Het is een kletsnatte dag in Vannes. De lopers daarentegen vinden dat een aangename verkoeling, hoewel, als we hun zere spieren zien bij de aankomst begin ik eraan te twijfelen. We moedigen die dappere sportievelingen flink aan. De sfeer in het sportief dorp is gezellig druk. Iedereen in de ban van gezond sporten, voeding, kledij etc. De oude stad verkennen, beginnen we met de markt. Er is een grote markt op het plein en speciale hallen daarvoor voorzien. Allemaal Bretoense lekkernijen .... We kunnen niet weerstaan aan een aantal ervan, gelukkig hebben we onze rugzak bij ons.... De vismarkt ligt vol krabben, oesters en ander eetbaars uit de zee. Maar het meest aantrekkelijk is de markt met delicatessen.... Tja, na al dat lekkers te hebben ingeslagen en dit op een nuchtere maag, besluiten we eerste te gaan ontbijten om vervolgens de verkenningstocht verder te zetten. Zo gezegd, zo gedaan. De verkenningstocht verloopt in de regen, maar we krijgen wel een tof beeld van de oude stad. De kleine smalle straatjes, waarvan de huizen nog vaak houten dakpannetjes hebben, het heeft iets. s avonds nog wat vermoeide sporters aanmoedigen en woelen ons tussen de nu al meer supporters die zich tegoed doen aan Belgisch bier op de talrijke terrasjes. Een gezellige drukte. Morgen verder..
Ja lieve vrienden, we beseffen net dat we Halfweg ons avontuur zitten ... Wat vliegt de tijd als je zoveel ongelooflijke ervaringen meemaakt. Wij vinden het ook heel fijn om van jullie reacties te krijgen ! Dus, zeker blijven doen hoor ! Op die manier houden we toch een beetje contact hè . Laat jullie schrijfplezier de vrije loop, zou ik zeggen. Tot binnenkort allemaal !
Vandaag eerder een wandel tocht. Langs de kliffen, hier zijn immers enorm veel mooie wandelroutes. Achteraf kunnen we stellen dat het toch meestal geoefende wandelaars zijn die deze afleggen. Maar, sportief als we zijn ( hmmmm) beginnen we er toch aan eentje. Het zijn prachtige routes maar klimmen en dalen langs mooie padjes en onder pijnbomen, kastanjes, tussen de hoge struiken met geurende bloemen, een streling voor onze zintuigen. Liam kan door de hoge struiken vaak niets zien en schrikt dan ook als er plots een tegenligger staat met van die grote stokken (nordic walkers), waardoor hij hels begint te blaffen naar de man in kwestie die toch wel even achteruit wijkt... Een tip voor iemand die zin heeft om naar Bretagne te verhuizen, begin daar langs die paden een café, want wij hebben gezocht zonder succes naar dat verfrissende pint of dat lekker verkoelend glaasje wijn. Maar, het was prachtig !!! s avonds met de Freja aan boord gegeten en gekeuveld, op tijd het bed in want morgen om 5h15 opstaan ...
Het eiland heeft haar naam niet gestolen !! De verkenningstocht in zo'n klein speelgoedautootje is een unieke ervaring . Niet alleen voor Tonnie en mezelf, maar zeker voor Liam. Gezien het een 2-zitten is, moet Liam op schoot. Zo laag bij de grond en in open lucht, lijk je immers nog sneller te gaan en maakt alles ook meer geluid..... In het begin dus echt wennen voor hem ( en voor ons ). Maar Tonnie heeft al snel de smaak te pakken en verkennen we de mooie uithoeken "Pointes" van het eiland. Kenmerkend aan deze pointes zijn de zandwegen met enorme putten ernaartoe . In een jeep geen probleem, maar met zo'n klein ding dat laag bij de grond hangt ..... Tja, je kunt het raden, toch regelmatig de grond geraakt en het vergde wel wat stuurmanskunst om de grootste putten te ontwijken. Maar het belangrijkste: de pracht van het eiland zelf. We hebben nog nooit zo een verscheidenheid aan beplanting gezien en vooral de enorme velden varens. De geuren die je opsnuift zijn telkens weer anders. Daarnaast is de zee prachtig blauw en zie je door het heldere water de enorme rotsen en hoever die in zee steken. De huizen op het eiland worden mooi verzorgd en zien er dan ook fleurig uit. De mensen allemaal super vriendelijk en zoals al heel de reis, is het Liam die de show steelt. Onderweg komen we collega mini autobestuurders tegen en zoals bij motorrijders en zeilers, begroeten we elkaar enthousiast. Uiteindelijk is het toch wel heel warm en besluiten we een verfrissende duik te nemen in het zeewater op een prachtig strandje bij Kervel. Het water is helderend het is een zandstranden dat zacht glooit en we dus geleidelijk kunnen wennen aan het water. Ook onze kleine Liam gaat mee ! Jawel, ook hij heeft gezwommen met het nodige geblaf. De verkoeling was aangenaam. Onderweg zien we fietsers afzien op de hellingen en zijn wij wat blij dat we de keuze van een autootje hebben genomen... S avonds hebben we afgesproken met de Freja om samen te gaan eten, wat reuze gezellig en lekker was. Morgen nog een dagje Belle Ile, en dan verder.
De trip naar Vannes leggen we op ons gemakje enkel onder genua af. Rustig zeilen in een mooi zonnetje, onderweg nog een wedstrijd aanschouwen, wat wil je nog meer ... Bij het binnenlopen van de Golf de Morbihan loopt de stroom nog wat tegen en de zee en stroming maakt weer rare kolkingen in het water. Gelukkig loopt alles prima en kunnen we genieten van het mooie, alweer totaal andere uitzicht van Bretagne . Deze keer kleine eilandjes met zandstranden, wat rotsen, mooie groene begroeiing, heel pittoresk . Je moet hier wel de betonning goed in de gaten houden en de andere zeilers in de buurt.. Wat die betonning betreft, hier hebben we mogen ervaren dat je groene tonnen echt wel rechts moet laten liggen als je stroom opwaarts gaat !! Op een gegeven moment lek het alsof je de ton ook wel langs rechts kon nemen, maar net op tijd zag Tonnie een schaduw en een uitstekend rotsje, zodat hij in een flits het roer omgooide en we net op tijd de rots konden vermijden, hoewel ik had gezegd dat het wel moest gaan... Gelukkig luistert Tonnie niet altijd naar mij hè ! Pffff, dat was schrikken. Maar, eind goed, al goed..... We komen te vroeg in het kanaal naar Vannes (nog te weinig water) , waardoor we ons vastleggen aan een zeilboot die aan een tonnetje op de rivier ligt. Dat is niet evident met een wind van 19 knopen... Het lukt ons na wat krachtsinspanningen en daar wachten we tot we binnen kunnen. Ondertussen de haven opgeroepen en we hebben een mooie ligplaats . Er is een wedstrijd aan de gang van extreme lopers: 167 km !!! Sommige doen het zelfs non-stop!!! ( de eerste komt daags nadien aan na 16uren en 45 min non-stop lopen "!!) Vannes is een Middeleeuws stadje dat we morgen gaan verkennen in de regen (want dat voorspellen ze voor de ganse dag).
Het deed zeer, zo vroeg opstaan. Zeker omdat ik slecht geslapen had. Maar de ochtend begint rustig, wel wat bewolkt maar geen wind. Dus, het eerste uurtje motor. De wind steekt langzaam op en we krijgen een mooi briesje zodat het lawaai van de motor uit kan. joepie. We passeren een schattig vuurtorentje met rood dakje, alleen op een klein eilandje. Freddy had ons hierop gewezen en inderdaad, schattig. Wanneer we la Trinite, de geul binnenvaren, komen er 2 gigantisch grote trimarans buiten varen. Indrukwekkend ! We nemen een touristentreintje naar Carnac, waar grote velden met duizenden menhirs te bewonderen zijn. Rechtopstaande stenen van verschillende formaten en in bepaalde formaties, waarvan men nu nog altijd niet weet waarom ze zo geplaatst zijn. Een uitleg is dat het ter verering van een bepaalde stam of stamhoofd zou zijn, waarbij op het einde een dolmen terug te vinden is als begraafplaats . In ieder geval indrukwekkend ! Blijkt dat La Trinite de plaats is voor vertrek van grote wedstrijden en ook de ideale plaats waar wedstrijdzeilers oefenen. Het is ook de plaats van Eric Tabarly, de gekende Franse zeiler en zeilboot ontwerper, die ongelukkig is verdwenen in de Ierse zee op 68 jarige leeftijd. Blijkbaar worden een 5 tal van zijn vroegere zeilschepen dit weekend naar La Trinite gevaren om hem te vieren. Bovendien koppelen ze daar een wedstrijd aan. Het wordt er dus super druk en de bezoekers moeten allemaal tegen elkaar gaan liggen om plaats te maken. Wij besluiten de festiviteiten aan ons voorbij te laten gaan en door te gaan daags nadien. De Freja denkt er ook zo over, maar zij trekken niet naar de golf de morbihan . In la Trinite zien we ook onze vriend Michael van de Brightstar weer. Een leuk weerzien.
De morgen is prachtig. Het ochtendzonnetje, met een licht briesje, glinsteringen op het water. Jawel, de foto zit in ons hoofd. Zoveel mooie beelden passeren onze gezichtsveld, dat het moeilijk wordt om ze allemaal op te slaan in ons geheugen. Maar elk moment beleven we.
De wind is 60°, we besluiten onze genaker nog eens boven te halen. Het opzetten neemt even in beslag, maar daarna klieft onze kief mooi door het heldere zeewater. Op den duur valt de wind echter nog scherper in en moeten we overgaan tot onze high aspect. Ach, we gaan iets trager, wat niet erg is, want we kunnen Belle Ile toch pas later binnen lopen.
Daar toegekomen blijkt het heel druk en er zijn dan altijd van die voorkruipers.... Daar storen wij ons aan en zorgen er dan ook voor dat we ons niet laten doen. Zo krijgen we van de havenmeester een box omdat hij onze Liam ziet. Super lief (hij heeft zelf een hond). Eens toegekomen brandt de zon enorm, echt Middellandse Zee weer. We gaan op verkenning en zien fietsen te huur. Dat lijkt ons wel wat om met karretje achter de fiets voor Liam de omgeving van het eiland ter bezichtigen. Tot we de heuvels opmerken en een fiets toch niet zo'n goed idee meer lijkt..... Om de hoek zien we schattige kleine autootjes te huur, net speelgoed karretjes. We reserveren er een voor daags nadien.
Tevreden gaan we s avonds eten en komen aan de praat met een koppel die de juistheid van onze beslissing bevestigen... Zij hebben een fiets gehuurd, maar al snel teruggebracht en ingewisseld voor een scooter. morgen op verkenningstocht !
2de poging Ile de Groix Samen met Freja, na een dagje rust, wasdag enz besluiten we het zondagavond nog eens te proberen om Ile de Groix aan te lopen. De oversteek zo der wind, maar goed, het is dan ook niet ver. Daar toegekomen blijken de boten van de regatta er nog te liggen en is er dus geen plaats voor ons. Tijd voor plan B. We roepen de Freja op en besluiten rechtsomkeer te maken en port Louis te begroeten. Die komen ons tegemoet en zien ons blijkbaar graag komen (die kennen ons nog niet ). Het is een warme dag en hebben nood aan de verfrissende koelte van de zee. We trekken naar het mooie strand tussen de openingen van het fort. Honden mogen niet op strand, maar daar trekken de Fransen zich niets van aan, wij dus ook niet. Het water is heeeel verfrissend. Opdrogen in het zonnetje kunnen we best verdragen nu. Gevolgd door een lekker glaasje op een terrasje, ... We hebben niet te klagen. Aan boord eten we opnieuw voortreffelijk. De keuken van de Freja is zeker een zeester waard ! Daags nadien besluiten wij s morgens vroeg te vertrekken naar Belle Ile vermits ze wind voorspellen tot 11 uur.
.
