Corina: "Indy, wat ben je aan het doen?"

Indy: "Niepfs, mammie" * kijkt met onschuldige blik en praat met mondje vol *

Ik heb mijn handen vol aan mijn meisje! Werkelijk alles knaagt ze kapot. Gelukkig eet ze niets op. Dus ik gaf haar een doos in de hoop dat het haar zou afleiden van niet geschikt knaagmateriaal. Het hielp even . Die doos bewoog overigens door de hele keuken omdat ze er zo hard aan zat te trekken.

Als er oostenwind staat, wordt het vrij koud in de keuken. De kelder is net onder de keuken en daar wordt natuurlijk niet verwarmd. Ik weet dat konijnen goed tegen koude kunnen, maar ik vind het dan toch zielig . Op facebook zag ik enkele nijntjes die een poppenbedje helemaal voor zichzelf hadden en dat wilde ik ook graag. Toevallig (?) zag ik dit bij de kringloopwinkel. Let ook op het beddengoed . 

Het grappige is hoe ze er in en uit gaat: door de spijltjes ! Terwijl ik had verwacht dat ze erover zou springen.

Ze kan er ook zo lief in liggen .

Zoals je ziet, heb ik het lakentje al moeten wegnemen, want dat beet ze stuk. De handdoek moet er ook aan geloven, maar dat vind ik niet zo heel erg. Wat ik wel zonde vind, is dit :

Je weet wel dat dit kan gebeuren bij konijnen, maar gezien ze mijn stoelen met rust laat, had ik gehoopt dat ze ook aan dit hout niet zou knagen.

Ik ben ook erg geschrokken van haar felheid om haar bezittingen te verdedigen. Van de week was mijn ex-collega op bezoek en ze legde even een speeltje op een andere plaats. Tjonge, Indy vloog grommend naar haar toe ! Mijn huisgenoot kreeg dezelfde reactie toen hij haar in het bedje wilde aaien. Meteen ging ze haar bedje markeren. Dat belooft als ik haar later wil koppelen... .

Tegen mij is ze zo lief en ik krijg nog altijd volop likjes van haar. Ik verwonder me nog iedere dag over haar schoonheid. Dat fluweelzacht vachtje, die onschuldige hertenoogjes... Maar zien jullie ook haar andere bijzonder kenmerken ? Het extra boogje aan haar oortjes, de uitstulpinkjes aan haar mondje...

Ze blijft overigens steken op een gewicht van 2,040 kg. Toch iets groter dan de gemiddelde dwerg. Ze krijgt overigens Cuni Nature van Versele Laga. Het lukt me niet om haar over te schakelen op Supreme Science Selective. Die krijgt ze er wel bij, maar laat ze helemaal tot het laatst liggen. 

Op kruiden is ze verzot, zoals je kunt zien .

Ze is nog wat mollig, maar heeft alleszins weer een mooi figuurtje .

De grote korst in het midden van haar nek is eindelijk losgekomen. Die irriteerde haar mateloos en ze zat er verwoed aan te krabben. Dat werd nog erger nadat ze haar herhalingspipetje Stronghold had gekregen vorige week. Nu zit er nog een korstje waar ze heeft zitten krabben. Maar zoals je ziet, zijn op andere plaatsen haar haartjes al terug aan het groeien. Komt allemaal goed .

Ze kan er soms zo heerlijk ontspannen bij liggen .

Snowy zit of ligt sowieso heel vaak. Het is fijn om te zien dat hij zijn linkeroogje niet altijd dicht knijpt.

Soms ligt hij ook nog languit, maar het overeind komen gaat dan wat moeizaam en in etappes. Eerst de voorkant, dan de achterkant bij trekken.

Ik ben blij als ik hem hooi zie eten. Hij blijft maar verharen en heeft weer enkele hele moeilijke dagen achter de rug. Hij wilde nauwelijks eten omdat hij veel moest niezen/hoesten en hij veegde voortdurend met zijn pootje aan zijn mondje.

Eten gaat ook moeizamer, maar dat lag aan zijn eetlust. Ineens eet hij zijn Supreme niet meer met smaak. Ik weet dat de smaak bij oudere konijnen kan veranderen. Bij Fluffy was dat ook zo en Snowy lustte enkele jaren geleden al geen rozijntjes meer. Zomaar, van de ene op de andere dag. Dus nu krijgt ook hij Cuni Nature, maar wel de junior variant, aangevuld met Supreme junior. En... hij lust plotseling wél Beaphar Nature. Maar... niet in zijn bakje! Als ik de brokjes op zijn vetbed leg, eet hij ze wel op. Waarom dat zo is, is me niet duidelijk, maar het werkt en dat is het voornaamste.

Zijn weiderol vindt hij wel nog altijd lekker .

Ook zijn wortelhuisje moet er aan geloven, maar het begint wel echt op te raken. En ik vind dit huisje niet in België . Wie me kan vertellen waar ik het wel kan kopen, laat het me weten.

's Morgens is ze ook nog vaak wakker en dan wil ze er ook uit. Als ze terug in de kooi moet, blijft ze bedelen om aandacht en/of snoep .

's Avonds mag ze ook altijd loslopen en toen mocht ze kennismaken met Indy.

Ze mocht ook dichterbij komen, maar om veiligheidsredenen zit ze dan even in een transportbakje.

Natuurlijk kunnen we Dotje niet uitstoten . Ook zij mocht even haar nieuwe buurvrouw leren kennen.

Indy's nekje is aan het genezen, ze krabt nu veel omdat het wellicht jeukt. De kleine korstjes zijn al losgekomen. De grote korst in het midden is rond de randen al los en zal ook afvallen. Hopelijk groeien haar haartjes dan snel terug.

Ze blijft gestaag gewicht verliezen. Deze foto dateert van vorige week, gisteren woog ze 2,040 kg.

De lekkerste strootjes zitten altijd vanonder .

Verstoppertje spelen is niet haar sterkste kant .

Na zoveel spelen, moet ze even uitrusten.

Maar de beste manier om haar speelsheid te laten zien is door middel van filmpjes. Wat een energiebommetje heb ik in huis!

En dan zie ik Snowy, een groter contrast kan er niet zijn. Hij was vroeger ook zo een energiek manneke, maar nu rust en slaapt hij veel.

Iedereen zei ook dat ik niets in huis mocht veranderen omdat hij blind is. Ook zijn speelgoed moest ik laten staan. Toch zat het me niet lekker, hij leek zich te vervelen. Hij vindt immers nog altijd goed de weg naar zijn kooi met zijn neus en snorharen. Waarom zou ik dan geen speelgoed mogen veranderen? Dus weer een mandje bovengehaald en dat ging hij meteen besnuffelen toen hij er voorbij huppelde. Weer een les geleerd! Ondanks zijn blindheid, moet ik hem wel mentaal blijven prikkelen.

Hij leek ook zijn eetlust te verliezen en at een portie minder brokjes. Daarom besloot ik om hem gemengd junior voer bij te geven. Misschien wat ongezonder, maar hij stortte zich erop en eet daardoor weer meer. Ik was bang dat hij in een vicieuze cirkel terecht was gekomen. Minder eten = minder honger = minder eetlust enz.

Ja, vandaag worden jullie gespamd . Alles wat Indy doet is nieuw en ze is ook een dankbaar onderwerp om te fotograferen .

Zoals je ziet, is ook de banner van de website en blog veranderd.

Ik begin met wat ik 'de foto van de week' noem. Nog maar 2 weken hier en ik word helemaal afgelebberd. Dank je voor zoveel vertrouwen meisje !

Jammer genoeg heeft ze huidmijt gekregen. Waarschijnlijk had ze dit al in de opvang, want de dierenartsassistente merkte bij de castratie al op dat haar huid in de nek rood was en dat de vacht daar dunner was. De stress van de operatie en verhuis zal er toe bijgedragen hebben dat het doorgebroken is. Ze heeft al een pipetje Stronghold pup/kitten op en dat wordt binnen 4 weken herhaald. Ik moest ook Surolan smeren, maar ze kreeg er blijkbaar nog meer jeuk van dus daar ben ik mee gestopt.

Ze durft nog steeds niet op de tegels lopen, als ze het doet, is het maar een stukje. Maar langzamerhand breidt ze zelf haar territorium uit.

Ik heb het expres leeg gelaten omdat ik dit wel verwachtte .

Zonder schroom verkent ze het wc-tje dat ik neerzette terwijl ik haar kooi schoonmaakte.

De knaagsporen op de muur dateren nog uit de tijd van Fluffy en Snowy . Ik heb haar ook proberen te wegen in dit bakje, maar zodra ik het ophef, springt ze er geschrokken uit. Dat wordt niks dus. Ik denk dat ze afgevallen is, want ik kan alweer een beetje haar ribben voelen. Maar ik zal me toch maar een personenweegschaal aanschaffen. Eerst ga ik proberen om haar er zelf te laten op stappen, ze is er nieuwsgierig genoeg voor. Als dat niet mocht lukken, train ik haar om in een transportmand te stappen en dan zet ik haar zo op de weegschaal. 

Ik heb haar ook nog niet opgetild, maar ze laat al aanrakingen over haar heel lichaam toe, da's al een grote stap in 2 weken! Vergeet niet dat ze 8 maanden socialisatie heeft gemist.

's Avonds moet ze in de kooi omdat ik het veiliger vind. Maar om aan dat smekend snoetje te weerstaan, is héél moeilijk .

Van de week heeft ze zich wellicht even pijn gedaan. Om de een of andere reden wilde ze tegen een muur opspringen... en daarbij belandde ze met haar poot/kontje op de knop van de radiator . Daarom is haar kooi een veilige plek als ik geen toezicht kan houden.

Maar als ze los mag (de hele dag omdat ik thuis ben), speelt ze veel en ligt ze af en toe ook heerlijk te relaxen .

Poseren .

Bij het Halloween mannetje.

Ook een liefhebber van wortelfrietjes .

Voor het overige vraag ik me af hoe ze aan dat overgewicht komt. Want over brokjes doet ze een hele dag! Zelfs het voer dat ik meekreeg, lust ze nu niet meer. Haar overzetten op Supreme lukt ook niet geweldig. Gezien ze nog herstellende is van een operatie én mijt, geef ik voorlopig nog toe en geef ik haar gemengd voer. Maar ook met een bodempje van dat voer, doet ze een hele dag. Hooi eten doet ze fantastisch. Groenten eet ze ook niet altijd helemaal op. Misschien is hier gewoon veel te veel te beleven en is spelen leuker dan eten .

Ze likt me liever dan dat ze zelf knuffeltjes krijgt, maar af en toe zie ik haar toch echt genieten .

Nu volgen wat leuke close ups.

Op deze foto zie je de kromme stand van haar voorpoten. Ik hoop dat dit aan het overgewicht ligt en dat het geen afwijking is die op latere leeftijd (zoals bij Fluffy) voor problemen zal zorgen . (ik zag op de foto pas dat de onderkant van de stoel kapot is ).

Ze heeft toch wat snorharen!

Gisteren was mijn beste vriendin op bezoek en na wat aarzelen, kwam Indy nieuwsgierig dichterbij. Ze liet zich warempel even aaien! Ik zo fier als een gieter op mijn flinke meid ! En mijn vriendin helemaal in de wolken omdat ze zoveel vertrouwen kreeg en omdat Indy zo bijzonder aanvoelt .

Je zou bijna denken dat de andere diertjes geen aandacht krijgen. Wees niet bang, het is wat zoeken om mijn aandacht te verdelen, maar ze komen niets te kort .

Snowy vertoeft veel in de kooi, daarom daar maar een selfie .

Hij zit vaak maar wat te suffen, dus als hij eens een keertje als een prinsje ligt, is het genieten .

Hij heeft weer enkele mindere dagen achter de rug, dan komt hij altijd heel zielig bij mij zitten. Ondanks zijn mindere dagen, is hij toch weer 20 g bijgekomen en weegt hij weer 803 g!

 

Maar als hij zich goed voelt, kan hij ook nog heel speels zijn .

Omdat ik toch bezig ben met selfies, nog eentje met Chica . Ik heb trouwens geen smartphone en maak de foto's met mijn zware fotocamera, niet eenvoudig .

En knuffeltjes voor het ontbijt .

Sproet weegt ondertussen 150 g en is hiermee de grootste en zwaarste hamster die ik ooit gehad heb. Beide hamsters moesten wennen aan het winteruur. Bij Sproet was het leuk, ze was een uur eerder wakker.

Ze ontwikkelt blijkbaar ook een wintervachtje want op haar kontje zijn de plukjes weer wat langer geworden .

3 pompoentjes op een rij .

Eigenlijk ligt deze tunnel klaar voor Indy, maar Sproet vond hem ook heel interessant .

Witloof smaakt altijd .

Dotje had het tegenovergestelde van Sproet. Haar heb ik door het winteruur 3 dagen niet gezien. Ik zag alleen aan het verdwenen voer dat ze nog leefde. Ik maak me wat zorgen om haar want ze wordt duidelijk een dagje ouder. Niet qua activiteit, dat zit nog altijd snor. Maar ik zie wel dat ze wat mager wordt. Ze weegt wel nog steeds 26 g. Hopelijk haalt ze haar 2de verjaardag op 31 januari nog. En liefst ook nog langer dan dit!