Vermits het 2 nachten betalen en 3 de gratis is, besluiten we die gratis nacht te nemen (Nederlandse invloed zeker ). Deze dag is relaxed, een bezoek aan de markt (voor de verandering), wat kuieren over het eiland en we maken kennis met onze buurman. Een Nederlander die getrouwd is met een bretoense en al jaren in Bretagne woont. S winters met zijn boot in de tuin, in de zomer vertoeven op het water. Wat wilt een mens nog meer ...
St Denis dag 3
We besluiten met de bus te proberen naar St Pierre te gaan, op voorwaarde dat Liam mee mag. Gelukkig is datgeen probleem, hoewel het officieel niet mag. Western dat. Hij s avonds opnieuw passeert dus, geen probleem. We stappen uit in St Pierre en de bus rijdt weg. Oeps, ik ben mijn heuptasje met al mijn papieren, bankkaart, creditkaart, gsm, identiteitsbewijs vergeten op de bus! Wat nu? We lopen naar het depot van de bussen dat we opgemerkt hadden en zien een vrouw in een van de bussen zitten. We spreken haar aan en leggen het probleem uit. Jammer genoeg is zij van een andere busmaatschappij, maar... Zij heeft vroeger wel voor die maatschappij gewerkt en heeft nog in haar gsm het nr van een ex-collega zitten. Ze belt prompt die persoon op en deze belooft te informeren en Tonnie te bellen. Dat doet hij en zorgt ervoor dat de bus onmiddellijk wordt gestopt, iemand met een auto wordt nagestuurd om mijn heuptasje te halen en naar ons te brengen !! Heb je al ooit zo een service meegemaakt ? Ongelooflijk, en met de glimlach. Opgelucht neem ik mijn tasje in ontvangst ..... Wat een belevenis. We verkennen St Pierre (klein) en blijven er tot we s avonds onze lieve chauffeur weer zien en hel nog eens extra bedanken voor zijn service. Moe maar voldaan zijn we nu weer in de haven. Morgen een stukje verder zuidwaarts, want Ile de Re komt niet goed uit wat getijde betreft.
Jawel, we ontvluchten de warmte van het binnenland ... En ... De muggen... Tot op heden nog geen last gehad van die kleine vervelende beestjes, maar nu wel ! Ongelooflijk, bij het opvaren van de Charente twee dagen geleden, konden we heel de rivier bezeilen. Nu, bij het afvaren ervan, is de wind gedraaid in een voor ons gunstige richting en kunnen we opnieuw heel de rivier bezeilen. Daarna passeren we Fort Bayard, blijkbaar bekend van een vroegere tv reeks ?? We hebben nog zeeën van tijd vooraleer we St Denis kunnen binnenvaren, dus varen we war heen en weer tussen Ile de Re en Ile d'Oleron. We krijgen een box toegewezen, zalig!
Het is een super hete dag. Een dag waarbij je elk contact met de zo'n vermijdt en schaduwrijke plaatsjes opzoekt. Het stadje is klein, maar gezellig. Ze hebben hier een replica liggen van de Hermion,
Bij de capitainerie vragen we na wat de winterberging hier kost, want het is wel gezelligsten makkelijker bereikbaar hier ... In het begin leek het goedkoper, maar alles werd apart aangerekend, waardoor je meer dan de helft meer bleek te moeten betalen dan bij Mr Gateau. Het blijft dus Gateau .... .
Onze plannen kunnen nogal eens wijzigen, zo ook vandaag .
Origineel zouden we naar Ile d'Oleron gaan, maar na een telefoontje met Mr Gateau, besluiten we hem eerst op te zoeken. Zo gezegd, zo gedaan... Hoewel ...... De stroming tijdens mid-tide is sterk, dat weten we, maar hier op de Charente dicht tegen springtij... Nog meer en bovendien ook de wind in dezelfde richting. Mr Gateau had dan ook gewaarschuwd voor het gevaar. Ik was een beetje bezorgd, maar Tonnie loodste ons Kief veilig tegen een steiger, wat eigenlijk de verkeerde steiger bleek gezien, maar Mr Gateau zei ons te blijven liggen en te voet te komen. Dat doen we dan ook. Amai, een godvergeten afgelegen plaatsje, met maar een paar huizen en mensen die elkaar natuurlijk allemaal kennen en vreemden heel vriendelijk welkom heten. Ze wijzen ons de weg naar Mr Gateauen jawel, daar is hij. Hij is op zijn tractor bezig om een soort hoover craftjes uit het water te halen die rollen vervoeren waar ze oesters aan kweken. Hij komt over als een no-nonsens man, met kennis van zaken en iemand diegeen dingen zal doen waar hij zich niet bekwaam voor voelt. We maken goede afspraken en het is geregeld.. Ons Kiefje zal daar de winter doorbrengen.
We besluiten met de sterke stroming niet terug te gaan naar Il d'Oleron, maar verder te gaan naar het stadje Rochefort, verder op de Charente rivier. Het neemt ons nog ca 2 uur om ertoe geraken doorheen de velden . Wel mooi hoor! Koeien begroeten ons vanop de kant .
Bij de haveningang aangekomen, moeten we nog even wachten tot sluisje open gaat.
Bij het binnenvaren merken we op dat 5 zeiljachten Pen Duick van Eric Tabarly hier liggen en dat erin de capitainerie een feestje aan de gang is. Het blijt dat er een evenement was ter ere van Tabarly.
Eens aangemeerd, direct naar een plaatselijk restaurantje want we hebben honger... Lekker gegeten, slaapwel !
Dag 3, de 14de juli, en het is opnieuw prachtig weer ! Een stadje ziet er toch heel anders uit in de zo'n . We verkennen de mooie groene long omheen de stad. Ik moet zeggen, dat doen ze wel heel goed in Frankrijk.... Er is altijd veel groen voorzien rondom een stad(je) en het wordt ook goed onderhouden! Veel mooie planten en bloemen. Het is er aangenaam vertoeven. Met enige jaloersheid kijk ik naar de lopers in de parken , die genieten zienderogen (sommigen zien ook af...). In een zo'n park is ook een 'parque animalier' , waar er verscheidene kleine dieren vertoeven: alle soorten eenden, ganzen, parkieten, pauwen en nog diverse soorten vogels. Daarnaast ook geiten. Zeker tof voor de kleine kinderen. Gezien het goede weer is er heel wat volk op de been voor de francofolies en wij gaan ook eens luisteren bij het podium van de veel belovende Franse zangbeloftes. Niet slecht, hoewel het niet altijd Franse liedjes zijn, terwijl wij dachten dat ze enkel Frans repertoire mochten spelen. S avonds zetten we ons klaar op ons Kiefje om het vuurwerk te aanschouwen. Toegegeven, dat kunnen ze goed hoor! Het was een prachtig spektakel, wat. Dan ook terecht een applaus kreeg van iedereen. Pff, het is al laat, tijd om te gaan slapen.....
Hoewel we dachten eerder te vertrekken, besluiten we toch maar om tot na de 14de juli hier te blijven.
dag 2 is een heel natte dag, het eigent pijpenstelen !! Eigenlijk een dag om binnen toe blijven, wat zich duidelijk laat zien in het aantal mensen op straat. In tegenstelling tot gisteren is het nu goed te doen. We blijven dus niet binnen en gaan op de wandel in de oude binnenstad. Het is er echt wel mooi en af en toe schuilen helpt ook tegen het doornat worden. Het plaatselijk marktje kunnen we niet laten liggen en genieten weer van het uitzicht van al hetgeen ze hier aanbieden. Toch even opwarmen en drogen in ons Kiefje en straks de finale gaan kijken in een plaatselijk barreke. Het zal wel walk-over worden voor Duitsland... Ons eten hebben we gekocht op de markt, gewoon op te warmen. Jawel, eerst aperitief bij onze Franse buren. Heel gezellig met i ze buren gebabbeld. Hij is tandtechnicus en kloeg over het feit dat hij de prothesen niet mocht plaatsen in Frankrijk. Ze geven ons een gouden tip om onze Kief tijdens de wintermaanden op het droge te zetten. Een klein werkje, aan de monding van de Charente, bij Mr Gateau. Even snel de over voorverwarmen vooraleer we finale van de wereldbeker kunnen gaan zien, zodat we nog een laatste glaasje bij onze buren kunnen drinken..... Daardoor wel ons avondeten even op de aanrecht tot de oven opgewarmd is.... Geen goed idee met Liam .... Hap, daar ging ons avondeten. We hebben het niet gezien, maar in nog geen paar minuten uit het zicht, was het weg. Tja, dan maar improviseren en naar de bar voor de wedstrijd (Liam dubbel zo dik!). Het werd tegen verwachting in geen walk-over, maar toch een terechte overwinning. Ondertussen verbroederd met een koppel Fransen die in Doornik wonen en werken. Coordinaten uitgewisseld, je weet maar nooit.
We vertrekken op tijd opdat we in de binnenhaven van La Rochelle willen liggen, dichtbij de oude stad. De tocht is super, mooi weer (hoewel de zo'n verscholen is achter ons zeil en het dus met noordenwind wat koud aanvoelt). S morgens een beetje motor-sailing, maar al gauw zetten we het lawaaierig ding uit en hobbelen we prachtig door het water met een backstag wind. De kust van Ile de Re en die van het vasteland zijn beide prachtig, zandstranden met groene bomen en struiken afgeboord. Al snel duikt in de verte de 30meter hoge brug op die Ile de Re verbindt met het vasteland. We zoeven ernaar toe en jawel, we moeten weer afremmen, want we gaan te vroeg arriveren in La Rochelle. Wat een drukte voor de kust van La Rochelle !! Zoveel boten op het water, kleine gastjes in 420 en MothEurope die ons voorbij zoeven ..... En daarnaast ferry's die tussen Ile de Re , Ile d'Oleron en La Rochelle pendelen. Dit was een voorteken voor de stad zelf.... Het binnenvaren is prachtig tussen de oude torens. We merken grote podia en ineens .... Zwart van het volk, luide muziek !!. Deze dagen zijn 'Festival Franco Folies', met muziek overal, kraampjes met eten, drank, kleding, enz overal. Pfff, wat een drukte.... Bijgevolg ook in de haven... Al gauw loopt het vol en komen erboven naastend liggen . We waren van plan hier 3 dagen te blijven, maar we gaan onze plannen herzien, denken we...
Les Sables d'Olonne, we liggen in de kleine haven in het centrum, wat makkelijk is om op verkenning te gaan. Het is geen oude stad, maar wel gezellig. Aan de ene kant het strand met enorm veel volk op 'den dijk', wij liggen gelukkig aan de andere kant die iets rustiger is. We worden ontvangen door een behulpzame havenmeester die ons helpt aanleggen, want er staat weer veel wind. Eens aangelegd gaan we op verkenning naar een café waar ze de voetbal op scherm tonen, want vanavond halve finale Nederland- Argentinië . Snel gevonden, een Irish pub met ambiance. OK, dat is al geregeld. Nu nog een plaatsje om te eten, wat ook. Niet moeilijk is. De wedstrijd is ondanks de zware verdediging van beide partijen toch spannend. We verbroederen met een Nederlands koppel dat hun huis heeft verkocht en nu met de zeilboot op toer zijn. Samen supporteren we, maar het mag niet baten. Argentinië wint terecht en wij een gezellige avond . Morgen stadje ontdekken.
Dagje les Sables is tof, we ontmoeten er de familie de Grootte opnieuw en spreken af dat ze bij ons komen aperitieven. We lopen langs een kapper en maken voor ons beiden een afspraak , spannend ..... Het zal wat zijn morgen .... Tonnie besluit onze Kief een grondige poetsbeurt te geven, want zij zit onder het zand (volgens ons). Later blijt echter dat het meel is van de tegenover liggende meelfabriek. de avond is weer onderhoudend. Bovendien hebben ze hier een gratis wasmachine in de haven, waar we dankbaar gebruik van maken.
Dag 2 in les Sables begint dus met een kapbeurt. We zien er allebei weer fris uit, wat ons bevestigd wordt door familie De Grootte die we opnieuw tegenkomen tijdens onze wandeling . S avonds lopen we moe maar voldaan naar onze Kief en zien dat er een zeilschip van Zierikzee ligt. Natuurlijk beginnen we een praatje en voor dat we het beseffen zitten we bij hen aan boort voor de aperitief. Een toffe familie die op pad zijn en hun schip hebben liggen in Arzal. Er blijken meer mensen hun schip in Bretagne te stallen... Een super gezellige avond en onze Liam mag mee in de kuip.... Jawel, pluspunt voor onze Nederlandse vrienden.
Ze hadden 5 Beaufort voorspeld, maar toch besloten we te gaan want de dagen nadien gaven ze 6 ! Met backstag wind viel het wel mee, allen die rolkoers is wat lastig. Gelukkig kunnen we met de hulp van de havenmeester veilig aanmeren in een heel sterke wind .... Niet evident, want Tonnie moest draaien in een smal gat met wind opzij... Hij heeft dat prachtig gedaan met stalen zenuwen. Vanavond wedstrijd Nederland - Argentinië kijken en morgen hier blijven .
Tijdens onze wandeling gisteren avond hadden we al beslist om een autootje te huren om op verkenningstocht te gaan. S morgens lopen we richting verhuurbedrijf en stoppen bij een prachtig 50 voet zeilschip. Toeval of niet, maar het blijkt eigendom te zijn van de familie de Grootte, die Tonnie nog kent van vroeger van tijdens de kadet klasse. Leuke spontane mensen die ons uitnodigen voor de aperitief vanavond . Het aanbod nemen we met plezier aan en gaan op pad. Het autootje is een jeep, type Dallas , prima voor onze Liam . Hij ligt zalig op de achterbank in het zonnetje. Het eiland is een kleine versie van Belle Ile , iets vlakker, maar ook heel mooi.
Op afspraak gaan we op apero bij de de Grootes. Heel gezellig babbelen.
Nadien even eten en op naar de voetbalmatch Brazilië - Duitsland. Wat een afgang voor de Brazilianen !! Echt zielig. Maar goed, die Duitsers zijn dan ook ijzersterk.
S morgens gaan we nog even naar de markt - het lijkt wel of ze in elke haven een markt hebben wanneer wij komen - om de nodige proviand aan te vullen.
Zoals gewoonlijk kopen we meer dan op ons lijstje staat met al dat lekkers.
We lopen voorbij een plaatselijke wijnboer, die we beloven op het einde van onze toernog even langs te gaan. Dit doen we plichtsgetrouw en de wijnboer - een klein typisch Frans mannetje - begint met heel het verhaal van zijn grootvader die de wijnteelt gestart is en hij is er trots op. Hij laat ons van alles proeven. De glazen die hij uitschenkt zijn niet echt proevertjes, maar volle glazen. Ik kan je vertellen, op een nuchtere maag begin je dat wel te voelen . Een andere Franse zeiler vervoegt ons en zo krijgen we nog meer soorten voorgeschoteld. Uiteindelijk kopen we een paar flessen en lopen al een beetje lichtjes naar de kief, want we moeten nog een zeiltochtje maken.
Dit lukt wonderwel fantastisch met een fijne wind. Deze trekt weer aan naar de avond toe, zoals we gewend zijn. Het aanleggen vergt geen probleem en het eiland Ile D'Yeu ligt klaar voor ons om daags nadien te verkennen.
Na een nachtje iets moeilijker slapen door minder plaats ( gat in het bed omdat we erdoor waren gezakt), begint Tonnie aan de reparatie werken. Dat gaat redelijk snel en ook de regen trekt wat op zodanig dat we besluiten om verder te gaan: onze bestemming is Noirmoutier. de haven L'Herbaudiere is niet ver en onze reis verloopt vlot. Het is een klein verlaten plaatsje, waar we natuurlijk even rondlopen en de natuur opnieuw bewonderen. Deze. Haven is de 30ste die we aandoen sinds het begin van onze ontdekkingsreis! Toch even het vermelden waard, nietwaar. Bovendien is het onze eerste haven op gebied van de Vendee. Maw, we hebben nu Bretagne verlaten. We dachten eerst dat de monding van de Loire de scheiding was, maar blijkt dat Pornic nog altijd tot Bretagne behoort....
Gelukkig hebben we toch iets kunnen slapen, ondanks de luidruchtige muziek. We maken kennis met de buren naast ons die ons vertellen dat we onze Kief perfect en goedkoop in de winter kunnen achterlaten bij een werf dicht bij Rochefort. Ze beloven ons meer te vertellen morgen, wanneer we bij hen op den apero gaan . Het lijkt wel of we niets anders doen .... Ik probeer al een paar keer te gaan lopen, maar telkens is er weer een andere kuit die het begeeft... Tja, ze zijn niets meer gewend. Weer traag opbouwen dus.
dag 2 in La Rochelle is grijs en het regent pijpenstelen !! Jammer voor het festival, maar daardoor is er wat minder volk. Niet zo erg dus. We doen een wandeling naar de lokale markt, maar zijn daardoor zo nat dat we wat opdrogen in ons Kiefje. Het wordt een rustig dagje, wat ook goed is voor mijn zere kuit . Vanavond finale Duitsland - Argentinië , waarschijnlijk een walk-over voor Duitsland.
de apero bij de buren is reuze gezellig. Ondertussen de oven opwarmen voor ons avondmaal: koninginnehapjes , vers gehaald op de markt, mmmm. Tja, dan moet je ze natuurlijk even op het aanrecht zetten.... Geen goed idee met Liam aan boord.... Hap, weg ons avondeten.... Dan maar iets halen bij een van de kraampjes op het festival en daarna naar de wedstrijd (die blijkbaar een uur eerder begint dan anders). We zien de wedstrijd in een plaatselijk café en verbroederen met een Frans koppel die in Doornik wonen. We wisselen coordinaten uit, zij gaan immers ook naar vrienden in Rochefort en misschien gezellig om daar af te spreken. We zien wel.
De Duitsers winnen zoals verwacht, maar mindere makkelijk dan ik dacht. Nu gaan slapen want morgen weer een late avond, de 14de juli met vuurwerk ....'
Gisteren avond hebben we gelukkig tijdig onze kuipkap geplaatst, want het giet van de regen !! tja, ook dat komt voor in Bretagne. Maar, geen nood, we weten altijd wel wat doen. Een wandeling, plaatselijk marktje bezoeken en wat inkopers doen, de Irish pub zoeken waar we vanavond de match België- Argentinië en Nederland- Costa Rica kunnen volgen. Jawel, we zijn klaar voor een avondje voetbal ! We zorgen dat we er op tijd zijn om een goede plaats in het café te hebben. Nog een handje vol Belgen staan klaar om de rode duivels aan te moedigen. Wat een spannende avond ! De Belgen hebben gevochten als leeuwen, maar toegegeven, de goal van die Argentijn was prachtig (misschien wel een beetje geluk, maar toch ...). Tot op het laatst bleef de spanning hoog. Na de ontgoocheling nog 2 uur voor onze noorderburen aan de beurt waren. Wat doe je dan ? Een wandeling, ijsje eten en weer een drankje bestellen. Ons alcohol verbruik lag hoog vandaag... De match van Nederland leek aanvankelijk minder spannend, maar niets is wat het lijkt ! Pfff, wat een zenuwslopende wedstrijd. Een Nederlandse café uitbater uit Haarlem voegde zich bij ons en samen zaten we op het puntje van onze stoel telkens als de bal er net weer niet in ging. Dan maar een drankje bestellen om de zenuwen te kalmeren... . Een Fransman steunde eveneens oranje en was al even enthousiast als wij. Wat een zet van van Gaal : de keeper wisselen in de laatste minuut van de verlengingen !! Maar zoals blijkt, een gouden zet. Lichtelijk beneveld zijn we naar de Kief gewandeld en bij het opstappen in ons bed.... Krak ! Jawel, deel van het bed afgebroken.... Pfff, nu geen zin om te repareren, dus slapen zoals het kan. Morgen is er weer een dag .
Het weerbericht voorspelde voor vandaag een redelijke dag met wel wat wind, morgen een dag om binnen te blijven (heel veel wind en regen). Wij gaan op pad met stralende zon en heel wat wind. Echt een prachtige zeildag. Onderweg komen we op het water hele trossen wier tegen , van de bodem losgerukt door visnetten en nu drijvend op het water. We konden ze niet tijdig vermijden, wij erdoor dus. Toch even checken of de schroef niet vol hangt. Zwemtrapje naar beneden en met de voeten het water in. Het duurde niet lang voor ik door had dat zowel het roerblad als de schroef vol hing met die smurry. Die moesten we zien los te krijgen, wat niet evident is als er toch heel wat wind is, je een snelheid hebt van 5 knopen en soms meer, een hellingshoek en bovenal ... Kwallen in het water ...... Eventjes wachten tot de kwallen weg zijn en aan de slag. Met de pikhaak in de aanslag, met een hand je heel goed vasthouden en trekken maar. Het werd een hele krachtsinspanning die gelukkig loonde, al was mijn korte broek kleddernat ! Met een gerust gevoel voeren we verder en kwamen we mooi op tijd de haven binnen. Vanop afstand is de baai van Pouliguen prachtig ! Wanneer je echte dichter bij de kust komt, doet de kustlijn denken aan onze Belgische kust. En, eerlijk gezegd, die is lelijk: hoge buildings, geen authenticiteit. Maar, de mensen zijn wel heel vriendelijk. Na een korte wandeling wisten we waar we de match Frankrijk - Duitsland konden volgen. Allen daarheen. Het werd een gezellige avond, ondanks de nederlaag van de Fransen . Ze gaven toe dat de Duitsers beter waren. Nu nog een plaats vinden waar ze morgen België - Argentinië tonen !
Dagje Pornic is een rustig en alweer snikheet dagje. We maken er gebruik van om nog even een wasje te doen, maar ... Na geld in de wasmachine gestoken te hebben, was en wasmiddel erin, blijkt deze kapot te zijn ... Grrrrr... Dus, op de klassieke manier, op steiger, in een emmer wassen. De boten rondom ons hebben hetzelfde idee, wat een leuk beeld geeft . Allemaal waslijnen met drogende was. Dan kun je zien wat voor ondergoed de een draagt ten opzichte van de ander. Ik had gelukkig enkel t-shirts en truien en sokken . Tonnie blaast het bijbootje op zodat we met Liam eens kunnen proberen... Eens het bootje in het water, met motor, wij erin. Liam schoorvoetend, maar het lukt. Tja, de motor doet het niet en er is een klein lekje in de boot. Neen, geen mogelijkheid om verder te proberen. Jammer. Tonnie gaat op zoek naar een koper voor ons bijbootje, zonder succes. Dan maar wandeling naar het strand om even te zwemmen. Zalig ! S avonds een kleinigheidje genuttigd in een plaatselijk café. We verbroederen met een Engelsman die een leuke humor heeft en graag vertelt . Heel onderhoudend dus.
De dag is voorspeld als een prachtige zeildag en dat is het ook ! Een kalm briesje uit goede richting, blauwe hemel, zonnetje om ons op te warmen , ideaal !!
Een minpuntje: op het laatst enorme hoeveelheid vliegen, bijen, hommels, dondervliegjes, noem maar op. Onze bezigheid wordt vliegenmeppen .... Even de motor bijzetten om snelheid te halen en hopelijk ons te verlossen van die beesten ! Het lukt, joepie... Alhoewel, ze zijn er deels weer.
Pornic is weer helemaal anders.. Trouwens, we zijn nu de monding van de Loire voorbij, dus, gedaan Bretagne.
Alsof dit het is, maar het uitzicht is weer anders: groener, meer bomen, minder rotsen, of is dat maar een idee. In ieder geval, weer een warme (letterlijk ) ontdekking.
Beetje rondkeuvelen maakt duidelijk dat het hier wel toeristisch is, maar best gezellig.
Het werd aangekondigd als een dag vol met regen, maar bij het opstaan s morgens is het droog, redelijk blauwe lucht en een zuchtje wind. We staan op tijd op, doen ons ochtendritueel en besluiten op pad te gaan. Het is het moment van afscheid van onze vrienden van de Freja, omdat zij langzaam thuiswaarts keren. De trip is heel kort en op genua alleen zeilen we heel rustig naar onze bestemming. Het laatste stuk ligt in de wind terwijl een donkere lucht zich begint af te tekenen. Tijd om de motor aan te zetten en de haven binnen te lopen. Na oproepen van het havenkantoor verzekeren ze ons dat er iemand ons komt opvangen, maar ja, dat is buiten de Fransen gerekend. Niemand ter plaatse dus we kiezen zelf een vrije plaats, waar we gelukkig mogen blijven liggen. La Turballe is een klein vissershaventje, wat toch door hard werken enige naam en faam heeft bereikt onder de vissers.
In de buurt bevinden zich ook een aantal zoutwinningen, die we via een touristentreintje aanschouwen. Ongelooflijk dat zoiets voor ons vanzelfsprekend, eigenlijk oorspronkelijk een zeer luxueus en duur product was. Trouwens, het witte goud, de "fleur de sel" is nog altijd prijzig. Het vraagt dan ook heel wat inspanning om het te verkrijgen.
We vertrekken iets na hoog water in Vannes, zodat we de stroom mee hebben. Deze keer nemen we de andere kant van Ile aux moines om de golf van Morbihan (kleine zee) te verlaten. We doen alles onder zeil en volgen een plaatselijk zeilschip, wat handig is in verband met de stroming. Deze is ongelooflijk sterk, in rondingen meer dan 5 knopen !! Met het zeiljacht voor ons is het goed om te zien hoe zij zijwaarts afgezet worden door de stroming. Het wordt een ware adrenalinestoot.... Scherp aan de wind, met zoveel stroming tussen die mooie eilandjes, niet evident maar super mooi. We hebben al onze aandacht nodig. Bij het uitvaren van de Morbihan halen we zelfs meer dan 14 knopen ...... Dankzij de stroming. Het geeft een kick ! daarna rustig zeilen richting Piriac, na het nuttigen van een ontbijt-brunch van smoskes ... Zalig... In Piriac wachten onze vrienden van de Freja ons op om ons veilig te laten aanleggen. Met een wind van meer dan 25 knopen achter in, is dat een welkome hulp !! Samen besluiten we wat rond te keuvelen in Piriac . En s avonds tafelen in een plaatselijk restaurantje. Heel gezellig.
Het is een kletsnatte dag in Vannes. De lopers daarentegen vinden dat een aangename verkoeling, hoewel, als we hun zere spieren zien bij de aankomst begin ik eraan te twijfelen. We moedigen die dappere sportievelingen flink aan. De sfeer in het sportief dorp is gezellig druk. Iedereen in de ban van gezond sporten, voeding, kledij etc. De oude stad verkennen, beginnen we met de markt. Er is een grote markt op het plein en speciale hallen daarvoor voorzien. Allemaal Bretoense lekkernijen .... We kunnen niet weerstaan aan een aantal ervan, gelukkig hebben we onze rugzak bij ons.... De vismarkt ligt vol krabben, oesters en ander eetbaars uit de zee. Maar het meest aantrekkelijk is de markt met delicatessen.... Tja, na al dat lekkers te hebben ingeslagen en dit op een nuchtere maag, besluiten we eerste te gaan ontbijten om vervolgens de verkenningstocht verder te zetten. Zo gezegd, zo gedaan. De verkenningstocht verloopt in de regen, maar we krijgen wel een tof beeld van de oude stad. De kleine smalle straatjes, waarvan de huizen nog vaak houten dakpannetjes hebben, het heeft iets. s avonds nog wat vermoeide sporters aanmoedigen en woelen ons tussen de nu al meer supporters die zich tegoed doen aan Belgisch bier op de talrijke terrasjes. Een gezellige drukte. Morgen verder..
). Deze dag is relaxed, een bezoek aan de markt (voor de verandering), wat kuieren over het eiland en we maken kennis met onze buurman. Een Nederlander die getrouwd is met een bretoense en al jaren in Bretagne woont. S winters met zijn boot in de tuin, in de zomer vertoeven op het water. Wat wilt een mens nog meer ...
. Vanavond finale Duitsland - Argentinië , waarschijnlijk een walk-over voor Duitsland.
