2 juni 2006! De dag waarnaar iedereen uitkeek, de dag waarop onze kleine pruts verwacht werd.... De volle 40 weken zijn voorbij. Maar van babygehuil en vuile pampers is hier nog niets te merken! Iedereen wordt zenuwachtig. Vanaf vandaag kan het nog maximum 10 dagen duren. Dat maakt het wachten wel draaglijker, maar de zenuwen worden elke dag vermenigvuldigd! De laatste loodjes zijn best zwaar. Ik voel me soms een oud vrouwtje als ik uit mijn zetel probeer te kruipen, of als een eend, als ik al kwakkelend over straat loop! De nachten zijn verschrikkelijk! Dan word ik geplaagd door brandend maagzuur en ben ik heel onrustig. Ik lig geen 2 minuten stil, en neem zo ook onopzettelijk de rust weg van de papa in spé! Door al dat gewoel vliegt het donsdeken van de ene kant van het bed, naar de andere... En maar zuchten!! En toch kunnen we maar 1 ding doen: en dat is wachten!
02-06-2006 om 11:29
geschreven door Sofie 
|