Het is nu de dag na kerst. Kan zeggen.. dit was niet een van de fijnste kersten die ik heb meegemaakt... Vrede op aarde... hier in geen velden of wegen vrede te bekennen. Om over het welbehagen maar te zwijgen.. De dag voor kerst... begon ok... Gezwommen de hele middag met de kinderen. Naar een optreden van een van de kids gaan kijken 's avonds... Toen de kinderen op bed lagen begon het.. Flinke ruzie met mijn vrouw over de vriendschap met SK. Die zou ik moeten verbreken... Iets wat ik niet wil... Heb haar ook aangegeven dit niet te gaan doen... Waarop ik mijn slaapplaats in op een bank moest zoeken... hmmm mijn een kribbe.... helaas de Wijzen uit het Oosten heb ik niet aangetroffen.. De volgende dag heb ik met de kinderen doorgebracht, waarbij het mij kwalijk werd genomen dat ik het gezellig had met de kinderen. 's Avonds toch nog gezellig met z'n allen gegeten bij mijn ouders, al voelde mijn moeder de spanning...
De volgende dag, 2e kerstdag... nog steeds ruzie, dezelfde discussies, dezelfde standpunten. Mijn vrouw wilde graag ook een kerstdag leuk met de kinderen... Die heb ik haar gegund en ben zelf weg gegaan... wilde gaan wandelen met SK.. Wandelen is het niet geworden, maar heb wel heel fijn met haar kunnen praten. Ben ontzettend dankbaar dat ze zo'n steun voor me is. Heb toch nog een hele fijne middag gehad. 's Avonds wederom een escalatie en ik ben inmiddels voor de nacht op de zolder beland. Alwaar ik voor mezelf een knus slaapplekje heb gemaakt. 's Nachts is het wat koud, maar ik heb wat kaarsen aangestoken.. hoop dat het deze nacht wat behagelijker gaat worden. Het is overigens inmiddels dus 3e kerstdag... de dag dat er niet veel tegen me gesproken wordt door mijn vrouw.
Vandaag was ik een beetje gesloten. SK nog heel even gezien... was fijn.. haalde voor mij wat druk van de ketel... Toch een beetje een onwerkelijk gevoel in me of zo... Gevoel dat ik de komende tijd veel over me heen ga krijgen. Voel me onzeker, maar toch ook dicht bij mezelf...
