Laatste tijd toch het gevoel dat ik geen "veilig thuis" meer heb.. De helft van de week aan het dolen. Plaatsen vinden om te eten. Thuis zijn de spanningen voelbaar. Meer en meer het gevoel dat die knoop doorgehakt gaat worden. Het moment komt dichter en dichter bij. Ik vind het nog wel moeilijk, maar het voelt als een onvermijdelijk "hindernis" in mijn leven. Hoe ik die ga nemen... geen flauw idee... hoe ik eruit kom... men zegt sterker.. voelt onzeker.
