige ouders.
Veel van de kindjes maken echter geen kans tot adoptie, wegens te zware handicaps. Veel kindjes hebben het syndroom van Down. Eén maisje van 14 jaar is alvast heel erg goed in het gidsen van groepen: ze wijkt niet van onze zijde. Alle kamers werden opnieuw geschilderd. Mooie figuurtjes maken aantrekkelijke kamertjes. Hieronder de 'oude' kamer van Lilou:
Eerst was Lilou erg verlegen, maar na een tijdje konden de fotosessies dan toch beginnen....
Er is een nieuw concept in het weeshuis: families. Dit houdt in dat een koppel (mensen van wie de kinderen al niet meer thuis wonen, of die geen kinderen hebben) een 'appartement' heeft in het weeshuis. Dit bestaat uit slaapkamer voor de kinderen, voor de ouders, een keuken/badkamer/woonruimte. De 'gezinnen' bestaan steeds uit 4 kinderen: steeds 4 jongens of 4 meisjes. Zo hebben ze nu al 12 gezinnen. Ze vonden het wel heel leuk om te horen dat wij ook een gezin zijn met 4 meisjes... In totaal zijn er momenteel 116 kinderen in het weeshuis. De voorzieningen vallen goed mee, kinderen hebben deftige kleertjes aan, we zagen dat ze gezond eten kregen, ze worden ook zo goed mogelijk opgeleid om te functioneren in de maatschappij (ze leren vbv koken, opdienen, koffie/thee bijschenken, juweeltjes en zeepjes maken, ...
We zagen ook 2 nieuwe klaslokalen, supermodern met smartbords, we vermoeden een zeer milde gift van amerikaanse families.Hier wordt zo goed mogelijk onderwijs gegeven. Wel een groot probleem: bij alle renovaties is de airco van deze lokalen gesneuveld. Vandaag is het eigenlijk helemaal niet warm in Zhuhai, een 30°C, maar ze halen hier gemakkelijk tien graden meer in juni/juli. In de winter is het dan weer 10°C, dus dan kunnen ze verwarming gebruiken. We beslissen van ons geld in een deftige airco te steken. Kostelijke grap, maar de kinderen zullen er dagelijks plezier van hebben. De mensen zijn erg blij. We eten eerst in het weeshuis (zalige maaltijd!), daarna zullen we de airco gaan kopen.
Eindfoto van het weeshuis: er staat, welkom Zhu Ao Tong in je huis, samen met je familie. Op een andere plek hing ook al welkom voor de tweede keer Tongtong! Ze zijn altijd heel enthousiast om kindjes terug te zien. We informeren bij Cathy en horen dat er niet zo heel veel mensen langskomen. Wel krijgen ze regelmatig stevige giften, voornamelijk van amerikanen die sponszrs 'zoals Philips) inschakelen.
Kiezen van de airco's:
Mits een heel klein beetje opleggen kunnen we 2 van de favoriete modellen kopen. De mensen zijn echt heel blij... We vertellen dat we dit verzamelden tijdens een benefiet bij ons thuis: vinden ze geweldig! We moeten iedereen heel erg bedanken!
De kinderen kunnen vanaf nu steeds in ideale temperaturen les volgen, Ze zullen foto's maken wanneer alles geïnstalleerd werd, deze zullen we ook op de blog zetten.
Nu even platte rust op de kamer, even bekomen van alle emoties... En dan misschien het zwembad even uittesten...
Straks, 10u lokale tijd, komt de verantwoordelijke van de regio ons ophalen in ons hotel om samen naar het weeshuis te gaan. Superspannend! We geven haar alvast de standaard-bijdrage en we vragen hoe we best helpen: we gaan proberen om net als 4 jaar geleden, samen met de mensen van het weeshuis, inkopen te gaan doen. SPANNEND!
dinsdag 18 juli 2017 - nacht, dag en avond op en aan de Yangze
De nacht van maandag op dinsdag varen we door het
sluizencomplex van de Drieklovendam. Vijf aaneensluitende sluizen brengen ons
110 meter lager. De doortocht vraagt ongeveer 3 uur.
Vanuit de kajuit zie je enkel de wanden naar boven gaan.
Enkele nachtraven volgen de doorgang vanop het dek.
(90°graden wijzerzin draaien)
In de ochtend bezoeken we de Drieklovendam. Van op de boot worden we naar de bussen gebracht. Maar we passeren naar goede gewoonte eerste een marktje en wat kraampjes. De verkopers spreken ons aan op straat en noemen het de maybe later market, wat wil zeggen: Als je straks terug komt van de trip, dan kan je misschien iets kopen bij mij.
De Drieklovendam is een imposant project. We bezoeken ook de sluizen die we de nacht ervoor, doorlopen hebben.
Op de middag bereiken we ons eindstation. Er staat een taxi te wachten die ons naar het hotel brengt. Het is wel van naam en eigenaar veranderd dus is het wat verwarring of we wel juist zitten. Gelukkig is er nog plaats want onze booking geldt niet meer.
Ychang zelf stelt niet veel voor. We vinden wel een lekker restaurant en we modderen wat aan. Het is te warm om veel te doen. De lucht is ook niet denderend van kwaliteit.
Aan het rijtje van vreemde combinaties voegen we een item toe, namelijk fruitsla met mayo.
zondag 16 juli 2017 - Ghost City, ChiBauZai pagode en cruising (deel 1)
De eerste nacht op de boot was rustig. Een druk programma vandaag: ontbijt om 6u45 en om 8 uur vertrek op eerste uitstap.
's morgens bezoeken we Ghost City in Fengdu. "De plek waar al die miljoenen boedhistische Chinezen moeten langs gaan om de weg naar de hemel of de hel in te slaan, na hun overlijden" vertelt onze gids, tongue in cheek. Over het logistieke ligt men niet wakker.
We maken een wens bij het terugplaatsen van onze rookstokjes.
Aan wijsheden ontbreekt het niet in China. Maar deze is wel heel mooi "Only kindness, promotes peace"
De weg naar de hemel telt drie testen. De derde test is op een bol in de grond balanceren op 1 been, gedurende drie seconden.
Met wat concentratie slagen we allemaal. Oef. Anders zouden we niet zuiver op de graad geweest zijn.
Na het bezoek dalen we terug af naar de boot.(links). Let ook op de nieuwe stad stad Fengdu, die vroeger in het dal lag.
Onze gidse vertelt dat de jonge mensen blij zijn met de nieuwe stad. De ouderen hebben het moeilijk.
de twee kamers in het midden zijn de onze. Het balkon loopt door als we deur open zetten.
Fengdu. Deze stad werd opgebouwd op 10 jaar tijd.
En zo ook voor andere stadjes aan de oever van het stuuwmeer.
De crew die de French Cancan danst. Gekke Chinezen.
zondag 16 juli 2017 - Ghost City, ChiBauZai pagode en cruising (deel 2)
In de late middag verlaten we voor een tweede maal onze boot voor een bezoek aan ChiBauZai, een Pagode opgebouwd tegen de rotswand, die leidt naar een .... tempel uiteraard.
Maar al dat moois gaat vooraf met 20 minuten zweetplezier. Het is 35 graden en de tocht gaat door volle zon bergop.
Dit is Azië.
De weg tussen boot en land is een samenraapsel van pontons en tussenstukjes.
Een 'voor en na de Drieklovendam'.
Boven een foto van de berg waarop de tempel en pagode staan. Aan de voet van de berg zie je het stadje. In 1996 telde het 8000 inwoners. Onderaan een foto van de huidige situatie. Rondom de tempel werd een dam gebouwd om de berg met pagode te beschermen. Bij hoog water ligt de voet van de pagode zo'n 20 meter onder het waterniveau. De vroegere stad? Die ligt nu onder water en werd tussen 1996 en 2007 boven de huidige waterlijn heropgebouwd.
Dit geldt voor het hele gebied. In totaal moesten 1.3 miljoen mensen vanuit de vallei verhuizen naar hogergelegen gebied. Dat werd verwezenlijkt op 11 jaar.
Anouk's sterrenbeeld.
En ook die van Lilou
Bloedheet in de zon. Maar alles voor de foto hé
De pogode heeft 14 verdiepingen en werd opgebouwd uit hout. Geen spijkers te bespeuren.
De weg van de pagode naar de boot is ommuurd door kraampjes. De oudere mensen doen dit als bijverdienste.
Onze gids vertelt dat de jongeren in de grote stad werken, Chongqing bijvoorbeeld. De iets ouderen werken in de lokale industrie.
's Avonds is het de cabaret show, opgevoerd door de bemanningsleden zelf. Om de sfeer erin te brengen, worden maskers, klappers, lichtsticks, enz. uitgedeeld. Instant fun!
De show zelf is leuk, vaak gespeend van elk talent, maar dat vinden de toeschouwers en de opvoerders zelf, geen reden om de pret te bederven.
We starten de dag met felle regen en onweer. Uitslapen en net op tijd aan het ontbijt. Weer een heerlijk buffet.
De straten liggen nog nat. Het is maar 29°. naargelang de ochtend vordert, wordt het zwoel.
De centrale tempel wordt gerenoveerd en uitgebreid. Ze starten met een dragende constructie van beton, waarrond de houten bekleding en versieringen aangebracht worden.
Buiten worden de offerstokken verkocht. Soort geurstokjes maar dan groter en ze maken heel veel rook.
De ingang is volledig begroeid.
Een schattig bommaatje sloft al etende voorbij.
Ook hier wordt de tempel omsloten door hoogbouw.
De offerstokken worden aangestoken en in met een met zand voorzien altaar gezet.
Rijkelijk versierd. Enkel de kristallen luchters hangen hier niet op hun plek.
de woonvertrekken achter de tempel.
In Chongqing wordt veel op straat gegeten.
Ook de arbeiders die aan de hoogbouw werken, komen rond 11u30 eten aan de stalletjes.
De samenkomst van de twee rivieren die Chongqing doorkruisen, de Yangze en de Jialing. Vanop deze plek starten we morgen met de cruise over de Yangze.
De terminals van de cruisboten.
Lilou koopt twee vlindertjes op veertjes om in haar haar te steken. Volledig Chinees maken: check!
s' Avonds Sichuan keuken. Pikante gerechten uitgekozen.
donderdag 13 juli 2017 - treinreis naar Chongqing en eerste kennismaking
We nemen de trein van 9u16 van Nanjin naar Chongqing, een rit van 10 uur door zeer uiteenlopende landschappen.
Trein vertrok al om kwart na 9, vroeg uit de veren dus. Tot aan het station duurt maar een dik half uur, maar in het station binnen raken is een hele belevenis: controle tickets, paspoorten, bagage. Alles verloopt wel vlotjes.
Veel natuurpracht onderweg, ook vele steden. Enorm veel hoogbouw.
En, af en toe al een voorproefje van wat ons te wachten staat: de Yangtse rivier: steeds indrukwekkend! We zien ook af en toe de grote cruiseschepen. De trein is zeer comfortabel. niet te warm, voldoende ruimte. Er is de hele tijd warm water beschikbaar: zowel wij als de anderen (allemaal Chinezen) hebben instantnoedels bij. Aankomst in Chongqing: de snelst groeiende stad in China. Zalige stad, onvoorstelbaar vriendelijke mensen. We worden netjes vlak voor ons hotel door de taxi afgezet. We geven deze keer een royale fooi: 't was dan ook service!
Aangekomen in het hotel, ondetussen al 21u. We duiken de winkelstraten en foodstreet in. Lekkere satekes aan een kraampje, drankjes bij een madameke op 't straat, portugese gebakjes in een europese bakkerij. En een pintje in de lokale supermarkt. 't
woensdag 12 juli 2017 - kuieren door de straten en de stadsomwalling
Vandaag verkennen we Nanjin verder.
De eerste verrassing was een halal supermarkt.die hadden we hier niet verwacht.
Met de metro gaan we naar het oude stadscentrum waar ook de winkelstraten,
de oude stadsomwalling en de hoofdtempel zijn.
De eerste shopping mall combineerd gezelling bars en restaurants met watrepret voor de kids.
De stadswallen staan nu symbool voor de oorlog tegen Japan in 1937 maar de eerste stenen dateren al vaan 400 V.C.
Alleen de stenen muren zijn overgebleven. De houten gebouwen zijn verwoest.
De omwalling gaat niet meer helemaal rondom de stad, maar grote delen zijn bewaard gebleven.
Het is te warm om ze af te wandelen maar de omvang is indrukwekkend.
De gangen binnenin zijn lekker fris.
Deze brommertentjes zie je vaak.
De oude centrumwijk is omgevormd tot een leuk geheel van winkelstraatjes. Of de gebouwen authentiek zijn, betwijfelen we.
Dolle pret met de koeriers. De jeugd is er verzot op en nemen dan wel 1000 foto's en selfies.
Weer een nieuw type van eetgelegenheid uitgetest. Op een lange toog staan gerechten uitgestald. Die kan je dan laten klaar maken. Betalen doe je met een prepaid kaartje waar je geld op laat zetten aan de kassa.
En Lilou test ook haar pas gekochte kinder-chopsticks uit. Van ME3 nog wel.
Lekkere Westerse taarten. Zo zien ze er toch uit. Maar de smaak kan soms heel erg verschillen van wat wij gewend zijn.
Op onze wandeltocht passeren we nog een een oude Hutong-wijk (rechts op de foto). Hij staat al wel ommuurd met werfafspanningen voor de sloop.
En Lilou kocht twee kleedjes. Ziehier een eerste foto shoot.
Morgen vertrekken we uit Nanjin en nemen we om in de ochtend de trein naar Chongking. Een rit van 10 uur.
dinsdag 11 juli 2017 - de toerist uithangen in Nanjin (deel 1)
Vandaag zitten we op de purperen berg.
te bereiken met de metro en daarna verder met open busjes.
op de purperen berg werden door door de tijd heen een aantal mausolea opgetrokken voor heersers van China. Hier is de ingang van de gedenkplaats van de leider van de nationalistische partij. Veel trapjes, meer dan 300.
en trapjes lopen in 36° vraagt veel tussendoortjes ... en afkoelmomenten.
Eenmaal boven gekome, hebben we een prachtig uitzicht over Nanjin. Je ziet het niet zo goed op de foto vanwege de nevel.
een busritje verder komen we aan de grafplaats van de eerste Ming Keizer. Deze diende als voorbeeld voor alle gedenkplaatsen van de daaropvolgende Ming Keizers.
Inspererende poorten (foto draaien in wijzerzin-Kan dat zelf niet aanpassen in de blog)
de verschillende poorten op weg naar de tombe zelf
en dan even snel een handtasje versieren voor Lilou.
poseren voor de graftombe
de tombe zelf
en dan noedels en rijst
de weg naar de tombe gaat kronkelend naar boven en word geflankeerd met krijgers en mytische dierenfiguren.
Nanjin, vroegere hoofdstad, lijkt klein maar telt 8 Mi inwoners.
De metro heeft een uitgang in het hotel zelf en de eerste 6 verdiepingen van het gebouw worden bewoond door een shopping center en een twintigtal restaurants. We kunnen hier dus insneeuwen.
Deze namiddag hebben we ons als bezienswaardigheid voor de leeuwen geworpen in de Nanjin zoo. Anouk en Lilou worden continu in het Chinees aangesproken als wij iets vragen of bestellen. Chinees leren meisjes!
Lilou heeft de vissen met een papfles 'gevoeierd' en Anouk en Inge waren 'stok' voor de mini papegaaien. De aapjes roeien op vlotten door een vijver. Het gebouw van de panda's was in renovatie. Spijtig.
Noedels en rijst. We krijgen er niet genoeg van. Vandaag waren ze onverwacht, tamelijk pikant.
Hitte: Nanjin is oké en deze avond heerst er een aangename lentetemperatuur. Tijdens onze avondwandeling waren er veel honden, zelfs een Husky.
