Hallo allemaal,
Zoals jullie in het vorige verslag hebben kunnen lezen, nam ik (Juffrouw Jozefien) de kleuters mee naar de wereld rondom Afrika, namelijk het land Senegal. Gedurende 2 weken hebben wij gespeeld, gewerkt rond Senegal.
 xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het begon allemaal heel klein. In de klas stond een grote rode koffer die gemaakt was uit blikken dozen van tomatenpuree uit Senegal. Elke dag zat er nieuw materiaal in de koffer. In de loop van de dag werd de koffer klassikaal geopend en spraken we rond de voorwerpen die er in zaten. Zo kwam stilletjes aan het thema tot stand.
Maandag de eerste dag, ging het over traditionele kledij zoals boubous voor de mannen, boubous voor de vrouwen, traditionele schoenen en teenslippers,
De kleuters hadden de mogelijkheid deze kledij te verkennen, te betasten, te bekijken,
Daarna verhuisden alle kleren naar het huisje. Zo werd het huisje die zich bovenaan in de klas bevind, omgetoverd tot een echt Senegalees huis met een tapijt om op te eten, een matras met een muggennet er omheen, de vele traditionele kleren,
 
Dinsdag spraken we over het transport in Senegal. Hoe Verplaatsen de Senegalezen zich, hoe zien de autos er uit,
In de boekenhoek kwamen 2 kleine kijkboekjes met fotos uit Senegal. 1 Boekje over de traditionele kledij en 1 boekje over het transport in Senegal.
In de klas stond er ook een echte Senegalese hut. Een hut die net groot genoeg was voor 2à3 kinderen. In die hut speelde voortdurend 3 filmpjes af over de school in Senegal waar ik 3 maanden heb gewerkt. Ze zagen beelden van de kinderen, de leerkrachten, de typische schortjes die ze op de scholen dragen en van mij (ik die aan het lesgeven was in de kleuterklas). Op die manier konden de kinderen de verschillen tussen de kleuterklassen van hier en Senegal waarnemen en er over spreken. Het verschil is zeer duidelijk merkbaar, aangezien de kinderen van de kleuterklas allemaal aan banken moeten zitten. Speelgoed in de scholen kennen de kinderen daar niet. De kinderen krijgen al vanaf de peuterklas les, schrijfles, taalles,
We leerden ook Wolof spreken, de taal die de meeste mensen in Senegal spreken.
Ook zongen we liederen in het Wolof.
· Boppe = hoofd
· Karaw = haar
· Loggo = armen
· Tanke = benen
· Bier = buik
· Digge = heupen
· Ginaw = rug
Aan de hand van een verhaaltje Baobonbon leerden ze Paa kennen. Een Jongen die in Senegal woont. Hij moest van zijn mama bananen gaan verkopen op de markt. Onderweg is hij van alles en nog wat tegen gekomen. Zo leerde hij samen met de kinderen de Baobab of apenbroodboom kennen. Dit is een typische boom die in Senegal groeit, de vruchten van deze boom noemen ze kalebassen, de zaden van deze vruchten zijn een echte lekkernij voor kinderen (apenbroodsnoepjes of baobonbon). We observeerden de vruchten (kalebas) en ook de apenbroodsnoepjes.
Omdat het woensdag de allerlaatste keer zwemmen was, had ik het geluk om ook eens mee te gaan naar het zwembad. We speelden er, maakten er plezier en waren vooral heel nat. Ook al ging het deze keer niet over Senegal. Toch genoten we met zn allen van dit moment. De andere helft van de klas bleef bij juffrouw Joke, wat ook wel eens plezierig was. Want het was ondertussen al bijna 2 weken geleden dat Juffrouw Joke samen met de kinderen aan het werken was.

Na het verlengde weekend kwam de apotheose van het thema. Maandag voormiddag leerden wij een typisch Senegalees gerecht klaarmaken Riz au Lait. In de namiddag gingen we met zn allen en met de klas van Juffrouw Heidi (2de kleuterklas) naar de computerklas. Daar keken we op een groot scherm naar filmpjes uit Senegal. Het eerste filmpje ging over de markt en de vrouwen die schalen gevuld met fruit, water,
op hun hoofd dragen. Het 2de filmpje ging dan over de verschillende soorten huizen. We sloten af met het bekijken van fotos. Deze gingen over de manier waarop er in Senegal gegeten wordt.
Nadien bespraken we alle themas en vetrokken naar de speelzaal om de Riz au lait op te eten, maar niet zomaar op te eten. Neen! Vandaag aten we als echte Senegalezen. Wat wil zeggen dat we op de grond , op doeken en met zn allen uit 1 schaal aten.

Maar dit was nog niet alles.
Na de speeltijd heeft het 3de kleuter de afwas op zn Senegalees gedaan en sloten we de dag af met een groots dansfeest.
Een menneer in traditionele kleren kwam voor de kinderen djembe spelen. De kinderen genoten van het ritme en dansten er op los. Op het einde, nog net voor de schoolbel ging kregen de kinderen de kans om zelf eens djembe te spelen samen met de menneer..
 
Dinsdag was dan jammer genoeg mijn aller laatste dag in de Zilverbergschool. Alle knutselwerkjes die we in de loop van de 2 weken gemaakt hadden werkten we af, in de namiddag zongen we nog eens allemaal goed samen, maar niet zomaar zingen. Neen, neen we zongen alle liedjes die we gedurende de 2 weken geleerd hadden. Dit zijn liedjes in het WOLOF, de taal die de meeste mensen in Senegal spreken.
Daarna kreeg iedereen een souvenirtje uit Senegal om het thema af te sluiten. 
De twee weken zijn heel snel voorbij gegaan, ik wil jullie alleen bedanken voor het enthousiasme i.v.m het thema, het enthousiasme van uw kinderen,
Het was een hele aangename periode.

Vriendelijke groeten
Juffrouw Jozefien
|