De dag na mijn vorig blogbericht gebeurde waar ik bang voor was. Chica zat sufjes boven op een stok en er zat haar duidelijk iets dwars. Wat later hoorde ik een vreemde plof en trof ik dit windei aan .

Ik was blij dat het vanzelf gekomen was, maar uiteraard niet blij dat er nog eitjes op komst waren.

Drie dagen (i.p.v. 2) na het windei, legde ze dit ei: misvormd en met een broze schaal.

Netjes 2 dagen later, op zaterdagavond, net voor ik ging slapen, legde ze nog een ei. Normaal van vorm, maar ook weer broos. Het schilfertje is bodembedekking.

Op zondagmorgen zag ik wat ontlasting aan haar kontje hangen. Dit heeft ze normaal gesproken nooit. Ik nam een vochtig watje en veegde het zo goed mogelijk schoon. Ik schrok een beetje toen ik het watje zag, het was lichtroze. Aanvankelijk dacht ik dat ze misschien een klein scheurtje/wondje had door te persen. Maar niets kon me voorbereiden op wat ik zag toen ik haar cloaca bekeek. Ik beken: ik kreeg even geen lucht meer .

Dit is een prolaps, een verzakking van de geslachtsorganen door het persen . Met lichte paniek belde ik 5 dierenartsen waarvan er 3 niet opnamen, het was natuurlijk zondag. De dierenarts van wacht kende niets van vogels. En toen ik er eindelijk eentje vond die wel vogels behandelde, zei ze dat dit wel kon wachten tot morgen! Het hoeft geen verdere uitleg dat deze dierenarts het voorgoed heeft verkorven bij mij !!! In de loop van zondag zag ik Chica suffer worden, niet meer eten en ze zat er de hele tijd zelf aan te prutsen. 

Maandag als de bliksem dus naar de vogelkundige arts en ze moest daar blijven om geopereerd te worden. Ik was natuurlijk nog meer in paniek omdat ik bang was dat ze de operatie/narcose niet zou overleven door haar leeftijd en verzwakte toestand . De vogelarts zei immers dat ze verschrikkelijk mager was. Toch vroeg ik of ze ook een implantaat konden plaatsen zodat ze voor 6 à 12 maanden onvruchtbaar werd. Eieren leggen was namelijk levensbedreigend geworden! De vogelarts zou haar ook een vitaminen-injectie geven.

Net op dat moment kreeg ik telefoon of ik 's avonds kon invallen voor mijn collega (terwijl het eigenlijk mijn vrije dag was). Dat kon er ook nog bij...

's Middags heb ik even gebeld en kreeg ik het goede nieuws dat Chica de operatie goed doorstaan had, en dat ze al wakker en actief was, maar nog niet gegeten had. Natuurlijk liep het spreekuur op het werk uit, maar om 19u30 mocht ik toch vertrekken. Ik moest immers voor 20u bij de vogelarts zijn. Oh wat een hel om in het donker te rijden als je niet goed ziet . Ik ben me ervan bewust dat ik een groot risico genomen heb, maar Chica wilde niet eten. 

Toen ik binnenkwam bij de vogelarts, herkende Chica meteen mijn stem en begon ze te roepen vanuit de andere kamer . Ik was zo blij om haar stemmetje te horen! De vogelarts liet me de hechting zien en zei dat ze er woensdagavond al uit moest. Dat vond ik snel, maar ik moest vertrouwen op haar advies. Toen ik Chica thuis uit de transportkooi liet, begon ze meteen alles tegelijk te eten .

Gedurende dinsdagavond zag ik echter dat ze last begon te krijgen, net alsof ze haar ontlasting niet meer kwijt kon . Er hing een beetje aan haar cloaca, maar ik zag haar ook vruchteloos persen. 

Dus woensdagochtend (nog voor het werk) meteen terug naar de vogelarts. Weer met de snugglesafe onder haar transportkooi en een handdoek erover zodat ze geen kou zou vatten. Ik moest Chica vasthouden (in een handdoek gewikkeld want ze beet!) en de vogelarts maakte de hechting los. Vrijwel meteen kwam er een grote hoop ontlasting uit! De arts maakte haar cloaca nog wat schoon en werd daarbij gebeten, tja, ik kan het Chica niet kwalijk nemen, al dat gepruts aan haar lijfje .

De volgende dagen was ze wat stiller dan gewoonlijk en at ze maar met mondjesmaat. Toen ik haar op de weegschaal liet stappen, gaf die maar 104g aan, terwijl ze normaal ca. 125g weegt. Je ziet ook zonder de veertjes opzij te doen, dat haar borstbeentje uitsteekt en haar buik/borst wat ingevallen is. Dat zal nog wat tijd nodig hebben.

Ondertussen slaapt ze weer op 1 pootje i.p.v. 2, heeft ze weer praatjes, hangt ze soms ondersteboven en haar eetlust is weer goed. Wat ben ik toch trots op mijn vogeltje! Ze is sterker dan ik dacht .

Dit filmpje maakte ik de dag voor haar operatie. Ze was er zielig en zocht steun bij mij. En ik was bang dat dit mijn laatste herinnering aan haar zou worden . Gelukkig liep het anders af !

Zo, dit was een hele boterham alleen al over Chica. En dan heb ik nog nieuws over mijn andere diertjes. 

Ook met Snowy ging het even niet zo goed door de rui. Zijn oogje blijft ook tranen, druppels en zalf helpen niet meer. Maar omdat ik zo vaak en dan ook nog 's avonds weg was, was hij helemaal van zijn melk . Het duurde dan ook langer dan gewoonlijk voor ik hem weer op de rails had.

Maar met dit "paasboompje" lukte het .

Hij mocht ook even kennismaken met een nieuwe paashaas .

En zelf paashaasje spelen .

De afgelopen dagen heeft hij heerlijk genoten van het zonnetje op zijn oude botjes .

Sproetje vond de nieuwe paashaas ook bijzonder boeiend .

En hier vond ze dat haar wangen nog niet vol genoeg zaten en komt ze bedelen om meer . Heel even dacht ik dat ze niet door de buis zou passen, want ze past sowieso maar net omdat ze zo groot is. Maar met wat wringen is ze toch boven geraakt .

Dotje mocht ook even kennismaken met mijn paasdecoratie. Ze is echt nergens nog bang voor en begint meteen in alles te bijten. Dus heb ik alles maar snel weggenomen voor er niets meer van overbleef .

Op witloof mag ze wel knabbelen en dat doet ze zo schattig in haar uitkijkhuisje .

Wat was het heerlijk weer de afgelopen week ! Deur open en lekker frisse lucht binnen laten. Snowy wil niet meer naar buiten en dat heeft wellicht te maken met zijn slecht zicht. Ik merk dat hij ook last heeft van fel licht als hij gewoon binnen rondloopt. Herkenbaar trouwens, ik verdraag ook geen sterk licht meer en heb mijn zonnebril vaak nodig...

Anyway, toch heeft hij een beetje genoten van de eerste zonnestralen .

Hij gaat helaas al een week niet lekker . Verliest weer overal tegelijk haren, niest, smakt, eet weer niet behoorlijk. Zucht, ik word er moedeloos van, maar ik kan niet meer doen dan hem plukken en stimuleren om te eten.

Daardoor is hij jammer genoeg weer 14g kwijt, vandaag woog hij 844g . 

De laatste tijd schrikt hij ook regelmatig. In mijn ogen is er niets aan de hand, geen plotse bewegingen of geluiden. Op een nacht "vloog" hij tegen de tralies uit paniek en van de week stoof hij tegen de salontafel aan met een doffe klap . 
Daarom ben ik een beetje bang dat de EC weer de kop opsteekt. Ik houd hem nog even in de gaten en als hij gewicht blijft verliezen en zich zo schrikkerig blijft gedragen, zet ik weer een kuurtje Panacur in. Beter voorkomen dan genezen, zijn weerstand is al jaren niet meer zo goed. Wat een rotziekte is het toch .

Toch zijn er ook momenten dat hij zich goed voelt hoor, en dan sleurt hij zijn wilgenballetje door het hele huis . Hier zie je hem bij mij aan het bureau (en je ziet hem ook even niezen).

De hamsters zijn allebei erg druk en maken veel herrie, een teken van goede gezondheid maar niet goed voor de nachtrust .

Chica begint weer te scharrelen op de bodem van de kooi en gedraagt zich weer broeds. Ik ben bang dat er dus weer eitjes op komst zijn, bah ! Zo dadelijk ga ik haar kooi schoonmaken, want zodra er eitjes liggen is dat niet meer mogelijk. Ik hoop dat het vals alarm is, want ik ben bang voor de dag dat haar lichaam het niet meer zal aankunnen . Het is ook jammer dat haar karakter dan zo verandert. Als ze geen last heeft van haar hormonen, is ze zo schattig en lief!

Tot slot: het is misschien wat vroeg, maar ik heb mijn paasdecoratie al gezet. Ieder excuus is goed om een huis vol konijntjes te hebben .

Het bankje waar de bengelbeentjes op zitten, heb ik even geleend van Sproetje .

Deze blog begin ik met een prachtig en ontroerend geschenk dat ik van een lieve vriendin heb gekregen. Ze heeft deze ontzettend mooie hanger voor/van Fluffy gemaakt. Het betekent zoveel voor me en het is fijn om te beseffen dat Fluffy nog steeds ook andere harten raakt. De hanger is tot in de kleinste details afgewerkt, een waar kunstwerkje! Ik ben haar zeer dankbaar hierom maar ze zal het vast leuk vinden om het hier ook te lezen .

Snowy heeft een moeilijke week achter de rug. Hij verhaarde letterlijk van kop tot teen en was voortdurend aan het niezen/hoesten/smakken. Met als gevolg dat hij natuurlijk weer minder goed at. Sinds gisteren voelt hij zich gelukkig weer een beetje beter. Hij eet al zijn groenten op en ook hooi kan hem weer bekoren .

Van de week kon ik niet weerstaan aan deze schattige paashaas en ook Snowy lijkt hem oké te vinden .

Ook Sproetje is nieuwsgierig naar dit gigantisch beest met de grote wortel .

Beide hamsters hebben vorige week een lekkere knaagdierenmuffin gekregen en oh wat zijn ze er dol op ! 

Dotje vindt haar silent spinner overigens ook om op te eten . Zit ze niet schattig op haar klein kontje ?

Van Chica deze keer geen foto's, maar wel het goede nieuws dat ze nog altijd ei-vrij is . Ze is volop in de rui, vorige keer schreef ik nog over donsveertjes, nu is haar hele verenpak aan de beurt. Ze heeft nu heel veel stekeltjes op haar hoofdje .