ZUCHT!!!!!!!!!! Ik wou dat ik deze week eens iets nieuws kon schrijven... Maar voorlopig is hier weinig verandert! Ik begin mijn geduld een beetje te verliezen. Ik was er op 37 weken zwangerschap helemaal klaar voor, en dan is elke dag die erbij komt toch wel een beetje te veel. Ik geniet nog elke dag van mijn bolle buikje, en van het feit dat je nu nog helemaal voor mij alleen bent... Maar ik word zo nieuwsgierig! Ik kan mijn aandacht nog moeilijk geven aan zaken die niet met de baby te maken hebben. Ik probeer mijn gedachten wel te verzetten maar eindig altijd dromend over dat mini-mensje! Alsof niets anders nog voor mij telt!
Dagelijks word ik overspoeld met telefoontjes en mailtjes met de vraag of het al zover is. Ik zou zo graag eens "ja" antwoorden, maar dat zit er voorlopig niet in. Ik voel me nog net hetzelfde als voordien, en heb dus echt niet het gevoel dat het voor binnenkort is. Ik hoop echt niet dat ik overtijd ga... daar heb ik echt niet zoveel zin in! Zoveel geduld heeft ons mama mij gewoon niet gegeven!!!
Maandag eindelijk weer op controle... nu ben ik echt razend benieuwd... binnen een week zitten we al aan de uitgerekende datum... de datum die ik niet leek te halen... who knows???
