We zijn niet de enigen die vroeg vertrekken: ook onze Zweedse buren en Duitse voetballiefhebber gaan op pad. De Zweden oostelijk, Duitser en wij zuidelijk.
Wat een prachtige zeil morgen: mooi weer en zachte bries.... We genieten met volle teugen. Wat jammer dat de wind tegen zit . In het begin nog zeilend, maar willen we nog voor het pikkedonker in de haven zijn, motor bij. Door toch zoveel mogelijk te willen "motor sailing" al opkruisend, doen we wel wat meer afstand, meer dan 90 Miles. De dag duurt dan wel lang, wanneer er wel mooie zeilwind is, maar pal op kop en een lange afstand te doen, zodat je de motor opzet .'.. Frustrerend .....
We bereiken Vlieland en bij het binnenkomen van de haven wordt het ons al snel duidelijk, de vakantie in Nederland is begonnen .... Het ligt eivol in de haven !!! Het is bovendien enorm warm, waardoor iedereen aan dek zit en we dus veel bekijks hebben met Liam op het voordek met zijn zwemvestje aan . Ze roepen ons toe dat er geen box meer vrij is, maar dan zien we een schip op ons toekomen die de haven wil verlaten. Na een enthousiaste begroeting vragen we van welke plek ze komen en ... Ja hoor, een vrije box, nu voor ons . Ondertussen doen er nog meer mensen ons teken dat er een plaatsje is. Vriendelijke mensen vangen ons op aan de steiger. Liam blaft de hele haven bij elkaar en maakt zich direct bekend (berucht). Het is hoog water bij hem.... ( na 13 uur is dat niet verwonderlijk). Het ziet er dreigend uit en ze voorspellen voor vannacht en morgen onweer met veel regen en hagel !! We eten iets, even bijkomen en bed in. Morgen zeker nog Vlieland . 23 juni Vlieland Jawel het heeft gegoten vannacht. Nu even droog, hoewel... Het begint te druppelen en ziet er dreigend uit. Ik ga met Liam aan de wandel en het stopt met zachtjes regenen... Nu zijn de hemelsluizen weer open gezet... Beiden zijn we drijfnat wanneer we terug komen aan boord. Tonnie is de kuipkap aan het opzetten, ik kom net op tijd om te helpen. Het lukt prima. Nu dat ik toch al nat ben, neem ik de fiets haal in het dorp lekker brood en koekjes. Dat zal smaken op zo'n natte dag ! En dat doet het ... . Het regent aan een stuk door tot later in de middag. Dan klaart het op en wordt ontzettend warm... We wandelen naar het dorp , gezellig zoals we het ons herinnerden van in 2008. Wanneer ik geld uit de muur wil halen, slikt verdorie de geldautomaat mijn kaart in !! Ik bel naar Rabobank, maar ze hebben geen kantoor op Vlieland en kunnen me de kaart dus niet teruggeven... Via cardstop blokkeer ik de kaart. Ach, een lieve mevrouw leeft met ons mee en stelt voor om me geld te geven, als ik beloof het thuis onmiddellijk terug te storten ..... Kun je dit voorstellen ?? Zo lief en ontroerend dat deze lieve mevrouw dit zou willen doen .... Het is niet nodig. De warmte voorspelt weinig goeds voor strakjes ... Het zal weer nat worden vrezen we. Ach, we zien wel. Strakjes iets gaan eten en hopelijk morgen verder.
Ze voorspellen weinig wind, alsook uit de verkeerder richting voor ons. Vandaar dat we opteren om een korte afstand af te leggen, hoewel dit betekent. Dat we 15 Miles land inwaarts moeten gaan en morgen weer terug. We kunnen pas tegen de middag vertrekken, rekening houdend met de stroom. Zo gezegd, zo gedaan. Inderdaad, weinig tot geen wind , motoren dus ... Wel een aangename zomerdag . Zelfs tot korte broek toe. We snijden zoveel mogelijk af, waar we kunnen, om de afstand te beperken. Een Duits jacht dat ons voorbij loopt heeft blijkbaar haast, motor op volle toeren. Hij gaat blijkbaar ook naar Borkum. De geul naar Borkum is smalen de stroom zit er flink tegen ! We bereiken onze bestemming en worden bij het aanleggen geholpen door een vriendelijk koppel Zweden . Zij hebben een Najad, ook een demo schip. Zij zijn bijzonder blij met hun schip, zoals wij met onze Kief. Liam is weer dolenthousiast land onder zijn 4 pootjes te hebben en een plasje te kunnen doen . We gaan betalen in het plaatselijk café , waar de tv opstaat en een aantal Duitsers enthousiast supporteren voor hun nationaal elftal. Ah, nu weten we waarom onze Duitse zeiler zo'n haast had ..... Hij wilde voetbal kijken .... We keuvelen nog wat na met onze Zweedse buren en eten aan boord wat. Morgen naar Vlieland . Op tijd vertrekken, 6u30. Tja, de wind zal waarschijnlijk tegen zitten .... Hopelijk toch nog mogelijk om te zeilen .... Want Vlieland is meer dan 70 Miles verder.
What can one do wrong with regard to 'the Deutsche Bucht' ? We did it all !!! Jawel, hoewel we gelezen hadden dat in de Duitse bocht de wind 2 bft harder waait dan aangegeven en dat de ideale wind om deze richting Wadden ZO wind is, vertrekken wij met aangegeven wind 4bft , NW . Wat we wel doen is zien dat we stroom mee hebben bij vertrek, wat betekent dat we om 02:00 uur moeten opstaan om zodoende 02:30 uur te kunnen vertrekken. Vertrek gaat goed, we varen de haven veilig uit. Maar dan .... De wind is sterk en de zee heeft zich al stevig opgebouwd ... Serieus hoge en korte golven. Wind op kop, stroom mee .... 'Boenken' . Op motor stampen we onze een weg uit de Elbe. Liam is paniekerig, al dat gedreun en gestamp... Hijgend ligt hij te trillen in zijn mandje beneden. Nee, dit was absoluut een slecht idee .... Maar terug gaan is niet echt een optie. Dus, toch doorgaan. Eens we de Elbe uit zijn, zetten we de zeilen en kunnen we scherp aan de wind onze koers volgen. Even g een rekening gehouden met reglementen mbt bakens en recht oversteken van traffic lanes ... Tot 2x toe worden we opgeroepen door enerzijds Cuxhaven en anderzijds German traffic control "of we de reglementen willen respecteren, anders krijgen we een boete". Jawel , we zijn in Duitsland . Hierdoor wordt onze toch al zware tocht, nog langer. We moeten een paar slagen meer maken, waardoor we in totaal meer dan 90 Miles doen in deze zware omstandigheden. We voelen onze spieren ... Alsook de vermoeidheid. Gelukkig, aanloop naar Norderney is nabij ... Maar dan plots valt alle detail van onze kaartplotter weg ! We zien enkel nog kruisjes van ingegeven waypoints, maar niets van ondieptes, haveningang , niets !! Onderweg hadden we ook al problemen met de plotter. Het wordt spannend, want het is aanlandse wind en bijna eb ..... In de Reeds staat dat het aanlopen van Norderney haven dan gevaarlijk kan zijn ... Dat kunnen we bevestigen .... De branding waar we door moeten om de passage te volgen is onvoorstelbaar sterk . Tonnie heeft alle concentratie nodig om ons veilig erdoor te loodsen. En dan nog zonder kaartplotter en ook geen detail papieren kaart. Gelukkig is de zichtbaarheid goed. Ocharme Liam , hij ziet af ... Door de branding worden we telkens meters opzij gezet en rolt onze Kief heen en weer. Alles schuift en rommelt. Oef, we zijn in de haven, die bij eb ook ondiep is , merken we ... Maar goed, het lukt ons om met behulp van een vriendelijke Duitser om veilig aan te leggen. Liam wilt onmiddellijk van boord. Hij blaft de hele haven bij elkaar en ja, iedereen weet dat we er zijn . Pfaff, wat een tocht. Het restaurant van de club ziet er goed uit, doen we dus. Zalig gegeten na het ontzilten van onze Kief. We dansen nog wanneer we aan tafel zitten. Liam rolt zich in een bolletje aan onze voeten en geeft geen kik meer. "En wat hebben we geleerd Piet ?" 1. Duitse bocht richting wadden niet opgaan met sterke NW wind 2. Beter luisteren naar de aanbevelingen en dus beseffen dat +2 bft ook echt +2 bft betekent. 3. Rekening houden met reglementen bij opmaken van routeplan . Maw, morgen vertrekken we niet, ze voorspellen 6-7 bft, met veel regen. 20 juni Dagje Nordeney. Was- en plasdag. Heen en weer naar het havengebouw voor de was, kuipkap opzetten , met de fiets naar het dorp, planning voor komende dagen opmaken... In de gietende regen !!! Wat een dag. Al goed dat we niet vertrokken zijn . Liam is ondertussen weer de oude, hoewel hij heel moe is en absoluut geen zin heeft om door de regen te lopen. Strakjes aan boord eten en rustig avondje.
Dagje Cuxhaven. Voorspellingen waren niet echt opperbest en we hebben geen zin om 70 Miles te motoren. De Amerika haven is echt wel tof. Daar heerst tenminste nog vertrouwen in de medemens en behulpzaamheid naar anderen. Die behulpzaamheid hadden we al gemerkt bij het aanleggen, waarbij een 'vaste ligger' eigenlijk havenmeester speelde en ons aanwees waar we best zouden liggen, hoe alles in de haven in zijn werk gaat en waar je lekker visje kunt eten. Dat alles in een adem , terwijl we nog maar amper vast liggen . Het havengebouw is het vroegere consulaat van IJsland en is eigenlijk een gewone woning, waarbij de voorzieningen voor de bootmensen zich bevinden op de eerste verdieping. Je krijgt een sleutel van de havenmeester en die dient om het huis te openen en ook om de leenfietsen te kunnen gebruiken, waar we handig gebruik van hebben gemaakt. In het havengebouw op de eerste verdieping heb je een badkamer met douche en een aparte kamer met toilet. Daarnaast een bar en een keuken waar de kasten en ijskasten vol staan met drank , koffie, thee, borden, glazen .... Er hangt een prijslijst voor verbruik en er staat een kassa op de bar waar je vriendelijk verzocht wordt hetgeen je verbruikt, te betalen . Ongelooflijk mooi in deze tijden. Wat havengeld betreft, hetzelfde verhaal: je krijgt een envelop en een invulbriefje, met het vriendelijk verzoek om zelf op te geven bij vertrek hoe lang je gebleven bent, zelf uit te rekenen hoeveel je hen verschuldigd bent, om vervolgens dat bedrag, ingevuld briefje en de sleutel in de gesloten envelop in een brievenbus in de haven te stoppen. Zo eenvoudig gaat dat . Mooie toch ? We kuieren wat rond in cuxhaven , eten verse vis in het aanbevolen restaurant / vishandel en genieten van ons dagje. Hoewel niet ideaal, besluiten we morgen verder te gaan naar Norderney, we hebben Cuxhaven wel gezien nu.
Passage through the Kieler kanaal... Naar traditie vertrekken we vroeg, voor er nog maar enig leven is in de haven, richting kanaal. We hadden gehoopt om nog even te kunnen zeilen, maar de wind laat het afweten. Het is vochtig en er hangt een waas boven het water. Wel mooi als de zo'n er af en toe door komt en diamantjes op het water tovert. Wanneer we aan de monding arriveren is het zoeken naar de ingang van de sluis voor jachten. We zien de oude sluis, maar geen leven daar. Gelukkig is een Nederlander aan het werk aan zijn schoener en laat ons weten dat de oude sluis buiten gebruik is we de sluis met de grote beroepsvaart moeten nemen. We roepen op en moeten nog een uur wachten .... Blijkbaar hebben de sluiswachters het hier niet zo op jachten ... Er komen nog jachten en samen met een groot jacht zouden we de sluis in moeten. Maar dan horen we via de marifoon dat de jachten via de sluis ernaast geschut worden. Allen daarheen ... Ondertussen is de lucht donkergrijs geworden en horen we gekletter in de verte. Dit voorspelt niet veel goeds... Ja hoor, op het kanaal krijgen we verschillende fikse buien over ons heen . Onderweg verschillende veerboten die het kanaal oversteken, oppassen geblazen. We houden die zo in de gaten dat we zelfs onze afslag missen richting haven. OK, 180 graden draaien dan maar... En dan, welke haven is het nu... Door twijfel is een Nederlander ons voor en neemt het beste plaatsje aan de steiger. Gelukkig helpt de lokale bevolking ons om een moeilijker plaatsje toch te benutten. Zo, zowat een derde van het kanaal afgelegd. We gaan op zoek naar de supermarkt voor avondeten in te kopen, morgen weer verder. 17 juni Op weg, tijdig om strakjes de stroom van brunsbuttel naar cuxhaven mee te hebben. Het is niet koud, maar wel vochtige lucht. Het kanaal is eigenlijk heel mooi, vol vogels, eenden, zwanen, waterkiekjes en nog tal van ander fauna en flora. Af en toe een reuze groot schip in schril contrast.... Oh jee ... Wat ziet die lucht er zwart uit ... We horen het kletteren en zien bliksemschichten .... Oei, voor ons een gordijn regen ... Zeilpakken aan. De eerste druppels vallen. Tonnie blijft buiten, ik veilig onder de buiskap en binnen. Het begint te gieten .... Dat er zoveel neerslag op korte termijn kan vallen, zodat je zelfs bijna niets voor de ogen ziet. Gelukkig hebben we goede apparatuur, zodat we die reuze schepen kunnen zien aankomen alsook de ferries die hier om de haverklap overvaren. Het blijft maar gieten... Tot iets voor de sluis, de lucht klaart wat op, oef. We roepen de sluis op en moeten nog een klein uurtje wachten voor we erdoor kunnen. Tonnie had op zijn gsm gezien dat er maar een 9 knopen werkelijke wind wordt opgegeven voor cuxhaven, geen probleem dus. Liam nog snel even laten lopen voor we weer verder moeten. Oh nee, daar komt weer zo'n zwarte wolk .... Jawel, regen ... Het is tijd om de sluis binnen te varen. Niet allen de sluisdeuren van het kanaal, maar ook van de hemel worden open gezet . Het water gutst naar beneden. We zijn zeiknat ! We zijn niet alleen in de sluis. OK, we zijn dus geen gekken . Eenmaal door de sluis, lijkt het redelijk rustig maar nog altijd pikzwarte lucht. Die blijft ons achtervolgen. De 9 knopen die Tonnie had gelezen op zijn telefoon, blijken er in het echt 27 !!! OK, schijnbare wind, maar toch .... Ja, de beruchte spookachtige zee van de Duitse bocht doet haar naam alle eer aan. Wind tegen stroom, opboksen.. Een enkele dappere zeiler zien we opkruisen, maar haalt ook al snel de zeilen binnen. Het is niet te doen. Tonnie moet zijn aandacht er volledig bijhouden om ons veilig door de havenkom ingang te loodsen. De kracht van onze motor komt van pas, wat een stroming en dan die wind ... Pfff, het is gelukt. We landen veilig in een kleine haven . Verstuurd vanaf mijn iPad
Als eersten van de 4 boten zijn we druk in de weer (wat the verwachten was, gezien de andere gisteren nog bij de Bluesette zijn doorgezakt, terwijl wij hebben gepast deze keer). De laatste Deense kronen heb ik omgezet in Deense voedingswaren in de lokale supermarkt en om 8u30 staan we klaar voor vertrek. Wonder boven wonder zijn alle anderen ook wakker en aangekleed om ons uit te wuiven. Ja, hier scheiden onze wegen. Zij op weg naar het (noord)oosten, wij naar het (zuid)westen. We kunnen een tijdje zeilen, zalig rustig windje, op onze gemakje klieven we door de golven. Het is na ronding van het eiland Aero wel tegen de wind in, opkruisen dus. Dit houden we vol tot de wind bijna gaat liggen en we niet echt meer vooruit gaan. De motor bijzetten dan maar. Hoewel we eerst dachten naar Laboe te varen, wordt ons doel toch maar bijgesteld tot Schleimunde. Dit blijkt een lieflijk klein plaatsje, natuurreservaat, waar enkel een lokaal café is dat jammer genoeg vandaag gesloten is. Broer en zus doen uitbating van haven (tje) en café. We maken kennis met de paar andere zeilers die hier geland zijn en zien dan een fikse regenbui /onweer opkomen. We checken dat alle landvasten goed vast zitten en gaan binnen schuilen. Jawel, de regen gutst naar beneden en de wind draait 180 graden en neemt in kracht toe. Wel goed om alle lekken te ontdekken die er zijn. We ontdekken er een paar, die we bij thuiskomst zullen doorgeven aan de werf ... Zo, het lekker warm binnen zitten vanavond en morgen het Kieler kanaal op. Xx
. In het begin nog zeilend, maar willen we nog voor het pikkedonker in de haven zijn, motor bij. Door toch zoveel mogelijk te willen "motor sailing" al opkruisend, doen we wel wat meer afstand, meer dan 90 Miles. De dag duurt dan wel lang, wanneer er wel mooie zeilwind is, maar pal op kop en een lange afstand te doen, zodat je de motor opzet .'.. Frustrerend ..... 
. Ondertussen doen er nog meer mensen ons teken dat er een plaatsje is. Vriendelijke mensen vangen ons op aan de steiger. Liam blaft de hele haven bij elkaar en maakt zich direct bekend (berucht). Het is hoog water bij hem.... ( na 13 uur is dat niet verwonderlijk).
