Afgelopen week heeft me uitgeput. Veel spanningen in mijn lijf. Ben heel moe nu... Ga er ook vroeg in vanavond. Vandaag was mijn kind ziek en zat ik dus aan huis gekluisterd. Niet erg want ik heb een heel lief kind... Vanmiddag een erg fijn gesprek door de telefoon gehad met SK... Voelde weer erg vertrouwd. Kreeg er wer wat energie van en zo met haar te praten.. werd er blij van. Verder weer een beetje als vanouds kunnen mailen... over vanalles. Zonder geremd te voelen.Voelde fijn. Waar het vanaf hier weer naar toe gaat.. time will tell.
Verder ben ik het besef van tijd kwijt en begin dingen te vergeten. Een goede vriendin van me waarschuwde me dat ik er heel moe uit zag en dat ik om mezelf moet gaan denken om een burn out te voorkomen. Ze herkende uit ervaring ook de vergeetachtigheid. Zo liep ik vorige week in de supermarkt zonder portomonee... iets wat me normaal nooit gebeurd. Ik leef op het moment erg in het moment en denk niet al te ver vooruit.
Vanavond lekker een stukje gewandeld in de storm.. hoofd leeg laten waaien.. Wat zou het heerlijk zijn om een baan buiten te hebben! Denk erover "therapeutische zanglessen" te gaan nemen. Verder niet zo spraakzaam vanavond..
Bijna einde dag... zo nog even wat dingen voor morgen voorbereiden... Mis de berichtjes van SK erg.. Gelukkig was er wel wat vandaag. Vind het ook moeilijk om haar geen berichten te sturen... Ze heeft me gevraagd weten om geen priet praat berichtjes te sturen... Vond het altijd zo fijn om alles te sturen..Het serieuse, maar ook af en toe het onzinnige... Gaf toch allemaal meer kleur aan mijn dag.. Hoe lang zou de afstand duren? Wel een fijn berichtje gekregen dat ik een boek van haar mag lenen in de toekomst... er is dus wel een toekomst.. een sprankje hoop.. Kijk verder veel op mijn telefoon... Vraag me af waar ze allemaal mee bezig is..
Verder, de muziekavond was ok.. ziet ernaar uit dat ik zaterdag een paar liedjes voor mijn rekening ga nemen... Iets waar SK me toch wel zelfverzekerder heeft gemaakt. Zingen. Wil me er wel meer op gaan toeleggen.. Ik vind het leuk.. en dan niet alleen voor mezelf, maar om het te delen. Verder vandaag mijn eerste stukje geschreven in mijn schrijfboekje.... ook weer zo'n invloed van... Wat is mijn leven(sstijl) toch veranderd de laatste 9 maanden... Het is een stuk fijner geworden. Wat zou het fijn zijn alles weer te kunnen delen....
Mooie dingen vind ik op het moment moeilijk te zien. Alsof ik er niet echt voor open kan staan. Zal wel weer komen.
Een kleine opleving, omdat SK open staat voor mijn steun. Vind het fijn dat ik haar tot steun kan zijn.
Heb soort van plaatsvervangende zenuwen voor SK.. Die is nu vol in gesprek. Vind het heel spannend.. Hoop dat het goed gaat !!!
Buiten is het nu donker. Het regent. Geen zin om vanavond naar de band te gaan, maar heb een optreden zaterdag, dus het moet. Morgenavond weer met een andere band spelen.. Heb het er maar druk mee... Als het nu ook eens goed zou betalen... maar ja, met het oog op mijn baan volgend jaar.... wie weet..... yeah right...
Doet me erg veel te weten dat SK het erg zwaar heeft. Weet dat ze vandaag een belangrijk gesprek heeft. Ik hoop dat ze haar hoofd daarbij kan houden en ervoor kan gaan. In gedachten ben ik bij haar.
Ik vind het moeilijk dat ze het niet met mij kan delen. We deelden voorheen alles. Ze moet een flink eind rijden voor het gesprek. Ik zou graag horen of ze goed aan is gekomen, hoe het gesprek is gegaan en of ze weer veilig terug is... Ik snap ook dat ze me dat niet kan laten weten.
11.44
Heb inmiddels reactie van SK gekregen. Ze deelt toch nog met me.. Vind ik fijn, betekent veel voor me. Ze is nu onderweg. Ik reis met haar mee... Deed ik toch al... Maar het idee dat ze me ook mee laat reizen vind ik fijn. We hebben een band en wat er ook gebeurt, mijn gevoel zegt dat die band er zal blijven.
12.32
Net te horen gekregen dat het onzeker is of ik volgend jaar mijn baan nog heb.
Sinterklaasavond is voorbij... Ben verwend (whisky en een luchtje)... terwijl ik dat niet verdiend heb. Heb het vertrouwen van SK ten zeerste geschaad. Hoop dat ze het in haar hart kan vinden om me te vergeven. Ik weet dat het tijd zal vergen om het vertrouwen terug te winnen. Heb erg veel spijt dat ik haar zo gekwetst heb. Verder is vandaag vrij mat geweest. Morgen weer een hoop drukte.. op het werk, met de kids en 's avonds weer repeteren met de band...
Ben mijn zolderavond aan het opruimen... zo vlak voor sinterklaas met de kinderen. En toch zie ik weer hoe verweven mijn leven met dat van SK is eigenlijk... Een stuk muziek dat zij heeft geschreven, dat we nog moeten afmaken, de ocarina's, op de muur concertkaartjes, een cd'tje dat ik voor mijn verjaardag van haar heb gekregen, een ukelele waar we nog op moeten leren spelen, een boek... veel kleine invloeden.. heb vanmiddag een schrijfboekje gekocht... om mijn gedachten in te schrijven. Iets groter dan de vorige boekjes die ik heb gekocht. Nu ik zo aan het bloggen ben geslagen, maar eens kijken hoe dat boekje erbij gaat werken. Toen ik het boekje ging halen, zag ik ook allemaal plekjes waar we gezellig hebben gezeten... Heb veel mooie herinneringen met haar. En nog zo veel plannen. De herinneringen koester ik in mijn hart, de plannen... ik hoop met heel mijn hart dat we daar nog als (harts)vrienden aan kunnen gaan werken.
Ben best nieuwsgierig hoe haar dag was.. Zou willen weten hoe het zingen ging, of het gelukt is met de boodschappen, of ze zich een beetje heeft voor kunnen bereiden voor morgen... zo goed en zo kwaad als dat zou zijn.... Sowieso hoe het nu met haar gaat...
Een hele heftige, emotionele week achter de rug.... Vorige week had ik naar mijn vrouw uitgesproken te willen scheiden van haar... waarna een aantal hele heftige dagen volgden waarin weinig werd gesproken. Uiteindelijk tijdens een gesprek (naar ik meen donderdag, ik ben het besef van tijd een beetje kwijt geraakt) toch tot het besef gekomen dat ik er vooralsnog niet aan toe ben de knoop door te hakken. Ik moet het voor mezelf nog een kans geven. Om niet in de toekomst het gevoel te hebben dat ik er niet alles aan gedaan zou hebben. Voor mezelf, maar ook voor de kinderen (en ik weet dat dit niet een reden zou moeten zijn, maar voor mij is dat het toch wel). Daar zou ik moeilijk mee kunnen leven. Ik wil voor de volle 100% kunnen zeggen.. ja, ik heb er alles aan gedaan, maar het werkte niet.
In het proces ben ik SK erg veel pijn aan het doen... dat verscheurt me... komt ook door de tegenstrijdigheden die ik soms voel en ook uit naar haar (ene keer dit, de andere keer dat). Sinds dit weekend is ze afstand van me aan het nemen (en terecht, snap ik heel goed). Heb ik het ook wel moeilijk mee. We hadden veel contact gedurende de dag. Voelde fijn en dat valt op het moment weg, al voel ik de band nog wel. Ik wil haar graag berichtjes sturen, maar omdat zij juist afstand neemt... moet ik dat respecteren? Of moet ik JUIST berichtjes sturen... Wil haar niet het gevoel geven dat ik haar afdank of zo... Ze is nog steeds heel bijzonder voor me.. Ik wil graag dat ze sowieso mijn hartsvriendin blijft. Dat we er door dit leven heen er voor elkaar kunnen zijn... Wat de toekomst ons ook zal brengen. De enigen die die vriendschap kunnen verbreken zijn zij en ik. Moet ik haar bellen? Of juist niet? Wil ze die ruimte voor zichzelf? Normaal zou ik contact met haar zoeken, maar omdat ik nu onderdeel van "het probleem" ben, vind ik het moeilijk om hier iets mee te doen. Voel nu dat ik respect moet hebben voor de ruimte die ze nu wellicht wil hebben.
Ik heb zo veel aan haar te danken. Hoe ik over mezelf denk, bepaalde interesses die ik heb gekregen, hoe ik tegen kunst en cultuur aankijk, hoe ik dicht bij mezelf kan blijven. Het werkte niet alleen naar mij, maar ik heb haar ook een veel dingen weten te motiveren. Een hele bijzondere relatie, die mijns inziens is gebaseerd op de open en eerlijke, liefdevolle, respectvolle en motiverende hartsvriendschap...
Enige dat ik op dit moment voor mijn gevoel kan doen is afwachten, wat ik heel moeilijk vind. Ze zou gaan nadenken over het feit of er nog ruimte is voor vriendschap...... Ik hoop dat ze het wil proberen......
