11 juni Karrebaeksminde, het is weer tijd om verder te gaan. Gezien het onvoorspelbare van het weer, laten we de bestemming nog even open. We houden 2 opties voor ogen: Agerso of Lundeborg. We vertrekken met een zacht briesje , veel zo'n en oh zo rustig op het water. Wat minder rustig is op de vroege morgen is de lokale baggeraar, die net de plaats achter ons had uitgekozen om vanmorgen zijn werkzaamheden aan te vatten. Goed, we zijn nogal vroege vogels, dus dat deert ons minder. Na Liam zijn wandeling en het klaarmaken van een ontbijt , gaan we op pad. We zeilen rustigjes op koers, zalig. Maar ja, plots valt de wind weg en besluiten we plan Agerso maar te volgen omdat we anders nog een hele tijd moeten motoren, waar we geen zin in hebben. Net na het splitsingspunt van onze twee route opties, trekt de wind aan en ... Jawel, we veranderen van mening en maken linksomkeer om toch maar te gaan voor plan Lundeborg. Kwestie van de mogelijkheid te vergroten om de club van Freja, Bluesette en Varekai te ontmoeten. Een stevige wind loodst ons tussen de ondieptes naar Lundeborg. Opkruisen tussen ferries en zeeschepen, ja, het is eens wat anders in dit vaarwater. We bereiken het kleine voormalige vissershaventje Lundeborg. Veel Belgen hebben ze hier volgens mij nog niet gezien. De lokale 'jeugd' koekt samen in het café aan de haven. Wij eten overschotjes aan boord en bewonderen lokale jongeren (heel mooi meisje trouwens) die het koude water van 14,5 graden trotseren .... Brrrr. Wij liggen perfect, het avonkzonnetje in de kuip. Het weer voor morgen kondigt zich grijs aan, genieten nog dus ... 12 juni Goedemorgen ! Ach, een paar wolkjes, kan geen kwaad. We vertrekken met een aangename zuidoostenwind in zuidelijke richting. Een korte, maar aangename trip . Het kanaal naar Svendborg is omgeven door mooie huizen aan het water, afgewisseld met kleine jachthavens. Svendborg zelf is een grotere stad, dat op een koele en grijze zondag een uitgestorven indruk geeft. Kleine huizen met vakwerk fleuren het geheel wel wat op . Morgen afspraak met onze vrienden in Aeroskobing ! Hopelijk wordt de tocht daarheen niet te ruw, want ze voorspellen niet veel goeds .... xx
Jawel, 8 juni was een wasdag ... Toch onvoorstelbaar hoeveel was je bijeen krijgt op zo'n korte tijd, ondanks Tonnie zijn gezegde "een goede zeiler moet stinken" ..... . In de namiddag kunnen we toch nog een mooie wandeling maken naar Mon's klint (kliffen). Op het toeristisch kaartje van de eiland zien we dat er een weggetje is dat ons van het strand richting kliffen kan leiden ... Dan nemen dus ... Tja, op zoek naarmate padje op het einde van het strand, ontdek ik plots iets dat op een pad naar boven lijkt. Jawel, het is met enige verbeelding een pa, met touwwerk om je aan vast te houden. Enige probleem is dat het overwoekerd is en dus niet makkelijk om je een weg te banen door al het groen. Het lukt ons en Liam gelukkig goed en hangen vol met stuifmeel. Eenmaal boven merken we dat er ook niet echt een pad os langs de kliffen, maar dat we door de velden met gewassen moeten ploeteren. Ach, ons lukt het nog wel, maar voor Liam betekent het continu springen. Gelukkig zeilen we na enige tijd toch een doortocht naar een meer begaanbare weg. Ik moet wel zeggen dat onderweg het uitzicht van bovenop de kliffen indrukwekkend is, soms zelfs beangstigend als je dicht bij de rand komt. Neen, omheiningen zijn hier niet. De verdere terugweg zonder enig probleem en 's avonds eten we bij de lokale Italiaan, de enige op het eiland blijkbaar. Er is ook niet veel anders . 9 juni. We vertrekken op tijd en merken al snel dat het zelfs om 8 uur 's morgens het heel warm kan zijn. Jammer genoeg ook zonder wind. De motor wordt vandaag goed uitgetest, 45 Miles op motor.... Gelukkig maakt onze motor weinig geluid en genieten we van de mooie zomerdag en het landschap dat verandert van 'kliffen', naar meer het Zeelands aandoende omgeving. Beiden mooi, maar een onverwachte combinatie. Het vaarwater is ondiep en bovendien vol met wier dat de vissers met hun netten losmaken. Oppassen geblazen ... We kolen onderweg 2 bruggen tegen waar we onderdoor moeten. Toch even spannend, want hier geven ze geen doorvaarthoogte aan bij de bruggen zelf. Je moet het maar weten... Hoewel onze info zegt dat we er makkelijk onderdoor kunnen, is het toch altijd even slikken. Oef, zonder brokken of probleem erdoor en we landen veilig op bestemming: Karrebaeksminde (probeer deze naam maar eens te onthouden ....). Het is een gezellig haventje waar de voorzieningen brandnieuw zijn . Niet slecht dus. We halen proviand in huis en koken aan boord een zalig maal. Morgen voorspellen ze voor heel de dag windkracht 6.... Blijven liggen dus. 10 juni de nacht was woelig (neen, .....) . Tonnie staat op om vallen tegen kletteren te verzekeren, want het irriteert mateloos als je er begint op te letten. De ochtend merken we de aangekondigde 6. Wat een kracht. Wel mooi weer met vlagen. Al bij al wordt het een mooie dag, met inderdaad veel wind. Na een mooie wandeling , nemen we de bus naar Nystved (of zoiets ...). We kopen een nieuwe vlaggenstok en kuieren wat rond . Rustdagje ten voeten uit. Tja, over voeten gesproken, ik heb super veel last van die voet. Morgen weer verder. Nu voorspellen ze weinig tot geen wind . Raar weer hier .....
Na een fijne loopje op de kliffen en een sober ontbijt, gaan we op pad. Tonnie weet al aardig goed ons Kiefje te bewegen in een smalle haven . We zetten koers in zuidelijke richting, de richting waaruit de wind blaast. Een beetje opkruisen dus, maar het is zo'n zalige zeildag, rustig weer en rustige zee. Een heel verschil ten opzichte van gisteren ! Liam kan dus op adem komen en ligt zalig te ronken in zijn mandje. De prachtige krijtrotsen van het eiland Mon duiken op. In het avondlijk licht ziet dat er adembenemend uit. Toch nog een heel verschil met de krijtrotsen van Normandië . Hierlijkthet als of het gesteente zachter is en glad gepolijst door de wind. Als je dichter bij komt (niet te dicht natuurlijk) zie je de verschillende steenlagen. Blijkbaar tijdens de ijstijd omhoog gestuwd. We leggen aan in een rustig haventje tussen de rode vakantie huisjes. Alles is redelijk nieuw aan voorzieningen en de douches blijken super schoon met een goede straal (dat is soms wel eens anders ...). We meren aan op een perfect plaatsje met kop in de wind. Het eerste dat moet gebeuren is Liam zijn loopje laten doen en plasje ... Hij blaft er weer vrolijk op los. Ik denk dat zijn aanpassingsperiode bijna voorbij is. Een aperitiefje aanboord en hopnaar de supermarkt, vanavond gezellig aan boord eten. Na het eten is het tijd voor een avondwandeling. Het is immers een prachtige avond, weliswaar met ietwat vochtige lucht, maar de zo'n staat op haar mooist. Het strand dat naast de haven zich uitstrijkt, lokt ons. We zijn bijna aan het strand, wanneer we een Belgisch zeilschip zien liggen .... Toch even kijken ... 't is niet waar, een zeilschip uit Antwerpen ..... Toch even roepen. Ze komen naar buiten en we raken aan de klap.blijkt dat we een heleboel mensen gemeenschappelijk kennen. En dan komt de aap uit de mouw .... Het zijn Francois en Sonja, de mensen die een lezing gegeven hebben over zeilen in the Baltic Sea, waar wij jammer genoeg niet naar toe konden gaan. Zijn kennen Freddy en Janine heel goed .. Wat een duizendste toeval ! We beloven na onze wandeling met Liam langs te komen voor een borrel. de wandeling vindt onze kleine super, hij kan krassen op het strand en flink blaffen. Dat is pas uitleven .... We belanden op de Corena voor een borrel of twee en babbelen over van alles en nog wat. Het is reuze gezellig . Het wordt donkerder en kouder en besluiten wijselijk om terug te keren naar ons Kiefje. Tja, de afwas moest nog gedaan worden ... Moe maar voldaan kruipen we in ons bedje. Morgen waarschijnlijk dagje blijven liggen voor was en plas ...
6 juni Zoals gepland, verlaten we Kopenhagen omstreeks 9 uur. Eens je de stad bezocht hebt, kijk je toch anders naar het achterliggende landschap. Je herkent punten en gaat op zoek naar elementen die je zijn opgevallen tijdens het stadsbewoner via land. Deze keer nemen we wel het geëigende jachtenkanaal en kijken vanop veilige afstand naar de reusachtige cruiseschepen. Zo, nu volgen we braaf de regels . Eenmaal buiten blijkt dat onze koers pal in de wind ligt en bovendien redelijk smal. Tja, uurtje of zo op de motor dan maar. Zodra we kunnen, zetten we de zeilen en motor af ! De wind blaast ferm... Een dikke 5 tot 6 Beaufort ... De golven bouwen op en het wordt redelijk woelig. Ocharme Liam, zijn eerste tocht op ons nieuw Kiefje is een zwaar tochtje. We gaan goed vooruit, maar hebben stroom en wind tegen .... Niet ideaal dus. Plots merkt Tonnie op dat we onze vlaggenstok met Belgische trots verloren zijn ! Verdorie , dat moet gebeurd zijn toen we reef manoeuvre hebben uitgehaald ... Wat zonde, was zo'n mooie vlaggenstok .... Dan maar noodoplossing met oud versleten Belgisch vlaggetje . We passeren mooie krijtrotsen, typisch voor deze kant van Seeland en ook voor het eiland Mon . De haven zuidelijk en met deze harde zuidelijke wind niet makkelijk aan te lopen. Bovendien is de ingang smal. We wachten met hangen van fenders en meertouwen met het idee dat dit beter in de havenkapitein kan gebeuren gezien de woelige zee. Tja, we hadden de havenkom groter ingebeeld, weinig tijd om ons klaar te maken. Weer een lesje geleerd .... Maw, het aanlegmanoeuver kon beter ... Gelukkig waren er helpende handen ..... Oef, zonder kleerscheuren of ander scheuren geland . Dit geldt niet voor andere schepen die toekomen. We horen ferm gekletter van een schip dat tegen een andere botst... Nu maar hopen dat er niemand tegen ons gaat bonken ... Ach, dat zal wel niet xxxx. We ontzilten ons Kiefje, gaan op verkenning in het klein haventje en leggen in een plaatselijk hotel een tafeltje vast om strakjes een lokale lekkernij te verorberen. Morgen verder , of ... We zien wel, hangt af van de wind ... Xx
3-4-5 mei Kopenhagen Het smal plaatsje hebben we gisteren nog ingewisseld voor een iets bredere plaats, waar we jammer genoeg toch ook weg moeten zaterdag, maar waar naar toe moesten we vandaag regelen met Caroline. Caroline is een super lief Deens meisje, die op deze jeugdige leeftijd toch al de verantwoordelijkheid van een haven als deze op zich neemt. Niet mis hoor ! En, ze blijft super rustig. Vrijdag spenderen we voor een groot deel aan het klaarmaken van ons Kiefje voor het ontvangen van onze gasten en Liam . Schoonmaken, herorganiseren en zo. Het lukt wonderwel en we hebben nog wat tijd om al een eerste verkenning te doen van het mooie copenhagen . Echt architectonisch mooi gedaan. Het deel waar wij liggen, Christiaenshaven, bestaat voor het grootste deel uit gerenoveerde oude pakhuizen, met een moderne slag . We verwachten Matthias, Peggy, Steve en Liam omstreeks 17u, we zijn er klaar voor. Het is fijn hen weer te zien en zij zijn verbaasd over het warme en zonnige weer hier ! Steve had zich voorzien op een koele noordenwind en was zelfs een short vergeten. Dat euvel wordt snel verholpen . Wat fijn ook om onze trouwe viervoeter weer bij ons te hebben ..... Hij is wat groggy van de lange reis en zal weer wat moeten wennen aan het bootleven. Na gezellige etentje bij lalala, duiken we allen ons bed in. Liam in zijn mandje aan ons bed . De volgende dag staan we op tijd op, eten ontbijt aan een daarvoor voorziene tafel aan de wal en gaan op pad om de stad te verkennen. We splitsen ons op, omdat Tonnie en ik ons Kiefje moeten verhalen, maar we weten nog niet waarheen. Caroline was vergeten dat we 3,6 m breed zijn en dus niet passen in de smalle boxen. We zijn goed en wel op pad en jawel, na ca 2 uur wandelen worden we gebeld door Caroline dat we de boot binnen ca een uur weg moeten halen, want de eigenaar van de box waarin we liggen komt dan terug. We zetten de pas erin om terug naar de haven te gaan. Pff, amai mijn voetjes ... En arme Liam , hij is kapot (hitte, vermoeidheid en niet meer zo gewend veel te stappen). Binnen de afgesproken tijd verhalen we ons Kiefje naar het zijkanaal. Wel heel smal om daar te draaien, maar het lukt ons wonderwel. We gaan opnieuw op pad en genieten van de mooie stad met al haar architectonische pracht. Het goede weer maakt alles nog mooier. We zien de kids terug voor de aperitief , gaan opnieuw gezellig samen eten (heel lekker trouwens), en platte rust. Om 4 uur ben ik weer klaarwakker ... Mijn slechte gewoonte blijft aanhouden . 6u30 is een aanvaardbare tijd om op te staan vind ik ... Heel stil, aankleden en met Liam ochtendwandeling . Het lijkt frisser vandaag, maar de warmte komt later opnieuw. Wat een geluk hebben we toch met dit zonnig zomerweer. Na een heerlijk ontbijt, splitsen we weer op om verder copenhagen te exploreren. Op een zondag zie je hele families naar de badboot, picknickend op de kade of in een grasveldje, of genietend van lekkere drankjes en eten op een terras. Jawel, genieten kunnen ze hier wel. We zien de kids per toeval bij de overzet waterbus. Na een uur wachten denken we. Eindelijk mee te kunnen... Maar net achter ons , en voor Tonnie en Steve aan boord zijn, zegt de conducteur doodleuk dat ze er niet meer bij kunnen. Zelfs niet na enig aandringen .... Wij er dus allen af en alsnog de omweg maken naar het streetfood gebeuren. Ocharme onze voeten en alweer ocharme Liam ..... Maar, het is de moeite waard. Het terras en het bij het streetfood paviljoen is een hele belevenis. .... Voor elk wat wils, het is moeilijk beslissen wat te nemen. Het is heerlijk, ook al is het al 15 uur ..... Voldaan keren we terug naar Kiefje want het is tijd voor de kids om de terugreis naar België in te zetten. Ja, een autorit van 12 uur is heel wat. We zwaaien ze uit ..... Have a safe trip !! Alles op orde zetten om morgen te vertrekken ... Het is tijd ... Tot de volgende
2 juni Zoals gewoonlijk vroeg uit de veren. Jawel, het is weer stralend buiten. Een kort loopje rond het kasteel, een zalige douche en een fijn ontbijt. Hoe kan een ochtend beter beginnen ? Fris gewassen gaan we op weg naar het slot Kronborg. Daar aangekomen lijkt het wel of ze een horde Japanners op ons loslaten !! Ongelooflijk hoe die samen troepen, tetteren en als gekken hun fototoestel overal oprichten zonder zich van iets aan te trekken. Bij de inkom socialiseert Tonnie met de plaatselijke Sean Connery, een van oorsprong Schot die nu al jaren in Denemarken woont. In het indrukwekkende kasteel, spelen een aantal acteurs in typische klederdracht het verhaal van Hamlet en Orphelia. Echt wel tof om zien. Het kasteel op zich is eveneens de moeite waard om te bezoeken. Na ons bezoek, begeven we ons naar ons Kiefje en maken ons klaar voor de tocht naar copenhagen . Er staat heel veranderlijke wind, het is bovendien super warm ! Tot wel 30 graden ... We wisselen zeilen af met de motor, al naargelang de wind. Bij het binnenvaren van het kanaal naar de binnenhaven vergissen we ons van 'entree' en gaan langs de kant van de grote cruise schepen ... Tja, we krijgen grootheidswaanzin met ons nieuw schip . Ineens beweegt een van de cruise schepen naar buiten ... Oeps, even oppassen geblazen. Oef , alles OK. Maar dan, waar is die ingang van het Christiaanskanaal ?? Weer is dit niet duidelijk omdat we een brug zien en daar kunnen we zeker niet onder. Na een paar keer heen en weer varen gaan we toch het smal kanaaltje in en leggen ons tegen de kant om de weg te vragen. Het is er een drukte van jewelste, muziek, drank en veel volk. Het blijkt de juiste weg, maar de brug draait eens in het uur. Dat stond niet aangegeven in onze gidsen ..... Eenmaal binnen, is het niet simpel een plaatsje te vinden . Het is duidelijk een populaire haven, die je kunt reserveren. Ook dat wisten we niet en stond niet aangegeven ... Gelukkig een smal plaatsje gevonden, maar moeten hier zaterdag weg. Hopelijk tegen dan een ander plaatsje. Ik kan wel zeggen, copenhagen leeft wel...
1 juni In een vissershaven kun je verwachten dat de vissersboten 's morgens vroeg uitvaren. Meestal met veel lawaai en een redelijke speed. Als je dan bovendien aan de haveningang-uitgang ligt, tja, dan vraag je erom .... Je kunt het al raden, om 5 uur worden we heen en weer geslingerd en met gezoem omringd. Gelukkig dat onze interne klok er toch al op ingesteld is en vinden we het dus niet zo erg. We blijven nog even liggen, maar om 6u30 is het toch absoluut tijd om eruit te komen. Het is prachtig weer, warm zelfs. Onze wandeling door het kleine dorp is heel aangenaam. Witte, schattige huisjes met rieten daken zijn hier typisch. Hun tuintjes liggen er mooi verzorgd bij en de geur van de seringen komt ons tegemoet. Een mens kan het slechtere treffen, niet? Na een sober ontbijt aan boord, nog even langs de shipsshop, er zijn nog een paar praktische dingen die we nodig hebben. We vinden praktisch alles van ons lijstje ! Ook de supermarkt hebben we afgewerkt, tijd om te vertrekken. Er staat een klein beetje wind. We trekken de genoa alleen, het is immers niet ver naar Helsingør . Waar we echter geen rekening mee hebben gehouden is de stroming die hier parten spelen. En ja, we hebben die natuurlijk tegen .... Niet getreurd, we hebben de tijd. Als de wind gaat liggen, moeten we de motor wel bijzetten. Dichtbij aankomst, waar het prachtige kasteel opduikt, is de tegenstroom zelfs 3 knopen !! Gelukkig hebben we een krachtige motor. Wat is het tropisch warm !! Tegen 30 graden ! Een onweerslucht is duidelijk te zien. Hopelijk blaast die over. We landen veilig in Helsingør , morgen toch echt wel het kasteel bezoeken als het open is ... Vanavond gezellig aan boord eten en morgen richting Copenhagen .
. In de namiddag kunnen we toch nog een mooie wandeling maken naar Mon's klint (kliffen). Op het toeristisch kaartje van de eiland zien we dat er een weggetje is dat ons van het strand richting kliffen kan leiden ... Dan nemen dus ... Tja, op zoek naarmate padje op het einde van het strand, ontdek ik plots iets dat op een pad naar boven lijkt. Jawel, het is met enige verbeelding een pa, met touwwerk om je aan vast te houden. Enige probleem is dat het overwoekerd is en dus niet makkelijk om je een weg te banen door al het groen. Het lukt ons en Liam gelukkig goed en hangen vol met stuifmeel. Eenmaal boven merken we dat er ook niet echt een pad os langs de kliffen, maar dat we door de velden met gewassen moeten ploeteren. Ach, ons lukt het nog wel, maar voor Liam betekent het continu springen. Gelukkig zeilen we na enige tijd toch een doortocht naar een meer begaanbare weg. Ik moet wel zeggen dat onderweg het uitzicht van bovenop de kliffen indrukwekkend is, soms zelfs beangstigend als je dicht bij de rand komt. Neen, omheiningen zijn hier niet.
.
