Fijne avond gehad. Weer een betaald optreden gedaan met mijn duo'tje. Op de goede weg. Lijkt wel een beetje op werk. Maar dan leuk werk in de tak waar ik wil. Nog steeds wel een soort angst dat het te groot wordt of zo... Moet ik mee leren omgaan, wanneer is iets te groot? En moet je dingen niet gewoon ondergaan. Zeker als je het leuk wordt. Laat het groter worden. Je blijft zelf de baas over je leven. Vandaag konden de kinderen ook mee. Dat vond ik heel leuk. De meiden mee in papa's "andere wereld".
Morgen met SK op pad.. Kijk er erg naar uit. Zij is ook bezig haar droom na te jagen. Ben erg trots op haar. Hoe ze dingen aanpakt. Ben blij dat we nog alles met elkaar kunnen delen en alles tegen elkaar kunnen zeggen (ook al doet dat soms pijn heb ik gemerkt, maar ben zo blij dat we het blijven doen). Onze relatie is en blijft puur. Het is zo ontzettend fijn om die zielsband te hebben. Emotioneel en onze harten te kunnen verbinden..
Verder thuis... tja wat kan ik zeggen.. hetzelfde.. of nee... steeds iets slechter. Lijntje komt dichter en dichter bij. Hoop nog steeds op een beeindiging in overleg. Dat we elkaar niet meer gelukkig kunnen maken is een feit. Mijn laatste hoop is gevestigd op het maatschappelijk werk...
Voor nu... lekker slapen en morgen naar de hoofdstad ! Dagje genieten....
Bijna 3 maanden sinds ik voor het laatst geschreven heb. Tijd gaat snel. Heel snel. Een hoop gebeurd. Wordt nog steeds genegeerd. Het lijntje van de "start van de daadwerkelijke echtscheiding" komt steeds dichter bij... Ik ben bijna 40. Nu nog 1 maand. Ik ga het niet vieren roep ik de hele tijd. Waarom reden voor een feestje. Tegenwoordig doe ik het hele huishouden, werk meer dan 36 uur per week. Doe dingen met de kinderen op de dagen dat ik ze heb en ben muzikaal nog wel leuk bezig. Heb het gevoel dat ik het afgelopen jaar wat serieuzer geworden ben. Voel me vandaag duf, heb last van mijn hoofd benen en ogen. Heb gesolliciteerd naar een nieuwe baan, maar daarrdoor zou ik flink minder gaan verdienen waardoor ik straks misschien niet meer in mijn huis kan blijven wonen. De hypotheek niet meer kan dragen. Dat wil ik nog wel, al betrap ik me ook af en toe op de gedachte dat als ik er niet meer woon, hoe erg is dat dan.. Als ik geen auto meer heb.. tja.. dan maar even bepaalde muziek niet, of andere oplossingen zoeken.. Ms een oud auto'tje kopen. Hopelijk kan het maatschappelijk werk waar ik (en mijn vrouw) nu lopen iets betekenen in het in samenspraak afronden van de relatie. Ik denk dat het goed voor de kids dat we in rust dingen netjes afronden in plaats van een vechtscheiding. Daar hoop ik na al die maanden van onrust en stress nog steeds op. Ik hoop dat mijn vrouw (zo noem ik haar nu nog maar even... of moet ik zeggen.. mijn aanstaande ex, rare situatie) zich over onze problemen heen kan zetten en evengoed de verjaardag van onze jongste dochter samen kunnen vieren. Ik gun die kleine een verjaardag zoals het was. Kan ze dat niet, dan ga ik er zelf iets moois van maken. Gaat wel goed komen.
Wel weer veel fijne momenten met C gehad. Gisteren gezellig Turks gegeten en daarna genoten van het strand met koffie en wijn. En zo hebben we meer momenten gehad. Ik vind het fijn dingen met haar te doen. Ze geven me positieve energie en kracht. Ik vind het fijn haar te voelen in mijn aderen. Ik vind het fijn te weten dat ik haar (vaak) ook veel positiviteit geef. Ik weet dat zei het ook vaak moeilijk heeft. Ik blijf de band die we delen mooi vinden ! Bijzonder !
Vanavond muziek maken. Optreden van vrijdag voorbereiden. Meiden mogen mee. Vind ik wel erg leuk. Vanavond heb ik niet zo veel zin. Wil mijn bed eigenlijk liever in.
Nu snel blog posten en de pc uit, voor de bewaker me er weer uit schopt.....
Dagje genieten....
