27 mei Vaderoarna - Fjallbacka De nacht was voor mij niet zo aangenaam, heb geen oog dicht gedaan. Tja, als je alles hoort, hoor je ook gesnurk van opzij . Maar, de morgen ziet er zonnig uit, dus laten we ons niet kennen. Bij het buitenvaren worden we geholpen door onze enige Zweedse medeboten in de haven. Het is er immers zo smal en rotsen links en rechts.... Beter het lot niet tarten en alles zelf willen doen. Weinig wind, dus het lukt prima. Maar dan, bij het uitvaren tussen de rotsen blijkt onze kaartplotter niet te willen doen wat wij willen en dat is toch wel lastig met zoveel rotsen in de buurt. Uiteindelijk lukt het ons om er zonder kleerscheuren (euh ... Bootscheuren) er tussendoor te varen en koersen we op genoa naar Fjallbacka . De ingang tussen de scheren is wederom prachtig. We doen het rustig aan en iets voor de middag leggen we aan. Ook hier is het dorp nog in winterslaap. Blijkbaar begint voor de Zweden het zeilseizoen pas in juni. Bovendien is het niet super weer, waardoor je bijna geen kat ziet. Vinden wij niet erg. Rustig wat kuieren door het dorp van Ingrid Bergman. Voor morgen plannen we een langere trip, indien het weer meezit natuurlijk. Dus, zeker voor mij vroeg onder de wol want ik heb wat slaap in te halen. Morgen weer vroeg op, dus , tot later.
Jawel, we openen de ogen en zien de zo'n !!! Wat een aangename verandering . Het is nog wel koud, met de noordenwind (9 graden ) ... Onze Zweedse buren (er liggen maar 3 boten in de haven ...) zijn jaloers op ons Kiefje ... Te begrijpen hè. Ze raden ons aan om naar het eilandengroepje vaderoarna te gaan. Inn de zomer kun je er over de boten lopen, maar nu zie je geen kat.. OK, dat besluiten we te doen. Maar eerst nog een fikse klim naar het uitzichtpunt van Hunnebostrand waar je een prachtig zicht hebt over de scheren . De klim was de moeite waard !! Wat een overweldigende natuur.. En nu in het zonnetje ziet het er nog mooier uit . Na een ontbijt gaan we op pad. Eerst op de motor door een reeks rotsen, maar dan trekken we de zeilen. Een mooie 20 knopen wind, weliswaar op kop, dus opkruisen. We knijpen een beetje waardoor we inboeten aan snelheid, maar ze loopt prima. Wat een krachten spelen er op ons Kiefje !! Aangekomen waar we dachten aan te leggen, blijkt het een super smal kreetje doorheen de rotsen, waar een niet onaardige stroming staat .... We besluiten hier niet aan te leggen, dat lukte trouwens niet. Voor je het wist was je voorbij de houten kade en draaien gaat hier niet . Dan maar rechtdoor uit het kanaaltje en naar een ander haventje op het eiland. Ook weer heel smal, maar beter toegankelijk. Wel heel ondiepe stukken met rotsen... We worden geholpen en leggen ons Kiefje veilig vast. Oef, dit was toch wel een belevenis ! We wandelen naar het havenhuis, dat tevens een restaurant is. We betalen en boeken een tafeltje voor vanavond. Vervolgens krijgen we een plan van het eiland in onze handen met een wandeltocht over het eiland, over en tussen de rotsen. Alweer staan we verbaasd over de natuurpracht van dit land. Wat een fauna en flora... Indrukwekkend. De Zweedse keuken is niet te onderschatten. Zeker die lekkere verse vis, wat anders dan in de boeken van Asterix en Obelix ... Het is niet goedkoop, maar uiterst lekker. Op tijd bedje in met het geluid van de ongelooflijke variëteit aan vogels hier.
De ochtend start grijs en er waait een stevige noordenwind ... De nacht was voor mij iets minder daar Tonnie een heel bos bomen heeft omgezaagd . Eigenlijk hebben we Smogen wel gezien en willen we verder. We hebben ons wezenloos gezocht naar het havenkantoor, wat we uiteindelijk samen met onze Zweedse buren (5 mannen) hebben gevonden. Jawel, gesloten, zoals de meeste gelegenheden op het eiland. WiFi is er niet, we kennen dus geen details omtrent het verwachte weer. Wat ik me nog herinner van de vorige weerberichten , gaat het flink waaien en is er ook kans op buien. Ach, we besluiten toch te vertrekken en kiezen een veilige route (!?) door het Sotenkanaal (eerlijk gezegd, ik vind er niets seuterig aan ... ) . We varen tussen de rotsen die door erosie helemaal glad gepolijst zijn. Prachtig, maar ook een beetje beangstigend met zo'n harde wind (28 knopen schijnbare wind ...). Het Sotenkanaal is heel smal, uit de rotsen gehouwen in 1930, omdat de buitenkant van het water als een van de gevaarlijkste van Zweden werd genoemd die tijd en ze een binnenroute wel beter vonden. Voordeel was ook dat daardoor de helft van de werkelozen (en dat waren er veel) in een klap voor lange tijd werk hadden. Onze Zweedse vrienden vervoegen ons door het kanaal. Aan het einde van het kanaal bevindt zich Hunnebostrand. Daar besluiten we onze tocht te eindigen. Het plaatsje heeft haar naam niet gestolen. Het is omgeven door wat lijkt duizenden hunebedden die samen het strand van de streek vormen. We eten er in een plaatsje dat blijkbaar een aantrekpool is voor plaatselijke ouderlingen om er te komen eten. Zoals wij dus . Het is zalig verse vis met slaatje en koffie en dit voor ca 10 EUR per persoon ... Niet slecht hè. Nu terug naar ons Kiefje . Xx Verstuurd vanaf mijn iPad
22-23-24 mei Zondag, rustdag, zeggen ze . Dat hebben we dan ook gedaan. Na zoveel aperitief drinken, voelden we het wel een beetje in onze benen (ik toch, bij gebrek aan oefening). David (flight), heeft een auto en daar hebben we mede gebruik van kunnen maken. Hij was bereid om ons mee te nemen naar een shopping mall in Stenungsund, waar we al de benodigdheden van ons lijstje konden vinden, joepie !! Licht lunchke in de haven en ... Wie kwamen we daar tegen ... Jawel, David en Terry. Wat een toeval. Ze nodigden ons uit om 's avonds bij hen te komen BBQ en . Onze verbroedering werkt duidelijk aanstekelijk. Natuurlijk vinden wij dat OK !! BBQ was weer reuze gezellig met bratwurst en sauerkraut... Echt Zweeds, niet ? Zo'n 48 voet HR is ook prachtig !! Ze zijn terecht trots op hun nieuwe aanwinst. Later op de avond waren we uitgenodigd op de Bamsen van Chryster en Kaisa. We gaan telkens een beetje groter, 62 voet ..... Geweldig indrukwekkend schip. Veel hydraulisch aangedreven... Chryster stelde een lichtshow ten toon . Zijn speeltje . Het verbroederen werkt heel goed ... Tijd om naar bed te gaan in ons Kiefje. Maandag, wat een weer, regen, mist, je ziet geen hand ver. Maar, ze hebben onze AIS kunnen maken (waren antenne vergeten te plaatsen, 'minor mistake' ), stopcontact bijgeplaatst, lekje gerepareerd ... Zo alles OK nu. Of toch, verdorie, vetvlek op kussen. Nog net voor sluitingstijd komen ze het schoonmaken. Morgen vertrekken als het weer het toelaat. Op tijd gaan slapen, want ik ben heel moe .. Altijd wakker voor 5 uur .. Dinsdag, ja, het ziet er goed uit om te vertrekken. Redelijk weer. We zeggen dag tegen de mensen van HR: Sofia, Jonas en Marne, en Benny (Jan had dagje vrij). En wat een warm afscheid van onze vrienden.... Met z'n allen ons uitzwaaien... Wat aandoenlijk. We hebben natuurlijk coordinaten uitgewisseld. Je weet maar nooit... We beginnen op de motor,prachtig tussen de rotsen, zo'n mooi landschap. Het waait stevig, maar wind op kop. Vanaf Lysekill kunnen we ruimer gaan varen en trekken we de zeilen (is weer wat anders dan hijsen ). Wat loopt ons Kiefje mooi !! Zelfs 8,5 knopen. Kanaal naar Smogen ligt in de wind, dus zeilen weg en klein stukje motor. Een mooie eerste tocht . Genieten is dit. Smogen is normaal gesproken een uiterst drukke toeristenhaven in de zomer, nu is er bijna niemand ... Shops zijn nog niet open of enkel in het weekend. We vinden een tof plaatsje waar we verse vis kunnen eten als late lunch. Zalig ... Daarna siësta voor Tonnie en voor mij wat reorganisatie van ons Kiefje. Zo, klaar voor de wandeling. Prachtige uitzichten over de scheren. Nu gezellig op Kiefje .. Tot morgen.
. Maar, de morgen ziet er zonnig uit, dus laten we ons niet kennen. Bij het buitenvaren worden we geholpen door onze enige Zweedse medeboten in de haven. Het is er immers zo smal en rotsen links en rechts.... Beter het lot niet tarten en alles zelf willen doen. Weinig wind, dus het lukt prima.
. Het is nog wel koud, met de noordenwind (9 graden ) ...
