Hallo!

Zoals sommigen van jullie misschien weten, ben ik van donderdag tot dinsdagochtend op reis geweest! Natuurlijk ging ik niet alleen, Sara, Tessa, Anne-Sophie, haar roommate en Paulina (een meisje van Idonesië) waren ook van de partij.

Je kan deze blog best lezen in combinatie met de foto’s op mijn fotosite, zo kan je je beter voorstellen hoe het was! ..

.. en hoeveel ongeluk een mens kan hebben op 5 dagen tijd! ..

Op donderdagavond om 19u Chinese tijd (12u Belgische tijd) vertrok onze vlucht naar Xi’an 西安. Voor degenen die niet weten waar Xi’an ligt of zich afvragen ‘wat is daar nu te zien’, google dan maar eventjes, hihi! Sara heeft mijn handje vastgehouden bij het vertrek, want ik ben niet echt een fan van vliegen. Om 20u45 kwamen we aan op de luchthaven van Xi’an. Het duurde nog eventjes vooraleer we een taxi te pakken konden krjjgen, want de ene taxi vroeg al meer geld dan de andere, maar uiteindelijk kwamen we aan bij onze hostel! .. of dat dachten we toch! Haha! Anne-Sophie, haar roommate en Paulina waren donderdagochtend al aangekomen met de trein, en hadden dus al een kamer voor 6 geboekt in een international youth hostel. Maar bij de hostel aangekomen was er niemand te zien! Ook aan de balie wisten ze van niets! En toen we naar Anne-Sophie belden, nam ze toch wel niet op zeker! .. dan zijn we maar iets gaan eten in de hostel om de tijd te doden. Anne-Sophie belde terug en zei dat ze bij de receptie stond.. maar toen wij naar de receptie gingen kijken, was er niemand te zien! Oeps.. we zaten precies een beetje fout blijkbaar waren er 2 hostels met dezelfde naam die vlak bij elkaar lagen. Anne-Sophie is ons komen oppikken in het ‘foute’ hostel. Uitgeput aangekomen in de hostel, duurde het niet lang of we vielen in slaap...

De hostel was echt superschattig, de poembak was buiten, de gemeenschappelijke wc en douche in een apart kamertje buiten.Ik had aanvankelijk gedacht dat douchen in zo’n koud kamertje niet zo fijn zou zijn, maar uiteindelijk viel het goed mee! En de wc.. dat was een Franse, natuurlijk, haha :D daar zijn we nu in China ondertussen al aan gewend geraakt. Oeh, en ze hadden er zelfs een Belgische Flair om te lezen! Wel eentje van 2006, maar dat geeft niet, haha!

Op vrijdagochtend 11 december zijn we met de bus naar het Terracottaleger gaan kijken. Ik had er al een beeld van in mijn hoofd, maar toen ik daar binnenkwam, viel mijn mond toch wel open.  Er waren 3 sites die met een koepel overdekt waren, op site 1 waren er veel goedbewaarde beelden te zien, op site 2 en 3 ontbrak er al vaker een been, een hoofd, of waren ze nog volop aan het opgraven. De beelden zijn pas in de jaren ’80 ontdekt, en vooraleer je zo’n fragiel beeld kan opgraven.. dat brengt een enorm risico met zich mee! 1 verkeerde beweging en *poef* daar gaat een arm of een been!

In de namiddag waren ik, Tessa en Sara van plan om de moslimbuurt te gaan bekijken. Anne-Sophie had dat donderdagnamiddag al gezien, dus zij ging iets anders zien. We wandelen, en wandelen.... en plots merkt Sara dat Tessa haar rugzak openstaat. We staan er eigenlijk niet bij stil, en sluiten de rits gewoon opnieuw. Dan zocht Tessa haar portefeuille... volle paniek! Haar portefeulle was gestolen !! Al een geluk zat haar internationaal paspoort en haar visum voor China los in haar rugzak.. maar dan nog! Het eerste dat Tessa heeft gedaan was naar huis bellen om haar ouders te verwittigen. Ze moesten zo snel mogelijk naar de bank bellen om haar visa te laten blokkeren. Dan zijn we naar de Bank of China geweest en haar Chinese bankkaart gaan laten blokkeren. We hadden net voor haar portefeuie gestolen was, een treinticket naar Luoyang gekocht, dus we moesten ook terug naar het treinstation om een nieuw ticket te kopen. In totaal zat er ongeveer 90 euro cash geld in haar portefeuille.. Bij het station aangekomen, zagen we een politiecombi staan. De politieman stond met 2 Chinese meisjes te praten, en we vroegen wat er aan de hand was. Hun portefeuille en gsm waren 5 minuten geleden gestolen! Dat kon geen toeval zijn! Het was een bende die hierachter zat! .. de politieman stelde ons voor mee naar het politiekantoor te komen om aangifte te doen. Tegen dat we terugwaren, was het uiteindelijk al half 7 ‘savonds. Die politiecombi was superschattig, dat beestje reed op elektriciteit, en deed dus *tuftuftuf* tegen maximum 30 per uur! Toen we uistapten hadden we natuurlijk weer bekijks van de Chinezen, die dachten precies wat wij misdadigers waren, haha!

Aangekomen in het hotel, zei het meisje achter de balie dat iemand Tessa haar portefeuille had teruggevonden. Van geluk gesproken! Tessa moest terug naar het station om haar portefeulle te gaan ophalen. Ik en Sara gingen ons ondertussen omkleden en klaarmaken om te gaan eten met Kirsten. Kirsten zat ook in onze klas in Leuven, en heeft een beurs voor een half jaar gekregen van de provincie Antwerpen. In Xi’an studeren ongeveer 7 Antwerpenaren met zo’n beurs. We zijn dan gaan eten. Ietsjes later kwam ook Tessa toe, mét haar porteleuille! Enkel haar geld was gestolen!

Na het eten zijn we naar een bar geweest onder de hostel waar we verbleven. Het zat daar vol buitenlanders en de cocktails waren heel goedkoop (2 euro) Alle Antwerpenaren waren er ook. Rond een uur of half 1 zijn we naar een club geweest. Die club was zo indrukwekkend en groot! 3 verdiepingen, fonteinen, zowel een lounge- als een dansruimte.. Rond half 3 hebben we toch de wijze beslissing genomen om naar huis te gaan. De ochtend erna liep de wekker om 10u af, het zou een drukke dag worden..

Op zaterdag zijn we eerst gaan eten met Kirsten en haar vrienden, en daarna zijn we ‘The Big Wild Goose Pagoda’ gaan bezoeken. In die tempel heb ik me ineens wat wierrook gekocht! Ik heb dat tot nu toe nog nergens gevonden, en ik mis de geur wel! Toen we onderweg waren naar de tempel, zagen we een Chinees met water karakters op de vloer kalligraferen. Dat was supermooi om te zien! Wel spijtig dat water zo snel verdampt.. Tijdens de zomer zijn er in de buurt van de pagode waterspektakels, maar daar hebben wij nu dus niet van kunnen genieten.

Rond een uur of half 5 zijn we op de stadsmuur gaan fietsen. Er was een klein plaatsje waar je fietsen kon huren, we hadden de keuze uit een eenpersoons- of tweepersoonsfiets. Ik en Sara besloten de uitdaging aan te gaan om met de tandem te gaan fietsen! Sara, dapper als ze is, wou vanvoor zitten. De eerste keer in gang geraken was een beetje vreemd en staken we bijna tegen de grond, maar de tweede, derde en vierde keer lukte het al vrij aardig! We mochten spijtig genoeg maar een halfuurtje rondfietsen, en om de hele stadsmuur te kunnen rondfietsen moesten we 90 minuten hebben.. snif.. Savonds gingen de lichtjes aan op de stadsmuur (wat zeg ik, ’s avonds? Het is in China al donker om 5u ’s middags J ) Zowel rond de stadsmuur al op alle Chinese gebouwen op de stadsmuur zelf fonkelden de lichtjes. Ook de Chinese lapionnekes gaven licht.

’s Avonds zijn we gaan eten in een Westers restaurant, we zijn op tijd gaan slapen, want de volgende ochtend moesten we om half 7 opstaan om onze trein naar Luoyang te halen.

Op zondagochtend half 9 vertrokken we met de trein naar Luoyang. De trein nemen in China is en blijft toch steeds een avontuur, hoor. Er zat een Chinees over mij die leek op grumpy, geen woord zei en iedereen maar zat aan te staren. De andere Chineesjes waren iets te sociaal naar mijn goestig. Vanaf het moment dat ze hoorden dat we Chinees konden, vroegen ze ons uit over de Belgische economie en de visie van Belgie over China en zo van die verschrikkelijk saaie onderwerpen. Om half 1 smiddags kwamen we aan in Luoyang. Het eerste dat we moesten doen was op zoek gaan naar een hostel om te verblijven die nacht. We zijn uiteindelijk een dag vroeger teruggekomen dan gepland (op dinsdagochtend, en niet op woensdagochtend) omdat Sara Engelse les moet geven op woensdagnamiddag en anders te moe zou zijn. We logeerden in het Mingyuan Hotel, met 6 op een kamer en betaalden 5 euro voor die nacht. Nadat we een kamer hadden, besloten we met de bus naar Longmen 龙门, de ‘drakenpoort’, te gaan. Deze plaats is bekend om de boeddha’s die in de 5^e à 6^e eeuw na Christus in de rotsen werden gehouwen. We moesten meer dan een uur op de bus zitten, maar rond een uur of 5 waren we er uiteindelijk toch geraakt. Om 10 na 5 stappen we bij het loket, wat zeggen die? Tis net gesloten, van 5u stipt! Wij dachten van ‘ooh neee!’ want we hadden alles mooi uitgestipt wat we wilden bezoeken! We hebben aan zeker 5 mensen gevraagd of we écht niet meer binnenmochten, want we hadden 5u op de trein gezeten! Maar nee... we moesten de dag erna maar terugkomen..

Daarna moesten we beslissen wat we volgende dag gingen doen. We wilden immers ook graag de Shaolin Tempel 少林寺 gaan bezoeken op maandag! Wat moesten we nu doen? We hadden maar 1 dag over, veel te weinig tijd en veel te veel om te gaan bezoeken!

Toen we aan de receptie van de hostel ons probleem uitlegden, zeiden ze dat we zelf een shuttlebusje konden huren dat ons de hele dag zou kunnen vervoeren naar alle plaatsen die we willen gaan bezoeken. Op deze manier zouden we ook veel tijd uitsparen. Om zowel de longmen grotten als de shaolin tempel te gaan bezoeken, moesten we om,7u ’s ochtends klaarstaan om te vertrekken.. We zijn maar één keer met deze groep in Luoyang hé, dus we besloten het te doen!

Savonds komen we aan in de hostel, uitgeput en teneergeslagen omdat we de grotten van longmen niet zijn kunnen gaan bezoeken. We zien al uit naar een lekker warme douche! Toen ik in de douche ging, was het water eerst koud, dan warm, dan koud, ... tenslotte: irritant! Dan wou ik mijn haar drogen.. drooog, droooog.. oei, die lamp doet nu zo raar? *poef* alle elektriciteit in onze kamer uit! Dat moest er nog bijkomen, haha! AL een geluk was de kamer onderverdeeld in 2 kamers, en was er in de kamer van Anne-Sophie wel nog licht. Maar aan onze kant was het compleet donker! Tessa belde naar de receptie, en toen er iemand langskwam zei ze ‘sorry, er is geen oplossing, morgen komt onze werkman pas langs. Jullie kunnen douchen in de kamer hierover, daar zit niemand. ‘ Ja, daar zijn wij vet mee, we hebben ondertussen wel geen licht hé Welja, na zoveel ongeluk de voorbije dagen kon dat er nog wel bij!

Op maandagavond ging de wekker om 6u... Naar de Shaolin tempel was het een uur en half rijden met ons privébusje. De weg was vrij tot zeer bobbelig, dus van veel slapen kwam er niets in huis. Bij de shaolintempel was er een heel complex van andere tempels, ver van elkaar verspreid. Er was ook een Kungfu-voorstelling, en toen ik dat zag, viel mijn mond open van verbazing. In een van de tempels hebben we wierrook gebrand, en laat ons hopen dat onze wensjes in vervulling zulen komen J

Daarna zijn we naar een tempel geweest waar er wel honderd boeddhabeelden stonden.

In de namiddag zijn we naar de grotten van luoyang geweest. Daar ga ik weinig over vertellen, je moet zelf maar zien op de foto’s hoe ongelooflijk mooi het er wel niet was! Het sneeuwde een beetje, dat was wel spijig, en we kregen ook geen studentenkorting omdat we geen Chinese staatsburger waren.. maar voor de rest was het zeker de moeite waard!

Onze nachttrein naar Nanjing vertrok om 21u, en van 18u tot 20u hebben we in de KFC gezeten omdat het daar lekker warm was Toen we daar zaten en aant babbelen waren, zei Sara ‘ik moet jullie iets vertellen..’ we dachten al van ‘oeioei’ Ze zei dat toen we in de tempel van de honderd boeddha’s stonden, ze een van die boeddha’s een hand heeft gegeven, en dan plots zijn vinger eraf viel, hahaha! In alle paniek heeft ze de vinger dan maar in haar jaszak gestoken en meegenomen

Om 21u vertrok onze trein. We hadden slaapbedden, ik en Sara hadden de laagste verdieping en Tessa de middelste. Op de trein hebben we gedaan alsof we geen Chinees konden, want anders zouden ze ons een hele nacht lastigvallen met vragen over de economie van België. Om 22u gingen de lichten uit, en konden we rustig slapen.. dar was buiten het gesnurk van de Chinezen en het gewiebel van de treinwagon gerekend! Ik vond dat de eerste keer in slaap vallen de moeilijkste was, uiteindelijk ben ik maar een keer of 4-5 wakkergeworden en heb ik nog vrij goed geslapen. Na een 11 uur durende treinrit, kwamen we veilig en wel weer aan in ons vertrouwde stadje: Nanjing!

Rond een uur of 9 ’s ochtends kwamen we aan op ons appartement, ik ben dan nog eventjes gaan slapen tot 12u. In de namiddag moest King normaal gezien gaan werken, maar bij het sportcentrum zijn ze blijkbaar vrij flexibel. Awel, het deed echt goed om hem na 5 dagen opnieuw te zien! Normaal zie ik hem elke dag, dee blijft elke dag bij mij slapen, en dan 5 dagen zonder die ‘verwarming’ naast mij, dat miste ik wel! Ochja, wat kan het leven toch mooi zijn he J hihihi

Tot de volgende!

16-12-2009 om 10:13 geschreven door Katrien