Vandaag ben je 2 weken oud. En voor het eerst zijn we een hele dag met zijn tweetjes. Papa gaan werken, moeke Nies gaan werken, geen bezoekjes... OEF! Papa was met de voiture weg, die zat nog in de auto dus we konden vandaag geen wandelingetje maken. We gebruiken de tijd dan maar om heerlijk bij te slapen. De onderbroken nachten beginnen zwaar door te wegen. En als ik niet op tijd met je mee rust, word ik moe en onverdraagzaam. 'savonds krijgen we bezoek van Pieter en Tine. En voor we het beseffen is de dag weer voorbij!
Na ons badje springen we in de auto om nog enkele administratieve zaken in orde te brengen. Tegen 12u30 komt de verpleegkundige van Kind&Gezin langst. Zij zag dat alles goed ging. Je weegt nu 3kg750, perfect! Ze geeft nog een beetje uitleg en smeert ons 2 nieuwe afspraken aan. Waaronder 1 voor de gehoortest! Je slaagt er vandaag in om 3 kruippakjes te besmeuren. Je lijkt het fijn te vinden om vooral naast je pamper te mikken! Maar daar is het wassen goed voor natuurlijk. Het is papa zijn laatste verlofdag vandaag. Morgen kan hij weer gaan werken! Hij had natuurlijk liever nog wat langer thuis bij zijn 2 droomvrouwen gebleven,... maar hij mag niet klagen. Vroeger was het verlof voor een kersverse vader nog niet de helft.
We zijn de dag begonnen met een heerlijk badje! Papa en Moeke Nies zijn mee komen loeren. Dan zijn wij met zijn drietjes gaan wandelen waarna we een hapje zijn gaan eten in de Ballentines. Na een slaapje zijn we naar Janna en Thomas gegaan voor het avondeten. Daar hebben we lekker gesmuld, en toen we weer thuis waren, waren we doodop! Ja,.. we hebben redelijk veel slaap nodig!
Papa is vandaag met een katertje gaan helpen bij de verbouwingen van je peter, Stijn. Wij zijn gezellig met zijn tweetjes thuisgebleven. We hebben bezoek gekregen van Britt. Die had jou nog niet gezien en vond jou natuurlijk ook een heel mooi boeleke! Een beetje later is Nonkel Kris nog even langst gekomen met zijn stoere motor! Voor het avondeten zijn we naar Schilde gegaan. Daar was het BBQ!!! Een feest voor papa dus! Je kreeg veel aandacht van de kindjes die daar rondliepen! Blijven slapen vond de bomma nog niet zo'n goed idee. Dus zijn we terug naar huis gegaan, waar we als een blok in slaap vielen!!
Je laat al iets meer van je horen. 'snachts lig je het liefst tussen mama en papa. Dan slaap je ook langer. Wanneer je in je eigen bedje ligt, wordt je veel sneller wakker. Voor de nachtvoedingen is het natuurlijk ook wel gemakkelijker om je dicht bij me te hebben. Dan kan ik je gewoon aanleggen, en daarna slapen we meteen samen verder. Papa die slaapt meestal rustig overal door. Deze nacht heeft hij je wel even getroost, want je had even een moeilijk momentje. We hebben papa vandaag een verrasing gegeven. We zijn eerst even langst Janna gegaan, dan zijn we een hapje gaan eten, en toen hebben we papa een duimring gegeven. Met daarin "Lotte 6 juni 2006" gegraveerd! En voor mama dezelfde! Best wel mooi, en dat vond onze papa natuurlijk ook! Nadien zijn we langst Moeke en Vake gegaan. Die moesten we toch nog eens zien, want ze vertrekken deze week nog op verlof! 'savonds hebben we nog bezoek gekregen!
Vandaag is Nonkel Kris jarig, dus eerst en vooral doen we een telefoontje om hem gelukkige verjaardag te wensen. Voor de rest van de dag doen we lekker niets!! We genieten van de rust en slapen lekker veel! Mama en papa hadden het ook even nodig om wat bij te slapen!
We hebben voor het eerst thuis een badje genomen! Zalig! Je wordt niet graag ingezeept, maar wanneer je even rustig mag zwemmen in het badje ben je heel rustig en tevreden! Tot je er uit moet! Dan ben je iets minder enthousiast. Maar je wordt dan al snel weer rustig wanneer je in die warme badhanddoek gewikkeld wordt! Tegen de middag vertrekken we naar Schilde. Daar is de Bomma, en die heeft je nog niet goed kunnen bekijken, want zij kwam net op het drukste moment bij ons op bezoek. En nu kan ze er lekker alleen van genieten! Ze is zo trots op haar vierde achterkleinkind dat ze je meteen wil gaan laten zien bij haar broer, nonkel Jan,die een beetje verderop woont. Het wordt een heerlijk rustige dag. Zalig weertje, en af en toe een fris windje onder de bomen. Hier gaan we deze zomer nog komen!
We mogen naar huis vandaag! Joepie!!! Deze nacht verliep perfect!! Het wordt echt een plezier om je eten te geven! Ik geniet zo van die momenten dat je in mijn schoot ligt te smakken, terwijl je met die grote blauwe ogen aankijkt! Wat ben ik verliefd op jou! Er komt een kinderarts op bezoek, die je een 10 op 10 geeft. Je krijgt een hielprikje en dan mogen we naar huis. Moeke Nies en papa dragen alle pakjes en spullen naar de auto, en ik rijd fier met de kinderwagen. De auto zit propvol; maar we geraken er nog net allemaal in. Thuis is alles lekker fris. We stallen alle kado'tjes uit op de tafel. Ongelofelijk hoeveel we gekregen hebben! En we zijn al die mensen zo ontzettend dankbaar! Nu nog alles een plekje geven... Een beetje later komt Bompa Luc langst,.. En die is natuurlijk ook meteen verliefd op jou! Hoe kan je anders? Je bent zo'n mooie meid!
Het was een beetje een lastige nacht. Door stuwing verliep het eten moeilijk. Het was frustrerend voor jou, en pijnlijk voor mij! Maar we zijn er doorgekomen! Vandaag is onze laatste volledige dag in het ziekenhuis! Morgen morgen we naar huis! Joepie!!! Ik zal zo blij zijn om je mee te mogen nemen naar "onze thuis"! Hopelijk voel jij je daar ook goed! Moeke Nies komt je mee ophalen, zo moet papa niet alleen sleuren met al die mooie kado'tjes!! We kregen nog best veel bezoek vandaag!!
Bezoek: - Gitte - Martina - Nina - Sarah G. - Anne - Sanne - Nele - Wim - Daniël - Moeke en Vake - Melinda - Ingrid - Ynke - Bjorn - Inge - Jens - Dirk - Mauro - An - Tante Lief - Sarah - Sigrid - Laura - Danny - Tante Florrie
Weer een dagje ouder! Mijn borsten geraken stevig gevuld. Het valt me ook op dat je er beter met gegeten hebt, want je meldt je minder snel aan om te eten. Je slaapt de hele dag als een roosje. Mama heeft je vandaag alleen in bad gestopt, en dat ging perfect! Maar wanneer ik je temperatuur wou opnemen en een thermometer in je poepje stak, moest je plots kaka doen... heel het verzorgingskussen onder de groene smurrie!! Voor het bezoekuur heb ik je nog even gevoed, zodat ik dat niet tijdens het bezoekuur moest doen, want dat vind ik nog een beetje vervelend, het gaat nog niet zo vlotjes en het doet soms erg veel pijn. Wanneer je buikje vol was, was ook je pamper vol. Papa heeft je dan ververst! Hij was best onder de indruk van je geurtje. Voor het avondbezoek heb ik je niet meer kunnen voeden omdat je te vast sliep. Met als resultaat dat je tijdens het bezoek honger kreeg. Ik probeerde je wat te troosten met je tutje maar zag dat de honger groter en groter werd. Ik zat er zo met in zodat ik mezelf begon op te boeien, waardoor de borsten zich helemaal vulde! Wanneer iedereen naar huis was, leken ze wel te exploderen! De melk stroomde in je mondje, en over mijn wangen; enkele traantjes... En toch ben ik de gelukkigste mama van de wereld!
Je laat je meteen van je beste kant zien. De ganse dag lig je vredig te slapen. Heel af en toe word je wakker voor een borstje van mama. Maar wanneer je eerste bezoekers verdwenen zijn, verander je van een engeltje in een klein duiveltje. Je wilt voortdurend drinken, maar dat kunnen mijn tepels nog niet aan. De ganse nacht proberen we je te troosten. Papa loopt zingend met je rond. Ik geef je af en toe wat eten. Tegen de ochtend vallen we samen in slaap!
Je eerste bezoekers: - Moeke Nies - Tante Katleen - Moeke en Vake - Joppe - Litse - Victor - Je peter, Stijn - Ingrid - Ynke - Je meter, Tante Nancy
Hallo! Wij hebben jullie allemaal goed liggen gehad! Wij wisten al een week dat we dinsdag ingeleid zouden worden, moest de bevalling nog steeds niet spontaan op gang gekomen zijn!! Zo gezegd, zo gedaan! Maandagavond moesten we om 19u in Klina zijn. Daar krijg ik al tabletjes die ervoor moeten zorgen dat alles een beetje verweekt. Die nacht krijg ik rond 01u contracties! Ze komen zo om de 2 minuten, maar zijn niet krachtig genoeg. Ik blijf de hele nacht steken op een vingertopje ontsluiting. 06u: Ik word naar de verloskamer gebracht. Daar word ik aan de monitor gelegd. Er wordt een infuus gestoken. 08u: Het infuus doet zijn werk. De weeën beginnen heviger en heviger te komen. Het wordt best pijnlijk, en het woord "epidurale verdoving" spookt in mijn hoofd, maar ik probeer het nog te verdragen. 08u45: We hebben een kleine 4cm ontsluiting. De vroedvrouw breekt de vliezen. Er wordt mij gezegd dat ik nog vanalles mag doen. Een badje nemen, rondwandelen, op de zitbal hobbelen. Maar ik wil vooral naar het toilet. Onderweg wordt het plots zwart voor mijn ogen. Ik voel me onwel worden en moet uiteindelijk overgeven. Ziezo.. daar zijn we al vanaf, beter nu dan straks! 09u: Ik word gek van de pijn. De ene wee is nog niet goed verdwenen of daar is al een nieuwe. Ik puf me tepletter maar het lukt me niet om rustig te blijven. Ik begin te ijlen en roep mijn mama! (die er niet is) Wanneer de vroedvrouw nog eens langstkomt, geef ik toe aan dat stemmetje in mijn hoofd, en vraag ik om een epidurale verdoving. Ik kom meteen weer bij mijn positieven, en kan zelfs weer lachen, met de toekomstige papa, die wat last heeft van winderigheid! Die krijgt ondertussen eten, terwijl ik moet liggen verhongeren! 10u: Wauw, ineens volledige ontsluiting! Wie had dat gedacht? De gynaecologe wordt op de hoogte gebracht en ik mag stilaan beginnen persen!
De Bevalling: Het persen ging meteen goed. Door de verdoving moest ik me wel goed concentreren om de weeën te voelen, zodat ik wist wanneer ik moest persen. De vroedvrouw moedigde me aan. Ze hield even een spiegel zodat ik het hoofdje al wat tevoorschijn kon zien komen tijdens het persen. We zagen meteen dat ze goed was voorzien van haar! Het ging vrij vlot, maar ze kroop regelmatig terug. De afstand die ik dan had gewonnen tijdens het persen, ging telkens weer verloren. Ze moest een zekere drempel over. Wanneer dat lukte werd de gynaecologe opgeroepen. Toen die er was, was de klus bijna geklaard. Nog enkele keren stevig doorpersen en daar was het hoofdje. Ik moest even stoppen, zodat de navel van rong het nekje kon gehaald worden, want dat zat er 2 keer rond. Nog even persen voor die schoudertjes en daar ben je. Ik mag haar er voor het laatste stukje mee uittrekken. Ze werd op mijn buik gelegd en de tranen rolden over mijn wangen. Dat kleine, warme, natte lichaam dicht tegen mij, dat voelt zaaaalig! Ik ben op slag verliefd! En sprakeloos! Ze huilt meteen uit volle borst, maar wordt snel weer rustig wanneer ze op mijn lege buik ligt. Papa knipt de navelstreng door. Wanneer de vroedvrouw haar bij me weg neemt om haar te verzorgen, begint ze weer te huilen, ze trekt een schattig pruillipje, waar haar papa meteen verliefd op wordt! Je hebt wat last van slijmpjes, die dan ook meteen worden verwijderd! Je krijgt een apgar-score van 8 op 10, en na 5 minuten 10/10!!! Ze wordt gewogen: 3kg485 en gemeten: 50cm! Als alles klaar is geven ze haar aan papa.De gynaecologe en de vroedvrouw verlaten meteen de verloskamer, en gunnen ons een uurtje met zen drietjes! Er valt een stilte. Zaaaaalig! Ik ben mama, Benny is papa, en dat klein hummeltje is onze dochter, Lotte. De mooiste baby van de wereld! ONGELOFELIJK!!! Ik geef haar meteen de borst, die ze zonder twijfelen aanneemt!
Oef, we mochten gisteren weer op controle! Na dat verlengd weekend waren we eens zo benieuwd! De gynaecologe lacht een beetje als ze ons ziet binnen komen met de bolle buik en zegt: "tja, er kunnen 2 dingen gebeuren bij het verwijderen van een cerclage; of je bevalt vrij snel, of je lichaam heeft een natuurlijke cerclage aangemaakt uit littekenweefsel, op de plek waar de cerclage zat." Het was mij vrij duidelijk dat ik bij het tweede geval gerekend mocht worden! Niets om me zorgen over te maken volgens haar. Ze zou me maximum 10 dagen over tijd laten gaan. Bij de echo is alles nog dik in orde! Onze spruit wordt geschat op 51cm en 3350gr. Het kijkt nu wel terug naar boven, en dat zou de bevalling iets moeilijker kunnen maken, maar het draait nog reglmatig om zijn/haar as, dus het zou kunnen dat het nog terug verandert. Gebeurt dat niet, dan is dat geen ramp, maar dan zal ik "iets" beter mijn best moeten doen! Ondertussen heb ik blijkbaar 1cm ontsluiting, wat toch duidt op enige vordering! Nog even volhouden!
PS: op de echofoto zou je een voet moeten zien met 5 teentjes, maar erg duidelijk is het niet!
ZUCHT!!!!!!!!!! Ik wou dat ik deze week eens iets nieuws kon schrijven... Maar voorlopig is hier weinig verandert! Ik begin mijn geduld een beetje te verliezen. Ik was er op 37 weken zwangerschap helemaal klaar voor, en dan is elke dag die erbij komt toch wel een beetje te veel. Ik geniet nog elke dag van mijn bolle buikje, en van het feit dat je nu nog helemaal voor mij alleen bent... Maar ik word zo nieuwsgierig! Ik kan mijn aandacht nog moeilijk geven aan zaken die niet met de baby te maken hebben. Ik probeer mijn gedachten wel te verzetten maar eindig altijd dromend over dat mini-mensje! Alsof niets anders nog voor mij telt!
Dagelijks word ik overspoeld met telefoontjes en mailtjes met de vraag of het al zover is. Ik zou zo graag eens "ja" antwoorden, maar dat zit er voorlopig niet in. Ik voel me nog net hetzelfde als voordien, en heb dus echt niet het gevoel dat het voor binnenkort is. Ik hoop echt niet dat ik overtijd ga... daar heb ik echt niet zoveel zin in! Zoveel geduld heeft ons mama mij gewoon niet gegeven!!!
Maandag eindelijk weer op controle... nu ben ik echt razend benieuwd... binnen een week zitten we al aan de uitgerekende datum... de datum die ik niet leek te halen... who knows???
Papa is vandaag met een katertje gaan helpen bij de verbouwingen van je peter, Stijn. Wij zijn gezellig met zijn tweetjes thuisgebleven. We hebben bezoek gekregen van Britt. Die had jou nog niet gezien en vond jou natuurlijk ook een heel mooi boeleke! Een beetje later is Nonkel Kris nog even langst gekomen met zijn stoere motor! Voor het avondeten zijn we naar Schilde gegaan. Daar was het BBQ!!! Een feest voor papa dus! Je kreeg veel aandacht van de kindjes die daar rondliepen! Blijven slapen vond de bomma nog niet zo'n goed idee. Dus zijn we terug naar huis gegaan, waar we als een blok in slaap vielen!!
We moesten even langst de oude school van mama om nog het één en ander in orde te brengen. We hebben het ineens gecombineerd met een uitstapje naar de stad. We hebben een paar winkeltjes gedaan, zijn lekker gaan eten op een terrasje, zijn langst de apenwinkel van Moeke Nies gegaan. Toen werd mama een beetje moe en zijn we weer naar huis gegaan. Daar heeft papa superlekker gekookt! Jaja... hij begint het te leren! 'savonds is hij zijn dochter gaan vieren met vrienden en collega's. Dus hadden mama en Lotte heerlijk veel tijd voor elkaar. We hebben lekker veel geknuffeld en zijn dan vroeg ons bed in gekropen. En papa.. die is pas tegen de eerste ochtendvoeding binnengekomen!!!
Je laat al iets meer van je horen. 'snachts lig je het liefst tussen mama en papa. Dan slaap je ook langer. Wanneer je in je eigen bedje ligt, wordt je veel sneller wakker. Voor de nachtvoedingen is het natuurlijk ook wel gemakkelijker om je dicht bij me te hebben. Dan kan ik je gewoon aanleggen, en daarna slapen we meteen samen verder. Papa die slaapt meestal rustig overal door. Deze nacht heeft hij je wel even getroost, want je had even een moeilijk momentje. We hebben papa vandaag een verrasing gegeven. We zijn eerst even langst Janna gegaan, dan zijn we een hapje gaan eten, en toen hebben we papa een duimring gegeven. Met daarin "Lotte 6 juni 2006" gegraveerd! En voor mama dezelfde! Best wel mooi, en dat vond onze papa natuurlijk ook! Nadien zijn we langst Moeke en Vake gegaan. Die moesten we toch nog eens zien, want ze vertrekken deze week nog op verlof! 
Oef, we mochten gisteren weer op controle! Na dat verlengd weekend waren we eens zo benieuwd! De gynaecologe lacht een beetje als ze ons ziet binnen komen met de bolle buik en zegt: "tja, er kunnen 2 dingen gebeuren bij het verwijderen van een cerclage; of je bevalt vrij snel, of je lichaam heeft een natuurlijke cerclage aangemaakt uit littekenweefsel, op de plek waar de cerclage zat." Het was mij vrij duidelijk dat ik bij het tweede geval gerekend mocht worden!
