14 februari. Valentijn. Gecommercialiseerde liefde, geforceerde uitspraken aangevuld met teleurgestelde gezichten als alles niet uitdraait zoals men het in gedachten had, of zelfs een occasionele breuk hier en daar waar de storm al langer luwde dan de liefde.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

En toch heeft het zijn charme. Maar niet voor mij. Ik ben verzot op rode rozen, zo van die dikskes met een gesloten hart (die vind je nagenoeg niet in de winkel) die zo ontzettend lekker ruiken naar voorjaar, leven en voorspoed. Want zelfs geluk heeft een geur. Maar wat die rozen betreft: niet op Valentijn dus.

Ik zie overigens meer romantiek in het thuiskomen en lekker knus tegen je geliefde aankruipen in een voorverwarmde zetel, dan opgezette etentjes met veel poeha die handenvol geld kosten . Een paar bakjes tapas, een fris glaasje bubbels en de hele avond de liefde bedrijven op alle mogelijke manieren met op de achtergrond een melige, romantische film vind ik het absolute summum om een samenzijn te vieren. Voor mijn part alle dagen. Old fashioned girl. Mja, eigenlijk wel.

Of een chalet huren vlakbij een meertje en dan speels skinnydippen in het schijnsel van een volle maan, met op de steiger een flesje bubbels en een superzachte badjas op wacht. Na het zwemmen een kampvuurtje maken, hotdogs met vers gegrilde worstjes maken en verhalen verzinnen tot een gat in de nacht. Dan samen de slaapzak in (een dubbele, wel te verstaan) en vrijen tot het daglicht de nachtelijke zwoelheid verpest, het tekort aan nachtrust ophalen in de chalet onder een warm donsdeken en bij het ontwaken samen een verkwikkende douche nemen om vervolgens te gaan watersporten op het meer.

Of door aanspoelend zeewater kuieren, telkens opnieuw gevangen genomen worden door aanspoelende golven, opgelicht door het fluor van de algen en de opkomende maan laten genieten van een steelse kus. Beloftes maken waarvan je weet dat ze enkel in dromen bestaan en het water sprookjes laten aanbrengen die ’s morgens in hun betovering door het zonlicht worden gebroken. Op je rug in het zand de sterren tellen en je afvragen waar je later je plaatsje krijgt: dicht bij de kleine beer of in de schaduw van de Canis Majoris…

Wat dan ook, romantiek hangt voor mij vast aan donker, aan nacht, aan water, aan maan en sterren en aan mystiek. Er zijn nu eenmaal zaken die de romantiek makkelijker losmaken: bepaalde muziek, bepaalde geuren… In ons leven zijn zoveel herinneringen doorsponnen met kleuren, geuren en geluiden. Zo heb je mensen die bijna moeten braken bij de geur van een natte hond, ik hou van die geur, dan denk ik aan de bad-perikelen met Scrufke en Snoopke waarna ik er meestal uitzag als de winnares van een ‘miss wet T-shirt contest’. Of je komt thuis en in de oven staan appeltjes met kaneel, en het hele huis ruikt naar die zoete mengelgeur van vanille en kaneel… De zwoele geur van ylang ylang in de badkamer, hyacinten in de slaapkamer en een frisse oceaan-geur in de dressroom. Alles overstijgende filmmuziek, het kwaken van de kikkertjes hier aan de Leie in de zomer, het blaffen van een hond verloren in de nacht en het ruisen van het aanstromende zeewater… Karmijnrode nagellak, diep-blauwe ogen, heldergroen gras blinkend van de dauw en oranje-rode gensters van een uitdovend haardvuur…

Zucht. Romantiek. Zo ontzettend mooi. En al ga ik er dit jaar in mijn eentje van genieten, mijn tijd komt nog en ik haal de schade wel in. Later, ooit of misschien nooit. Maar ik heb ze gedroomd en gevoeld. En dat kan niemand mij nog afnemen.

Geniet van de romantiek, alleen of met zijn twee, en gebruik altijd en overal je fantasie. Want die maakt het leven zoveel verrassender, zoveel boeiender, zoveel waardevoller…

Enjoy Valentine… every day…