Zo, het is weer even geleden dat ik nog iets gepost heb maar dat ligt aan mijn gezondheid die niet echt mee wil werken. Omdat mijn ogen continu ontstoken zijn, is het erg moeilijk om naar een scherm te kijken of zelf foto's te maken. Daarom heb ik mijn vriend gevraagd of de foto's en filmpjes die ik vandaag post niet wazig zijn, volgens hem niet. Dus eventuele klachten mag je aan hem richten.
Maar nu de beloofde updates over de diertjes. Vorige keer postte ik dat Fluffy wat stram aan het worden is. Massage en warmte werkten goed maar toch nog te beperkt naar mijn zin. Wat meer beweging zou beter zijn en ik heb de truc gevonden om haar te laten bewegen. Iedere dag leg ik hun speelgoed op een andere plaats, dat is al voldoende om alles opnieuw grondig te inspecteren. Wat is het heerlijk om mijn lieve meid dan weer zo vrolijk en actief te zien! Ze huppelt, springt, rent en maakt zelfs binkies! Natuurlijk doet ze die dingen als je de camera niet bij de hand hebt.
Snowy doet vrolijk mee en begint ook eindelijk wat meer zelfvertrouwen te tonen als hij buiten speelt. Hij blijft nog niet lang buiten maar zodra Fluffy eens mee gaat en ik een bak met hooi neerzet, zal hij wel vlug van gedacht veranderen. 1x heb ik Fluffy met kooi buiten gezet maar ze wist niet hoe vlug ze weer naar binnen moest rennen.
Ze blijven allebei goed op gewicht en over hun eetlust mag ik ook niet klagen. De rui zet zich langzaam maar zeker door. Alleen sukkelt Fluffy weer met een traanoogje, misschien wel door de verminderde weerstand door de rui. Het komt regelmatig terug, ik behandel het telkens met Oculoheel en dan verdwijnt het weer voor enkele weken/maanden.
Ik had nog een mooi filmpje van Fluffy gemaakt maar helaas is het te donker om goed te zien wat ze doet (het was al avond toen ik het filmde). Snowy nam haar voorbeeld over en gelukkig deed hij het overdag, dus nu kun je alvast mijn ventje bewonderen. (wees gerust, hij eet de zak niet op, hij knabbelt er zelfs niet aan ;-)).
Verder doen ze nog steeds heel veel dingen samen, waar je de 1 ziet, zie je de ander.
Samen eten:
Samen maffen en zonnebaden:
Chica doet het ook nog altijd prima. Ook zij begint te ruien dus dat betekent dat ze ook geen eieren meer legt (voorlopig althans). Ze is tijdens de rui ook veel vriendelijker van karakter, krijst niet zoveel en is veel speelser. Iedere dag krijgen de nijnen hier om 12u. kruiden en Chica mag natuurlijk niet uitgesloten worden. Daarom krijgt zij een pompoenpit en ik vind het zo leuk hoe ze die pelt met haar behendige snavel.
Chica zit nooit opgesloten als we thuis zijn en van de week was ze mij al vliegend gevolgd naar de badkamer. Gelukkig vond ze een geschikte landingsplaats:
Tot slot mag ik mijn mooie mollige Misty natuurlijk niet vergeten.
Ze is nu iedere morgen en avond wakker dus ik kan nog meer van haar genieten. En hoewel ik al een curverbak (van 80 liter) vol (!) speelgoed heb, kan er altijd nog meer bij. Vooral als het een cadeautje betreft. Viviane (van Vivi's Ark) was zo lief om Misty een eigen restaurant te bezorgen. Is het niet superschattig?
Het is een tijdje geleden dat ik nog iets geschreven heb en daar is een reden voor, ik ben namelijk wat ziekjes en genees trager dan verwacht. Dat houdt ook in dat ik iets minder goed voor de diertjes kan zorgen en daar hou ik niet van.
Inmiddels is het 2 weken geleden dat Fluffy en Snowy ingeënt zijn en tot nu toe gaat alles nog goed. Ik heb hen allebei preventief behandeld met Panacur opdat Snowy niet opnieuw EC zou krijgen. Ze hebben geen van beide een bult gekregen maar ze zijn dan ook alleen geënt tegen VHS. Ze wonen binnen, spelen bij goed weer enkel overdag buiten en ik zie de eerste muggen pas in het najaar. Dus de inenting tegen Myx volgt pas eind dit jaar, als ik ze al laat enten, daar ben ik nog niet uit.
Tot nu toe blijft hun eetlust goed, zijn ze vrolijk en actief en blijven ze goed op gewicht. Enkel Snowy is iedere week 6 g afgevallen. Ik hoop dat dit aan de rui ligt, hij is immers flink aan het verharen. Daarvoor geef ik preventief Prozyme maar wat een probleem om dit in België te krijgen.... Ik heb het vorige week vrijdag (26/03) besteld en het is er nog steeds niet! En de tijd begint te dringen, ik heb nog maar voorraad voor 1 à 2 dagen.
Pf, ik weet niet of het probleem bij de Belgische of Nederlandse post ligt maar het is erg vervelend!
Omwille van het verharen geef ik Snowy ook minder brokjes want hij had wat last van platte keutels, misschien ligt het gewichtsverlies ook aan minder voer. 12 g verliezen is niet dramatisch maar ik hou hem uiteraard scherp in de gaten.
Ik verwachtte me bij hem aan een gasaanval, toen Fluffy gisterenavond plots haar brokjes weigerde. Ja hoor, zij had gas! Meteen Equate en buikmassage ingezet en ze begon zowaar maalgeluidjes te maken. Geen 10 minuten later begon ze weer te knabbelen en te eten, ik was er dus heel snel bij. Het heeft er wel voor gezorgd dat mijn nacht een uurtje korter was maar dat heb ik er graag voor over.
Bij Fluffy zie je trouwens de eerste ouderdomsklachten, wat strammer als ze opstaat, ze kan soms moeilijk aan haar oor krabben en af en toe wast ze haar snoet poot per poot. Ik behandel haar daarvoor met warmte en massage en dat lijkt te werken, ze wordt weer wat soepeler. Inwendig krijgt ze kruiden tegen gewrichtsproblemen maar ik ben me ervan bewust dat ik het probleem niet eeuwig kan verhelpen.
Nog iemand die oud begint te worden: Chica (mijn valkparkiet). Het lijkt wel alsof ze in menopauze komt. Ze begint erg onregelmatig te leggen en te broeden. Soms zitten er wel 8 dagen tussen 2 eitjes ipv 1 dag. Vorig jaar al heeft ze eens een windei gelegd en vorige week kwam er een eitje met een heel broze schaal, het is dan ook kapot gevallen want ze zat boven op de kooi toen ze het liet vallen. Ik heb al 2 vogelartsen gecontacteerd en zij dachten aan een eileiderontsteking o.i.d. Maar aangezien ze niet ziek oogt, geen legnood heeft en verder gewoon actief en vrolijk is, wijt ik het aan het verdwijnen van haar hormonen. Niets aan te doen.
Misty is nog steeds erg actief, ze is zowel 's morgens als 's avonds wakker en dan wil ze uit de kooi. Zodra ik me beter voel, moet ik haar toch nog eens gaan filmen want per slot van rekening wordt ze ook "al" 1,5 jaar.
Tot slot wil ik jullie allemaal nog fijne paasdagen wensen en als jullie vakantie hebben: een fijne paasvakantie!
Ik wilde al lang een filmpje van mijn nijntjes maken met de muziek 'happy together' eronder. Maar door de drukte kwam het er maar niet van. Vandaag heb ik dan toch eindelijk de tijd gevonden. Geniet ervan!
Ook de konijnen hebben de winterblues, de donkere dagen duren nu ook wel erg lang. Iedereen snakt naar de lente.
Wat ik ook geef aan speelgoed, de nijnen luieren liever en doen de hele dag bijna niets anders dan liggen. Gelukkig zijn konijnen altijd heerlijk om gade te slaan, ook als ze slapen dus .
Krijg je nu geen zin om er naast te gaan liggen? Ik alleszins wel !
Snowy is net zo lui hoor, maar het heeft gelukkig geen invloed op zijn eetlust. Wat dat kleine mannetje kan eten sinds hij EC heeft gekregen... ik kan het nog altijd niet geloven. Het resultaat is er ook naar overigens. Hij blijft maar aankomen in gewicht en de weegschaal staat nu op 931 g! (Voor zijn ziekte schommelde hij tussen 810 en 850 g). In de lente zal hij wel wat gewicht verliezen als hij weer buiten mag spelen. Maar ik ben blij dat hij nu behoorlijk wat reserves heeft, hopelijk komt die vreselijke ziekte dan ook nooit terug.
Snowy zoals je hem gedurende de dag vaak aantreft: knabbelend .
De konijnen knabbelen zich hier erg snel door mijn voorraad reuzewilgenballen, té snel naar mijn zin .
Daarom heb ik deze keer niet alleen een wilgenbal besteld bij Bunnybin, maar ook haltertjes en een wilgentunnel. En ze hebben succes!
Snowy raakt met gemak door de tunnel, voor Fluffy is het ietwat krap maar er wordt naar hartenlust aan geknaagd. Gelukkig gaat deze tunnel langer dan 4 dagen mee en dat was ook de bedoeling.
De haltertjes waren oorspronkelijk ook bedoeld voor de nijnen maar raad eens wie ook stoer is? Natuurlijk mijn fotogenieke Misty! :)
Sinds Misty in haar nieuwe kooi woont, laat ze heel ander gedrag zien dan ik van haar gewend ben. Ze staat 's avonds later op maar is nu ook 's morgens wakker. Leuk natuurlijk dat ik meer van haar kan genieten maar om haar 's avonds op tijd wakker te maken, lok ik haar met iets lekkers (beetje gemeen van mij). Moet je zien welke stunten ze uithaalt om haar geliefde noot te bemachtigen .
Het is voor mij de eerste keer dat ik een hamster op haar rug zie liggen.
Ze probeert ook werkelijk alles te hamsteren, zoals je kan zien in volgend filmpje:
Misty mag natuurlijk ook iedere dag loslopen, maar met een hamster is het altijd oppassen dat ze niet achter een kast glipt o.i.d. Dat is de reden van de baksteen en kijk hoe ze ook dat obstakel handig omzeilt.
Ik wilde het ook nog over Chica hebben. Hoewel ze alleen zit (wat ik overigens nog steeds erg vind), legt ze af en toe eieren waarop ze gaat zitten broeden. De voorbije 2 maanden heeft ze niet gelegd maar nu is ze helaas weer begonnen.
Op zaterdag worden alle dieren hier gewogen en ik was eigenlijk wel benieuwd of en hoeveel Chica meer zou wegen nu ze een ei in zich had. Haar normaal gewicht schommelt tussen 117 en 120 g. Voor een pop aan de zware kant hoewel ze niet te dik is want ik voel haar borstbeentje nog. Kijk hoeveel ze weegt mét ei.
By the way: het heeft weken training gevergd eer ze op de weegschaal wilde stappen maar met een lekker koekje lukte het uiteindelijk. Nu stapt ze er al op zonder beloning .
Ik kan met veel woorden de avonturen van mijn diertjes beschrijven maar een beeld zegt meer dan 1000 woorden. Dus: kijk en geniet mee .
Op een avond had Chica teveel energie en besloot ze nog eens rond te vliegen. Ze kiest steeds de vreemdste plaatsen uit om te landen. Ditmaal was het de speelbak van Misty (zij zat er nog niet in hoor). Moet je kijken naar die verbaasde blik en hoge kuif .
Fluffy en Snowy willen alle restjes boerenkool .
Snowy die een nieuwe hobby heeft gevonden (een filmpje van vorig jaar overigens).
En tenslotte Misty die nog steeds geniet van haar nieuwe kooi en sindsdien haar naam als hamster waarmaakt. Voorheen had ze nooit zo een grote interesse maar nu moet en zalalles meegaan, zelfs een halve walnoot (met veel gesukkel ).
Ook de knaagstaaf moet liefst volledig mee. Het ziet er vreemd uit als ze haar wangzakken leegmaakt maar wees gerust, ze is niet aan het braken. Ze had wel even moeite om haar wangzak terug op zijn plaats te brengen maar dat gebeurt wel vaker . Zoals je ziet propt ze die ook overvol.
Het verbaast me dat ze niet klem komt te zitten met die dikke wangen .
Allereerst wensen wij iedereen een heel gelukkig, gezond, geweldig, fantastisch en liefdevol 2010!
In deze blog wil ik allerlei leuke foto's en filmpjes laten zien want ook de diertjes zijn natuurlijk verwend geworden met Kerst. Kan je dieren té veel verwennen? Nee, natuurlijk niet .
Het zijn veel foto's, jullie zijn gewaarschuwd .
Om te beginnen wil ik mijn lieve vriendin uit Nederland bedanken omdat ze allerlei lekkere kadootjes voor de diertjes heeft opgestuurd! Chica was helaas te bang om te poseren voor de foto (zij is bang van alle nieuwe dingen) maar Fluffy, Snowy en Misty waren uiteraard wèl bereid om fotomodel te spelen .
Ik rook overigens niets aan de pakjes maar de konijnen wel hoor! Wat hebben ze toch goede neusjes.
Hun eerste kadootje: snoepballetjes.
Maar wat zou er toch in het volgend pakje zitten? Zo te zien ruikt het erg lekker, het scheelde niet veel of ze hadden het papier er zelf af gerukt.
Schiet toch eens op met dat openmaken! (Nieuwsgierig? Nee hoor )
Oh jammie, paardenbloem en goudsbloem! Onze favoriet!
Misty kreeg ook lekkers: gevriesdroogde meelwormen en sprinkhanen. Zij liever dan ik hoor .
Hier lijkt ze wel te zeggen: "Is al dat lekkers ècht voor mij?"
Chica tenslotte heeft pompoenpitten gekregen maar was te bang om ermee op de foto te gaan.
Van ons heeft ze een natuurlijke tak gekregen. Ook hiervan was ze aanvankelijk bang maar toen ze eenmaal eraan gewend was, kreeg ze de smaak te pakken! Op de foto zie je dat er al wat aan geknaagd is, op dit moment blijft er enkel nog blank hout over .
Mijn vriend heeft me heel aangenaam verrast dit jaar. Er stond een groot pak op de kast van ca. 1 m x 50 cm. Ik had al lang mijn zinnen op een nieuwe hamsterkooi gezet maar ze was erg duur. En ik kon me niet voorstellen dat mijn vriend zoiets zou kopen voor mij. Blijkbaar ken ik hem toch niet goed genoeg want ja hoor, dat was mijn verrassing: een nieuwe hamsterkooi voor Misty.
Ook zij is er heel blij mee zo te zien, alleen was ze het niet eens met mijn indeling. Ik verwachtte dat ze beneden in haar huisje zou slapen maar blijkbaar wakkerde het buizensysteem haar instinct aan: van gangenstelsel naar holletje. Ze heeft de uitkijktoren uitgekozen als slaap/voorraadkamertje. Leuk om te zien natuurlijk, het is puur genieten en leuker dan tv. Enige nadeel: ze is te lui om overdag naar beneden te komen om te plassen. Dat doet ze daar dus ook. Gelukkig wel in een hoekje waar ze niet slaapt en waar geen gehamsterd voer ligt. En gelukkig wordt het ook goed verlucht door het deurtje maar heel happy ben ik er toch niet mee. 's Nachts gaat ze nochtans wel in haar wc-tje. Ach ja, ik laat haar maar, misschien moet ze haar draai ook nog vinden. En anders betekent het gewoon ietsje meer poetswerk voor mij .
Ik vind haar gedrag ook veranderd, ze hamstert nu veel meer dan vroeger. Door die kooi is ze veel actiever geworden.
Geniet mee van Misty in de Hamster Heaven Metro (80 x 50 x 50 cm).
2009 nadert zijn einde, tijd om de balans op te maken. Het is een turbulent jaar geweest met veel ups en downs. De verkoop van mijn boek liep erg goed en veel mensen zijn blij met de info waar ze al lang naar op zoek waren. Ook heb ik veel konijntjes en hamsters mogen helpen met gezondheids-, voeding- en gedragsproblemen. Helaas zijn er ook heel wat diertjes overleden en hierbij wil ik alle baasjes nogmaals sterkte wensen.
Op gezondheidsgebied ging het met mezelf niet zo goed. Ook voor Snowy heeft het er even heel slecht uitgezien maar gelukkig heb ik een kranig vechtersbaasje die niet van plan was het op te geven. Hopelijk hebben we in 2010 meer geluk.
Rest mij niets anders dan iedereen hele fijne feestdagen te wensen en vooral een gelukkig en gezond 2010 !
Hoewel de Sint vandaag op bezoek komt, zijn de diertjes hier al in kerststemming.
En hoewel Snowy een klein drama heeft meegemaakt bij het nagels knippen, is hij het alweer vergeten. Voor wie niet weet waarover ik het heb: vrijdag gebeurde er een ongelukje toen we de nagel van zijn duimpje knipten. Hij spartelde en de hele nagel kwam los! Gelukkig bloedde het niet en hij lijkt geen pijn te hebben. Meer info en een foto vind je op de Knagers website.
Maar terug naar de kerststemming.
Als mijn konijntjes luieren, zijn ze met geen stokken in beweging te krijgen. Hét ideale moment om te experimenteren. Ze vinden het heerlijk om iets op hun kopjes te krijgen want ze denken dat ze geaaid worden, hihi. En zo ontstonden onderstaande foto's. Zijn ze niet schattig?
Ook Misty ontsnapt niet aan de kerstsfeer en ze is heel nieuwsgierig naar de nieuwe decoratie.
Misty koopt fruit aan het kraampje.
Misty vindt die wortelneus er erg lekker uitzien .
En nu maar eens beginnen met de kerstboom te versieren, de nijntjes willen wel een pootje toesteken maar hebben iets teveel interesse in de slinger met lampjes .
Afgelopen woensdag, 18 november, was het 1 jaar geleden dat Misty bij me is komen wonen. En dat moest natuurlijk gevierd worden!
Eerst was ik van plan om een taartje te maken maar het is een cocktailhapje geworden, zo had ze meer keuze in smaken .
Het cocktailhapje bestaat uit een houdertje van Ferrero Rocher, een stukje parovita cracker, een toefje Olvarit afgewerkt met een kamillebloempje en een druifje gegarneerd met een amandelschilfer.
Misty smult...
En smult...
Hm, jammie, om duimen, vingers en lipjes af te likken .
Laat ik maar met de deur in huis vallen, ik hou van de Bunnybin webwinkel .
Als ik de lotto had gewonnen, zou ik werkelijk alles kopen. Maar helaas, geen winst dus hou ik het bij een bescheiden bestelling. Ik had al maanden mijn hart gezet op de grastunnel voor de konijntjes en de wigwam voor Misty. Hierbij wil ik ook Viviane Vandormael bedanken om onze bestelling te bundelen en de extra cadeautjes voor ons, nl. de ice pod, snugglesafe en kalender! Wat zeggen we dan knagertjes? Jawel, dank u Tante Viviane .
Ik ben zo blij dat mijn knabbeltjes weer gezond zijn en samen kunnen spelen.
Commentaar is waarschijnlijk overbodig, geniet mee van de foto's.
Zelfs Misty ontdekt de grastunnel bij het loslopen.
Ze is wat groot voor de wigwam maar het blijft een leuk knaagartikel. Nu woensdag (18 november) is ze alweer een jaar bij me en dat gaan we vieren natuurlijk.
Ik durf wedden dat iedereen nu razend nieuwsgierig is en ook deze leuke dingen wil bestellen. Dat kan bij De Bunnybin Webwinkel, tegelijk steun je een goed doel, doen dus!
Ach wat kan ik genieten van vrolijke konijntjes. Het is zo lang geleden dat ik hen beide zo speels en happy gezien heb. Snowy voelt zich blijkbaar beter dan ooit want dit gedrag heb ik al ruim een half jaar niet meer gezien. Fluffy is ook blij dat ze haar vriendje terug heeft.
Heel even maakte ik me zorgen om Snowy omdat hij 20 g op 4 dagen tijd was afgevallen. Maar intussen is hij ook weer 15 g bijgekomen dus ik zal het tijdelijke gewichtsverlies maar aan zijn actief leventje wijten .
Hij eet letterlijk evenveel als Fluffy, waar hij het blijft steken... ik weet het niet .
Fluffy's oogje gaat op en af, het verslechtert niet, betert soms en dan traant het weer. Hopelijk is de reden van de trage genezing het feit dat de ontsteking er al een week zit en de andere zalf niet hielp. Er is niets mis met haar tanden of kiezen (of tandwortels). Ik hoop dat ik binnenkort niet moet overgaan op orale antibiotica maar als het niet betert, heb ik natuurlijk niet veel keuze.
Anyway, terug naar mijn vrolijk berichtje. Mijn koppeltje wordt closer met de dag. Waar ze eerst nog veel apart sliepen, liggen ze nu bijna constant samen. En ze zijn regelmatig in een zotte bui. Geniet van de foto's en filmpjes.
Fotografie is een hobby van me en mijn dieren bezorgen me tal van kansen om mooie en grappige foto's te maken.
Misty bijvoorbeeld, sinds het wat kouder wordt, maakt ze een enorme berg van haar nestje. In de zomer ligt ze open en bloot in haar huisje maar nu kan ze niet genoeg graven en nestmateriaal aanslepen. Nochtans is de verwarming hier ook al een tijdje aan. Het dak van haar huisje is er al lang af omdat ze anders zelf niet in het huis past. Maar het huisje staat onder een verdieping dus ze heeft toch bescherming boven haar. Mijn derde hamster Mocca kon er ook wat van en zo een berg noemde ik altijd Mount Mocca. Misty zet de traditie verder, mag ik u voorstellen: Mount Misty!
Let op haar snoetje dat komt piepen !
Net vóór het schoonmaken van de kooi, kijk hoe volgepropt dat huisje zit, ze kon er nauwelijks zelf nog bij...
Zomaar een leuke foto van Misty naast de reuzenwilgenbal van de konijntjes. Voor haar is die echt reuze . Zie je dat de vacht op haar kontje bijna helemaal terug is?
En dan Chica, helaas heeft ze vrijdagmiddag weer een eitje gelegd en het 2de verwacht ik vandaag. Dat betekent dat ze aan het broeden is en dan heb ik weinig contact met haar. Vorige week echter maakte ze nog een vlucht door de woonkamer en landde op een bijzondere plaats, het is een beetje een zoekfoto geworden. Oh ja, mijn vriend spaart varkentjes .
Yes, het is alweer 8 jaar geleden dat mijn lieve Fluffy bij me is komen wonen. Het lijkt alsof het gisteren was. Wat hebben we toch veel meegemaakt, minder leuke maar ook heel fijne dingen. En ik ben maar wat blij dat ze haar verjaardag in het gezelschap van haar mooi mannetje mag vieren! Hopelijk mogen ze nog lang en gelukkig leven zodat we nog heel lang van elkaar gezelschap kunnen genieten!
Een foto van mijn verjaardagsprinsesje (het kroontje is wat aan de kleine kant )
En het feestelijk bordje waar straks haar groententaartje op geserveerd zal worden.
Dan wil ik van deze gelegenheid ook gebruik maken om nogmaals mijn excuses aan te bieden voor de problemen met mijn website. Ik vind het zelf heel vervelend maar kan er niets aan doen.
Sinds mijn vorig bericht zijn er dus 4 eitjes gekomen, vandaag het laatste (vermoedelijk). Ze houdt het altijd op maximum 4. De laatste tijd werden haar nestjes echter kleiner. Het zijn gelukkig ook gewone eitjes - met schaal dus - en ze zijn telkens ook op het juiste tijdstip gekomen. Haar cyclus is nochtans in de war aan het raken, ze is niet meer regelmatig.
Deze keer heeft ze ook moeite gehad met leggen vond ik. Het eerste eitje was overigens aan de kleine kant, de rest was normaal. Wel heeft ze veel zitten persen, ik was al bang dat er opnieuw een windei zou komen.
Zodra ik foto's kan maken, plaats ik ze hier. Maar dan moet zij wel haar nest verlaten en dat wordt moeilijk. Ze broedt erg trouw en verlaat het nest enkel om te eten of ontlasten.
Herinneren jullie nog het bericht van Chica's laatste ei, het windei? Ik had gehoopt dat dit de laatste keer was dat ze eieren zou leggen. Ze is immers al 9 jaar (bijna 10) en ook vogels komen in een soort 'menopauze' omdat de voorraad eicellen opgeraakt.
Toch is ze de laatste dagen tot week enorm nerveus, schreeuwerig en doet ze weer enorm broeds. Het is een heel uniek geluid en ik kan me niet voorstellen dat een mannetjes valkparkiet dit aantrekkelijk kan vinden maar ik ben dan ook geen vogel .
Ook zit ze veel op de bodem te scharrelen om een nest te maken, ik geef expres geen broedblok om dit gedrag niet te stimuleren.
In onderstaand filmpje zie je hoe Chica een manier vindt om zichzelf te bevredigen, tja sorry, ik kan het echt niet anders uitdrukken. Ze drukt haar cloaca tegen de tralies en neemt de typische houding aan.
Vandaag is ze erg rustig en ze zit al een beetje met geknikte staart. Hopelijk komt er een gewoon ei en geen windei want dan ben ik bang voor legnood.
Ondanks alle zorgen om Snowy kan ik toch genieten van mijn diertjes hoor. Bijvoorbeeld als ik zie hoe Misty zich amuseert in haar nieuw speeltje. Sowieso is ze een heel ondernemende hamster maar dat niet alleen. Zij is ook nog eens heel fotogeniek en lijkt altijd wel te poseren als ze de camera ziet .
Ik ben blij dat haar haartjes ook aan het terug groeien zijn, ook al gaat het traag.
Een tijd geleden had ik meegedaan met een wedstrijd uit Hart voor Dieren. Je kon een verwenpakket van Versele-Laga winnen voor konijnen. Uiteraard laat ik zo een kans niet liggen, je weet maar nooit. Het was echter al lang uit mijn gedachten tot gisteren de bel ging en een man met een grote doos aan de deur stond. Ik was één van de winnaars! Een heel fijne verrassing!
Nu kan ik niet met alle spulletjes iets doen dus sommige dingen schenk ik aan opvangen en goede doelen. Maar natuurlijk niet alles, mijn konijntjes verdienen het ook om verwend te worden! :)
Zie hier het verwenpakket. Ben alleen niet zo dol op die shampoo en vitaminen op basis van L-carnithine maar de rest vind ik goed. De konijntjes klagen alleszins niet. ;-)
En dan die lieve foto's waar ik het over had. Net voordat Snowy ziek werd, waren mijn konijnen erg aanhankelijk en leken ze te 'vechten' voor mijn aandacht. Ik ben dan ook heel blij met deze foto's hoewel ze me nu een dubbel gevoel geven. Maar ik wil absoluut deze situatie terug hebben en daar ga ik alles voor doen. Mijn lieve Snowy moet weer kerngezond worden zodat ik mijn mooi koppeltje terug aan mijn voeten kan hebben.
Duimen jullie mee voor zijn genezing? (Voor de mensen die het nog niet weten: je kunt Snowy's evolutie van de ziekte op mijn website volgen).
Tjonge, wat ik nu heb meegemaakt hou je niet voor mogelijk.
Ik zal bij het begin beginnen. Chica is een geadopteerde valkparkiet van 9 jaar oud die alleen zit, ze accepteert geen partner. Af en toe legt ze eitjes en vervolgens broedt ze gedurende 3 weken. Ik geef geen broedblok om eieren leggen niet te stimuleren dus ze legt haar eieren op de bodem van de kooi. Vreemd is wel dat ze in de herfst begint en de hele winter door eitjes legt maar in de lente stopt ze. Maar goed, dit doet ze al 2 jaar dus dit ben ik gewend. Toch begint ze dit jaar eerder te leggen.
Donderdag 30 juli kwam het eerste eitje. Zaterdag verwachtte ik het 2de (valkparkieten leggen om de dag) maar er kwam niets. Dat kan, meestal legt ze er 3 à 4 maar soms blijft het bij 1 eitje. Toch dacht ik een dik poepje te zien maar ik zal me wel vergissen (dacht ik). Maandag 3 augustus werd ze onrustig en verhuisde ze het ene eitje van de ene hoek naar de andere in de kooi. En toen kwam er dus toch een 2de eitje.
Met een tijdspanne van 3 dagen ertussen (ipv 1) maakte ik me toch wat zorgen. Het is niet normaal dat er zoveel tijd tussen zit. Maar ze bleef alert en at goed dus tja, zorgen om niets blijkbaar.
Dinsdag kwam ze op haar papegaaienschotel om haar ontlasting kwijt te raken. Dit doet ze altijd als ze broedt, zo blijft haar kooi proper, slim beestje hè?
Ze bleef echter onrustig en het leek alsof ze wilde gaan vliegen. Ze klom naar de bovenkant van haar kooi en ik zag haar nog een beetje ontlasting naar buiten persen. Daarbij zag ik echter het roze/rode gedeelte van haar cloaca en ik was bang dat ze bloedde. Ik haalde vlug keukenpapier om de ontlasting te controleren toen ik haar opnieuw zag persen.
Deze keer kwam er echter een witte blaas naar buiten en in een reflex hou ik mijn handen onder haar poepje en... Er rolt zomaar een ei in mijn handen !!! Ik stond even ademloos te kijken hoor, dat kan ik je verzekeren. Ik denk dat ik een van de weinige mensen ben die een ei heeft opgevangen dat rechtstreeks uit de bron kwam. Stel je voor dat ik het niet gedaan had, dan had ik omelet kunnen opvegen...
Het was echter geen gewoon ei maar een windei, een ei zonder echte schaal dus dat wat rubberachtig aanvoelde. Chica zelf stond er ook maar raar naar te kijken. Ze pikte er zachtjes in met haar bekje, waarschijnlijk wist ze zelf niet wat het was. Blijkbaar voelde het voor haar aan als ontlasting en niet als een stevig ei, anders zou ze nooit boven op de kooi gaan zitten persen. Ik wist niet goed wat ik moest doen en legde het ei maar bij haar 2 andere eitjes. Ze rolde het echter niet onder haar lichaam in dus nam ik het opnieuw weg. En maar goed, want het werd al plat dus meteen weggegooid.
Enkel bij kippen heb ik al windeieren gezien maar zij broedden nooit dus die gooide ik altijd onmiddellijk weg. Ik vraag me af wat de oorzaak is. Sepia, piksteen en grit heeft ze volop. Eivoer krijgt ze nu ook. Het enige wat ik nog kan bedenken is een vitamine D tekort door gebrek aan zonlicht. Vitamine D transporteert calcium en zij zit hier constant binnen. Wel licht maar nooit direct zonlicht.
Anyway, ik hou haar uiteraard scherp in de gaten en bij de minste twijfel sta ik bij de dierenarts! Tot nu toe wijst niets erop dat er nog eieren gaan komen dus hopelijk was het windei ook meteen het laatste.
Nog even een foto van het verschil tussen een gewoon en een windei.
. 
. 
. 
).
.
.
!!! Ik stond even ademloos te kijken hoor, dat kan ik je verzekeren. Ik denk dat ik een van de weinige mensen ben die een ei heeft opgevangen dat rechtstreeks uit de bron kwam. Stel je voor dat ik het niet gedaan had, dan had ik omelet kunnen opvegen...
