Hallo!

Zoals jullie allemaal mss wel weten, ben ik naar het platteland, naar King zijn ouders, geweest. Dinsdagochtend om 8h vertrok ik met de bus, King heeft me aan het busstation afgezet om zeker te zijn dat ik wel op de juiste bus zou stappen! Naast mij zat een Chinese vrouw met haar superschattig kindje, we hebben wat liggen babbelen, en ’t kindje heeft wat liedjes liggen zingen. Na een lange en saaie busrit van 5h kwam ik eindelijk aan in Jianggang. Het enige probleem was dat ik niet wist waar ik juist moest afstappen.. Ik ben gewoon blijven zitten tot de eindhalte, en King zijn papa stond daar al met zijn auto op mij te wachten. Dan zijn we naar hun thuis gereden, en stond de mama buiten al te wachten op mij. En natuurlijk, zoals het gaat op zn Chinees, heb je geen tijd om te bekomen, maar word je direct volgepropt met eten. Lekker, maar veel te veel eten. ( en ‘nee, ik heb genoeg’ zeggen is geen optie :P Dan kappen ze gewoon nog wa meer op je bord! ) Wat me als eerste opviel toen ik in Jianggang aankwam, was de mooie blauwe lucht! Precies de lucht van België! Zo’n mooie lucht heb ik al in meer dan een maand in Nanjing niet meer gezien! Toen ik naar boven, naar de slaapkamer, ging, merkte ik op dat bijna heel het huis is gerenoveerd. Alles is herschilderd, er zijn gordijnen nu, een giga-kleerkast,... ze hebben er hun werk van gemaakt! Ook merkte ik op dat de schoonmama een tandenborstel, tandpasta, nieuwe slefkes voor in’t huis,... had gekocht voor mij. Voor de tandenporstel ga ik passen, ookal zat die nog in zijn nieuwe verpakking, maar tegen de slefkes zeg ik niet ‘nee’! Na het eten ben ik naar het huis van de opa en oma gegaan, dat op 2min wandelen van hen ligt. Ik moet zeggen dat ik het plaatselijk dialect hoe langer hoe meer versta! Toen de oma me zag, kwam ze al afgelopen en gaf ze mij een dikke knuffel, haha, die was precies content om mij terug te zien! Zelf vinden ze het wel lastig, maar langs de andere kant ook leuk, om op te merken hoe iedereen mij hier aanstaart. En dan zeggen ze met opgeheven hoofd ‘jajaa, dat is ze’ haha. Maar kvind het wel leuk dat die familie hier mij ni zo ophemelt, en mij gewoon beschouwt alsof ik een Chinese zou zijn. Da’s wel tof. Want een paar stalkers die constant foto’s van mij willen trekken, heb ik al genoeg, en die wil ik zeker niet als mijn schoonfamilie :P Op straat waren er 2 meisjes die verlegen aan mij vroegen of ze een foto van mij mochten trekken. Dat vind ik niet zo erg, want die zijn schattig en die vragen dat lief. Maar toen ik ’s avonds met de schoonmama op’t straat ging dansen bij de andere Chineesjes, was er een oudere man die –onsubtiel- foto’s van mij wou trekken. Ik vroeg hem vriendelijk dat niet te doen. Toen hij van geen ophouden bleef, en besefte dat hij nooit mijn gezicht kon trekken maar enkel mijn rug, kwam hij naar mij en eiste hij een verklaring waarom ik niet wou dat hij een foto van me trok. Ik, en de schoonmama inclusief, werden daar vrij geirriteerd van, dus ik legde hem gewoon uit dat hij niet de eerste Chinees was die van mij een foto wou trekken, en dat ik wel eens graag zou willen weten wat hij met die foto gaat doen! ‘Oh, ik wil die op internet zetten zodat iedereen kan zien dat er in ons klein dorpje een buitenlander is geweest’.. hmm.. Toestemming voor een foto kon hij nu wel vergeten ! Maar zoals ik al zei, hij gaf niet op.. en hij heeft daar zeker een kwartier gestaan met die kodak in zijn handen, en alsof dat nog niet erg genoeg was, haalde hij nu ook zijn videocamera boven!! Ik wist niet waar ik het had, en kheb dan maar wat ambras met hem liggen maken op’t straat tot hij wegging. Die heeft zijn lesje weeral geleerd.

Woensdagochtend heb ik uitgeslapen tot 9h (voor Chinese plattelandsnormen is dat uitslapen), ik had goed geslapen, enkel spijtig dat er blijkbaar een huwelijk was in de buurt en ze om 12h ’s nachts, toen ik nét in’t slaap was gevallen, besloten om vuurwerk af te steken. Én ook spijtig dat iemand de schoonpapa heeft gebeld om 3h ’s nachts, waardoor ik ook ben wakkergeworden.. Maar voor de rest alles cava! Haha! ’s Ochtends, na het ontbijt (dat als middagmaal kan doordoen) ben ik met de schoonmama gaan fietsen in de buurt. Er zijn hier ook een paar joint ventures, en bij een van die bedrijven hong er een Belgisch vlag buiten! Is dat nu enkel voor de show, of is dat nu echt ‘foreign invested’, daar heb ik het rieken naar :) Daarna zijn we naar een tempel in de buurt gegaan, hebben we wierrook aangestoken en zijn we naar de boeddhabeeldjes gaan kijken. Was wel tof, al kan ik hier niet naar buiten gaan zonder ze me aanstaren. Toen we naar huis fietsten, was er een auto die wel erg traag naast ons aant rijden was, en alle hoofdjes draaiden onze richting uit. Ze vroegen aan mij (int Chinees) ‘Naar waar gaan jullie?’; en ik in mijn platste Jianggang dialect (ik heb hier wat dialectwoordjes geleerd, vrij interessant!) ‘我们去shuaaazi’ (We gaan ons amuzeren), en die mensen natuurlijk lachen omdat ze zich niet verwachten dat ik een beetje plaatselijk dialect kan. Natuuuurlijk moesten ook zij hun kodak bovenhalen, grr; ze hebben enkel een foto gekregen van mijn hand dat voor mijn gezicht was, waarom kunnen die nu ni gewoon kijken en geen foto trekken! Welja!
Blijkbaar heeft de bomma een groot stuk grond waar ze pinda’s en ‘een plant waar olie van gemaakt wordt’ op gezaaid worden. Was de eerste keer dat ik een pindaplantje heb gezien! Kunnen pinda’s overal groeien? Bij ons hebben ze da toch ni he?
’s middags werd ik weer volgepropt met allemaal lekkers van de zee: krab, scampi’s, verse vis, en nog een hele hoop andere schaaldieren die ik in België nog nooit heb gezien! Njamnjam! Toch handig als uw schoonfamilie vlak bij de zee woont, ja ;-)
De buren van de ouders van King hebben trouwens een keischattig kleinkind! De eerste dag had ze nog wat bang van mij, maar woensdag heb ik er een hele dag mee liggen spelen buiten! Soms verstaat zij me niet zo goed en soms versta ik haar niet zo goed, maar uiteindelijk hebben we ons toch goed geamuseerd! En toen ze viel, dacht ik van ‘oeioei, die gaat hier beginnen weeeenen...’, maar die weende niets! Ik vroeg of het pijn deed, en zij van ‘neeneee’, een Belgisch kind had al lang liggen wenen, want da was wel ne fameuzen bots op de grond! :D
Daarna zijn we naar de zee geweest, want de schoonpapa moest schaaldieren gaan opkopen. ‘k heb daar een beetje rondgewandeld, en natuurlijk had ik daar weeral veel beziens! Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben ze me weer volgepropt met eten, njam!

Donderdag, de laatste dag, zijn we ’s ochtends eerst schaaldieren gaan afzetten aan een sjiek hotel hier in de buurt. Een paar meisjes begonnen met me te babbelen, enja, wat kan ik anders doen dan antwoorden. Hoe hard dat die verschoten waren toen die hoorden da ik Chinees kon! Ik begrijp dat toch niet, hoor, hoe denken die anders dat ik hier naar het platteland kon komen? Als ik geen Chinees kan, en de plaatselijke bevolking hier kan geen Engels, hoe kunnen wij dan in godsnaam communiceren? Het grappigste van al vond ik dat ze vroegen of ik geen ‘knappe broer’ heb, om hem aan hen voor te stellen! Haha! Ik heb hen dan ook vriendelijk meegedeeld dat ik alleen maar zussen heb, spijtig voor hen :p
De vrouw van de neef van King is zwanger, en blijkbaar is het de gewoonte in China om je kind chirurgisch uit je buik te halen dan zelf te bevallen, maar zij gaat wel op een natuurlijke wijze bevallen. Goede keuze!

 In de namiddag zijn we gaan eten bij de opa van King. En zoals altijd, wouden ze me weeral volproppen met eten! ’s Avonds ben ik met de schoonmama gaan dansen (deze keer was het paar-dansen), en omdat zij niet wou dansen, heeft ze me praktisch gedwongen om 1 liedje met een andere kerel te dansen. Alé, waar gaan we dat schrijven, blijkbaar zijn mensen van’t platteland toch niet zo preuts! Daarna heb ik met 4 schattige Chinese kindjes gespeeld!

De volgende dag was het alweer tijd om terug naar Nanjing te gaan. Om 12h had ik de bus, en de ouders van King hadden een grote doos meegegeven met allemaal eten in. Omdat dat zo zwaar was, moest King mij komen ophalen aan’t busstation in Nanjing, want alleen kreeg ik dat ding niet tot op ons appartement gesleept!

Vandaag, zaterdag 8 oktober, moest ik gaan werken omdat we vakantie hebben gehad. Ik moest maar werken tot half4, omdat ik nog naar het politiekantoor moest om mij te laten registreren. Dat was immers nodig, omdat ik mij dinsdag in Beijing opnieuw ga moeten laten registreren om mijn nieuw visum te krijgen, en als ik dat nog niet in Nanjing heb gedaan, dan lukt dat in Beijing ook niet. De visumaanvraag duurt blijkbaar 5dagen, maar die van de Kamer gaan dat opsturen naar Nanjing, wel lief en gemakkelijk! Ik moet enkel naar Beijing gaan om de aanvraag in te dienen, en dan nog gaan die van de Kamer mee met mij. Da’s wel leuk, dan moet ik dat niet allemaal alleen gaan uitzoeken! Onderweg naar het politiekantoor, was er een zwarte auto die me volgde. Van ver hoode ik al ‘chellooooowwww, chellooooow’, en kdacht al van, oeioei, hier gaan we weer.. Toen ik vertraagde, vertraagde hij ook, en toen ik sneller wandelde, wandelde hij ook sneller. Tot ik er genoeg van had, en ik zei tegen hem int Chinees‘Als ge niets anders kunt zeggen, hou dan uwe mond!!’ Hij verschoot en vroeg of ik student was. Daarna vroeg hij of hij me moest vervoeren in de auto, en of hij mijn nummer kreeg. Wat denkt dee nu! Dat ik met ne vreemde ga meerijden in den auto?? En mijn nummer heeft hij ook ni gekregen. Ik heb nog altijd last van die twee stalkers die mijn nummer vroegen int vliegtuig van Shenzhen naar Nanjing! Ik ga morgen langs de China Mobile en zien of ik hun nummers niet kan laten blokkeren. En ja, anders dan wacht ik wel gewoon tot ze het beu geraken. Maar die zijn slim zenne! Toen mijn vlucht naar huis was vervroegd, kreeg ik plots telefoon van Guangzhou. De hoofdzetel van Hainan Airlines is in Guangzhou, dus ik dacht dat dat die vliegtuigmaatschappij was. Nu bleek dat toch die kerel van in het vliegtuig te zijn zeker!! ‘Waarom laat je niets weeeteeeeen’.. Grr, irritant. En mijn gsmnr laat ik niet veranderen, ze, da heb ik er nu ook weeral niet voor over. Gewoon hopen dat ze het snel genoeg opgeven hé!

Mijn volgende blogpost zal zijn nadat ik van Beijing terugben, en mijn visum hopelijk in orde is! Tot de volgende en veeeel groetjes vanuit Nanjing!

08-10-2011 om 12:14 geschreven door Katrien  

- Morgen vertrek ik naar de ouders van King met de bus, King gaat me afzetten aan de bushalte. Hij heeft geen tijd om mee te gaan, dus dan ga ik maar alleen hé, anders zit ik hier toch maar helemaal alleen op't appartement te koekeloeren! Vrijdag kom ik terug, omdat ik zaterdag en zondag moet werken! De busrit duurt ongeveer 6h (ja, echt NIETS is dicht in China!), maar ja, met muziek zal dat hopelijk wat sneller vooruit gaan! Ik vewacht me aan veel gestaar, omdat niemand echt verwacht dat ik, een buitenlander, alleen naar het platteland ga gaan (waar ze geen 'mooi' chinees praten, maar een dialect waarvan ik niet veel versta :D) Ik ga mijn laptop meenemen, omdat daar eigenlijk niet zo veel te beleven valt, en dan kan ik nog eens een filmpje ofzo zien! Internet hebben ze daar ook niet, maar hun buren wel, dus dan ga ik dat wel eens inpikken om mijn mails te checken! Ik zal daar ook wel eens gaan wandelen, want't is daar veel properder en rustiger dan in Nanjing ! Alhoewel, properder? Zeg maar gewoon 'rustiger': als je chance hebt, kan je de sterren zien! En wsl zal de schoonmama me weeral meenemen om samen met haar tussen de Chinezekes te gaan dansen op't straat :D

Voor de rest is er niet zo veel gebeurd.. Het is hier heel hard afgekoeld, nu nog maar 15graden, maar volgende week wordt het terug warm!

再见！

03-10-2011 om 11:53 geschreven door Katrien