We zijn niet de enigen die vroeg vertrekken: ook onze Zweedse buren en Duitse voetballiefhebber gaan op pad. De Zweden oostelijk, Duitser en wij zuidelijk.
Wat een prachtige zeil morgen: mooi weer en zachte bries.... We genieten met volle teugen. Wat jammer dat de wind tegen zit . In het begin nog zeilend, maar willen we nog voor het pikkedonker in de haven zijn, motor bij. Door toch zoveel mogelijk te willen "motor sailing" al opkruisend, doen we wel wat meer afstand, meer dan 90 Miles. De dag duurt dan wel lang, wanneer er wel mooie zeilwind is, maar pal op kop en een lange afstand te doen, zodat je de motor opzet .'.. Frustrerend .....
We bereiken Vlieland en bij het binnenkomen van de haven wordt het ons al snel duidelijk, de vakantie in Nederland is begonnen .... Het ligt eivol in de haven !!! Het is bovendien enorm warm, waardoor iedereen aan dek zit en we dus veel bekijks hebben met Liam op het voordek met zijn zwemvestje aan . Ze roepen ons toe dat er geen box meer vrij is, maar dan zien we een schip op ons toekomen die de haven wil verlaten. Na een enthousiaste begroeting vragen we van welke plek ze komen en ... Ja hoor, een vrije box, nu voor ons . Ondertussen doen er nog meer mensen ons teken dat er een plaatsje is. Vriendelijke mensen vangen ons op aan de steiger. Liam blaft de hele haven bij elkaar en maakt zich direct bekend (berucht). Het is hoog water bij hem.... ( na 13 uur is dat niet verwonderlijk). Het ziet er dreigend uit en ze voorspellen voor vannacht en morgen onweer met veel regen en hagel !! We eten iets, even bijkomen en bed in. Morgen zeker nog Vlieland . 23 juni Vlieland Jawel het heeft gegoten vannacht. Nu even droog, hoewel... Het begint te druppelen en ziet er dreigend uit. Ik ga met Liam aan de wandel en het stopt met zachtjes regenen... Nu zijn de hemelsluizen weer open gezet... Beiden zijn we drijfnat wanneer we terug komen aan boord. Tonnie is de kuipkap aan het opzetten, ik kom net op tijd om te helpen. Het lukt prima. Nu dat ik toch al nat ben, neem ik de fiets haal in het dorp lekker brood en koekjes. Dat zal smaken op zo'n natte dag ! En dat doet het ... . Het regent aan een stuk door tot later in de middag. Dan klaart het op en wordt ontzettend warm... We wandelen naar het dorp , gezellig zoals we het ons herinnerden van in 2008. Wanneer ik geld uit de muur wil halen, slikt verdorie de geldautomaat mijn kaart in !! Ik bel naar Rabobank, maar ze hebben geen kantoor op Vlieland en kunnen me de kaart dus niet teruggeven... Via cardstop blokkeer ik de kaart. Ach, een lieve mevrouw leeft met ons mee en stelt voor om me geld te geven, als ik beloof het thuis onmiddellijk terug te storten ..... Kun je dit voorstellen ?? Zo lief en ontroerend dat deze lieve mevrouw dit zou willen doen .... Het is niet nodig. De warmte voorspelt weinig goeds voor strakjes ... Het zal weer nat worden vrezen we. Ach, we zien wel. Strakjes iets gaan eten en hopelijk morgen verder.
Ze voorspellen weinig wind, alsook uit de verkeerder richting voor ons. Vandaar dat we opteren om een korte afstand af te leggen, hoewel dit betekent. Dat we 15 Miles land inwaarts moeten gaan en morgen weer terug. We kunnen pas tegen de middag vertrekken, rekening houdend met de stroom. Zo gezegd, zo gedaan. Inderdaad, weinig tot geen wind , motoren dus ... Wel een aangename zomerdag . Zelfs tot korte broek toe. We snijden zoveel mogelijk af, waar we kunnen, om de afstand te beperken. Een Duits jacht dat ons voorbij loopt heeft blijkbaar haast, motor op volle toeren. Hij gaat blijkbaar ook naar Borkum. De geul naar Borkum is smalen de stroom zit er flink tegen ! We bereiken onze bestemming en worden bij het aanleggen geholpen door een vriendelijk koppel Zweden . Zij hebben een Najad, ook een demo schip. Zij zijn bijzonder blij met hun schip, zoals wij met onze Kief. Liam is weer dolenthousiast land onder zijn 4 pootjes te hebben en een plasje te kunnen doen . We gaan betalen in het plaatselijk café , waar de tv opstaat en een aantal Duitsers enthousiast supporteren voor hun nationaal elftal. Ah, nu weten we waarom onze Duitse zeiler zo'n haast had ..... Hij wilde voetbal kijken .... We keuvelen nog wat na met onze Zweedse buren en eten aan boord wat. Morgen naar Vlieland . Op tijd vertrekken, 6u30. Tja, de wind zal waarschijnlijk tegen zitten .... Hopelijk toch nog mogelijk om te zeilen .... Want Vlieland is meer dan 70 Miles verder.
What can one do wrong with regard to 'the Deutsche Bucht' ? We did it all !!! Jawel, hoewel we gelezen hadden dat in de Duitse bocht de wind 2 bft harder waait dan aangegeven en dat de ideale wind om deze richting Wadden ZO wind is, vertrekken wij met aangegeven wind 4bft , NW . Wat we wel doen is zien dat we stroom mee hebben bij vertrek, wat betekent dat we om 02:00 uur moeten opstaan om zodoende 02:30 uur te kunnen vertrekken. Vertrek gaat goed, we varen de haven veilig uit. Maar dan .... De wind is sterk en de zee heeft zich al stevig opgebouwd ... Serieus hoge en korte golven. Wind op kop, stroom mee .... 'Boenken' . Op motor stampen we onze een weg uit de Elbe. Liam is paniekerig, al dat gedreun en gestamp... Hijgend ligt hij te trillen in zijn mandje beneden. Nee, dit was absoluut een slecht idee .... Maar terug gaan is niet echt een optie. Dus, toch doorgaan. Eens we de Elbe uit zijn, zetten we de zeilen en kunnen we scherp aan de wind onze koers volgen. Even g een rekening gehouden met reglementen mbt bakens en recht oversteken van traffic lanes ... Tot 2x toe worden we opgeroepen door enerzijds Cuxhaven en anderzijds German traffic control "of we de reglementen willen respecteren, anders krijgen we een boete". Jawel , we zijn in Duitsland . Hierdoor wordt onze toch al zware tocht, nog langer. We moeten een paar slagen meer maken, waardoor we in totaal meer dan 90 Miles doen in deze zware omstandigheden. We voelen onze spieren ... Alsook de vermoeidheid. Gelukkig, aanloop naar Norderney is nabij ... Maar dan plots valt alle detail van onze kaartplotter weg ! We zien enkel nog kruisjes van ingegeven waypoints, maar niets van ondieptes, haveningang , niets !! Onderweg hadden we ook al problemen met de plotter. Het wordt spannend, want het is aanlandse wind en bijna eb ..... In de Reeds staat dat het aanlopen van Norderney haven dan gevaarlijk kan zijn ... Dat kunnen we bevestigen .... De branding waar we door moeten om de passage te volgen is onvoorstelbaar sterk . Tonnie heeft alle concentratie nodig om ons veilig erdoor te loodsen. En dan nog zonder kaartplotter en ook geen detail papieren kaart. Gelukkig is de zichtbaarheid goed. Ocharme Liam , hij ziet af ... Door de branding worden we telkens meters opzij gezet en rolt onze Kief heen en weer. Alles schuift en rommelt. Oef, we zijn in de haven, die bij eb ook ondiep is , merken we ... Maar goed, het lukt ons om met behulp van een vriendelijke Duitser om veilig aan te leggen. Liam wilt onmiddellijk van boord. Hij blaft de hele haven bij elkaar en ja, iedereen weet dat we er zijn . Pfaff, wat een tocht. Het restaurant van de club ziet er goed uit, doen we dus. Zalig gegeten na het ontzilten van onze Kief. We dansen nog wanneer we aan tafel zitten. Liam rolt zich in een bolletje aan onze voeten en geeft geen kik meer. "En wat hebben we geleerd Piet ?" 1. Duitse bocht richting wadden niet opgaan met sterke NW wind 2. Beter luisteren naar de aanbevelingen en dus beseffen dat +2 bft ook echt +2 bft betekent. 3. Rekening houden met reglementen bij opmaken van routeplan . Maw, morgen vertrekken we niet, ze voorspellen 6-7 bft, met veel regen. 20 juni Dagje Nordeney. Was- en plasdag. Heen en weer naar het havengebouw voor de was, kuipkap opzetten , met de fiets naar het dorp, planning voor komende dagen opmaken... In de gietende regen !!! Wat een dag. Al goed dat we niet vertrokken zijn . Liam is ondertussen weer de oude, hoewel hij heel moe is en absoluut geen zin heeft om door de regen te lopen. Strakjes aan boord eten en rustig avondje.
Dagje Cuxhaven. Voorspellingen waren niet echt opperbest en we hebben geen zin om 70 Miles te motoren. De Amerika haven is echt wel tof. Daar heerst tenminste nog vertrouwen in de medemens en behulpzaamheid naar anderen. Die behulpzaamheid hadden we al gemerkt bij het aanleggen, waarbij een 'vaste ligger' eigenlijk havenmeester speelde en ons aanwees waar we best zouden liggen, hoe alles in de haven in zijn werk gaat en waar je lekker visje kunt eten. Dat alles in een adem , terwijl we nog maar amper vast liggen . Het havengebouw is het vroegere consulaat van IJsland en is eigenlijk een gewone woning, waarbij de voorzieningen voor de bootmensen zich bevinden op de eerste verdieping. Je krijgt een sleutel van de havenmeester en die dient om het huis te openen en ook om de leenfietsen te kunnen gebruiken, waar we handig gebruik van hebben gemaakt. In het havengebouw op de eerste verdieping heb je een badkamer met douche en een aparte kamer met toilet. Daarnaast een bar en een keuken waar de kasten en ijskasten vol staan met drank , koffie, thee, borden, glazen .... Er hangt een prijslijst voor verbruik en er staat een kassa op de bar waar je vriendelijk verzocht wordt hetgeen je verbruikt, te betalen . Ongelooflijk mooi in deze tijden. Wat havengeld betreft, hetzelfde verhaal: je krijgt een envelop en een invulbriefje, met het vriendelijk verzoek om zelf op te geven bij vertrek hoe lang je gebleven bent, zelf uit te rekenen hoeveel je hen verschuldigd bent, om vervolgens dat bedrag, ingevuld briefje en de sleutel in de gesloten envelop in een brievenbus in de haven te stoppen. Zo eenvoudig gaat dat . Mooie toch ? We kuieren wat rond in cuxhaven , eten verse vis in het aanbevolen restaurant / vishandel en genieten van ons dagje. Hoewel niet ideaal, besluiten we morgen verder te gaan naar Norderney, we hebben Cuxhaven wel gezien nu.
Passage through the Kieler kanaal... Naar traditie vertrekken we vroeg, voor er nog maar enig leven is in de haven, richting kanaal. We hadden gehoopt om nog even te kunnen zeilen, maar de wind laat het afweten. Het is vochtig en er hangt een waas boven het water. Wel mooi als de zo'n er af en toe door komt en diamantjes op het water tovert. Wanneer we aan de monding arriveren is het zoeken naar de ingang van de sluis voor jachten. We zien de oude sluis, maar geen leven daar. Gelukkig is een Nederlander aan het werk aan zijn schoener en laat ons weten dat de oude sluis buiten gebruik is we de sluis met de grote beroepsvaart moeten nemen. We roepen op en moeten nog een uur wachten .... Blijkbaar hebben de sluiswachters het hier niet zo op jachten ... Er komen nog jachten en samen met een groot jacht zouden we de sluis in moeten. Maar dan horen we via de marifoon dat de jachten via de sluis ernaast geschut worden. Allen daarheen ... Ondertussen is de lucht donkergrijs geworden en horen we gekletter in de verte. Dit voorspelt niet veel goeds... Ja hoor, op het kanaal krijgen we verschillende fikse buien over ons heen . Onderweg verschillende veerboten die het kanaal oversteken, oppassen geblazen. We houden die zo in de gaten dat we zelfs onze afslag missen richting haven. OK, 180 graden draaien dan maar... En dan, welke haven is het nu... Door twijfel is een Nederlander ons voor en neemt het beste plaatsje aan de steiger. Gelukkig helpt de lokale bevolking ons om een moeilijker plaatsje toch te benutten. Zo, zowat een derde van het kanaal afgelegd. We gaan op zoek naar de supermarkt voor avondeten in te kopen, morgen weer verder. 17 juni Op weg, tijdig om strakjes de stroom van brunsbuttel naar cuxhaven mee te hebben. Het is niet koud, maar wel vochtige lucht. Het kanaal is eigenlijk heel mooi, vol vogels, eenden, zwanen, waterkiekjes en nog tal van ander fauna en flora. Af en toe een reuze groot schip in schril contrast.... Oh jee ... Wat ziet die lucht er zwart uit ... We horen het kletteren en zien bliksemschichten .... Oei, voor ons een gordijn regen ... Zeilpakken aan. De eerste druppels vallen. Tonnie blijft buiten, ik veilig onder de buiskap en binnen. Het begint te gieten .... Dat er zoveel neerslag op korte termijn kan vallen, zodat je zelfs bijna niets voor de ogen ziet. Gelukkig hebben we goede apparatuur, zodat we die reuze schepen kunnen zien aankomen alsook de ferries die hier om de haverklap overvaren. Het blijft maar gieten... Tot iets voor de sluis, de lucht klaart wat op, oef. We roepen de sluis op en moeten nog een klein uurtje wachten voor we erdoor kunnen. Tonnie had op zijn gsm gezien dat er maar een 9 knopen werkelijke wind wordt opgegeven voor cuxhaven, geen probleem dus. Liam nog snel even laten lopen voor we weer verder moeten. Oh nee, daar komt weer zo'n zwarte wolk .... Jawel, regen ... Het is tijd om de sluis binnen te varen. Niet allen de sluisdeuren van het kanaal, maar ook van de hemel worden open gezet . Het water gutst naar beneden. We zijn zeiknat ! We zijn niet alleen in de sluis. OK, we zijn dus geen gekken . Eenmaal door de sluis, lijkt het redelijk rustig maar nog altijd pikzwarte lucht. Die blijft ons achtervolgen. De 9 knopen die Tonnie had gelezen op zijn telefoon, blijken er in het echt 27 !!! OK, schijnbare wind, maar toch .... Ja, de beruchte spookachtige zee van de Duitse bocht doet haar naam alle eer aan. Wind tegen stroom, opboksen.. Een enkele dappere zeiler zien we opkruisen, maar haalt ook al snel de zeilen binnen. Het is niet te doen. Tonnie moet zijn aandacht er volledig bijhouden om ons veilig door de havenkom ingang te loodsen. De kracht van onze motor komt van pas, wat een stroming en dan die wind ... Pfff, het is gelukt. We landen veilig in een kleine haven . Verstuurd vanaf mijn iPad
Als eersten van de 4 boten zijn we druk in de weer (wat the verwachten was, gezien de andere gisteren nog bij de Bluesette zijn doorgezakt, terwijl wij hebben gepast deze keer). De laatste Deense kronen heb ik omgezet in Deense voedingswaren in de lokale supermarkt en om 8u30 staan we klaar voor vertrek. Wonder boven wonder zijn alle anderen ook wakker en aangekleed om ons uit te wuiven. Ja, hier scheiden onze wegen. Zij op weg naar het (noord)oosten, wij naar het (zuid)westen. We kunnen een tijdje zeilen, zalig rustig windje, op onze gemakje klieven we door de golven. Het is na ronding van het eiland Aero wel tegen de wind in, opkruisen dus. Dit houden we vol tot de wind bijna gaat liggen en we niet echt meer vooruit gaan. De motor bijzetten dan maar. Hoewel we eerst dachten naar Laboe te varen, wordt ons doel toch maar bijgesteld tot Schleimunde. Dit blijkt een lieflijk klein plaatsje, natuurreservaat, waar enkel een lokaal café is dat jammer genoeg vandaag gesloten is. Broer en zus doen uitbating van haven (tje) en café. We maken kennis met de paar andere zeilers die hier geland zijn en zien dan een fikse regenbui /onweer opkomen. We checken dat alle landvasten goed vast zitten en gaan binnen schuilen. Jawel, de regen gutst naar beneden en de wind draait 180 graden en neemt in kracht toe. Wel goed om alle lekken te ontdekken die er zijn. We ontdekken er een paar, die we bij thuiskomst zullen doorgeven aan de werf ... Zo, het lekker warm binnen zitten vanavond en morgen het Kieler kanaal op. Xx
Naar goede gewoonte staan we op tijd op . We waren immers al een tijdje wakker door de hevige regenval. als je naar buiten kijkt, nodigt het niet onmiddellijk uit tot zeilen. Aan de andere kant, dan ben je tenminste buiten, ook al wordt je zeiknat ! Bovendien hebben we onze vrienden beloofd dat we naar Aeroskobing komen vandaag en belofte maakt schuld . Zoals verwacht, waait het flink en gutst het Hemelvocht naar beneden. Onderweg kruisen we nog een paar ferries die van eiland naar eiland varen om de paar toeristen van dienst te zijn. We varen door een smal kanaaltje richting Aeroskobing en in no time zijn we bijna aan onze landingsplaats. Onze vrienden zijn verrast door onze vroege komst, maar verwelkomen ons met open armen en helpende handen, want in deze niet onsterke wind zijn die helpende handen meer dan welkom. Ja, de tijd dat we onze boot met het handje naar de kant konden trekken, is wel degelijk voorbij. Al bij al landen we veilig en het wederzien met Freja en Varekaj is zo hartelijk ! We worden uitgenodigd voor de lunch op de Freja, zalig ... Wat hebben Janine en Martine dat weer super klaargemaakt ! We genieten ondertussen van een zalig glaasje champagne dat door Freddy ingeschonken wordt ter ere van onze nieuwe Kief 2. Mooi hè ! Na een wandeling door het dorp en reserveren van een tafeltje om te gaan eten, is het tijd voor een bezoek aan onze Kief2. Fijn dat iedereen zo enthousiast is, zoals wij trouwens . We zijn super blij met onze nieuwe aanwinst. Siesta time voor zij die dit kunnen. Vervolgens trekken we naar het restaurant, waar we een lekker stuk vis eten met ieder een fijn voorafje. Een mens kan het slechter treffen, niet. Het is voetbalwedstrijd België - Italië , en we vragen aan onze ober de stand, maar ja, hij wist alleen wat Zweden aan het presteren was... We trekken dan maar naar het lokale café , waar wel gekeken wordt naar de Belgen . Meer nog, ze supporteren zelfs voor ons ! Jammer dat het niet heeft mogen baten .... Tijd om te gaan slapen. 14 juni Dagje aeroskobing, gezellig met onze vrienden. Ook de Bluesette belooft vanavond aan te meren... Tof ! We willen een kijkje gaan nemen in Peter's Flaske museum. We staan echter voor een gesloten deur, ondanks de openingstijden die worden aangegeven ... 2 doorrookte en doorzopen, maar heel lieve vrouwen spreken ons aan naar aanleiding van Liam. Ze denken dat het nog een puppy is ..... We vragen hen of ze weten wanneer het museum open gaat en ze zijn even verbaasd als wij dat er geen beweging te bespeuren is. Het is moeilijk converseren, want Engels zijn ze niet echt machtig ... Goed, het blijkt dat ze van Aero zijn en dus verontwaardigd dat een trots van hun eiland niet open is voor de toeristen !!! Ze bellen het nummer dat op de deur vermeld wordt en maken zich redelijk druk aan de telefoon. Maar goed, met resultaat : over 5 minuten komt iemand open doen ... Een gezetten man waggelt naar de deur en doet die weer achter zich dicht. Geen beweging .... De twee vrouwen maken zich kwaad en bonken op de deur. Doen een deur open, maar deze wordt door de man hardhandig weer dicht geduwd. We stellen de vrouwen gerust en zeggen dat we wel zullen wachten. Ze gaan er vandoor. Uiteindelijk opent de gezette en moeilijk stappende mand de deur en kwijt eerder nors. Hij ontdooit echter en blijkt dat hij 5 jaar in Brussel heeft gewerkt voor. De Europese commissie . Voor we het museum mogen betreden, moeten we van hem zien dat hij de Deense vlag hijst .... Tja, rare jongens die Denen van Aero. Als je een beetje te dicht bij hem komt staan, komt de walm alcohol op je af... Pfff. Het museum is grappig en tof. Ongelooflijk hoe handig die Peter was om bootjes in flessen te maken !! Al bij al een hele belevenis.
11 juni Karrebaeksminde, het is weer tijd om verder te gaan. Gezien het onvoorspelbare van het weer, laten we de bestemming nog even open. We houden 2 opties voor ogen: Agerso of Lundeborg. We vertrekken met een zacht briesje , veel zo'n en oh zo rustig op het water. Wat minder rustig is op de vroege morgen is de lokale baggeraar, die net de plaats achter ons had uitgekozen om vanmorgen zijn werkzaamheden aan te vatten. Goed, we zijn nogal vroege vogels, dus dat deert ons minder. Na Liam zijn wandeling en het klaarmaken van een ontbijt , gaan we op pad. We zeilen rustigjes op koers, zalig. Maar ja, plots valt de wind weg en besluiten we plan Agerso maar te volgen omdat we anders nog een hele tijd moeten motoren, waar we geen zin in hebben. Net na het splitsingspunt van onze twee route opties, trekt de wind aan en ... Jawel, we veranderen van mening en maken linksomkeer om toch maar te gaan voor plan Lundeborg. Kwestie van de mogelijkheid te vergroten om de club van Freja, Bluesette en Varekai te ontmoeten. Een stevige wind loodst ons tussen de ondieptes naar Lundeborg. Opkruisen tussen ferries en zeeschepen, ja, het is eens wat anders in dit vaarwater. We bereiken het kleine voormalige vissershaventje Lundeborg. Veel Belgen hebben ze hier volgens mij nog niet gezien. De lokale 'jeugd' koekt samen in het café aan de haven. Wij eten overschotjes aan boord en bewonderen lokale jongeren (heel mooi meisje trouwens) die het koude water van 14,5 graden trotseren .... Brrrr. Wij liggen perfect, het avonkzonnetje in de kuip. Het weer voor morgen kondigt zich grijs aan, genieten nog dus ... 12 juni Goedemorgen ! Ach, een paar wolkjes, kan geen kwaad. We vertrekken met een aangename zuidoostenwind in zuidelijke richting. Een korte, maar aangename trip . Het kanaal naar Svendborg is omgeven door mooie huizen aan het water, afgewisseld met kleine jachthavens. Svendborg zelf is een grotere stad, dat op een koele en grijze zondag een uitgestorven indruk geeft. Kleine huizen met vakwerk fleuren het geheel wel wat op . Morgen afspraak met onze vrienden in Aeroskobing ! Hopelijk wordt de tocht daarheen niet te ruw, want ze voorspellen niet veel goeds .... xx
Jawel, 8 juni was een wasdag ... Toch onvoorstelbaar hoeveel was je bijeen krijgt op zo'n korte tijd, ondanks Tonnie zijn gezegde "een goede zeiler moet stinken" ..... . In de namiddag kunnen we toch nog een mooie wandeling maken naar Mon's klint (kliffen). Op het toeristisch kaartje van de eiland zien we dat er een weggetje is dat ons van het strand richting kliffen kan leiden ... Dan nemen dus ... Tja, op zoek naarmate padje op het einde van het strand, ontdek ik plots iets dat op een pad naar boven lijkt. Jawel, het is met enige verbeelding een pa, met touwwerk om je aan vast te houden. Enige probleem is dat het overwoekerd is en dus niet makkelijk om je een weg te banen door al het groen. Het lukt ons en Liam gelukkig goed en hangen vol met stuifmeel. Eenmaal boven merken we dat er ook niet echt een pad os langs de kliffen, maar dat we door de velden met gewassen moeten ploeteren. Ach, ons lukt het nog wel, maar voor Liam betekent het continu springen. Gelukkig zeilen we na enige tijd toch een doortocht naar een meer begaanbare weg. Ik moet wel zeggen dat onderweg het uitzicht van bovenop de kliffen indrukwekkend is, soms zelfs beangstigend als je dicht bij de rand komt. Neen, omheiningen zijn hier niet. De verdere terugweg zonder enig probleem en 's avonds eten we bij de lokale Italiaan, de enige op het eiland blijkbaar. Er is ook niet veel anders . 9 juni. We vertrekken op tijd en merken al snel dat het zelfs om 8 uur 's morgens het heel warm kan zijn. Jammer genoeg ook zonder wind. De motor wordt vandaag goed uitgetest, 45 Miles op motor.... Gelukkig maakt onze motor weinig geluid en genieten we van de mooie zomerdag en het landschap dat verandert van 'kliffen', naar meer het Zeelands aandoende omgeving. Beiden mooi, maar een onverwachte combinatie. Het vaarwater is ondiep en bovendien vol met wier dat de vissers met hun netten losmaken. Oppassen geblazen ... We kolen onderweg 2 bruggen tegen waar we onderdoor moeten. Toch even spannend, want hier geven ze geen doorvaarthoogte aan bij de bruggen zelf. Je moet het maar weten... Hoewel onze info zegt dat we er makkelijk onderdoor kunnen, is het toch altijd even slikken. Oef, zonder brokken of probleem erdoor en we landen veilig op bestemming: Karrebaeksminde (probeer deze naam maar eens te onthouden ....). Het is een gezellig haventje waar de voorzieningen brandnieuw zijn . Niet slecht dus. We halen proviand in huis en koken aan boord een zalig maal. Morgen voorspellen ze voor heel de dag windkracht 6.... Blijven liggen dus. 10 juni de nacht was woelig (neen, .....) . Tonnie staat op om vallen tegen kletteren te verzekeren, want het irriteert mateloos als je er begint op te letten. De ochtend merken we de aangekondigde 6. Wat een kracht. Wel mooi weer met vlagen. Al bij al wordt het een mooie dag, met inderdaad veel wind. Na een mooie wandeling , nemen we de bus naar Nystved (of zoiets ...). We kopen een nieuwe vlaggenstok en kuieren wat rond . Rustdagje ten voeten uit. Tja, over voeten gesproken, ik heb super veel last van die voet. Morgen weer verder. Nu voorspellen ze weinig tot geen wind . Raar weer hier .....
Na een fijne loopje op de kliffen en een sober ontbijt, gaan we op pad. Tonnie weet al aardig goed ons Kiefje te bewegen in een smalle haven . We zetten koers in zuidelijke richting, de richting waaruit de wind blaast. Een beetje opkruisen dus, maar het is zo'n zalige zeildag, rustig weer en rustige zee. Een heel verschil ten opzichte van gisteren ! Liam kan dus op adem komen en ligt zalig te ronken in zijn mandje. De prachtige krijtrotsen van het eiland Mon duiken op. In het avondlijk licht ziet dat er adembenemend uit. Toch nog een heel verschil met de krijtrotsen van Normandië . Hierlijkthet als of het gesteente zachter is en glad gepolijst door de wind. Als je dichter bij komt (niet te dicht natuurlijk) zie je de verschillende steenlagen. Blijkbaar tijdens de ijstijd omhoog gestuwd. We leggen aan in een rustig haventje tussen de rode vakantie huisjes. Alles is redelijk nieuw aan voorzieningen en de douches blijken super schoon met een goede straal (dat is soms wel eens anders ...). We meren aan op een perfect plaatsje met kop in de wind. Het eerste dat moet gebeuren is Liam zijn loopje laten doen en plasje ... Hij blaft er weer vrolijk op los. Ik denk dat zijn aanpassingsperiode bijna voorbij is. Een aperitiefje aanboord en hopnaar de supermarkt, vanavond gezellig aan boord eten. Na het eten is het tijd voor een avondwandeling. Het is immers een prachtige avond, weliswaar met ietwat vochtige lucht, maar de zo'n staat op haar mooist. Het strand dat naast de haven zich uitstrijkt, lokt ons. We zijn bijna aan het strand, wanneer we een Belgisch zeilschip zien liggen .... Toch even kijken ... 't is niet waar, een zeilschip uit Antwerpen ..... Toch even roepen. Ze komen naar buiten en we raken aan de klap.blijkt dat we een heleboel mensen gemeenschappelijk kennen. En dan komt de aap uit de mouw .... Het zijn Francois en Sonja, de mensen die een lezing gegeven hebben over zeilen in the Baltic Sea, waar wij jammer genoeg niet naar toe konden gaan. Zijn kennen Freddy en Janine heel goed .. Wat een duizendste toeval ! We beloven na onze wandeling met Liam langs te komen voor een borrel. de wandeling vindt onze kleine super, hij kan krassen op het strand en flink blaffen. Dat is pas uitleven .... We belanden op de Corena voor een borrel of twee en babbelen over van alles en nog wat. Het is reuze gezellig . Het wordt donkerder en kouder en besluiten wijselijk om terug te keren naar ons Kiefje. Tja, de afwas moest nog gedaan worden ... Moe maar voldaan kruipen we in ons bedje. Morgen waarschijnlijk dagje blijven liggen voor was en plas ...
6 juni Zoals gepland, verlaten we Kopenhagen omstreeks 9 uur. Eens je de stad bezocht hebt, kijk je toch anders naar het achterliggende landschap. Je herkent punten en gaat op zoek naar elementen die je zijn opgevallen tijdens het stadsbewoner via land. Deze keer nemen we wel het geëigende jachtenkanaal en kijken vanop veilige afstand naar de reusachtige cruiseschepen. Zo, nu volgen we braaf de regels . Eenmaal buiten blijkt dat onze koers pal in de wind ligt en bovendien redelijk smal. Tja, uurtje of zo op de motor dan maar. Zodra we kunnen, zetten we de zeilen en motor af ! De wind blaast ferm... Een dikke 5 tot 6 Beaufort ... De golven bouwen op en het wordt redelijk woelig. Ocharme Liam, zijn eerste tocht op ons nieuw Kiefje is een zwaar tochtje. We gaan goed vooruit, maar hebben stroom en wind tegen .... Niet ideaal dus. Plots merkt Tonnie op dat we onze vlaggenstok met Belgische trots verloren zijn ! Verdorie , dat moet gebeurd zijn toen we reef manoeuvre hebben uitgehaald ... Wat zonde, was zo'n mooie vlaggenstok .... Dan maar noodoplossing met oud versleten Belgisch vlaggetje . We passeren mooie krijtrotsen, typisch voor deze kant van Seeland en ook voor het eiland Mon . De haven zuidelijk en met deze harde zuidelijke wind niet makkelijk aan te lopen. Bovendien is de ingang smal. We wachten met hangen van fenders en meertouwen met het idee dat dit beter in de havenkapitein kan gebeuren gezien de woelige zee. Tja, we hadden de havenkom groter ingebeeld, weinig tijd om ons klaar te maken. Weer een lesje geleerd .... Maw, het aanlegmanoeuver kon beter ... Gelukkig waren er helpende handen ..... Oef, zonder kleerscheuren of ander scheuren geland . Dit geldt niet voor andere schepen die toekomen. We horen ferm gekletter van een schip dat tegen een andere botst... Nu maar hopen dat er niemand tegen ons gaat bonken ... Ach, dat zal wel niet xxxx. We ontzilten ons Kiefje, gaan op verkenning in het klein haventje en leggen in een plaatselijk hotel een tafeltje vast om strakjes een lokale lekkernij te verorberen. Morgen verder , of ... We zien wel, hangt af van de wind ... Xx
3-4-5 mei Kopenhagen Het smal plaatsje hebben we gisteren nog ingewisseld voor een iets bredere plaats, waar we jammer genoeg toch ook weg moeten zaterdag, maar waar naar toe moesten we vandaag regelen met Caroline. Caroline is een super lief Deens meisje, die op deze jeugdige leeftijd toch al de verantwoordelijkheid van een haven als deze op zich neemt. Niet mis hoor ! En, ze blijft super rustig. Vrijdag spenderen we voor een groot deel aan het klaarmaken van ons Kiefje voor het ontvangen van onze gasten en Liam . Schoonmaken, herorganiseren en zo. Het lukt wonderwel en we hebben nog wat tijd om al een eerste verkenning te doen van het mooie copenhagen . Echt architectonisch mooi gedaan. Het deel waar wij liggen, Christiaenshaven, bestaat voor het grootste deel uit gerenoveerde oude pakhuizen, met een moderne slag . We verwachten Matthias, Peggy, Steve en Liam omstreeks 17u, we zijn er klaar voor. Het is fijn hen weer te zien en zij zijn verbaasd over het warme en zonnige weer hier ! Steve had zich voorzien op een koele noordenwind en was zelfs een short vergeten. Dat euvel wordt snel verholpen . Wat fijn ook om onze trouwe viervoeter weer bij ons te hebben ..... Hij is wat groggy van de lange reis en zal weer wat moeten wennen aan het bootleven. Na gezellige etentje bij lalala, duiken we allen ons bed in. Liam in zijn mandje aan ons bed . De volgende dag staan we op tijd op, eten ontbijt aan een daarvoor voorziene tafel aan de wal en gaan op pad om de stad te verkennen. We splitsen ons op, omdat Tonnie en ik ons Kiefje moeten verhalen, maar we weten nog niet waarheen. Caroline was vergeten dat we 3,6 m breed zijn en dus niet passen in de smalle boxen. We zijn goed en wel op pad en jawel, na ca 2 uur wandelen worden we gebeld door Caroline dat we de boot binnen ca een uur weg moeten halen, want de eigenaar van de box waarin we liggen komt dan terug. We zetten de pas erin om terug naar de haven te gaan. Pff, amai mijn voetjes ... En arme Liam , hij is kapot (hitte, vermoeidheid en niet meer zo gewend veel te stappen). Binnen de afgesproken tijd verhalen we ons Kiefje naar het zijkanaal. Wel heel smal om daar te draaien, maar het lukt ons wonderwel. We gaan opnieuw op pad en genieten van de mooie stad met al haar architectonische pracht. Het goede weer maakt alles nog mooier. We zien de kids terug voor de aperitief , gaan opnieuw gezellig samen eten (heel lekker trouwens), en platte rust. Om 4 uur ben ik weer klaarwakker ... Mijn slechte gewoonte blijft aanhouden . 6u30 is een aanvaardbare tijd om op te staan vind ik ... Heel stil, aankleden en met Liam ochtendwandeling . Het lijkt frisser vandaag, maar de warmte komt later opnieuw. Wat een geluk hebben we toch met dit zonnig zomerweer. Na een heerlijk ontbijt, splitsen we weer op om verder copenhagen te exploreren. Op een zondag zie je hele families naar de badboot, picknickend op de kade of in een grasveldje, of genietend van lekkere drankjes en eten op een terras. Jawel, genieten kunnen ze hier wel. We zien de kids per toeval bij de overzet waterbus. Na een uur wachten denken we. Eindelijk mee te kunnen... Maar net achter ons , en voor Tonnie en Steve aan boord zijn, zegt de conducteur doodleuk dat ze er niet meer bij kunnen. Zelfs niet na enig aandringen .... Wij er dus allen af en alsnog de omweg maken naar het streetfood gebeuren. Ocharme onze voeten en alweer ocharme Liam ..... Maar, het is de moeite waard. Het terras en het bij het streetfood paviljoen is een hele belevenis. .... Voor elk wat wils, het is moeilijk beslissen wat te nemen. Het is heerlijk, ook al is het al 15 uur ..... Voldaan keren we terug naar Kiefje want het is tijd voor de kids om de terugreis naar België in te zetten. Ja, een autorit van 12 uur is heel wat. We zwaaien ze uit ..... Have a safe trip !! Alles op orde zetten om morgen te vertrekken ... Het is tijd ... Tot de volgende
2 juni Zoals gewoonlijk vroeg uit de veren. Jawel, het is weer stralend buiten. Een kort loopje rond het kasteel, een zalige douche en een fijn ontbijt. Hoe kan een ochtend beter beginnen ? Fris gewassen gaan we op weg naar het slot Kronborg. Daar aangekomen lijkt het wel of ze een horde Japanners op ons loslaten !! Ongelooflijk hoe die samen troepen, tetteren en als gekken hun fototoestel overal oprichten zonder zich van iets aan te trekken. Bij de inkom socialiseert Tonnie met de plaatselijke Sean Connery, een van oorsprong Schot die nu al jaren in Denemarken woont. In het indrukwekkende kasteel, spelen een aantal acteurs in typische klederdracht het verhaal van Hamlet en Orphelia. Echt wel tof om zien. Het kasteel op zich is eveneens de moeite waard om te bezoeken. Na ons bezoek, begeven we ons naar ons Kiefje en maken ons klaar voor de tocht naar copenhagen . Er staat heel veranderlijke wind, het is bovendien super warm ! Tot wel 30 graden ... We wisselen zeilen af met de motor, al naargelang de wind. Bij het binnenvaren van het kanaal naar de binnenhaven vergissen we ons van 'entree' en gaan langs de kant van de grote cruise schepen ... Tja, we krijgen grootheidswaanzin met ons nieuw schip . Ineens beweegt een van de cruise schepen naar buiten ... Oeps, even oppassen geblazen. Oef , alles OK. Maar dan, waar is die ingang van het Christiaanskanaal ?? Weer is dit niet duidelijk omdat we een brug zien en daar kunnen we zeker niet onder. Na een paar keer heen en weer varen gaan we toch het smal kanaaltje in en leggen ons tegen de kant om de weg te vragen. Het is er een drukte van jewelste, muziek, drank en veel volk. Het blijkt de juiste weg, maar de brug draait eens in het uur. Dat stond niet aangegeven in onze gidsen ..... Eenmaal binnen, is het niet simpel een plaatsje te vinden . Het is duidelijk een populaire haven, die je kunt reserveren. Ook dat wisten we niet en stond niet aangegeven ... Gelukkig een smal plaatsje gevonden, maar moeten hier zaterdag weg. Hopelijk tegen dan een ander plaatsje. Ik kan wel zeggen, copenhagen leeft wel...
1 juni In een vissershaven kun je verwachten dat de vissersboten 's morgens vroeg uitvaren. Meestal met veel lawaai en een redelijke speed. Als je dan bovendien aan de haveningang-uitgang ligt, tja, dan vraag je erom .... Je kunt het al raden, om 5 uur worden we heen en weer geslingerd en met gezoem omringd. Gelukkig dat onze interne klok er toch al op ingesteld is en vinden we het dus niet zo erg. We blijven nog even liggen, maar om 6u30 is het toch absoluut tijd om eruit te komen. Het is prachtig weer, warm zelfs. Onze wandeling door het kleine dorp is heel aangenaam. Witte, schattige huisjes met rieten daken zijn hier typisch. Hun tuintjes liggen er mooi verzorgd bij en de geur van de seringen komt ons tegemoet. Een mens kan het slechtere treffen, niet? Na een sober ontbijt aan boord, nog even langs de shipsshop, er zijn nog een paar praktische dingen die we nodig hebben. We vinden praktisch alles van ons lijstje ! Ook de supermarkt hebben we afgewerkt, tijd om te vertrekken. Er staat een klein beetje wind. We trekken de genoa alleen, het is immers niet ver naar Helsingør . Waar we echter geen rekening mee hebben gehouden is de stroming die hier parten spelen. En ja, we hebben die natuurlijk tegen .... Niet getreurd, we hebben de tijd. Als de wind gaat liggen, moeten we de motor wel bijzetten. Dichtbij aankomst, waar het prachtige kasteel opduikt, is de tegenstroom zelfs 3 knopen !! Gelukkig hebben we een krachtige motor. Wat is het tropisch warm !! Tegen 30 graden ! Een onweerslucht is duidelijk te zien. Hopelijk blaast die over. We landen veilig in Helsingør , morgen toch echt wel het kasteel bezoeken als het open is ... Vanavond gezellig aan boord eten en morgen richting Copenhagen .
31 mei Ochtendstond heeft goud in de mond . Wij maken deze leuze waar . Om 7u30 zijn we al aan de wandel om het mooie eiland Anholt te verkennen. Het is mooi weer en we genieten van het eerder mediterraans aandoend landschap. Ook de geur is typisch. Veel dennen en sparren creëren die typische zuid Franse geur. Het kleine 'centrum' kent 160 inwoners (totaal van het eiland). Er is dan ook weinig leven te bespeuren. Maar het eiland moet heeft haar charme door de prachtige natuur, waaronder aan de ene kant van het eiland bosrijk gebied en aan de andere kant wat ze hier 'woestijn' noemen. Kilometers duinen strekken zich uit. Na ca 2 uur wandelen bereiken we ons Kiefje weer en we vertrekken omstreeks 11 uur richting Gilleleje. We passeren net buiten Anholt het grootste windmolenpark van Europa, 88 km2 en 111 windmolens !! De eerste 10 Miles hebben we zalig zeilweer, maar dan valt de wind volledig weg en begint de lucht rondom ons zwart te kleuren. We zetten de motor bij en houden de lucht nauwlettend in de gaten. Bij het oversteken van de traffic lane neemt Tonnie geregeld contact op met de joekels van vrachtschepen, die ons allen zeggen dat we rustig kunnen blijven varen. Rondom ons begint het te rommelen en bliksemen. Niet zo aangenaam gevoel eigenlijk . Wij houden het droog en bereiken veilig de haven. Het binnenvaren is woelig door de vele ondieptes en de plots opgezette wind. Oef, de landing verloopt prima. Na het vieren van opnieuw een geslaagde trip, gaan we genieten van de lokale keuken. Dat smaakt, die verse Deense keuken !! Morgen weer verder. Slaapwel !
30 mei De voorspelling voor vandaag was heel veel wind ... Waarschijnlijk dat ik daarmee in mijn hoofd zat en zodoende was ik al om 3 uur wakker ... Nog even blijven luisteren naar het zoeven van de wind door de haven. Een haven die trouwens gisteren avond volledig leeg gelopen was !! Wat een verschil met de dag ervoor... Maar goed , iets voor 5 uur uit bed gestapt om koffie en thee te maken en alles klaar te maken voor vertrek. Tonnie was ondertussen ook uit de veren en om 6 uur verlieten we de haven. Een manoeuvre dat Tonnie trouwens perfect uitvoerde met veel wind ! Eenmaal uit de beschutting van de rotsen wordt pas echt duidelijk hoeveel wind er staat. Op de meter achteraf bleken we tot 35 knopen schijnbare wind gekend hebben. Het zal jullie dan ook niet verbazen dat we met gereefde zeilen het begin van de tocht gelopen hebben. Na een paar uur nam de wind wat af in kracht, tijd om alle zeilen bij te zetten. Wat loopt ons Kiefje mooi ... Onze eerste bestemming Laeso, besluiten we te laten liggen en te mikken op het eiland Anholt. Niet alleen is het een aangename koers, zo winnen we een dag. Je weet maar nooit wat de komende dagen gaat brengen en ... Matthias en Peggy brengen onze Liam vrijdag naar Kopenhagen . Na exact 12 uur zeilen arriveren we aan Anholt. Parel witte stranden en een zowaar warme bries . Zitten we nog wel op dezelfde zee ? Ach nee, we vertoeven nu in Deense wateren. Zou dat het verschil zijn ? Eerst het zout van Kiefje afhalen, glaasje drinken, iets eten en ... Onder de wol waarschijnlijk. Misschien nog een avondwandeling. Xx
29 mei Zondag, wasdag. Zoals gewoonlijk vroeg uit de veren, hoewel het voor niets echt nodig is ... Ach, goede gewoontes moet je onderhouden. Dan maar de was doen . Op 2 weken tijd vergaart een mens toch het een en ander aan wasgoed. Gelukkig hebben ze hier wasmachine en droogkast . Die bezetten we dan ook voor een heel tijdje. De mannen en vrouwen van de zeilwedstrijd zijn ook al vroeg op. Het is een drukte van jewelste . Daarnaast krioelt het hier van de dagjesmensen die het prachtige eiland verkennen, zoals wij, door een wandeling te maken over het rotsige landschap . We staan versteld van de verscheidenheid aan vegetatie tussen de rotsen. Van riet, tot klaprozen, eikenbomen, kerstbomen, mooie purperen bloempjes, waarvan ik de naam niet ken (mam, jij zou het allemaal wel weten ). We zien een paar dappere Zweden die het water in gaan voor een frisse duik ! (In water van amper 10 graden !!). Wanneer we teug aan boord zijn is het ruim 14u , tijd voor siësta Tonnie en daarna kleinigheidje eten. Morgen weer vroeg dag om onze tocht verder te zetten. Xx
28 mei Jawel, weer wakker voor dag en dauw.... Alhoewel, hier is het al heel vroeg licht. Om 4 uur wakker en om 5 uur opgestaan. Ach, het is hier toch vroeg dag en Tonnie is ook wakker omstreeks 5u. Dan maar opstaan en vroeg vertrekken. Zo gezegd, zo gedaan. Om 5u50 verlaten we Fjallbacka richting zuiden. In het begin, weinig wind, wat ons de kans geeft nogmaals te genieten van de schoonheid van de Zweedse ruwe natuur. Het is koud, 10 graden, dus goed ingeduffeld begint onze tocht op de motor. Eenmaal uit de rotsen, steekt de wind op, maar niet achterlijk zoals verwacht, maar eerder scherp. We klieven mooi door het water, zalig. Wat doet ons Kiefje dat prachtig !!! We halen over heel de trip een gemiddelde 6,1 knopen over de grond, en hadden voornamelijk stroom tegen. Niet slecht hè. Bij het naderen van Marstrand zien we onmiddellijk waarom ze deze plaats. Het mekka van de Zweedse zeilers noemen. Enorm veel wedstrijdzeilers met uitdagingen ten top. We aanschouwen het geheel rustig en leggen aan in Marstrand omstreeks 15u. Omdat we grote honger hebben, belanden we al gauw in een gezellige bar-restaurant waar we ons het voortreffelijke eten goed laten smaken . We zijn loom en moe en besuited koffie en thee aan boord te 'nuttigen'. Dat wordt vroeg onder de wol .... Xx
27 mei Vaderoarna - Fjallbacka De nacht was voor mij niet zo aangenaam, heb geen oog dicht gedaan. Tja, als je alles hoort, hoor je ook gesnurk van opzij . Maar, de morgen ziet er zonnig uit, dus laten we ons niet kennen. Bij het buitenvaren worden we geholpen door onze enige Zweedse medeboten in de haven. Het is er immers zo smal en rotsen links en rechts.... Beter het lot niet tarten en alles zelf willen doen. Weinig wind, dus het lukt prima. Maar dan, bij het uitvaren tussen de rotsen blijkt onze kaartplotter niet te willen doen wat wij willen en dat is toch wel lastig met zoveel rotsen in de buurt. Uiteindelijk lukt het ons om er zonder kleerscheuren (euh ... Bootscheuren) er tussendoor te varen en koersen we op genoa naar Fjallbacka . De ingang tussen de scheren is wederom prachtig. We doen het rustig aan en iets voor de middag leggen we aan. Ook hier is het dorp nog in winterslaap. Blijkbaar begint voor de Zweden het zeilseizoen pas in juni. Bovendien is het niet super weer, waardoor je bijna geen kat ziet. Vinden wij niet erg. Rustig wat kuieren door het dorp van Ingrid Bergman. Voor morgen plannen we een langere trip, indien het weer meezit natuurlijk. Dus, zeker voor mij vroeg onder de wol want ik heb wat slaap in te halen. Morgen weer vroeg op, dus , tot later.
Jawel, we openen de ogen en zien de zo'n !!! Wat een aangename verandering . Het is nog wel koud, met de noordenwind (9 graden ) ... Onze Zweedse buren (er liggen maar 3 boten in de haven ...) zijn jaloers op ons Kiefje ... Te begrijpen hè. Ze raden ons aan om naar het eilandengroepje vaderoarna te gaan. Inn de zomer kun je er over de boten lopen, maar nu zie je geen kat.. OK, dat besluiten we te doen. Maar eerst nog een fikse klim naar het uitzichtpunt van Hunnebostrand waar je een prachtig zicht hebt over de scheren . De klim was de moeite waard !! Wat een overweldigende natuur.. En nu in het zonnetje ziet het er nog mooier uit . Na een ontbijt gaan we op pad. Eerst op de motor door een reeks rotsen, maar dan trekken we de zeilen. Een mooie 20 knopen wind, weliswaar op kop, dus opkruisen. We knijpen een beetje waardoor we inboeten aan snelheid, maar ze loopt prima. Wat een krachten spelen er op ons Kiefje !! Aangekomen waar we dachten aan te leggen, blijkt het een super smal kreetje doorheen de rotsen, waar een niet onaardige stroming staat .... We besluiten hier niet aan te leggen, dat lukte trouwens niet. Voor je het wist was je voorbij de houten kade en draaien gaat hier niet . Dan maar rechtdoor uit het kanaaltje en naar een ander haventje op het eiland. Ook weer heel smal, maar beter toegankelijk. Wel heel ondiepe stukken met rotsen... We worden geholpen en leggen ons Kiefje veilig vast. Oef, dit was toch wel een belevenis ! We wandelen naar het havenhuis, dat tevens een restaurant is. We betalen en boeken een tafeltje voor vanavond. Vervolgens krijgen we een plan van het eiland in onze handen met een wandeltocht over het eiland, over en tussen de rotsen. Alweer staan we verbaasd over de natuurpracht van dit land. Wat een fauna en flora... Indrukwekkend. De Zweedse keuken is niet te onderschatten. Zeker die lekkere verse vis, wat anders dan in de boeken van Asterix en Obelix ... Het is niet goedkoop, maar uiterst lekker. Op tijd bedje in met het geluid van de ongelooflijke variëteit aan vogels hier.
. In het begin nog zeilend, maar willen we nog voor het pikkedonker in de haven zijn, motor bij. Door toch zoveel mogelijk te willen "motor sailing" al opkruisend, doen we wel wat meer afstand, meer dan 90 Miles. De dag duurt dan wel lang, wanneer er wel mooie zeilwind is, maar pal op kop en een lange afstand te doen, zodat je de motor opzet .'.. Frustrerend ..... 
. Ondertussen doen er nog meer mensen ons teken dat er een plaatsje is. Vriendelijke mensen vangen ons op aan de steiger. Liam blaft de hele haven bij elkaar en maakt zich direct bekend (berucht). Het is hoog water bij hem.... ( na 13 uur is dat niet verwonderlijk).
