Afgelopen dagen een constant gevoel van zenuwen in mijn lijf gehad. Na gisteren wat ademhalingsoefeningen gehad te hebben, is dat gevoel wel wat naar de achtergrond gegaan gelukkig. Moet wel erg veel moeite doen om mijn bed uit te komen de laatste tijd.
Wat zou het fijn zijn als de sfeer thuis een tijdje wat rustiger zou worden. Niet die constante spanning te voelen.
Zit nu in een hoog gebouw.. bij het raam. Uitzicht op de treinen. Ze komen en gaan. Vraag me af, welke trein zou ik zijn? Die net weg gaat ? Of die bijna op de plaats van bestemming aankomt (om vervolgens weer een nieuwe bestemming aan te doen)?
Inmiddels weer bijna een maand verder en weer (het wordt saai) een hoop gebeurd...
Nieuwe inzichten gekregen over vriendschappen. Zie dat in de hele groep vrienden er een aantal mensen me blijven steunen... ook ondanks dat ze misschien zelf dingen heel anders aan zouden pakken, sommigen komen uit onverwachte hoeken... Anderen hebben veel oordelen en willen dingen naar hun manier gehandeld zien. Weer bij anderen heb ik het idee dat ze smullen van de sores van anderen en daarop draaien als benzine in een auto. Is een harde leerschool geweest. Moet de komende tijd toch anders in mijn vrienden gaan investeren. Ga me bij sommige personen ook wat meer afzijdig houden denk. Niet meer dan het hoog nodige vertellen. Sommige vriendschappen zullen van mijn kant uit misschien wat oppervlakkiger gaan worden.
Doorga nog steeds een moeilijke periode. SK heeft aangegeven dat het (sowieso voor nu) beter is om als zuivere vrienden door het leven te gaan. Zolang er geen duidelijkheid is over ons beider situaties thuis. Ik ben het met haar eens. Is wel moeilijk denk, maar samen staan we sterk. Zal ons allebei een stuk rust geven.
Ik heb welliswaar weer aangegeven te willen scheiden. Maar nog 1 kans? Twijfel slaat toch weer toe. Zou er nog iets zijn? Moet ik niet nog een aller, aller laatste keer proberen? Als ik de kinderen zie, ik weet, je moet het niet voor de kinderen doen, maar soms weet ik het allemaal even niet meer.. doe je het voor de 17 jaar die we hebben gehad.. Nog een laatste keer? Mijn vrouw heeft aangegeven niet te willen scheiden. Ze vraagt nog 1 laatste keer. Als dat niet werkt, is het duidelijk.. zou het een rustige scheiding worden ipv een "gedwongen" scheiding. Dat is wel beter voor de kinderen. Ik moet uitzoeken of er nog iets is. Of het nog zou kunnen werken. Eén ding weet ik wel en heb ik altijd gezegd. Wil minimaal mijn vriendschap met SK. Mijn hartsvriendin !
Loop zelf met een constant gevoel van zenuwen in mijn buik. Wat zou het fijn om een hele tijd rust te ervaren. Ik zou weg kunnen gaan, maar dat verandert niets aan mijn situatie. Mijn mailbox... wat is het fijn om tijden geen mail te krijgen (nou ja, behalve van SK), maar verder niet... Facebook, word ik ook een beetje beu. We leven in een wereld met veel onrust gevende media. Wil ik los van komen. Heb er jaren in meegedraaid. En doe dat eigenlijk nog. Begint me zeker in de situatie waar ik nu in verkeer tegen te staan. Elke opmerking die je maakt of elke foto die je plaatst, wordt op een weegschaal gelegd. Eigenlijk zou ik daar schijt aan moeten hebben. Het moeten gebruiken als mijn eigen naslagwerkje en wie daar een oordeel over heeft, moet daar vooral zelf heel blij mee zijn..
Ben heel nieuwsgierig waar ik over een jaar sta en dan bedoel ik met mezelf. Hoe ik over dingen denk, hoe ik naar dingen handel. Ben vast een stuk grijzer dan.. Als ik dan ook nog een baard heb, ben ik misschien ook nog een stukje wijzer !
