Jawel, 8 juni was een wasdag ... Toch onvoorstelbaar hoeveel was je bijeen krijgt op zo'n korte tijd, ondanks Tonnie zijn gezegde "een goede zeiler moet stinken" ..... :-). In de namiddag kunnen we toch nog een mooie wandeling maken naar Mon's klint (kliffen). Op het toeristisch kaartje van de eiland zien we dat er een weggetje is dat ons van het strand richting kliffen kan leiden ... Dan nemen dus ... Tja, op zoek naarmate padje op het einde van het strand, ontdek ik plots iets dat op een pad naar boven lijkt. Jawel, het is met enige verbeelding een pa, met touwwerk om je aan vast te houden. Enige probleem is dat het overwoekerd is en dus niet makkelijk om je een weg te banen door al het groen. Het lukt ons en Liam gelukkig goed en hangen vol met stuifmeel. Eenmaal boven merken we dat er ook niet echt een pad os langs de kliffen, maar dat we door de velden met gewassen moeten ploeteren. Ach, ons lukt het nog wel, maar voor Liam betekent het continu springen. Gelukkig zeilen we na enige tijd toch een doortocht naar een meer begaanbare weg. Ik moet wel zeggen dat onderweg het uitzicht van bovenop de kliffen indrukwekkend is, soms zelfs beangstigend als je dicht bij de rand komt. Neen, omheiningen zijn hier niet. De verdere terugweg zonder enig probleem en 's avonds eten we bij de lokale Italiaan, de enige op het eiland blijkbaar. Er is ook niet veel anders :-). 9 juni. We vertrekken op tijd en merken al snel dat het zelfs om 8 uur 's morgens het heel warm kan zijn. Jammer genoeg ook zonder wind. De motor wordt vandaag goed uitgetest, 45 Miles op motor.... Gelukkig maakt onze motor weinig geluid en genieten we van de mooie zomerdag en het landschap dat verandert van 'kliffen', naar meer het Zeelands aandoende omgeving. Beiden mooi, maar een onverwachte combinatie. Het vaarwater is ondiep en bovendien vol met wier dat de vissers met hun netten losmaken. Oppassen geblazen ... We kolen onderweg 2 bruggen tegen waar we onderdoor moeten. Toch even spannend, want hier geven ze geen doorvaarthoogte aan bij de bruggen zelf. Je moet het maar weten... Hoewel onze info zegt dat we er makkelijk onderdoor kunnen, is het toch altijd even slikken. Oef, zonder brokken of probleem erdoor en we landen veilig op bestemming: Karrebaeksminde (probeer deze naam maar eens te onthouden ....). Het is een gezellig haventje waar de voorzieningen brandnieuw zijn . Niet slecht dus. We halen proviand in huis en koken aan boord een zalig maal. Morgen voorspellen ze voor heel de dag windkracht 6.... Blijven liggen dus. 10 juni de nacht was woelig (neen, .....) . Tonnie staat op om vallen tegen kletteren te verzekeren, want het irriteert mateloos als je er begint op te letten. De ochtend merken we de aangekondigde 6. Wat een kracht. Wel mooi weer met vlagen. Al bij al wordt het een mooie dag, met inderdaad veel wind. Na een mooie wandeling , nemen we de bus naar Nystved (of zoiets ...). We kopen een nieuwe vlaggenstok en kuieren wat rond . Rustdagje ten voeten uit. Tja, over voeten gesproken, ik heb super veel last van die voet. Morgen weer verder. Nu voorspellen ze weinig tot geen wind . Raar weer hier .....
