Inderdaad... ons meisje wordt groot... Ze wil alles liefst alleen doen. En vaak lukt haar dat ook. Ze wilt ontdekken, grenzen verleggen.... vat krijgen op het leven. Ze benoemd de dingen die ze kent, en vraagt duidelijkheid over wat ze niet kent. We trekken soms ogen als we merken hoe ze op details let. Hoe ze soms toch dingen begrijpt waarvan wij dachten dat het nog buiten haar wereldje lag... Haar woordenschat is er op een paar weken tijd enorm op vooruit gegaan, en daaruit blijkt dat ze zoveel meer begrijpt dan wij soms denken.
Vorige week had ze haar waterschoentjes van de kast genomen. Ik liet haar er wat mee spelen terwijl ik wat in de keuken ging doen. Plots komt mevrouwtje binnengewandeld, trots laten zien hoe ze haar schoentjes zelfs had aangedaan, aan de juiste voeten, en ze had vastgedaan. Ik viel bijna achterover! Ze is altijd al in de ban geweest van sluitingen... Ritsen, gespen, velcro, veters... ze MOET het proberen te openen of sluiten... daar kan ze soms een hele poos mee zoet zijn.
Lotte heeft een groot hart voor dieren! Ze zal niet snel achteruit gaan voor een grote hond of kat. Ze geeft de honden graag koekjes, en knuffels. Dax, Yuka en Ballu hebben daar al van mogen genieten! We zouden haar zoveel plezier doen met een hondje ofzo... Maar omdat dat niet mag op ons appartementje heb ik 2 weken geleden 2 visjes gekocht. Charel en Louis! Dat geeft toch een klein beetje het gevoel van een huisdier. Lotte vindt ze in elk geval schitterend! Elke ochtend na haar boterhammetjes gaat ze haar visjes eten geven, en ook voor het slapen moeten we een traditionele stop maken voor de visbokaal... slaapwel visjes... tot morgen! *kus*
Wat Lotte ook wel ziet zitten is een broertje of een zusje... ze is gek van baby's. Als er eentje in de buurt is, is ze er niet van weg te houden. Ze vraagt ook soms of er een baby in mijn buik zit... Dat komt omdat we verteld hebben dat Tante Ingrid een baby in de buik heeft... Voorlopig zien mama en papa dat nog even niet zitten... Ooit gaan we daar wel werk van maken... Maar dat is nog niet voor direct...
Nog eventjes en Lotte verjaart... 2 JAAR! Wat gaat de tijd toch snel... Te denken dat het al 2 jaar geleden is dat ze dat warme, natte, brokje liefde in mijn armen legden... 2 jaar van heel veel geluk en liefde. Een gevoel dat ik moeilijk kan beschrijven... Die eerste lachjes, de eerste hapjes, eerste stapjes, woordjes, peuterstreken... We hebben zoveel geluk met zo'n schat van een kind!
