Inmiddels lijkt Fluffy weer aan de beterhand te zijn. 's Morgens vind ik vaak nog een plas met bloed er in maar ze houdt het ook de hele nacht op. Gedurende de dag zie ik de plassen dan normaal geel worden. Ze lijkt alleszins geen pijn te hebben want ze ligt ontspannen, eet goed en is vrij speels. Dit is bv. een plas die ik gisteren van haar vond (ze plast eigenlijk nooit op de grond).
Ik moet trouwens ook mijn houding naar haar toe veranderen. Telkens als er bloed in een plas zit, begint ze het op te likken en ik duw haar dan weg omdat ik het vies vind. Dit ga ik niet meer doen want ze houdt er niet van om aandacht te krijgen om die momenten en loopt dan weg van mij. Ze beseft maar al te goed dat ik haar in de gaten hou en dat maakt haar nerveus. Dit is wel het laatste wat ze kan gebruiken dus ik moet mijn gedrag gaan aanpassen.
De laatste dagen krijg ik ook mailtjes van mensen die niet begrijpen dat er teveel calcium in hooi kan zitten. Voor die mensen zet ik hier volgende link neer, dan zullen jullie begrijpen waarom ik alleen nog maar grashooi geef: http://www.rabbit.org/translations/dutch/verlagingvanhetcalcium.html Veel hooisoorten bevatten teveel alfalfa!
En Fluffy heeft in het verleden al eens last gehad van blaasgruis, daarom krijgt ze ook al jaren alleen nog maar spa blauw ipv kraanwater, aangepaste brokjes (Science Selective Mature) en geen groenten die veel calcium bevatten.
Ik krijg ook bezorgde mails van mensen die toch aan een baarmoederprobleem denken. Geloof me: het probleem zit echt in de blaas, dit is mij bevestigd door 2 dierenartsen. De pijnklachten en het bloed wijzen ook richting blaas. Metacam en Baytril zouden ook geen effect hebben op baarmoederkanker. De genezing kan lang duren omdat de medicijnen door een urinebarrière moeten dringen en dat schijnt moeilijk te zijn.
Hier een bewijs dat ze zich goed voelt, met dit project is ze al enkele dagen bezig .
En zo zie je welke gewoontes er insluipen bij een innig koppeltje, ze slapen zelfs in dezelfde houding .
Tot slot nog even mijn mooie Misty showen. 's Morgens is ze ook wakker en ik nam haar mee naar buiten om mooie foto's te maken. Geen nood, ze zat in een hoge curverbox en kon onmogelijk ontsnappen! Heeft ze niet het liefste snoetje dat je al ooit gezien hebt?
Ik had in één van de vorige logjes ook filmpjes beloofd, geloof ik maar heb even geen tijd om ze te maken. Hopelijk lukt het me deze week wel.
De laatste dagen leek er snelle beterschap te zijn, er was geen druppel bloed meer te bespeuren en haar gedrag was bijna als vanouds. Over haar eetlust mocht ik ook niet klagen. Gisteren heeft ze geen Metacam gehad omdat ik er al 5 dagen mee bezig was. Volgens beide dierenartsen was dit voldoende. Toch hield ik haar in de gaten, je weet immers maar nooit.
Gisterenavond vond ik een plas met wat bezinksel op de handdoek, minder dan ik enkele weken geleden vond maar ik vond het toch verontrustend.
En dan zie ik vanmorgen weer een plas met bijna puur bloed in de kooi liggen .
Ik begrijp niet wat er mis is met mijn lieve meid, het is geen ontsteking dus in principe geef ik de antibiotica voor niets. Ze reageert blijkbaar wel goed op ontstekingsremmer/pijnstiller.
Toevallig had ik haar gisteren even buiten gezet maar ze liep meteen weer binnen, heeft dit weer voor spanning gezorgd? Ik heb alleen maar het beste met haar voor, het zonnetje is goed voor haar maar voorlopig zal ik haar maar nergens meer toe dwingen, behalve medicijnen dan.
Ik weet even niet meer wat ik nog moet doen, ben maar opnieuw begonnen met Metacam. Is dit probleem net als vorige keer weer psychisch? Wat is dan in hemelsnaam de oorzaak? Volgens mijn dierenarts kon het een adertje zijn wat van tijd tot tijd openspringt door spanning. Maar waar komt de spanning dan vandaan? Alles gaat prima tussen haar en Snowy, ze zijn weer veel samen.
Ik kan alleen maar hopen dat dit vlug overgaat, wat haat ik het om me zo machteloos te voelen...
Allereerst wil ik iedereen van harte danken voor de vele reacties en mailtjes van medeleven! Het duimen lijkt alleszins te helpen. Ik durf het niet al te hard zeggen maar Fluffy lijkt beter te worden. Gisterenmiddag kwam ze op mij afgestormd zoals ze dat gewoonlijk doet als ze kruiden krijgt. Ze eet ook weer met dezelfde gretigheid als vroeger. Gisteren avond joeg ze zelfs Snowy weg zodat ze zeker als eerste een snoepje zou krijgen. Ze huppelt ook iets meer rond en haar plasjes bevatten almaar minder bloed. Toch zie je dat ze nog niet de oude is, omdat ze nog veel zit. Ze gaat zelden liggen, net alsof die houding pijn doet. Lijkt me moeilijk omdat ze daardoor ook niet slaapt maar ja, ik kan niet meer doen dan antibiotica en pijnstiller/ontstekingsremmer geven. Haar lichaam moet nu de rest doen.
Zondag vond ik zelfs weefsel/slijm bovenop haar plas, eng om te zien hoor. (in werkelijkheid zo een 2 cm lang).
Per toeval kon ik zondagavond een plas opzuigen omdat ze in huis had geplast. Je zag dat ze toen nog geen controle had over haar blaas. Eerst kwam er weer een bloederige plas, enkele seconden later een gele met bloedsporen in.
Na een nachtje in de koelkast bewaard te hebben, maandag meteen binnengebracht bij de dierenarts en vanmorgen was de uitslag er al.
Geen rode bloedcellen (huh?)
Geen witte bloedcellen (geen ontsteking dus)
Veel kristallen (calciumcarbonaat)
Ik begrijp niet dat men geen rode bloedcellen heeft gevonden, misschien omdat het meeste bloed er al uit was? Ik begrijp nog minder dat er geen ontsteking gevonden is, terwijl de antibiotica en ontstekingsremmer toch lijken aan te slaan. Kristallen zijn verontrustend, vooral omdat ik haar voeding 6 jaar geleden al heb aangepast. Toen werd immers al duidelijk dat ze erg gevoelig was voor calcium. Konijnen hebben altijd wel een dosis calciumcarbonaat in hun blaas maar bij Fluffy was het extreem veel. Naar verluidt zou dit de blaaswand kunnen beschadigen zonder ontsteking uit te lokken. Ben al blij dat haar blaas meteen reageert en niet wacht totdat er zich stenen vormen. Ik ben ook blij dat de eiwitwaarde van de urine niet verhoogd was want dan zat het probleem in de nieren. Volgens mijn dierenarts zou het ook een bloedvat kunnen zijn dat bij momenten openspringt (door gruis, persen enz.).
Maar om terug te komen op calcium in de voeding: sinds enige maanden gebruik ik een ander merk hooi. Vroeger gaf ik altijd budget hooi van Tom & co. Nu gaf ik Multifit hooi, op de verpakking staat dat het bergweidehooi met kruiden is. Ik heb ooit ergens gelezen dat bergweidehooi veel calcium bevat en kruiden vanzelfsprekend ook. Bovendien voerde ik de laatste tijd ook bio hooi, iets waar ook heel veel kruiden in zitten. Dus ga ik terug naar het budget hooi want dit eten ze het meest aangezien het ook dient als toplaag over hun bodembedekking. Bio hooi krijgen ze nog maar 1x per week. Ik hoop het zo te kunnen oplossen.
Eigenlijk vind ik het erg dat ik niet naar het stemmetje in mijn hoofd heb geluisterd. Iets zei me al dat het multifit hooi misschien niet goed zou zijn. Vooral niet met Fluffy's verleden, ik wist dat ze gevoelig was voor calcium.
Vorige week zag ik een plas van haar die opgedroogd was op een handdoek en in het midden leek het wel tandpasta te zijn. Een gelijkaardige plas van Snowy vond ik op het telefoonboek. Waarom ging er toen geen lichtje op bij mij?
Ik hoop dus dat ik met deze aanpassing mijn lievelingen verlos van pijn en ongemakken. Hopelijk kan ik na de antibioticakuur en hooi-aanpassing nog eens urine laten controleren. Als er dan nog teveel kristallen zitten, ga ik opnieuw Eurologist tabletten geven, hoewel die niet schijnen te werken tegen calciumcarbonaat.
Inmiddels zijn ze nog niet opnieuw de beste vriendjes, ze liggen nog veel apart maar af en toe worden er toch wederzijdse likjes uitgedeeld. Komt vast helemaal goed.
Ik maakte me ook een beetje zorgen om Snowy omdat hij door haar ziekte en gedrag ook uit zijn normale doen was. Hij weigerde zijn blindedarmkeuteltjes te eten en zijn gewone keutels werden kleiner. Dus enkele brokjes minder gevoerd en het probleem loste zich vanzelf op.
In plaats van hier een leuk verjaardagsbericht te kunnen posten, komt hier een naar bericht over Fluffy .
Gisteren had ik al een druppel bloed in haar plas gezien maar dat heeft ze wel vaker en de oorzaak is altijd territorium/rangordeconflict met Snowy.
Nu kwam er echter iets veel alarmerender uit, nl. dit .
Ik zoog het onmiddellijk op in een spuitje, belde meteen naar mijn dierenarts en ik mocht nog langskomen. Eigenlijk was het spreekuur voorbij maar omdat het zo ernstig leek, maakte ze een uitzondering. Onderweg naar de dierenarts deed Fluffy nog een plas, heel gewoon dit keer. Inge (Boere, de dierenarts) palpeerde haar baarmoeder en voelde geen vergroting, zwelling, knobbels o.i.d. Fluffy vond het uiteraard niet leuk maar reageerde niet en leek geen pijn te hebben, ook niet aan de blaas. Ze testte het staaltje wat ik bij had met een stripje en dat wees inderdaad op bloed, niet zomaar rode urine dus. Op dat moment wisten we niet zeker waar het bloed vandaan kwam. Verder zag Fluffy er goed uit, geen bleke slijmvliezen, is goed op gewicht, eet goed, kortom: geen klachten. Inge dacht dat het ook deze keer met territoriumdrift te maken had en dus moest ik niets ondernemen.
Vanmorgen was er nog steeds niets aan de hand, gewone plasjes werden afgewisseld met rode plasjes, maar ze at en gedroeg zich normaal. Tot 12u15 (als het spreekuur van mijn dierenarts net een kwartier voorbij is!). Ze at haar kruiden niet allemaal op, sprong plots uit de kooi, ging op een plaats liggen waar ze nooit ligt en ze was aan het hijgen. Foute boel dus, dit is pijn! Op dat moment komt er weer een rode plas uit haar. Ze gaat dan ook ongemakkelijk zitten en lijkt wat door de achterpoten te zakken. Alsof ze haar onderlichaam tegen de grond duwt van de pijn.
Ik verlies geen moment tijd en bel de dierenkliniek in Hasselt, om 13u30 kon ik komen.
Daar aangekomen, tref ik een ontzettend lieve man (Tom Hendrickx) die erg bezorgd is om mijn lieve Fluffy. Aan de hand van de pijnklachten die ik beschreef, had hij al een vermoeden dat het een blaasprobleem was, niet de baarmoeder. Ook hij begon te voelen en op dat moment spuit er een straal bloed uit. Dit bevestigt zijn vermoeden van een blaasontsteking. Bloed dat uit een baarmoeder komt, gutst er met kleine beetjes uit. Uit de blaas komt echter altijd een sterke straal. Hij neemt een staaltje en onderzoekt het onder de microscoop: veel rode bloedcellen natuurlijk, op het eerste zicht geen kristallen en een weinig witte bloedcellen. De rode overheersen uiteraard.
Dan gaat hij over tot een echo maken. Daarvoor moet Fluffy op haar rug liggen en haar buikje wordt wat geschoren. Ze zeggen toch altijd dat konijnen die op hun rug liggen in een soort trance gaan... Niet mijn Fluffy hoor! Knorrend laat ze haar ongenoegen merken en we moeten toch enige moeite doen om haar in die positie te houden. Op echo was echter niets te zien: geen tumor of andere enge dingen.
Dus dan werd er een röntgenfoto gemaakt, om blaasstenen uit te sluiten. Het beeld bij een konijn is altijd wat onduidelijk maar ook hier: geen beeld van stenen, gruis, tumor of wat dan ook.
Omdat hij verder niets vindt, gaan we er van uit dat het een blaasontsteking is. Ter plekke heeft ze al een Metacam en Baytril injectie gekregen. Die behandeling moet ik thuis verder zetten, oraal wel te verstaan. 2x per dag Metacam 0,15 ml (3 à 4 dagen) - 2x per dag Baytril 0,5 ml (gedurende 10 à 14 dagen).
Verder besluit ik zelf opnieuw veenbessensap te geven, hierdoor kunnen bacteriën zich naar het schijnt niet meer aan de blaaswand hechten.
Ik hoop dat dit de juiste conclusie is en dat ze heel binnenkort mag genezen. Want ook al is ze "al" bijna 9 jaar, ik zou haar heel graag nog véél langer bij me hebben!
In de wachtkamer voelde ik de tranen al komen, allerlei doemscenario's doken op in mijn hoofd: baarmoederkanker, haar daar moeten laten voor een operatie, haar moeten laten inslapen .
Ik wou die gedachten niet hebben want uiteraard voelde zij mijn angst. Maar het was sterker dan mezelf. In totaal zijn we anderhalf uur daar geweest, de dierenarts nam uitgebreid zijn tijd wat ik erg op prijs stelde! Natuurlijk wel een hel voor Fluffy, we zijn al bijna 2 uren thuis en ze is nog steeds gespannen.
Ik ben nog steeds niet helemaal gerust, dat zal ik pas zijn als het bloed achterwege blijft. Toen ik thuiskwam, heb ik haar meteen in de kooi gezet zodat ze rustig zit zonder Snowy. Dan heeft ze ook altijd vers hooi bij haar. In eerste instantie verstopte ze zich in haar slaaphok. Een kwartiertje later kwam ze alweer tevoorschijn en begon ze hooi te knabbelen. Gelukkig is er niets mis met haar eetlust. De komende dagen/weken zal ze wel flink boos zijn op mij maar dat maakt me niets uit, als ze maar geneest.
Ik hoop dat ze zich morgen al stukken beter voelt en geen pijn meer heeft zodat ze tenminste een beetje Snowy's verjaardag kan meevieren. Duimen jullie mee?
Pf, het heeft even geduurd maar de lente lijkt dan toch eindelijk te beginnen! Niet alleen het baasje, ook de diertjes zijn er blij mee.
Vandaag alleen maar updates over de konijntjes, volgende keer komen Misty en Chica ook weer aan bod.
Het bio hooi wordt hier nog steeds hard op prijs gesteld, inmiddels heb ik het balletje makkelijker gehangen maar hier nog even een foto en filmpje die bewijzen dat 'moeilijk ook kan' .
Let op die mollige pootjes die door de tralies graven en hoe zijn snoetje als stofzuiger fungeert .
Snowy is trouwens ook dol op alle soorten hooi maar hiermee vertel ik wellicht niets nieuws .
Aan de bron eten, in dit geval IN de bron maakt hem nog altijd héél blij .
En om aan te tonen hoe blij konijntjes wel zijn met het warme lentezonnetje: een filmpje met muziek! Helaas kan ik geen videoscherm inplakken van deze website maar dit is de link waarop je het filmpje kan zien: http://www.123video.nl/playvideos.asp?MovieID=756134
Dan nog even melden dat volgende zondag een heuglijke dag wordt. Snowy is namelijk jarig! Op 30 mei is het exact 6 jaar geleden dat ik mijn feestvarkentje geadopteerd heb. Ik zal alvast aan de slag gaan om feesthoedjes te maken .
Met het goede weer van de afgelopen week heb ik mijn best gedaan om de konijntjes meer buiten te laten spelen. Bij Snowy lukt dit al aardig, hij begint weer meer zelfvertrouwen te krijgen en durft nu ook alleen naar buiten. Het feit dat er een wc staat met hooi waar hij aan kan knabbelen helpt enorm, Snowy is altijd al geobsedeerd geweest door eten.
Fluffy heeft altijd meer tijd nodig om buiten te spelen, dat weet ik van de voorbije jaren dus dat komt wel in orde. Ze heeft nu eenmaal niet zoveel zelfvertrouwen als Snowy.
Hun toegenomen lichaamsbeweging resulteert in wat gewichtsverlies, beide zijn ze 15 g afgevallen. Toch hoop ik dat Snowy niet meer al teveel gewicht zal verliezen, ik zou niet willen dat hij weer EC krijgt. Hij maakt nog iedere dag binkies dus dat stelt me wel gerust.
Ik geef nu ook al een tijdje bio hooi van JR Farm en dat valt héél goed in de smaak hier. De hooibal is binnen 10 minuten volledig leeg. Vooral Fluffy is er dol op en plundert zelfs Snowy's balletje, hoe moeilijk dat ook is .
Tot slot nog fotootjes van Misty. Vorige week had ze een eigen restaurant gekregen, deze week een kartonnen doolhof. Nieuwsgierig als ze is, wordt alles grondig besnuffeld .
Zo, het is weer even geleden dat ik nog iets gepost heb maar dat ligt aan mijn gezondheid die niet echt mee wil werken. Omdat mijn ogen continu ontstoken zijn, is het erg moeilijk om naar een scherm te kijken of zelf foto's te maken. Daarom heb ik mijn vriend gevraagd of de foto's en filmpjes die ik vandaag post niet wazig zijn, volgens hem niet. Dus eventuele klachten mag je aan hem richten.
Maar nu de beloofde updates over de diertjes. Vorige keer postte ik dat Fluffy wat stram aan het worden is. Massage en warmte werkten goed maar toch nog te beperkt naar mijn zin. Wat meer beweging zou beter zijn en ik heb de truc gevonden om haar te laten bewegen. Iedere dag leg ik hun speelgoed op een andere plaats, dat is al voldoende om alles opnieuw grondig te inspecteren. Wat is het heerlijk om mijn lieve meid dan weer zo vrolijk en actief te zien! Ze huppelt, springt, rent en maakt zelfs binkies! Natuurlijk doet ze die dingen als je de camera niet bij de hand hebt.
Snowy doet vrolijk mee en begint ook eindelijk wat meer zelfvertrouwen te tonen als hij buiten speelt. Hij blijft nog niet lang buiten maar zodra Fluffy eens mee gaat en ik een bak met hooi neerzet, zal hij wel vlug van gedacht veranderen. 1x heb ik Fluffy met kooi buiten gezet maar ze wist niet hoe vlug ze weer naar binnen moest rennen.
Ze blijven allebei goed op gewicht en over hun eetlust mag ik ook niet klagen. De rui zet zich langzaam maar zeker door. Alleen sukkelt Fluffy weer met een traanoogje, misschien wel door de verminderde weerstand door de rui. Het komt regelmatig terug, ik behandel het telkens met Oculoheel en dan verdwijnt het weer voor enkele weken/maanden.
Ik had nog een mooi filmpje van Fluffy gemaakt maar helaas is het te donker om goed te zien wat ze doet (het was al avond toen ik het filmde). Snowy nam haar voorbeeld over en gelukkig deed hij het overdag, dus nu kun je alvast mijn ventje bewonderen. (wees gerust, hij eet de zak niet op, hij knabbelt er zelfs niet aan ;-)).
Verder doen ze nog steeds heel veel dingen samen, waar je de 1 ziet, zie je de ander.
Samen eten:
Samen maffen en zonnebaden:
Chica doet het ook nog altijd prima. Ook zij begint te ruien dus dat betekent dat ze ook geen eieren meer legt (voorlopig althans). Ze is tijdens de rui ook veel vriendelijker van karakter, krijst niet zoveel en is veel speelser. Iedere dag krijgen de nijnen hier om 12u. kruiden en Chica mag natuurlijk niet uitgesloten worden. Daarom krijgt zij een pompoenpit en ik vind het zo leuk hoe ze die pelt met haar behendige snavel.
Chica zit nooit opgesloten als we thuis zijn en van de week was ze mij al vliegend gevolgd naar de badkamer. Gelukkig vond ze een geschikte landingsplaats:
Tot slot mag ik mijn mooie mollige Misty natuurlijk niet vergeten.
Ze is nu iedere morgen en avond wakker dus ik kan nog meer van haar genieten. En hoewel ik al een curverbak (van 80 liter) vol (!) speelgoed heb, kan er altijd nog meer bij. Vooral als het een cadeautje betreft. Viviane (van Vivi's Ark) was zo lief om Misty een eigen restaurant te bezorgen. Is het niet superschattig?
Het is een tijdje geleden dat ik nog iets geschreven heb en daar is een reden voor, ik ben namelijk wat ziekjes en genees trager dan verwacht. Dat houdt ook in dat ik iets minder goed voor de diertjes kan zorgen en daar hou ik niet van.
Inmiddels is het 2 weken geleden dat Fluffy en Snowy ingeënt zijn en tot nu toe gaat alles nog goed. Ik heb hen allebei preventief behandeld met Panacur opdat Snowy niet opnieuw EC zou krijgen. Ze hebben geen van beide een bult gekregen maar ze zijn dan ook alleen geënt tegen VHS. Ze wonen binnen, spelen bij goed weer enkel overdag buiten en ik zie de eerste muggen pas in het najaar. Dus de inenting tegen Myx volgt pas eind dit jaar, als ik ze al laat enten, daar ben ik nog niet uit.
Tot nu toe blijft hun eetlust goed, zijn ze vrolijk en actief en blijven ze goed op gewicht. Enkel Snowy is iedere week 6 g afgevallen. Ik hoop dat dit aan de rui ligt, hij is immers flink aan het verharen. Daarvoor geef ik preventief Prozyme maar wat een probleem om dit in België te krijgen.... Ik heb het vorige week vrijdag (26/03) besteld en het is er nog steeds niet! En de tijd begint te dringen, ik heb nog maar voorraad voor 1 à 2 dagen.
Pf, ik weet niet of het probleem bij de Belgische of Nederlandse post ligt maar het is erg vervelend!
Omwille van het verharen geef ik Snowy ook minder brokjes want hij had wat last van platte keutels, misschien ligt het gewichtsverlies ook aan minder voer. 12 g verliezen is niet dramatisch maar ik hou hem uiteraard scherp in de gaten.
Ik verwachtte me bij hem aan een gasaanval, toen Fluffy gisterenavond plots haar brokjes weigerde. Ja hoor, zij had gas! Meteen Equate en buikmassage ingezet en ze begon zowaar maalgeluidjes te maken. Geen 10 minuten later begon ze weer te knabbelen en te eten, ik was er dus heel snel bij. Het heeft er wel voor gezorgd dat mijn nacht een uurtje korter was maar dat heb ik er graag voor over.
Bij Fluffy zie je trouwens de eerste ouderdomsklachten, wat strammer als ze opstaat, ze kan soms moeilijk aan haar oor krabben en af en toe wast ze haar snoet poot per poot. Ik behandel haar daarvoor met warmte en massage en dat lijkt te werken, ze wordt weer wat soepeler. Inwendig krijgt ze kruiden tegen gewrichtsproblemen maar ik ben me ervan bewust dat ik het probleem niet eeuwig kan verhelpen.
Nog iemand die oud begint te worden: Chica (mijn valkparkiet). Het lijkt wel alsof ze in menopauze komt. Ze begint erg onregelmatig te leggen en te broeden. Soms zitten er wel 8 dagen tussen 2 eitjes ipv 1 dag. Vorig jaar al heeft ze eens een windei gelegd en vorige week kwam er een eitje met een heel broze schaal, het is dan ook kapot gevallen want ze zat boven op de kooi toen ze het liet vallen. Ik heb al 2 vogelartsen gecontacteerd en zij dachten aan een eileiderontsteking o.i.d. Maar aangezien ze niet ziek oogt, geen legnood heeft en verder gewoon actief en vrolijk is, wijt ik het aan het verdwijnen van haar hormonen. Niets aan te doen.
Misty is nog steeds erg actief, ze is zowel 's morgens als 's avonds wakker en dan wil ze uit de kooi. Zodra ik me beter voel, moet ik haar toch nog eens gaan filmen want per slot van rekening wordt ze ook "al" 1,5 jaar.
Tot slot wil ik jullie allemaal nog fijne paasdagen wensen en als jullie vakantie hebben: een fijne paasvakantie!
Ik wilde al lang een filmpje van mijn nijntjes maken met de muziek 'happy together' eronder. Maar door de drukte kwam het er maar niet van. Vandaag heb ik dan toch eindelijk de tijd gevonden. Geniet ervan!
Ook de konijnen hebben de winterblues, de donkere dagen duren nu ook wel erg lang. Iedereen snakt naar de lente.
Wat ik ook geef aan speelgoed, de nijnen luieren liever en doen de hele dag bijna niets anders dan liggen. Gelukkig zijn konijnen altijd heerlijk om gade te slaan, ook als ze slapen dus .
Krijg je nu geen zin om er naast te gaan liggen? Ik alleszins wel !
Snowy is net zo lui hoor, maar het heeft gelukkig geen invloed op zijn eetlust. Wat dat kleine mannetje kan eten sinds hij EC heeft gekregen... ik kan het nog altijd niet geloven. Het resultaat is er ook naar overigens. Hij blijft maar aankomen in gewicht en de weegschaal staat nu op 931 g! (Voor zijn ziekte schommelde hij tussen 810 en 850 g). In de lente zal hij wel wat gewicht verliezen als hij weer buiten mag spelen. Maar ik ben blij dat hij nu behoorlijk wat reserves heeft, hopelijk komt die vreselijke ziekte dan ook nooit terug.
Snowy zoals je hem gedurende de dag vaak aantreft: knabbelend .
De konijnen knabbelen zich hier erg snel door mijn voorraad reuzewilgenballen, té snel naar mijn zin .
Daarom heb ik deze keer niet alleen een wilgenbal besteld bij Bunnybin, maar ook haltertjes en een wilgentunnel. En ze hebben succes!
Snowy raakt met gemak door de tunnel, voor Fluffy is het ietwat krap maar er wordt naar hartenlust aan geknaagd. Gelukkig gaat deze tunnel langer dan 4 dagen mee en dat was ook de bedoeling.
De haltertjes waren oorspronkelijk ook bedoeld voor de nijnen maar raad eens wie ook stoer is? Natuurlijk mijn fotogenieke Misty! :)
Sinds Misty in haar nieuwe kooi woont, laat ze heel ander gedrag zien dan ik van haar gewend ben. Ze staat 's avonds later op maar is nu ook 's morgens wakker. Leuk natuurlijk dat ik meer van haar kan genieten maar om haar 's avonds op tijd wakker te maken, lok ik haar met iets lekkers (beetje gemeen van mij). Moet je zien welke stunten ze uithaalt om haar geliefde noot te bemachtigen .
Het is voor mij de eerste keer dat ik een hamster op haar rug zie liggen.
Ze probeert ook werkelijk alles te hamsteren, zoals je kan zien in volgend filmpje:
Misty mag natuurlijk ook iedere dag loslopen, maar met een hamster is het altijd oppassen dat ze niet achter een kast glipt o.i.d. Dat is de reden van de baksteen en kijk hoe ze ook dat obstakel handig omzeilt.
Ik wilde het ook nog over Chica hebben. Hoewel ze alleen zit (wat ik overigens nog steeds erg vind), legt ze af en toe eieren waarop ze gaat zitten broeden. De voorbije 2 maanden heeft ze niet gelegd maar nu is ze helaas weer begonnen.
Op zaterdag worden alle dieren hier gewogen en ik was eigenlijk wel benieuwd of en hoeveel Chica meer zou wegen nu ze een ei in zich had. Haar normaal gewicht schommelt tussen 117 en 120 g. Voor een pop aan de zware kant hoewel ze niet te dik is want ik voel haar borstbeentje nog. Kijk hoeveel ze weegt mét ei.
By the way: het heeft weken training gevergd eer ze op de weegschaal wilde stappen maar met een lekker koekje lukte het uiteindelijk. Nu stapt ze er al op zonder beloning .
Ik kan met veel woorden de avonturen van mijn diertjes beschrijven maar een beeld zegt meer dan 1000 woorden. Dus: kijk en geniet mee .
Op een avond had Chica teveel energie en besloot ze nog eens rond te vliegen. Ze kiest steeds de vreemdste plaatsen uit om te landen. Ditmaal was het de speelbak van Misty (zij zat er nog niet in hoor). Moet je kijken naar die verbaasde blik en hoge kuif .
Fluffy en Snowy willen alle restjes boerenkool .
Snowy die een nieuwe hobby heeft gevonden (een filmpje van vorig jaar overigens).
En tenslotte Misty die nog steeds geniet van haar nieuwe kooi en sindsdien haar naam als hamster waarmaakt. Voorheen had ze nooit zo een grote interesse maar nu moet en zalalles meegaan, zelfs een halve walnoot (met veel gesukkel ).
Ook de knaagstaaf moet liefst volledig mee. Het ziet er vreemd uit als ze haar wangzakken leegmaakt maar wees gerust, ze is niet aan het braken. Ze had wel even moeite om haar wangzak terug op zijn plaats te brengen maar dat gebeurt wel vaker . Zoals je ziet propt ze die ook overvol.
Het verbaast me dat ze niet klem komt te zitten met die dikke wangen .
Allereerst wensen wij iedereen een heel gelukkig, gezond, geweldig, fantastisch en liefdevol 2010!
In deze blog wil ik allerlei leuke foto's en filmpjes laten zien want ook de diertjes zijn natuurlijk verwend geworden met Kerst. Kan je dieren té veel verwennen? Nee, natuurlijk niet .
Het zijn veel foto's, jullie zijn gewaarschuwd .
Om te beginnen wil ik mijn lieve vriendin uit Nederland bedanken omdat ze allerlei lekkere kadootjes voor de diertjes heeft opgestuurd! Chica was helaas te bang om te poseren voor de foto (zij is bang van alle nieuwe dingen) maar Fluffy, Snowy en Misty waren uiteraard wèl bereid om fotomodel te spelen .
Ik rook overigens niets aan de pakjes maar de konijnen wel hoor! Wat hebben ze toch goede neusjes.
Hun eerste kadootje: snoepballetjes.
Maar wat zou er toch in het volgend pakje zitten? Zo te zien ruikt het erg lekker, het scheelde niet veel of ze hadden het papier er zelf af gerukt.
Schiet toch eens op met dat openmaken! (Nieuwsgierig? Nee hoor )
Oh jammie, paardenbloem en goudsbloem! Onze favoriet!
Misty kreeg ook lekkers: gevriesdroogde meelwormen en sprinkhanen. Zij liever dan ik hoor .
Hier lijkt ze wel te zeggen: "Is al dat lekkers ècht voor mij?"
Chica tenslotte heeft pompoenpitten gekregen maar was te bang om ermee op de foto te gaan.
Van ons heeft ze een natuurlijke tak gekregen. Ook hiervan was ze aanvankelijk bang maar toen ze eenmaal eraan gewend was, kreeg ze de smaak te pakken! Op de foto zie je dat er al wat aan geknaagd is, op dit moment blijft er enkel nog blank hout over .
Mijn vriend heeft me heel aangenaam verrast dit jaar. Er stond een groot pak op de kast van ca. 1 m x 50 cm. Ik had al lang mijn zinnen op een nieuwe hamsterkooi gezet maar ze was erg duur. En ik kon me niet voorstellen dat mijn vriend zoiets zou kopen voor mij. Blijkbaar ken ik hem toch niet goed genoeg want ja hoor, dat was mijn verrassing: een nieuwe hamsterkooi voor Misty.
Ook zij is er heel blij mee zo te zien, alleen was ze het niet eens met mijn indeling. Ik verwachtte dat ze beneden in haar huisje zou slapen maar blijkbaar wakkerde het buizensysteem haar instinct aan: van gangenstelsel naar holletje. Ze heeft de uitkijktoren uitgekozen als slaap/voorraadkamertje. Leuk om te zien natuurlijk, het is puur genieten en leuker dan tv. Enige nadeel: ze is te lui om overdag naar beneden te komen om te plassen. Dat doet ze daar dus ook. Gelukkig wel in een hoekje waar ze niet slaapt en waar geen gehamsterd voer ligt. En gelukkig wordt het ook goed verlucht door het deurtje maar heel happy ben ik er toch niet mee. 's Nachts gaat ze nochtans wel in haar wc-tje. Ach ja, ik laat haar maar, misschien moet ze haar draai ook nog vinden. En anders betekent het gewoon ietsje meer poetswerk voor mij .
Ik vind haar gedrag ook veranderd, ze hamstert nu veel meer dan vroeger. Door die kooi is ze veel actiever geworden.
Geniet mee van Misty in de Hamster Heaven Metro (80 x 50 x 50 cm).
2009 nadert zijn einde, tijd om de balans op te maken. Het is een turbulent jaar geweest met veel ups en downs. De verkoop van mijn boek liep erg goed en veel mensen zijn blij met de info waar ze al lang naar op zoek waren. Ook heb ik veel konijntjes en hamsters mogen helpen met gezondheids-, voeding- en gedragsproblemen. Helaas zijn er ook heel wat diertjes overleden en hierbij wil ik alle baasjes nogmaals sterkte wensen.
Op gezondheidsgebied ging het met mezelf niet zo goed. Ook voor Snowy heeft het er even heel slecht uitgezien maar gelukkig heb ik een kranig vechtersbaasje die niet van plan was het op te geven. Hopelijk hebben we in 2010 meer geluk.
Rest mij niets anders dan iedereen hele fijne feestdagen te wensen en vooral een gelukkig en gezond 2010 !
Hoewel de Sint vandaag op bezoek komt, zijn de diertjes hier al in kerststemming.
En hoewel Snowy een klein drama heeft meegemaakt bij het nagels knippen, is hij het alweer vergeten. Voor wie niet weet waarover ik het heb: vrijdag gebeurde er een ongelukje toen we de nagel van zijn duimpje knipten. Hij spartelde en de hele nagel kwam los! Gelukkig bloedde het niet en hij lijkt geen pijn te hebben. Meer info en een foto vind je op de Knagers website.
Maar terug naar de kerststemming.
Als mijn konijntjes luieren, zijn ze met geen stokken in beweging te krijgen. Hét ideale moment om te experimenteren. Ze vinden het heerlijk om iets op hun kopjes te krijgen want ze denken dat ze geaaid worden, hihi. En zo ontstonden onderstaande foto's. Zijn ze niet schattig?
Ook Misty ontsnapt niet aan de kerstsfeer en ze is heel nieuwsgierig naar de nieuwe decoratie.
Misty koopt fruit aan het kraampje.
Misty vindt die wortelneus er erg lekker uitzien .
En nu maar eens beginnen met de kerstboom te versieren, de nijntjes willen wel een pootje toesteken maar hebben iets teveel interesse in de slinger met lampjes .
Afgelopen woensdag, 18 november, was het 1 jaar geleden dat Misty bij me is komen wonen. En dat moest natuurlijk gevierd worden!
Eerst was ik van plan om een taartje te maken maar het is een cocktailhapje geworden, zo had ze meer keuze in smaken .
Het cocktailhapje bestaat uit een houdertje van Ferrero Rocher, een stukje parovita cracker, een toefje Olvarit afgewerkt met een kamillebloempje en een druifje gegarneerd met een amandelschilfer.
Misty smult...
En smult...
Hm, jammie, om duimen, vingers en lipjes af te likken .
Laat ik maar met de deur in huis vallen, ik hou van de Bunnybin webwinkel .
Als ik de lotto had gewonnen, zou ik werkelijk alles kopen. Maar helaas, geen winst dus hou ik het bij een bescheiden bestelling. Ik had al maanden mijn hart gezet op de grastunnel voor de konijntjes en de wigwam voor Misty. Hierbij wil ik ook Viviane Vandormael bedanken om onze bestelling te bundelen en de extra cadeautjes voor ons, nl. de ice pod, snugglesafe en kalender! Wat zeggen we dan knagertjes? Jawel, dank u Tante Viviane .
Ik ben zo blij dat mijn knabbeltjes weer gezond zijn en samen kunnen spelen.
Commentaar is waarschijnlijk overbodig, geniet mee van de foto's.
Zelfs Misty ontdekt de grastunnel bij het loslopen.
Ze is wat groot voor de wigwam maar het blijft een leuk knaagartikel. Nu woensdag (18 november) is ze alweer een jaar bij me en dat gaan we vieren natuurlijk.
Ik durf wedden dat iedereen nu razend nieuwsgierig is en ook deze leuke dingen wil bestellen. Dat kan bij De Bunnybin Webwinkel, tegelijk steun je een goed doel, doen dus!
Ach wat kan ik genieten van vrolijke konijntjes. Het is zo lang geleden dat ik hen beide zo speels en happy gezien heb. Snowy voelt zich blijkbaar beter dan ooit want dit gedrag heb ik al ruim een half jaar niet meer gezien. Fluffy is ook blij dat ze haar vriendje terug heeft.
Heel even maakte ik me zorgen om Snowy omdat hij 20 g op 4 dagen tijd was afgevallen. Maar intussen is hij ook weer 15 g bijgekomen dus ik zal het tijdelijke gewichtsverlies maar aan zijn actief leventje wijten .
Hij eet letterlijk evenveel als Fluffy, waar hij het blijft steken... ik weet het niet .
Fluffy's oogje gaat op en af, het verslechtert niet, betert soms en dan traant het weer. Hopelijk is de reden van de trage genezing het feit dat de ontsteking er al een week zit en de andere zalf niet hielp. Er is niets mis met haar tanden of kiezen (of tandwortels). Ik hoop dat ik binnenkort niet moet overgaan op orale antibiotica maar als het niet betert, heb ik natuurlijk niet veel keuze.
Anyway, terug naar mijn vrolijk berichtje. Mijn koppeltje wordt closer met de dag. Waar ze eerst nog veel apart sliepen, liggen ze nu bijna constant samen. En ze zijn regelmatig in een zotte bui. Geniet van de foto's en filmpjes.
Fotografie is een hobby van me en mijn dieren bezorgen me tal van kansen om mooie en grappige foto's te maken.
Misty bijvoorbeeld, sinds het wat kouder wordt, maakt ze een enorme berg van haar nestje. In de zomer ligt ze open en bloot in haar huisje maar nu kan ze niet genoeg graven en nestmateriaal aanslepen. Nochtans is de verwarming hier ook al een tijdje aan. Het dak van haar huisje is er al lang af omdat ze anders zelf niet in het huis past. Maar het huisje staat onder een verdieping dus ze heeft toch bescherming boven haar. Mijn derde hamster Mocca kon er ook wat van en zo een berg noemde ik altijd Mount Mocca. Misty zet de traditie verder, mag ik u voorstellen: Mount Misty!
Let op haar snoetje dat komt piepen !
Net vóór het schoonmaken van de kooi, kijk hoe volgepropt dat huisje zit, ze kon er nauwelijks zelf nog bij...
Zomaar een leuke foto van Misty naast de reuzenwilgenbal van de konijntjes. Voor haar is die echt reuze . Zie je dat de vacht op haar kontje bijna helemaal terug is?
En dan Chica, helaas heeft ze vrijdagmiddag weer een eitje gelegd en het 2de verwacht ik vandaag. Dat betekent dat ze aan het broeden is en dan heb ik weinig contact met haar. Vorige week echter maakte ze nog een vlucht door de woonkamer en landde op een bijzondere plaats, het is een beetje een zoekfoto geworden. Oh ja, mijn vriend spaart varkentjes .
. 
. 
. 
.
.
.
.
.
.
