We zijn drie uur te vroeg op de luchthaven van Zhanjiang. Het is beter om op veilig te spelen in dit weer. Een heel kleine luchthaven trouwens. Gek voor een stad met 9 miljoen inwoners. Hier zijn we ook geweest toen we Anouk gingen ophalen. We herkennen het nog. Anouk is nu meer handelbaar als toen ;-). We hadden ze toen exact drie uurtjes. Nu meer dan twaalf jaar.

We mogen te voet over het tarmac naar het vliegtuig. Het vliegtuig zit bijna helemaal vol want het komt al van Guangzhou. 50 minuten vliegen, dus opstijgen, nootjes eten en dan weer landen. Lilou is opgetogen. Ze mocht aan het raampje zitten en ze heeft een volle 50 minuten gerateld. 

Het mooie weer is paraat. We hebben onmiddellijk onze bagage. Deze luchthaven is veel groter maar alles is super georganiseerd. Het is nu 20u15 en we gaan op de luchthaven nog even iets te eten grabbelen. Het wordt KFC. Hmmm.

Naar het hotel dan. De taxi's staan mooi op rij aan de uitgang. Een rit van 10 minuten met twee taxi's voor 4 euro. 

Het hotel overvalt ons. We hebben al heel wat majestueuze lobby's gezien in Azië, maar dit overtreft alles. De meisjes gaan al op verkenning terwijl wij inchecken. Ze komen even later euforisch terug. Het zwembad werd gespot! Hier zijn geen woorden voor, dus foto's volgen morgen. We gaan naar de kamer en de kruier spreekt fantastisch Engels. Een Nepalees die hotel management studeert en hier een stage loopt. Hij vraagt naar Anouk en Lilou. Zijn vader heeft ook ook een tehuis waar hij kinderen opvangt en onderwijst.

Vlug even zwemmen en de wat inkopen doen in een naburige straat. Daar is een avondmarkt, Thailand-stijl. Dat wordt nog fun!

We zitten weer in een appartement. Dus veel plek en ieder zijn plekje om te slapen.