De eerste werkweek na Chinees nieuwjaar zit er weer op! Het was een lange week, want ik moest vorige zondag ook werken, een werkweek van 6 dagen dus. De komende weken zal ik voor mijn werk vaak naar Wuxi (ligt op een uurtje trein van Nanjing) gaan, ik hoop wel dat ik daar niet meer dan 1 of 2 dagen aan een stuk naartoe moet, want zo helemaal alleen in een stad dat je niet vertrouwd ligt, en ’s avonds alleen in het hotel, dat is niet zo leuk. Maar als dat moet, dan moet dat ;)

Deze week heb ik me ’s avonds vooral bezig gehouden met de planning van de reis van Annelies en vrienden van het Jokot die me komen bezoeken in april. Het was ook heel hard stressen om verlof te krijgen, want ik had aan mijn bazin gevraagd in september of ik 2 weken kon krijgen in april, toen zei ze ‘ja’, maar daarna bleek dat ze dacht dat ik maar 1 week verlof wou.. Dus ik heb dan tegen mijn bazin gezegd dat we ook 3 dagen in Nanjing zullen zitten, en als ze me echt niet kan missen dat ik dan wel een halve dag kan komen werken die 3 dagen. Ik ga, om mijn appreciatie te uiten, nadat mijn contract is afgelopen op 15 juni nog een week extra werken. Mijn vlucht naar Belgie is de 26^ste, en wat zit ik anders een week en half alleen op het appartement te doen!

De hele reis voor april is vastgelegd, alleen de vluchten nog niet, nog eventjes wachten en dan worden ze goedkoper! Jippiiie kzie er echt naar uit om Annelies, Michiel, Thomas en Marjolein te zien! En 2 weken vakantie is natuurlijk ook altijd leuk he, ik ben nog nergens gaan reizen dit jaar omdat ik geen tijd heb. Het leven van een werkende mens is anders dan een studentenleventje he!

Hopelijk valt het weer ook al wat mee in april, normaal gezien is het in Guilin en Yangshuo toch al wel een graad of 20. Laat ons hopen, want ik heb wel zin in de zon! Deze week was het koud in Nanjing, het koudste zo’n -4, maar ik heb gehoord dat het in Belgie nog veel kouder is! Dan ben ik blij dat ik hier zit ;p

Ok, ik ga deze blogpost eens afsluiten, het was maar een kort postje, maar zo weten jullie toch ongeveer hoe het er hier aan toegaat he ;)

Tot de volgende!

Xxx

Katrien

04-02-2012 om 12:22 geschreven door Katrien  

Hallo iedereen!

Zoals  ik in mijn vorige post hebt geschreven;, vertrok ik zaterdag 21 januari vlak na mijn werk naar het platteland om Chinees nieuwjaar te vieren. Het is niet de eerste keer dat ik daar naartoe ging (de 6^e keer in totaal denk ik; de 3^e keer voor Chinees nieuwjaar), dus ik wist al ongeveer waar ik me aan kon verwachten. Omdat we op een zaterdag moesten werken; en dat niet de gewoonte is, mochten we om 16h al naar huis. Ik ben thuis mijn spullen nog wat gaan halen , en dan kwam een vriend van mijn vriend ons ophalen met de auto. Rond een uur of 9 ’s avonds kwamen we dan eindelijk toe. Gewapend met superveel kleren en nuan baobao (een soort van plakker dat je op je kledij kan plakken dat tot 12h warmte geeft) kwam ik dan toe.
We hebben dan nog een beetje gegeten, en daarna was het al tijd om onder de wol te kruipen. De dag erna was het Chinees oudjaar, en de vissen om te offeren lagen al te spartelen op de keukentafel. Ocharme die beestjes. Maar ja, niets aan te doen, iedereen heeft zijn eigen cultuur he J

De dag erna was het dus oudjaar, en mijn vriend moest om half 7 opstaan om mee te helpen het huis te versieren. Ik ben nog een beetje blijven liggen, tenslotte is dit wek vakantie voor mij he ;) Daarna heb ik wel mee geholpen het huis te versieren: de versiersels van het jaar ervoor werden eraf gehaald, en de nieuwe eraan geplakt. Chinese spreuken werden aan de weerszijden van de voordeur geplakt voor goed geluk. In de namiddag kwam er wat volk langs om een goeiendag te zeggen, en een van hen had een artikel bij over Belgie “Belgische regering breekt wereldrecord: Belgie zit al 531dagen zonder regering”.  Jaja, al het nieuws over Belgie houden ze wel in’t oog hier, haha!
Het is hier niet echt zooo koud, ik denk iets van een -5 graden, maar het voelt enorm koud aan, omdat er geen enkel plekje is waar je je kan verwarmen: ze hebben hier geen verwarming.. Ze hebben wel een kamertje met een airco die ook als verwarming kan gebruikt worden, maar heel warm gaat dat ding dus niet. Dus ik loop hier rond met –totaal onsexy- warm lang chinees ondergoed, daarover nog eens warme collants, en daarover een broek. En bovenaan heb ik 5 lagen aan, inclusief 2 fleezen truitjes. Koud, ja, dat is het hier zeker wel, maar ik heb van Nanjing een elektrische warmwaterkruik mee, plus de ‘nuan baobao’, die moeten me maar mee warm houden J
’s avonds hebben we veel gegeten voor Chinees nieuwjaar, en wist ik veel dat dat eten me de volgende dag slecht ging bekomen...

Maandag 23 januari was het dan Chinees nieuwjaar, we moesten om half6 opstaan, dat is de gewoonte hier. Wanneer je opstaat, moet je eerst een soort van zoet koekje eten, en dan ‘ik wens je veel geld’ 恭喜发财 gongxi facai, zeggen. Dat is ook de bedoeling van nieuwjaar, om veel geluk te krijgen in het volgende jaar, en veel geluk betekent in Chinese termen ‘veel geld’. Dan moet je naar de ouders gaan en hetzelfde zeggen, en dan geven ze je een rode enveloppe, een 红包 hong bao. Daar zit dan geld in voor je nieuwjaar. Ik heb de jas van de schoonmama aangedaan, omdat die toch wel warmer is dan de jas die ik meehad.
Dus, ik werd wakker, en voelde me al een beetje niet goed. Ik heb die ochtend 3x moeten overgeven, en heel mijn maag lag overhoop. Ohja, heb ik al vermeld dat het dit jaar het jaar van de draak is, het waar waarin ik geboren ben? De eerste dag van het jaar bepaalt alles dat het komend jaar gaat gebeuren. Wel, als dat echt zo is, dan staat er dit jaar mij niet veel goeds te verwachten, haha :D Je mag ook bijvoorbeeld de eerste dag van het nieuwe jaar niet vloeken of slechte dingen zeggen, je moet een hele dag ‘happy’ zijn. Dat was dus buiten mijn maag gerekend ;) Daar komt dan nog eens bij dat je de eerste dag van het jaar ‘geen geld mag uitgeven, alleen geld mag krijgen’, maar ik moest wel naar de apotheek voor pilletjes, want dit was een beetje te ernstig naar mijn goesting J Al een geluk hadden ze nog pilletjes thuis liggen, en heb ik die ingenomen.
Toen ik zo veel last had van mijn maag, realiseerde ik me ook het enorme cultuurverschil tussen China en Belgie. Volgens de ouders is mijn maagpijn te wijten aan ‘de kou’. Sorry hoor, maar ik heb nog nooit last gehad van mijn maag door ‘de kou’, alleen door iets fout te eten. Was het nu het gestolde varkensbloed van de dag ervoor, de lever of het ingewanden-soepje die mijn maag overhoop hebben geholpen, of de wijn die volgens mij al meer dan een jaar ongeopend in de kast stond, wie zal het weten.(we hebben natuurlijk ook wel andere dingen gegeten hoor, zoals vis enzo ;) Ik weet alleen dat ik die dag niets anders meer heb gegeten dan rijst, rijskoeken en andere dingen gemaakt van rijst, daar kan je immers niets fout mee doen! Tijdens het avondeten merkte ik ook de grote verschillen tussen Belgie en China op. Indien je last hebt van je maag, zouden ze in Belgie zeggen ‘drink wat water!’ In China zeggen ze ‘Drink wat baijiu! Dat doodt de bacterien!’ (baijiu is Chinese sterke drank met zo’n 50% alcohol in). In Belgie zouden ze zeggen ‘eet maar wat minder vandaag, eet maar gewoon een beschuitje om je maag niet te overbelasten’. In China zeggen ze ‘eet nog maar wa vis en vlees, da’s goed voor uw maag!’ :D Ik heb me toch aan mijn Belgische gewoontes gehouden, en enkel water gedronken en rijst gegeten.
Chinees nieuwjaar gaat ook gepaard met lawaai, veel lawaai. Van 5h ’s ochtends tot 10h ’s avonds, aan één stuk door ‘boemboem knalknal’, en als één keer nog niet genoeg was, de 5^e dag na Chinees nieuwjaar wordt er opnieuw zo vroeg vuurwerk en andere knaldingens afgestoken, omdat dan de geesten terugkomen of zoiets. Ik hou mijn hart al vast J

De dag erna wou ik uitslapen, maar uitslapen is voor de schoonfamilie tot 8h ’s ochtends. Daar ging mijn vakantie dus ;) Rond een uur of 10 zijn we vertrokken naar  de oudere broer van de schoonmama, het vreemde is dat die mama zelf ni meeging, enkel ik en mijn vriend gingen! Ze hadden daar schattige kleine geitjes hihi! Er liepen ook 2 kindjes rond, en ik heb dan met hen wat gespeeld. Dan hebben we gegeten, en rond een uur of 3 in de namiddag zijn we teruggegaan.
Later in de namiddag ging de papa van mijn vriend vissen vangen, en ik ging natuurlijk mee om te zien hoe het eraan toeging. Ik was echt onder de indruk, haha! Ik heb er foto’s van genomen, en ik zal ze op mijn fotosite zetten, als jullie tijd hebben kunnen jullie er eens naar gaan zien! Mijn buikpijn was die dag ook helemaal over, al een geluk!

De dag erna, woesdag 25 januari, hebben we eerst uitgeslapen... tot half 9 ;) Het is me trouwens ook opgevallen dat de Chinezen op het platteland ’s avonds rijden met hun grote mislichten op, omdat er geen straatverlichting is. Dat is dus supergevaarlijk he, want die lichten van de persoon tegenover je schijnen recht in je ogen en je geraakt helemaal verblind! In de namiddag zijn we gaan eten bij een maat van Chang Qing. Was wel leuk, maar op het platteland zijn ze echt nog zo traditioneel he. De vrouw des huizes maakt eten klaar voor de gasten, en eet zelf pas wanneer alles op is. En vrouwen drinken over het algemeen geen alcohol, maar dat is buiten mij gerekend :p ’s avonds hebben ze daar wa vuurwerk afgestoken dat ze nog hadden overgehouden van Chinees nieuwjaar, omdat die maat wist dat ik graag vuurwerk zag, lief he!

Btw, nen dikke merci aan Sofie, omdat ik haar fleezekes mocht meenemen die mijn leven hier hebben gered :p ondanks mijn duizend lagen kledij, ben ik er toch ik geslaagd een valling te krijgen! Misschien komt dat door de koude lucht die ik constant inadem? Ik snap het echt niet, want ik heb het echt niet koud, kheb superveel kledij aan!

Chinese kinderen zijn soms zo onrespectvol he.. Ik liep gisteren op straat, en een kind keek naar mij en verschoot een beetje.. en dan gebeurde er iets dat ik niet had verwacht, dat kind riep superleuk “BUITENLANDEEEEEEEEEEER!!!! BUITENLANDEEEEEEEEEEEEEEEEEER!!!!! Wa komt die hier doen in Jianggang!?” Maar echt op zo’n toon van ‘bol het eens terug af’. Ik heb me ingehouden want ik dacht dat als ik er tegen ging beginnen roepen dat toch niets zou uitmaken en het alleen maar erger zou maken.. Maar echt, hoe onrespectvol kunde zijn? Ok, dat is maar een kind, en kinderen weten niet beter, maar ik heb zo nog nooit een Belgisch kind tegen een Chinees in Belgie horen roepen!

Om deze blogpost af te sluiten, zal ik nog eventjes de eetgewoonten/leefgewoonten op een rijtje zetten van het Chinese platteland:
- Smekken, boeren en scheten laten is een must, hoe meer hoe beter, want dat wil zeggen dat het smaakt.
- Mensen die het huis binnenvallen terwijl je aan het eten bent, is ook normaal. In Belgie zouden ze zeggen van ‘oh, jullie zijn aan het eten, we gaan terug naar huis’, op het platteland niet, dat is de normaalste zaak van de wereld. En dan zitten ze op uw handen te zien terwijl je je eten aant opeten bent.  Fuuuuuun!
- Een vis dient om volledig opgegeten te worden, inclusief de kop.
- Indien je zo vol zit als een ei, moet je toch nog wat meer eten ‘eet wat meeeeer, ge zijt te màààgéééér’. De truc hierbij is: traag eten, anders ga je na een week als een dikkertje dap naar huis.
- Afval van het eten , bijvoorbeeld botjes of graten van de vis, speek je gewoon uit op tafel, de schoonmama kuist dat opt einde allemaal op.
- Als het eten er vreemd uit ziet, zijn het hoogstwaarschijnlijk ingewanden. Gewoon opeten en niet bij nadenken.
- Het is de normaalste zaak dat wanneer je aan gasten zonnebloempitten geeft, binnen de 5 minuten heel je huis vol zonnebloempit-pellen liggen. Chinezen speken dat immers gewoon uit op uw vloer.
- Tuffen is ook toegelaten op de vloer. Pas dus op waar je je handtas plaatst (best op een stoel om zeker te zijn dat er geen Chinese fluimen aan hangen).
- Kijk niet vreemd op wanneer je iemand bezoekt en die geen wc hebben. Een put in de grond voor heel’t straat is ook een wc, nietwaar? Plus je verbruikt geen water! ;)

Hierbij zal ik mijn verslag van op het platteland afsluiten. Hopelijk hebben jullie nu een beter idee aan hoe het er hier aan toegaat, ik zal allesinds wel blij zijn wanneer ik terug in Nanjing ben!

28-01-2012 om 10:56 geschreven door Katrien  

11-01-2012 om 03:23 geschreven door Katrien  

Hallo iedereen!

Mijn drie weekjes in Belgie zijn voorbijgevlogen alsof het één dag was. Ik heb kunnen genieten van de verschillende kerstmarkten, de gezellige familiefeesten, de leuke uitstapjes en shoppingmomenten, en vooral van veel family-and-friends-time! Ik mocht 30kg meenemen in mijn valies, en er zat 29,6 kg in, dus ik heb het goed uitgerekend! Mijn valies zat voornamelijk vol met eten (pesto, mozzarella, spekreepjes, chocola, marsepein, geitenkaas, brie,...) maar ook met een paar kleine flesjes jenever en advokaat! Vooral eten dus, en toen ik met mijn handbagage vol kruidvatsnoep, marsepein en chocola (er zaten ook wel een paar broeken in, maar kom) door de douane moest, dachten ze dat er drugs in zaten, haha! Die kerel vraagt aan mij ‘Mag ik u valies opendoen?’ Ik van ‘Jaja, tuurlijk, doe maar open!’ Oogjes dat hij trok toen dat vol eten zat, haha, maar ik ben wel veilig door de douane geraakt, al een geluk! Afscheid nemen is nooit leuk, nog een maand of 3 en Annelies, Michiel en Thomas komen mij al bezoeken! Er komt misschien nog volk, maar dat is nog niet 100% zeker!

Na een vlucht van 9uur en een beetje was ik dan uiteindelijk aangekomen in Beijing. Ik had via via te horen gekregen dat een ander Belgisch meisje ook die vlucht nam, en heb dan haar nummer gevraagd zodat we samen konden zitten. Samen zitten is natuurlijk veel leuker dan helemaal alleen he! Ik heb op de vlucht geen oog dichtgedaan, het Chinese kind achter ons zat een hele tijd spelletjes op haar ipad te spelen met luide muziek op, en de mama van dat kind zat luid te praten met de madam naast haar. Niets geslapen dus, maar niet veel aan te doen. Ik Beijing aangekomen begon ik langzaam moe te worden, maar we moesten nog 4h wachten op onze overstap naar Shanghai. Normaal gezien moet je je met een overstap niets bekommeren over je valies, die gaat rechtstreeks naar je eindbestemming. Niet in Beijing dus. We moesten eerst onze valiezen gaan ophalen en dan opnieuw gaan inckecken! Van omslachtig gesproken! Ik had schrik dat ik bij de douane opnieuw problemen ging hebben, en aangezien ze in China geen marsepein kennen, ze die dan in beslag gingen nemen! Maar blijkbaar scanden ze niets slecht in mijn handbagage, en alles mocht er dus door!

Om 5h30 ’s ochtends Belgische tijd, 12h30 Chinese tijd, ben ik aangekomen in Shanghai. De hele tijd had ik nog niets geslapen. Ik dacht eerst dat er een langeafstandsbus was naar Nanjing (4h onderweg), maar die waren blijkbaar afgeschaft, dus moest ik eerst met de bus naar het station van Shanghai en dan nog met de trein. Aangekomen in het treinstation moest ik nog een treinticketje kopen. Even tussendoor: ik moest dus alles hier doen met een zware valies van bijna 30kg, niet altijd even tof dus ;) Ik ging een treinticket kopen aan de automaten in Shanghai treinstation, maar blijkbaar moest je daarvoor een Chinees paspoort hebben. Ik heb dan maar aan ene politieagent gevraagd waar er loketten waren om mijn treinticket te kopen, blijkbaar moest ik nog een heel eind wandelen. Uiteindelijk zat ik toch om 15h op de trein en kwam ik om 17h aan in Nanjing waar King me stond op te wachten. 17h tot 19h is ‘rush hour’, en het was dus niet gemakkelijk om een taxi te vinden. Rond 19h was ik eindelijk thuis, dan heb ik nog wat geteten, mijn valies uitgeladen, me gewassen en dan gaan slapen. Ik heb geslapen tot 12h smiddags de volgende dag, en was nog moe :p niet moeilijk, ik was de dag ervoor al meer dan 24h wakker!

Dit weekend zijn we scholen gaan bezoeken voor King zijn Engelse les. De eerste school was 3000euro voor een jaar, gaat er toch wel een beetje over, vind ik. We hebben er nu een school gevonden voor 500euro, dat is toch al iets minder he, dat is het goedkoopste dat we gaan vinden, denk ik! Deze week gaan we savonds eens mee een les volgen, en dan zullen we beslissen. Normaal gezien is die school 1000euro, maar er is nu een promotie van -50%, tot de 15^e januari, dus daarvoor moeten we beslissen!

Morgen begin ik weer te werken, ik ben wel blij dat ik 2dagen tijd heb gehad om wat te bekomen van mijn lange vlucht en het tijdsverschil! Vanavond maak ik Westers eten, njammie, pesto met mozzarella en groentjes en kip, mjam!

  Ok, dat is het weer voor vandaag, tot de volgende!

08-01-2012 om 00:00 geschreven door Katrien  

11-12-2011 om 00:00 geschreven door Katrien  

Hallo!

ik weet het, het is weer superlang geleden dat ik heb geblogd (2 weken zeker?), maar in mijn werkend leventje gebeurt er niet zo veel ;) Hieronder een opsomming van de spannendste dingen die gebeurd zijn:

27 oktober moest ik voor de Kamer mee gaan kayaken met leden, ik had heel dat ding georganiseerd, en dus was het ook logisch dat ik mee moest de dag zelf om alles in de goede banen te leiden. Het was voor een teambuilding-activiteit, voor leden een gelegenheid om andere leden beter te leren kennen en zo wat connecties op te bouwen. Om 8h sochtends hadden we afgesproken aan een hotel ver van waar mijn appartement is, met als gevolg dat ik om 6h sochtends moest opstaan om daar op tijd te geraken. Want te laat komen was geen optie ;) Een half uur te vroeg kwam ik daar aan, en tegen kwart na 8 was iedereen er en konden we vertrekken met ons busje richtin Suzhou. Het was voor de buschauffeur nog een hele uitdaging om die kayaking-site te vinden, maar uiteindelijk is het ons wel gelukt.
Eerst hadden we wat opwarmingoefeningetjes om elkaar wat beter te leren kennen: iedereen stelde zichzelf voor (aahja, de hele dag was int Chinees te doen, werken bij de Kamer is beter voor mijn Chinees dan nog een extra jaar les volgen; zo veel is zeker), en daarna werden we in twee teams opgedeeld. We kregen elk een buis, en een pingpongballetje, het was de bedoeling om alle buizen zo achter elkaar te leggen dat het pingpongballetje veilig iets verder in een glas terecht kwam. Onze ploeg is verloren, maarja, we doen het voort plezier he :p Daarna hadden we een bbq aan het meer, super veel lekker eten, en de buschauffeur mocht ook meehelpen en eten haha! Daarna was het tijd voor het hoogtepunt van de dag: kayaken! Onze chauffeur mocht gratis mee, en dat vond hij precies wel plezant! Kwou eerst met 2 in een bootje, maar ze zeiden dat dat te gevaarlijk was; dus moest ik helemaal alleen in zo’n kayakbootje, khad wel wat bang int begin, maar daarna bleek het supertof te zijn! Check vooral mijn fotosite voor de leuke foto’s! Deze activiteit was voor mij ook van groot nut om leden van de Kamer beter te leren kennen!Wanneer ik dan met die mensen moet babbelen, weet ik tenminste hoe die eruit zien :p Plus, dankzij die activiteit hebben we bijna een lid meer, hihi, jeuj!

Op mijn werk gaat het leven zijn gewone gangetje, ik heb supertoffe collega’s, en een van de mensen die ook een internship deed, heeft haar ontslag gegeven en is nu ergens anders begonnen. We zijn nu dus druk op zoek naar iemand die haar kan vervangen. Op de site van de Europese Kamer van Koophandel (www.euccc.com.cn) kan je geregeld posts van mij terugvinden, bijvoorbeeld over de kayaking de 27^ste, en dan kan je ook zien wanneer er een belangrijk evenement is van de Kamer van Nanjing, wie interesse heeft, neem maar een kijkje, en die geen interesse heeft moet niet kijken :p  Een paar dagen geleden moest ik met Angela, een Chinese collega, naar de post om uitnodigingsbrieven voor onze leden te posten, en toen zei Angela dat het haar nu pas opvalt hoeveel Chinezen naar een buitenlander op straat liggen te gapen :p Ik zie dat al nimeer, ik probeer gewoon iedereen op straat te negeren, want als ik zie dattie naar mij aant staren zijn, maar ik mij daar toch maar ambetant in!

5 November was het Bonfire Night in de British School of Nanjing, en iedereen van de Europese Kamer was uitgenodigd. Ik mocht zo veel mensen meenemen als ik wou, dus in totaal waren we met 10 naar dat evenement geweest, leuke boel! Er waxs gluwein, gratis bbq, live muziek, vuurerk,... blijkbaar was dat evenement wel duidelijk voor de kinderen die in die school les volgden en hun familieleden, want daar liep veel klein man rond! Het was wel gezellig enzo, wel lastig dat het heel ver weg was, bijna een uur met het openbaar vervoer, maar het was het wel waard!Dat evenement was voor Guy Fawkes night, in 1604 wouden 3 mensen een aanslaf plegen op het Engelse koningshuis, maar dat was mislukt, en nu vieren de Britten op 5 November dat die aanslag verijdeld is kunnen worden (ofzoiets in den aard :p)

En nu even volledig iets anders: ik vind van mezelf dat ik hier goe bezig ben op vlak van zelf koken! Ik probeer toch 2 keer per week zelf eten te maken, van soep tot spaghetti tot patatjes tot Thais eten tot... Ik heb vandaag net tomatensoep met balletjes gemaakt, en een van de dagen ga ik mij wagen aan pasta met zalm en look-roomsaus! Zelf koken is gezonder, vind ik, ookal is het Chinese eten hier goedkoop en lekker, ik vind het ook leuk om zelf eens iets klaar te maken! Zo zal ik de Chinese kost ook niet te snel beu worden!

Aahja, en bericht aan iedereen: mijn brieven enzo komen blijkbaar allemaal niet aan in België, stomme post, niets aan te doen, dus denk niet dat ik jullie allemaal vergeten ben, de brieven komen gewoon niet aan!  

Het is weeral zondag sé; morgen begint weer de volgende werkweek! Morgen na mijn werk gaan we naar de Ikea, ik ben vooral op zoek naar kleine dingskes dat ik in huis kan zetten hier; een plantje ofzo, om het hier wat op te fleuren! Ik heb via mijn werk bamboestengels besteld, en morgen komen ze aan, dat is toch al iets groen om hier binnen te zetten!

Mijn vlucht om van Belgie nar Shanghai te vliegen op 6 januari is verzet naar de 5^e (kmoet er wel nog een bevestigingsmail van krijgen). Blijkbaar vliegt Hainan Airlines niet meer in januari, had ik via Leen gehoord, en ik had ze een paar dagen geleden opgebeld, en die zeiden heel serieus ‘aahja, dat klopt! Maar we kunnen je wel een compensatie geven’ Ik zei van ‘Ik wil geen compensatie, ik wil een vlucht!’, en nu heb ik een andere vlucht met overstap in Beijing op 5 januari. Ik vind dit echt schandalig! Als wij onze vlucht willen verzetten, dan moeten wij superveel bijbetalen, en die kunnen dat zomaar! Welja, ik geraak al terug tot in Shanghai, dat is al iets!

06-11-2011 om 12:32 geschreven door Katrien  

Tijd voor weer een China-avontuur! De afgelopen dagen waren te gek voor woorden!

Zoals ik in de vorige blog al had geschreven, ben ik maandag maandagnamiddag samen met Lin en Amelie vertrokken naar de Investment and Trade Fair in Suqian. Suqian ligt op ongeveer 3h rijden van Nanjing. Toen we daar toekwamen, kregen we eerst de kamers te zien. Die waren supergroot en supermooi, ze hadden allemaal een bad en een gigantisch bed, en de kamer van Amelie had zelfs een living en 2 wcs! Waarvoor heb je in godsnaam 2 wcs nodig, haha! Daarna was er een meeting met de burgemeester van Suqian. En toen begon het spel al, toen ik in de kamer binnenkwan, dacht ik van ‘Amai, mooie zeteltjes, wie zou hier zitten...’ en toen zag ik het: MIJN naam op een naamkaartje! Om alles nog eens extra zot te maken, mocht ik vlak naast de burgemeester zitten, dat is zowat de belangrijkste plaats van allemaal! Hij heeft in het kort info gegeven over Suqian, en daarna mochten we met een stuk of 10 andere mensen gaan eten. We kregen de plaatselijke delicatessen te eten, en daar kwam natuurlijk ook de plaatselijke alcoholische drank bij kijken. Ik denk dat ik in totaal toch zon 15x ben moeten rechtstaan om te tsjingen met iedereen. Ze wilden blijkbaar ook graag dat ik een speech gaf in het Chinees, ik heb dat dan maar gedaan, want tenslotte vertegenwoordigde ik de Europese Kamer van Koophandel. Ze waren heel enthousiast, en toen ik een paar Chinese spreekwoorden bovenhaalde, kon de pret niet meer op. Amelie en Lin hadden de Chineezekes wijsgemaakt dat ik hun baas was, dus dan was ik in hun ogen nog wat belangrijker dan ze dachten haha! Wanneer ze vragen stelden over de Kamer aan Amelie en Lin, en zij er niet echt een antwoord op konden geven (omdat ze helemaal niet bij de Kamer werken), sprong ik hen maar al te graag te hulp. Ik denk dat we in totaal ongeveer 2h hebben besteed aan het avondmaal, dat zegt al genoeg. Lin en Amelie en ik mochten niet naast elkaar zitten, dat was wel stom, maar uiteindelijk hebben we dat heel goed gedaan! Savonds heb ik een uitgebreid bad genomen, en daarna zijn we in de gigantische kamer van Amelie wat tv gaan zien. We kropen vroeg onder de wol, want de dag erna zou er een hele drukke worden.

De volgende ochtend zijn we eerst gaan ontbijten in het hotel. Er was superveel keuze, maar het was wel duidelijk een typisch Chinees ontbijt. Heb ik al vermeld dat ons hotel het hoogste gebouw was in heel Suqian? Daarna was het tijd voor de openingsceremonie van het Investment and Trade fair. Toen ze de roltrappen opgingen, zag ik vanboven een groot tvscherm staan.. raad eens wat op dat scherm stond! In grote Chinese letters ‘Welkom Katrien Maes van de Europese Kamer van Koophandel’.. Ik was letterlijk in shock. Ik was nog aan het wachten tot het bord ging verspringen naar een andere naam, maar dat deed het niet!! Ik was zo geschrokken dat ik er niet aan gedacht heb er een foto van te maken, haha! Op het evenement waren ongeveer 500 mensen aanwezig, de hoogste pieten van de Chinese bedrijven waren er allemaal. Er gingen zogezegd 100 buitenlanders zijn, maar als ik er al 10 heb gezien, zal het al veel geweest zijn. Ook op deze openingsceremonie was alles tot in de puntjes geregeld, en ik zag mijn naamkaartje al staan op de voorste rij. Amelie en Lin zaten vlak achter mij, dus dat was wel tof. De ceremonie op zich was vrij saai, ze legden gewoon uit waarom Suqian zo aantrekkelijk is om in te investeren. Ik kreeg ook stiekem een kaartje toegeschoven, waarop stond dat ik op een gegeven moment het podium op moest. Ik heb dan maar gevraagd of ik iets moest zeggen, want dat was niet gepland en dat was ik dus ook niet van plan. 500 man, iets te veel naar mijn goesting :p Al een geluk moest ik daar gewoon staan, met nog 10 andere mensen, terwijl een of andere belangrijke Chineesjes iets moesten ondertekenen. Om 12h was de ceremonie gedaan, en was het weer tijd om te gaan eten.

Ik, Amelie en Lin zaten aan de meest belangrijke tafel, dat konden we zien aan het feit dat er maar 1 lange tafel was, waar wij aan zaten, en de rest zat aan ronde tafels. Amelie zat ergens ver weg, terwijl ik en Lin naast elkaar werden gezet. Chinese logica, ik snap er niets van! Er was veel eten, te veel, en vaak wist ik niet wat het exact was, omdat het er zo vraagd uitzag. Maarja, zolang het maar lekker smaakt, is het goed voor mij! Ook nu weer moesten we veel tsjingen met andere Chinezen, en hebben we veel businesskaartjes uitgewisseld.

Daarna zijn we nog eventjes een paar bezienswaardigheden van Suqian gaan bezichtigen, om 18h mochten we snel iets eten aan het buffet, en daarna was het tijd om terug naar Nanjing te keren. Tegen 22h was ik thuis, moe maar voldaan kroop ik in mijn bedje, nog steeds niet gelovend dat dit allemaal echt gebeurd is!

Vergeet zeker niet naar de fotos op mijn fotosite te kijken (rechts vanboven op mijn blog), het is de moeite,haha!  

19-10-2011 om 14:41 geschreven door Katrien  

1162 kilometer of 11 uur. Zo ver ligt Beijing van Nanjing. Dat is ongeveer 5x van bij ons thuis naar de zee en terug. En zo lang was ik  op maandagavond onderweg met de trein.

De trein vertrok om 23h ’s avonds, en King heeft me naar het station gebracht. Dat was de allereerste keer dat ik alleen een nachttrein heb genomen, en ik moet zeggen, het viel heel goed mee. Ik ben direct in mijn bed gekropen, het hoogste bed van de drie, het was wel even spannend toen ik bijna mijn evenwicht verloor, maar voor de rest is alles goed verlopen. Rond 12h ’s nachts gingen de lichten uit. Ik heb vrij goed geslapen, al was het soms eventjes wennen aan het geschok van de trein. Om 7h gingen de lichten aan en werd er Chinese muziek gespeeld. Ik ben blijven liggen tot 9h, en om 10h kwam ik eindelijk aan in Beijing. Op zich is de tijd echt vooruit gevlogen, omdat ik toch een beetje heb kunnen slapen. Toen ik aankwam, moest ik direct met de metro naar de Kamer van Koophandel van Beijing, omdat zij mij de hele dag gingen helpen met de aanvraagprocedure van het visum. De dag ervoor was ik al mijn gerief aan’t bij elkaarrapen, en vond ik mijn pasfoto’s niet meer. Maar die pasfoto’s zijn natuurlijk wel nodig om een visum te kunnen aanvragen! Ik denk dat ik die de vorige keer in Hong Kong ergens ben kwijtgespeeld.. Ik heb dan snelsnel nieuwe pasfoto’s laten trekken, en heb die dan meegenomen naar Beijing. Uiteindelijk heb ik heel snel de office van de Kamer van Beijing gevonden; maar eer ik er toekwam, was het al 11h30.. Ze zeiden me dat ik best tegen half 2 in de namiddag terugkwam, want dat de politie ’s middags gesloten is.

Ik ben dan op de middag maar gaat eten met Leen (van’t jokot), en om half 2 moest ik eerst naar een plaats in een garage (beetje verdacht) om mijn ‘verblijfspapieren’ te gaan halen. Officieel woon ik nu dus eventjes in Beijing. Wat een mens toch al niet moet doen voor een stom visum. Daarna gingen we naar het politiekantoor, waar ze ons precies toch een beetje verdacht vonden. Al een geluk had ik mijn treinticket nog bijgehouden, want ze moesten een bewijs hebben van wanneer ik in Beijing was aangekomen. Daarna zijn we naar het visum application center gegaan, en ik krijg nu een viusm voor 3 maand. Niet zo erg, want ik kan mijn volgend visum gewoon in België aanvragen wanneer ik naar huis ga tijdens Kerst. Nu maar hopen dat ze mij in België een visum geven voor 6 maand, en geen voor 2x3 maand, want dat wil zeggen dat ik eind maart eventjes de grens overmoet om dan terug in China binnen te gaan. Ingewikkeld allemaal.

’s avonds ben ik met Leen en Nathan Japans gaan eten, en daarna zijn we iets gaan drinken in een bar. Ik heb onderweg hondjes gezien met sloefkes aan, haha zo schattig! De taxichauffeur toen we naar huis gingen was echt grappig. Dat was precies een belgische ‘johnny’ met een getunede taxiwagen. In de auto speelde er luide muziek, en hij reed ook vrij snel. Blij dat we dat overleefd hebben! Haha! Tegen 23h kropen we al onder we wol, ik mocht bij Leen op het appartement slapen, want die had nog een extra slaapkamer. Om 7h liep de wekker af, en moest ik de trein al halen naar Nanjing. Deze keer had ik een iets snellere trein genomen, die was ‘maar’ 7h onderweg en vertrok om 9h30. Ik moet wel zeggen, na een tijdje vind ik zo lang stilzitten niet zo saai meer. Er zit niets anders op, want de vluchten waren veel te duur en dus geen optie. Ik heb nu tot de 20^ste geen paspoort op zak, omdat dat nog altijd in Beijing ligt. Die van de Kamer gaan dat ophalen voor mij en opsturen naar Nanjing. Ik heb wel een kopie, maar dat is al. Daarom dat met het vliegtuig van Beijing naar Nanjing gaan ook helemaal niet kon, want ik ben paspoort-loos..

Donderdagavond ben ik gratis buikdansles gaan volgen in het sportcentrum van King. Het niveau lag wat laag, maar al bij al was het wel tof! Wel spijtig dat het tribal is, een stijl die ik persoonlijk niet zo mooi vind. Daarna ben ik met King en zijn collega’s iets gaan eten.

Vrijdagavond mocht ik gratis naar het Jazzfestival in Nanjing; en ik mocht ook nog 2 extra personen meenemen, Lin en Amelie. Dat allemaal omdat de organisator van het festival lid is van de Kamer van Nanjing.


Morgen, zondag, is er een huwelijk van iemand van’t sportcentrum, en ik mocht er van ’s ochtends al bijzijn. Ik denk toch dat ik ga passen en pas in de namiddag ga gaan, ik wil liever nog eventjes genieten van het weekend voordat er weer een drukke werkweek aankomt! Maandag ga ik naar de investment&trade fair in Suqian, samen met andere mensen van de Kamer. Er zullen int totaal ongeveer  500 mensen aanwezig zijn. Amelie en Lin mogen ook mee, omdat er te weinig buitenlanders zijn, haha, maar ze moeten wel doen alsof ze werken bij de Kamer met mij :p Da’s wel leuk, want de enige andere persoon die ik ken dat gaat, is een Amerikaan die ik al een paar keer heb gezien. Maarja, na een tijdje, wat zeg je daar dan nog tegen hé! Dinsdagnamiddag komen we terug!
Ik heb mijn businesskaartjes gekregen, haha, wel grappig, nu kan ik die overal ronddelen zoals een echte Chinees  :p

Tot de volgende keer!

15-10-2011 om 00:00 geschreven door Katrien  

Hallo!

Zoals jullie allemaal mss wel weten, ben ik naar het platteland, naar King zijn ouders, geweest. Dinsdagochtend om 8h vertrok ik met de bus, King heeft me aan het busstation afgezet om zeker te zijn dat ik wel op de juiste bus zou stappen! Naast mij zat een Chinese vrouw met haar superschattig kindje, we hebben wat liggen babbelen, en ’t kindje heeft wat liedjes liggen zingen. Na een lange en saaie busrit van 5h kwam ik eindelijk aan in Jianggang. Het enige probleem was dat ik niet wist waar ik juist moest afstappen.. Ik ben gewoon blijven zitten tot de eindhalte, en King zijn papa stond daar al met zijn auto op mij te wachten. Dan zijn we naar hun thuis gereden, en stond de mama buiten al te wachten op mij. En natuurlijk, zoals het gaat op zn Chinees, heb je geen tijd om te bekomen, maar word je direct volgepropt met eten. Lekker, maar veel te veel eten. ( en ‘nee, ik heb genoeg’ zeggen is geen optie :P Dan kappen ze gewoon nog wa meer op je bord! ) Wat me als eerste opviel toen ik in Jianggang aankwam, was de mooie blauwe lucht! Precies de lucht van België! Zo’n mooie lucht heb ik al in meer dan een maand in Nanjing niet meer gezien! Toen ik naar boven, naar de slaapkamer, ging, merkte ik op dat bijna heel het huis is gerenoveerd. Alles is herschilderd, er zijn gordijnen nu, een giga-kleerkast,... ze hebben er hun werk van gemaakt! Ook merkte ik op dat de schoonmama een tandenborstel, tandpasta, nieuwe slefkes voor in’t huis,... had gekocht voor mij. Voor de tandenporstel ga ik passen, ookal zat die nog in zijn nieuwe verpakking, maar tegen de slefkes zeg ik niet ‘nee’! Na het eten ben ik naar het huis van de opa en oma gegaan, dat op 2min wandelen van hen ligt. Ik moet zeggen dat ik het plaatselijk dialect hoe langer hoe meer versta! Toen de oma me zag, kwam ze al afgelopen en gaf ze mij een dikke knuffel, haha, die was precies content om mij terug te zien! Zelf vinden ze het wel lastig, maar langs de andere kant ook leuk, om op te merken hoe iedereen mij hier aanstaart. En dan zeggen ze met opgeheven hoofd ‘jajaa, dat is ze’ haha. Maar kvind het wel leuk dat die familie hier mij ni zo ophemelt, en mij gewoon beschouwt alsof ik een Chinese zou zijn. Da’s wel tof. Want een paar stalkers die constant foto’s van mij willen trekken, heb ik al genoeg, en die wil ik zeker niet als mijn schoonfamilie :P Op straat waren er 2 meisjes die verlegen aan mij vroegen of ze een foto van mij mochten trekken. Dat vind ik niet zo erg, want die zijn schattig en die vragen dat lief. Maar toen ik ’s avonds met de schoonmama op’t straat ging dansen bij de andere Chineesjes, was er een oudere man die –onsubtiel- foto’s van mij wou trekken. Ik vroeg hem vriendelijk dat niet te doen. Toen hij van geen ophouden bleef, en besefte dat hij nooit mijn gezicht kon trekken maar enkel mijn rug, kwam hij naar mij en eiste hij een verklaring waarom ik niet wou dat hij een foto van me trok. Ik, en de schoonmama inclusief, werden daar vrij geirriteerd van, dus ik legde hem gewoon uit dat hij niet de eerste Chinees was die van mij een foto wou trekken, en dat ik wel eens graag zou willen weten wat hij met die foto gaat doen! ‘Oh, ik wil die op internet zetten zodat iedereen kan zien dat er in ons klein dorpje een buitenlander is geweest’.. hmm.. Toestemming voor een foto kon hij nu wel vergeten ! Maar zoals ik al zei, hij gaf niet op.. en hij heeft daar zeker een kwartier gestaan met die kodak in zijn handen, en alsof dat nog niet erg genoeg was, haalde hij nu ook zijn videocamera boven!! Ik wist niet waar ik het had, en kheb dan maar wat ambras met hem liggen maken op’t straat tot hij wegging. Die heeft zijn lesje weeral geleerd.

Woensdagochtend heb ik uitgeslapen tot 9h (voor Chinese plattelandsnormen is dat uitslapen), ik had goed geslapen, enkel spijtig dat er blijkbaar een huwelijk was in de buurt en ze om 12h ’s nachts, toen ik nét in’t slaap was gevallen, besloten om vuurwerk af te steken. Én ook spijtig dat iemand de schoonpapa heeft gebeld om 3h ’s nachts, waardoor ik ook ben wakkergeworden.. Maar voor de rest alles cava! Haha! ’s Ochtends, na het ontbijt (dat als middagmaal kan doordoen) ben ik met de schoonmama gaan fietsen in de buurt. Er zijn hier ook een paar joint ventures, en bij een van die bedrijven hong er een Belgisch vlag buiten! Is dat nu enkel voor de show, of is dat nu echt ‘foreign invested’, daar heb ik het rieken naar :) Daarna zijn we naar een tempel in de buurt gegaan, hebben we wierrook aangestoken en zijn we naar de boeddhabeeldjes gaan kijken. Was wel tof, al kan ik hier niet naar buiten gaan zonder ze me aanstaren. Toen we naar huis fietsten, was er een auto die wel erg traag naast ons aant rijden was, en alle hoofdjes draaiden onze richting uit. Ze vroegen aan mij (int Chinees) ‘Naar waar gaan jullie?’; en ik in mijn platste Jianggang dialect (ik heb hier wat dialectwoordjes geleerd, vrij interessant!) ‘我们去shuaaazi’ (We gaan ons amuzeren), en die mensen natuurlijk lachen omdat ze zich niet verwachten dat ik een beetje plaatselijk dialect kan. Natuuuurlijk moesten ook zij hun kodak bovenhalen, grr; ze hebben enkel een foto gekregen van mijn hand dat voor mijn gezicht was, waarom kunnen die nu ni gewoon kijken en geen foto trekken! Welja!
Blijkbaar heeft de bomma een groot stuk grond waar ze pinda’s en ‘een plant waar olie van gemaakt wordt’ op gezaaid worden. Was de eerste keer dat ik een pindaplantje heb gezien! Kunnen pinda’s overal groeien? Bij ons hebben ze da toch ni he?
’s middags werd ik weer volgepropt met allemaal lekkers van de zee: krab, scampi’s, verse vis, en nog een hele hoop andere schaaldieren die ik in België nog nooit heb gezien! Njamnjam! Toch handig als uw schoonfamilie vlak bij de zee woont, ja ;-)
De buren van de ouders van King hebben trouwens een keischattig kleinkind! De eerste dag had ze nog wat bang van mij, maar woensdag heb ik er een hele dag mee liggen spelen buiten! Soms verstaat zij me niet zo goed en soms versta ik haar niet zo goed, maar uiteindelijk hebben we ons toch goed geamuseerd! En toen ze viel, dacht ik van ‘oeioei, die gaat hier beginnen weeeenen...’, maar die weende niets! Ik vroeg of het pijn deed, en zij van ‘neeneee’, een Belgisch kind had al lang liggen wenen, want da was wel ne fameuzen bots op de grond! :D
Daarna zijn we naar de zee geweest, want de schoonpapa moest schaaldieren gaan opkopen. ‘k heb daar een beetje rondgewandeld, en natuurlijk had ik daar weeral veel beziens! Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben ze me weer volgepropt met eten, njam!

Donderdag, de laatste dag, zijn we ’s ochtends eerst schaaldieren gaan afzetten aan een sjiek hotel hier in de buurt. Een paar meisjes begonnen met me te babbelen, enja, wat kan ik anders doen dan antwoorden. Hoe hard dat die verschoten waren toen die hoorden da ik Chinees kon! Ik begrijp dat toch niet, hoor, hoe denken die anders dat ik hier naar het platteland kon komen? Als ik geen Chinees kan, en de plaatselijke bevolking hier kan geen Engels, hoe kunnen wij dan in godsnaam communiceren? Het grappigste van al vond ik dat ze vroegen of ik geen ‘knappe broer’ heb, om hem aan hen voor te stellen! Haha! Ik heb hen dan ook vriendelijk meegedeeld dat ik alleen maar zussen heb, spijtig voor hen :p
De vrouw van de neef van King is zwanger, en blijkbaar is het de gewoonte in China om je kind chirurgisch uit je buik te halen dan zelf te bevallen, maar zij gaat wel op een natuurlijke wijze bevallen. Goede keuze!

 In de namiddag zijn we gaan eten bij de opa van King. En zoals altijd, wouden ze me weeral volproppen met eten! ’s Avonds ben ik met de schoonmama gaan dansen (deze keer was het paar-dansen), en omdat zij niet wou dansen, heeft ze me praktisch gedwongen om 1 liedje met een andere kerel te dansen. Alé, waar gaan we dat schrijven, blijkbaar zijn mensen van’t platteland toch niet zo preuts! Daarna heb ik met 4 schattige Chinese kindjes gespeeld!

De volgende dag was het alweer tijd om terug naar Nanjing te gaan. Om 12h had ik de bus, en de ouders van King hadden een grote doos meegegeven met allemaal eten in. Omdat dat zo zwaar was, moest King mij komen ophalen aan’t busstation in Nanjing, want alleen kreeg ik dat ding niet tot op ons appartement gesleept!

Vandaag, zaterdag 8 oktober, moest ik gaan werken omdat we vakantie hebben gehad. Ik moest maar werken tot half4, omdat ik nog naar het politiekantoor moest om mij te laten registreren. Dat was immers nodig, omdat ik mij dinsdag in Beijing opnieuw ga moeten laten registreren om mijn nieuw visum te krijgen, en als ik dat nog niet in Nanjing heb gedaan, dan lukt dat in Beijing ook niet. De visumaanvraag duurt blijkbaar 5dagen, maar die van de Kamer gaan dat opsturen naar Nanjing, wel lief en gemakkelijk! Ik moet enkel naar Beijing gaan om de aanvraag in te dienen, en dan nog gaan die van de Kamer mee met mij. Da’s wel leuk, dan moet ik dat niet allemaal alleen gaan uitzoeken! Onderweg naar het politiekantoor, was er een zwarte auto die me volgde. Van ver hoode ik al ‘chellooooowwww, chellooooow’, en kdacht al van, oeioei, hier gaan we weer.. Toen ik vertraagde, vertraagde hij ook, en toen ik sneller wandelde, wandelde hij ook sneller. Tot ik er genoeg van had, en ik zei tegen hem int Chinees‘Als ge niets anders kunt zeggen, hou dan uwe mond!!’ Hij verschoot en vroeg of ik student was. Daarna vroeg hij of hij me moest vervoeren in de auto, en of hij mijn nummer kreeg. Wat denkt dee nu! Dat ik met ne vreemde ga meerijden in den auto?? En mijn nummer heeft hij ook ni gekregen. Ik heb nog altijd last van die twee stalkers die mijn nummer vroegen int vliegtuig van Shenzhen naar Nanjing! Ik ga morgen langs de China Mobile en zien of ik hun nummers niet kan laten blokkeren. En ja, anders dan wacht ik wel gewoon tot ze het beu geraken. Maar die zijn slim zenne! Toen mijn vlucht naar huis was vervroegd, kreeg ik plots telefoon van Guangzhou. De hoofdzetel van Hainan Airlines is in Guangzhou, dus ik dacht dat dat die vliegtuigmaatschappij was. Nu bleek dat toch die kerel van in het vliegtuig te zijn zeker!! ‘Waarom laat je niets weeeteeeeen’.. Grr, irritant. En mijn gsmnr laat ik niet veranderen, ze, da heb ik er nu ook weeral niet voor over. Gewoon hopen dat ze het snel genoeg opgeven hé!

Mijn volgende blogpost zal zijn nadat ik van Beijing terugben, en mijn visum hopelijk in orde is! Tot de volgende en veeeel groetjes vanuit Nanjing!

08-10-2011 om 12:14 geschreven door Katrien  

- Morgen vertrek ik naar de ouders van King met de bus, King gaat me afzetten aan de bushalte. Hij heeft geen tijd om mee te gaan, dus dan ga ik maar alleen hé, anders zit ik hier toch maar helemaal alleen op't appartement te koekeloeren! Vrijdag kom ik terug, omdat ik zaterdag en zondag moet werken! De busrit duurt ongeveer 6h (ja, echt NIETS is dicht in China!), maar ja, met muziek zal dat hopelijk wat sneller vooruit gaan! Ik vewacht me aan veel gestaar, omdat niemand echt verwacht dat ik, een buitenlander, alleen naar het platteland ga gaan (waar ze geen 'mooi' chinees praten, maar een dialect waarvan ik niet veel versta :D) Ik ga mijn laptop meenemen, omdat daar eigenlijk niet zo veel te beleven valt, en dan kan ik nog eens een filmpje ofzo zien! Internet hebben ze daar ook niet, maar hun buren wel, dus dan ga ik dat wel eens inpikken om mijn mails te checken! Ik zal daar ook wel eens gaan wandelen, want't is daar veel properder en rustiger dan in Nanjing ! Alhoewel, properder? Zeg maar gewoon 'rustiger': als je chance hebt, kan je de sterren zien! En wsl zal de schoonmama me weeral meenemen om samen met haar tussen de Chinezekes te gaan dansen op't straat :D

Voor de rest is er niet zo veel gebeurd.. Het is hier heel hard afgekoeld, nu nog maar 15graden, maar volgende week wordt het terug warm!

再见！

03-10-2011 om 11:53 geschreven door Katrien  

Hallo!
Er is weer (bijna) een weekje voorbijgegaan, en er is veel gebeurd, dus tijd voor een update!

Vrijdagnamiddag was het een ‘hr forum’ van de kamer van koophandel: dat was eigenlijk een infosessie over de nieuwe sociale-zekerheids-wetgeving voor Westerse bedrijven in China. En aangezien ik nu bij de kamer werk, moest ik daar dus ook bijzijn. De infosessie werd gegeven in het Chinees, en de meeste personen die aanwezig waren waren dan ook Chinezen. Toen heb ik al ontdekt: ik moet zo snel mogelijk naamkaartjes laten maken, want dat is hier echt wel belangrijk op van die events. ZO blijf je in contact met alle belangrijke leden, én weten zij ook wie je juist bent. Daarna ben ik in mijn werkoutfit (incl hoge hakken) naar Sancho gegaan, een bar in Nanjing. Een Chinees die ik net via Kwon (‘de koreaan’) heb leren kennen, vertrok alweer voor een paar jaar naar Canada. We hebben gebbq’t en ik heb daar een superschattige poes gezien! Spijtig dat ik Chinese katten niet zo vertrouw.. volgens mij zitten die allemaal vol vlooien! Niet aaien dus!

Zaterdag was het een drukke dag voor mij, ik moest nl. alles doen waar ik in de week met mijn werk geen tijd voor heb: buskaart herladen, kaartjes opsturen met de post (jaja, eerste lading is al onderweg!), en een nieuwe bankkaart aanvragen voor mijn salaris. Daarna zijn we met een hele groep mensen naar een Italiaans restaurant gegaan dat superlekker en supergoedkoop (1eur voor pasta, 2eur voor pizza) was. Nadat dat op was, zijn we nog naar ene nieuwe bar gegaan, vika, maar daar zat geen kat.. niemand weet dat blijkbaar nog niet zijn!

Op zondag zijn we het sportcentrum van Nanjing Normal University gaan bekijken om te zien of de lessen nog eve, goed zijn dan ervoor.. Voor iemand die niet studeert, zou het abonnement voor een jaar ongeveer 200euro kosten, maar King heeft al eens met hen gebabbeld en blijkbaar kan er wel ‘over de prijs gepraat worden’.. typisch Chinees dus! De lessen zagen er wel ok uit, wel niet zo goed als 2 jaar geleden, maar voor die prijs kan het er wel mee door.

Maandag wou ik me wagen aan ‘spek met eieren à la chinoise’, en ik ben dus eerst in de supermarkt ‘Chinees spek’ gaan kopen. Dat is niet mooi voorverpakt in een plastiekje, neee, dat is dus gewoon ne klomp vlees. Ik heb mijn best gedaan, maar de volgende keer ga ik toch iets minder ‘spek’ gebruiken, want dat was echt heeeel zout!

Woensdag,vandaag dus, ben ik tussen de middag samen met Lin en Amelie naar de opening van het sportcentrum waar King gaat werken geweest. Omdat buitenlanders in China altijd ‘aanzien’ geven aan een bedrijf, en wij daar, om daar gewoon wat te staan, heel goed voor betaald werden, vond ik het niet erg om twee uurtjes van mijn tijd daar te spenderen. Daarna ben ik met de Kamer op bedrijsbezoek geweest, naar Aveco (Iveco), een bedrijf dat auto’s maakt. Dat was heel interessant, en we mochten ook met een elektrisch busje heel de fabriek door. En toen merkte ik weeral dat ik echt wel zo snel mogelijk naamkaartjes nodig heb! :D Ik ben net thuis, en mijn voetjes doen pijn van een hele dag recht te staan! ‘k ga sebiet een serietje zien, en daarna op tijd het bedje in! Aahja, ik heb blijkbaar vannacht in mijn slaap in’t Chinees liggen praten :D haha! Hopelijk slaap ik goed vannacht, want kheb heel wat slaap in te halen! King kwam gisteren pas om 11h naar huis (door opening van’t sportcentrum is’t heeel druk daar nu), ik denk dat we rond half 1 zijn gaan slapen, en om 6h ging zijn wekker al af en was ik ook wakker.. dus veel slaap heb ik niet gehad! Vergeet niet naar de fotootjes op mijn blog te kijken!

Toedeloe!

Katrien

28-09-2011 om 13:08 geschreven door Katrien  

Hallo iedereen!

Het is weer tijd voor een blogje! Het is  heel druk nu op het werk,er moet vanalles en nog wat gebeuren, en de manager is vandaag voor 2 weken weg! Ik moet zeggen, elke dag wanneer ik van het appartement naar bededen of naar boven ga, kijken de buren precies net iets minder naar mij, haha, ze worden misschien langzaam aan gewoon dat ze naast een buitenlander wonen!
Gisterenavond ben ik met Amelie en Lin naar Xinjiekou iets gaan eten, en daarna zijn we wat gaan winkelen. Ik heb nog 2 bloesjes gekocht die ik kan aandoen op het werk, met lange mouwen, want het werd al iets frisser, althans, dat dacht ik toch! Want vandaag was het opnieuw warm! Ik kan echt niet meer aan dit weer aanuit :D De bloesjes zijn iets kleurrijker, en dan in combinatie met mijn zwarte broek en zwart vestje en zwarte schoenen mag dat wel, vind ik!Ik ben langzaam aan wel gewoon aan’t worden aan de kleren die ik voort werk moet dragen! Dat was een heel goedkope winkel, en de volgende keer ga ik bij de mannenafdeling is zien of ik daar geen vestje in een andere kleur kan kopen voor mijn werk (bij de vrouwen heb ik da niet zien liggen) :p

Wanneer ik iedere ochtend in mijn fancy kleren naar het werk ga, voelt dat wel goed, haha, ik voel mij keibelangrijk dan :p Met de bus ben ik in totaal (wandelen inbegrepen) zo’n 25min onderweg. Met mijn hakken steek ik met kop en schouders overal bovenuit: op de bus, in de lift op het werk, haha, da’s wel grappig! En wanneer ik ’s middags dan in een klein restantje iets gaan eten, blijven de Chinezen altijd denken dat ik geen woord Chinees kan..En als ze me dan horen, draaien alle hoofdjes mooi in mijn richting! Ik vind de kleinste; goedkoopste restaurantjes vaak de lekkerste van allemaal! En de rest van de mensen van mijn werk eet als middageten ‘ne koffie’ of ‘een yohgurtje’, maar dat is toch niet aan mij besteed zenne, geef mij maar een goeie portie rijst of noedels met vlees en groentjes!
Nu onze bazin op reis is, heb ik 3 grote taken.. ik mijn contract staat dat ik daar nix over mag zeggen, haha, laat ons erbij houden dat ik nu evenementen moet organiseren voor de leden, westerse bedrijven moet contacteren en de contactgegevens van de leden moet updaten. Simpel gezegd, maar moeiljlker in praktijk! Vrijdag is er een lezing over de nieuwe insurance law van China, en ik moet er ook op aanwezig zijn om foto’s te nemen en er een artikel voor de nieuwsbrief over te schrijven.

Aahja, nog eens over de bus ’s ochtends en ’s avonds. Beeld je in dat een bus propvol zit. Maar dan echt, prop-propvol.. en jij moet daar nog bij.. wel, zo is het elke dag bij mij! Haha!Het voordeel is wel dat je niet zo gemakkelijk omver valt wanneer de bus stopt, maar af en toe ben ik toch al eens bijna op de grond gegaan.. Al een geluk kan ik er altijd wel mee lachen!

Oehja, en nog iets! Ik zit dus op de 30^ste verdieping, en van daaruit heb je echt een mooi uitzicht over alles! Iedere ochtend zie je de Chinese middelbaarstudenten sporten, precies miertjes, zo klein! Gisteren hebben ze ook een of ander gebouw opgeblazen, en dan zitten wij ook op de eerste rij, haha! Ik heb een foto van het gebouw waarin in werk en het kantoor ik ‘Nanjing2’ gezet! Mijn bureau is achteraan rechts, bij het raam! We zitten er maar met 5, dus het is wel gezellig!

Van 3oktober tot 7oktober heb ik vakantie, jeej, het is dan de nationale feestdag(week) van China. Natuurlijk moet ik wel zaterdag en zondag gaan werken (chinese manier van ‘verlof hebben’) Ik ga waarschijnlijk van maandag 10 tot woensdag12 oktober naar Beijing om mijn visum te laten verlengen, nu hopelijk voor de laatste keer! Ik kan bij Leen (een Belgische) op haar appartement gaan slapen, en ik ga waarschijnlijk met de slaaptrein gaan, dat is ongeveer 13h onderweg, maar je hebt wel bedden, dus je kan slapen he, en dat is veel goedkoper dan een vliegtuig! ‘k mag wel niet vergeten het bovenste bed te nemen, anders bestaat de kans dat er ratten of kakkerlakken in mijn teentjes komen bijten (iemand heeft dat echt al eens meegemaakt, gene zwans :D)

Oke, dit was het weer voor deze keer! Veel Nanjingse groetjes!

21-09-2011 om 13:35 geschreven door Katrien  

Hallo iedereen!

Woensdagnamiddag ben ik naar Hong Kong vertrokken om mijn visum te regelen. Ik had een rechtstreekse vlucht naar Hong Kong genomen, omdat dat even duur was dan via Shenzhen en dan met de bus. Ik vloog blijkbaar met ‘dragonair’, op het eerste zicht leek mij dat maar een bochtvliegtuig met een vreemde naam, maar toen ik instapte was het wel andere koek: eigen tv’tjes, supergroot vliegtuig,... en dat voor maar 2h vliegen! De vlucht had een uur vertraging, met als gevolg dat ik pas rond half 6 in Hong Kong Airport aankwam. Nadat ik door de douane was gegaan, moest ik de bus naar de hostel zien te vinden. Nergens stond aangegeven waar de bussen aankwamen, en toen ik het vroeg aan verschillende mensen aan de balie werd ik van het kaske naar de muur gestuurd. Dat begon al goed. Na veel vragen en veel rondlopen, zag ik uiteindelijk het bordje met ‘bussen’. Maar welke bus moest ik nu nemen? Ik wist dat ik in Nathan Road in Kowloon moest zijn, maar hoe ik daar moest geraken? Geen idee. Ik heb dan maar gebeld naar de hostel, en blijkbaar moest ik op bus 21 zitten. Op naar de bushalte dan.. na nog eens een half uur zoeken, had ik uiteindelijk de bushalte gevonden. Blijkbaar moest je gepast betalen op de bus, maar dat kon ik niet, omdat ik alleen groot geld bij had (net rmb in Hong Kong dollars gewisseld bij de bank). Een heel lief Hong Kongs meisje heeft mij gewoon 10 dollar gegeven om de bus te nemen! Kvond dat echt zo lief! En van toen af aan besefte ik al: de mentaliteit van de Hong Kongers is anders dan die van de Chinezen. En inderdaad: mensen van Hong Kong speken niet op de vloer,  tuuten niet om de 5 seconden in de auto, en bovendien kunnen ze allemaal Engels! Ik vind persoonlijk dat Cantonees wel grappig is, dat lijkt allemaal hetzelfde: hok, mok, sjeuung, shieeeng enzoverder :p Geef mij toch maar Mandarijns :p
Toen ik aankwam in Nathan Road met de bus, was het zoeken geblazen naar de hostel. In Nathan road zelf stonden allemaal Indiërs die naar mijn zeggen iets te irritant waren: hoteeel hoteeel, bags, watches, bââââgs.. en die lopen dus achter u hé! Uiteindelijk vond ik het gebouw van mijn hostel, het zag er allesbehalve deftig uit, maar hoe kan het anders voor 5 euro per nacht. Toen ik mijn kamer binnenging, zag ik tot mijn verbazing dat er maar 2 bedden in stonden, terwijl op internet stond dat ik in een dorm met 12 mensen ging slapen. Ik vroeg ter bevestiging ‘ik slaap hier alleen? Er komt niemand anders?’ en Hij zei verbaasd ‘natuurlijk slaap je hier alleen!’ Ikke blij! De badkamer en wc was wel gedeeld.. alé, wat je een badkamer kan noemen,: een poembak en een klein sproeierke, net genoeg om je haar te kunnen wassen. Welja, voor 2 nachten maakte me dat niet zo uit, hoe goedkoper hoe liever, ik was niet van plan om 30euro per nacht te betalen voor een fancy kamer! Daarna ging ik aan de kerel van de hostel vragen of hij misschien wist hoe ik bij het visumbureau kon geraken. Hij zei dat er in het gebouw van de hostel ook een visumdienst was. Toen ik vroeg hoe lang het duurde, en of het tegen vrijdag kon klaar zijn, zei hij ‘neee, dat is onmogelijk, dat duurt altijd veel langer’ Ik: ‘jamaar.. ik heb mijn vlucht terug naar Nanjing vrijdag?’ Hij’ ja, dat zal dan niet lukken he’.. hmm.. eerste domper van de dag. Ik besloot om de volgende dag heel vroeg op te staan om naar het viusmbureau te gaan, zodat ik zeker de eerste ben. Op de kamer aangekomen, wil ik me neerploffen in mijn bedje dat eruitzag alsof het al een paar nachten beslapen was geweest, en plots zag ik het: triptriptrip... een kakkerlak huppelde vrolijk op mijn bed. Toen kreeg ik het: ik begon te wenen, was moe, en wou liefst zo snel mogelijk terug naar Nanjing gaan. Indien mijn visum niet in orde kon geraken tegen vrijdag, was mijn vlucht van Shenzhen naar Nanjing voor niets gekocht, en moest ik minimum 3dagen langer blijven, omdat het visumbureau in het weekend gesloten is.. Daarna ben ik nog eventjes naar buiten gegaan, heb ik in mezelf liggen lachen met de dubbeldekker bussen-en trams (hihi, dat is echt grappig, zo Engels! Laaaange bus! Hong Kong is in de jaren 1850 van Engeland geweest, het is ook daarom dat de meeste Hong Kongers Engels kunnnen!) Ze rijden daar ook aan de linkerkant! Aahja, ze hebben blijkbaar ook andere stekkers in Hong Kong.. stond ik daar schoon met mijn Chinees mini-haardrogertje en mijn pas gewassen haar :D Kheb aan die van de hostel een adapter gevraagd, en ze hebben mij er eentje kunnen lenen. Fiew. Ik heb me in het donsdekenovertrek gewikkeld, zodat ik een soort van ‘slaapzak’ had, en de kakkerlakken ’s nachts niet aan mijn tenen konden knabbelen. Don’t let the bed bugs bite you!

Om 6h ’s ochtends de volgende dag liep mijn wekker af. Met moe-e oogjes en al mijn papieren voor mijn visum nam ik de Metro tot Wan Chai. Van daaruit moest ik nog een eindje wandelen. Hong Kong bestaat uit 3 grote delen: het Hong Kong eiland, Kowloon, en de ‘new territories’. Mijn hostel was gelegen in Kowloon, en nu moest ik met de metro naar het eiland. Daar aangekomen, zocht ik, met kaartje in de hand, de weg. Ik heb op die 3 dagen tijd misschien aan 100 mensen de weg gevraagd :p da’s veel handiger dan een kaartje! Op Hong Kong eiland zijn er verschillende voetgangersbruggen die ook voor gebouwen lopen. Op zich heel handig, maar je moet wel weten hoe je op zo’n brug geraakt, anders kan je de straat niet over! Na lang zoeken kwam ik om 7h30 aan bij het visumbureau, er stonden al 2 mensen te wachten en ik schoof netjes mee aan in de rij. Tegen 9h ging het open, en tegen dan stonden er al zeker meer dan 50 mensen aan te schuiven. Goed dus, dat ik zo vroeg ben vertrokken. Het goede nieuws was: ze deden niet moeilijk over mijn visum, en het kon de volgende dag ’s ochtends in orde zijn (spoedprocedure), jeeej! Nadeel was: ik kreeg een visum met 2 entries van elk 30 dagen, dit wil dus zeggen dat ik binnen een maand naar Beijing moet om mijn visum te laten verlengen. Dan kan ik Leen ineens gaan bezoeken in Beijing, haha! Zo ingewikkeld, een businessvisum aanvragen! Daarna ben ik voor Loic 2 ipads gaan kopen, hij had mij geld meegegeven, en ik moest het gwn gaan kopen en heel mee terug naar Nanjing brengen. In Nanjing hebben ze geen wifi-3g ofzoiets, en in Hong Kong wel,daarmee. Daarna heb ik nog een beetje Hong Kong eiland verkend, en daarna heb ik een uurtje geslapen in de hostel. Of er een kakkerlak op mij zou springen kon me op dat moment niet veel schelen, ik was supermoe. Na het korte maar zalige dutje, ben ik mijn busticket gaan kopen om de volgende dag van Hong Kong naar Shenzhen airport te gaan. Bustickets kan je kopen in Kowloon metrostation, en van daaruit vertrekken ook de bussen. Shenzhen ligt, voor degegen die het niet weten, in China, en ‘binnenlandse’ vluchten zijn goedkoper dan ‘buitenlandse’ (Hong Kong). Met de bus is dat ongeveer 2h onderweg, valt wel mee dus. Daarna ben ik iets gaan eten, en heb ik nog wat rondgewandeld in Kowloon in de buurt van de hostel, en ’s avonds ben ik vroeg onder de wol gekropen omdat ik de volgende dag opnieuw om 6h moest opstaan om mijn visum te gaan halen.

In het visumbureau mocht je blijkbaar niet binnen met valiezen of elektronica, maar ik heb lief gevraagd of ik de twee ipads mee naar binnen mocht nemen, omdat dat toch iets te duur is om buiten te laten liggen. Al een geluk was het geen probleem. Na het ophalen van het visum ben ik naar de bushalte vertrokken om mijn bus naar Shenzhen te halen, ik was er al om 11h en mijn ticket was normaal om 13h, maar ik heb gevraagd of ik een bus vroeger mocht nemen en dat was geen probleem. In het midden van de busrit, kwamen we aan in Shenzhen en moesten we door de douane, en daarna gingen we verder met de bus naar de luchthaven. Ik was er al om 13h, en mijn vlucht was pas om 18h, maar beter te vroeg dan te laat. Tijdens de controle op de luchthaven, wilden ze per se mijn paraplu controleren :D ikke zo ‘euuh, ja, tuurlijk, doe mijn paraplu maar open’ :D grappig! De wc’s op de luchthaven waren allemaal Chinees, behalve die voor de gehandicapten, er hong een bordje op ‘for weak only’.. Ik ben weak, want ik moet naar’t wc, dus ik mag dat gebruiken! :D Om 18h zat ik op de vlieger.. en natuuuurlijk moesten we weeral een uur wachten voor we konden opstijgen! Mijn buren waren wel grappig, en de stewardess haar engels trok op niet veel, dus al een geluk dat ik Chinees kan! Tijdens de vlucht was het aant bliksemen in de wolkjes onder ons, was wel leuk om te zien! Ik heb een ganse vlucht gebabbeld met die Chinezen van naast mij, en natuuuurlijk vroegen die mijn gsmnr.. kdacht alé, die hebben precies geen bijbedoelingen, waarom ook niet. Maar toen ik vanochtend opstond, had ik al 2 smsjes van hen ‘wat ben  je aant doen’ ‘waarom sms je niet terug’ en 3gemiste oproepen. Sorry hoor, maar dat gaat er bij mij een beetje over. Ik ga ze dus gwn negeren, en hopen dat ze mij snel gerustlaten :D

Ok, dat was het zo een beetje voor Hong Kong, de foto’s staan op mijn fotosite (rechts bovenaan klikken), hopelijk vonden jullie het een beetje een toffe blogpost!

17-09-2011 om 09:11 geschreven door Katrien  

Hey!

De plannen hier zijn supersnel gewijzigd: vandaag hebben ze alle papieren voor mijn visumaanvraag in Hong Kong in orde gebracht, en morgennamiddag vlieg ik naar Hong Kong! Hong Kong is officieel GEEN chinees grondgebied; dit wil zeggen: andere munteenheid en geen netwerkverbinding met je gsm. Ik ga morgen toch mijn gsmverbinding openen in Nanjing, zodat ik in Hong Kong ook bereik heb, indien ik Particia van de Kamer van Koophandel moet bereiken, dan kan ik dat zonder probleem! Aahja, nog iets.. Hong Kong is dus buitenland.. en ik heb maar 1 entry voor China, dat wil dus zeggen dat indien in geen visum krijg in Hong Kong, China niet mee binnenmag.. Maarnormaal gzien komt alles goed, de kans bestaat wel dat ik enkel een visum ga krijgen voor een maand, en nog naar Peking moet binnen de maand om mijn visum te laten verlengen..

Morgen om 14h10 Chinese tijd vlieg ik rechtstreeks naar Hong Kong. Wanneer ik daar aankom is het al te laat om mijn visum aan te vragen, dus het plan is dat ik donderdagochtend héél vroeg opsta om als eerste aan het visumkantoor te staan. Een visumaanvraag duurt 24h, en mijn terugvlucht naar Nanjing is op vrijdagom 18h.. nog een klein addertje onder het gras: omdat Hong Kong ‘buitenland’ is, zijn rechtstreekse vluchten naar Hong Kong duurder dan wanneer je een omweg maakt. Omdat mijn ticket heen pas een dag ervoor is geboekt, maakte dat weinig uit qua prijs, maar ik ga terug moeten via Shenzhen: eerst een uur en half op de bus van Hong Kong naar Shenzhen, en dan van Shenzhen met de vlieger naar Nanjing. Andere optie was de trein, maar dat is 24h en dat vind ik toch ietsje te lang :p

Mijn werkgever compenseert grootendeels mijn vliegtuigkosten, maar ik december ga ik opnieuw  een businessvisum moeten aanvragen in Belgie. In Belgie is dat wel gemakkelijker dan in Hong Kong, als ik de keuze heb tussen de 2, dan weet ik het wel :p

Toedeloe, ik laat jullie nog wel weten hoe het reisje naar Hong Kong was!

13-09-2011 om 16:44 geschreven door Katrien  

 Heey, aangezien ik niet weet waar mijn brieven aankomen op mijn appartement, is het het beste dat alles naar mijn werk gestuurd wordt!

Maes Katrien
European Chamber of Commerce in China
中国欧盟商会
中国，南京市珠江路1号
珠江1号大厦30楼E1座
CHINA

电话13770686653

11-09-2011 om 10:22 geschreven door Katrien  

Hey!

De afgelopen dagen was het vrij druk. Donderdag was het mijn eerste werkdag bij de Europese Kamer van Koophandel  in China, en kheb al direct vanalles moeten doen. Ik mag niet te veel zeggen over de job zelf, want kheb zwijgplicht :p Ik moet verschillende Europese bedrijven in Zhenjiang contacteren en daar bepaald gegevens over te weten komen, en dan moet ik een soort van ‘plan voor nieuwe leden’ van de Kamer maken. Als dat plan klaar is, dan moet ik meetings organiseren en met die bedrijven afspreken samen met de manager. Mijn lijst van ‘taken’ is echt lang, kga ook artikels moeten schrijven voor de nieuwsbrief enzo.. We zijn maar met 5 daar, dus dat is wel leuk! Mijn visum gaat wel nog lastig worden, ik heb nu nog geen contract omdat ik nog met een toeristenvisum hier zit, dus ik moet zo snel mogelijk naar Hong Kong om mijn businessvisum aan te vragen. De Kamer sponsort mij wel een beetje met de vlucht, maar kzal content zijn als dat allemaal in orde is! Ik krijg ook 20 verlofdagen en ook alle Chinese feestdagen. Maandag is het bijvoorbeeld al een feestdag (Mid autumn festival), joepie =)

Gisteren (zaterdag) is Romain aangekomen in Nanjing. Romain heeft 2jaar geleden samen met mij gestustudeerd in Nanjing en is van Zwitserland. Hij doet nu een stage in Shanghai bij Swatch en is voor een weekendje naar Nanjing gekomen? Gisterenavond zijn we naar Ellen’s bar iets gaan drinken, en vandaag gaan we naar de Confuciustempel. Wat de plannen zijn voor morgen weet ik nog niet, maar kmoet ook nog wat artikels lezen voor mijn job, dus ’t weekend zal weer goed gevuld zijn!

Dit was een kort blogje, hopelijk volgende keer meer! :p

11-09-2011 om 09:51 geschreven door Katrien  

Hey!

Maandag ben ik in de voormiddag met Margot naar het Mochou Lake 莫愁湖 geweest (foto’s staan op mijn blog), en daarna zijn we samen gaan eten. In de namiddag ben ik naar de Europese Kamer van Koophandel geweest, en daar heb ik wat testjes moeten doen. Eerst moest ik in het Chinees wat vragen beantwoorden van een Chinese (simpele dingen, zoals hoeveel jaar ben je al in Nanjing geweest, wat zijn je hobby’s, ...) en dan moest ik tolken van Engels naar Chinees en omgekeerd in verband met de Kamer. Blijkbaar waren ze erg onder de indruk van mijn Chinees, en was mijn Chinees zelfs beter dan de Zwitserse manager :) joepie! Dinsdag gingen ze me bellen, omdat we heel sterk in een team moeten samenwerken en het dus belangrijk is dat iedereen mij een beetje tof vindt.. Daarom ging ze maandagnamiddag met het team praten, en het resultaat me dinsdag laten weten! Ik heb ondertussen telefoon gehad, en voor degenen die het nog niet zouden weten, ik ben aangenomen! :D

Snel hé, op 2 weken tijd een job vinden! Morgen (donderdag) moet ik langsgaan om het contract te tekenen en te bespreken hoe we het visum het beste kunnen regelen. Waarschijnlijk ga ik zowiezo naar Hong Kong moeten, en daarna nog naar Beijing om het te laten verlengen.
Wat moet ik nu doen bij de Kamer van Koophandel? Ik moet verschillende leden contacteren en hun GM (general manager) opbellen, die kunnen naar’t schijnt soms wel eens lastig doen, en dan meetings organiseren in de desbetreffende stad. Omdat de manager haar Chinees slechter is dan dat van mij, ga ik ze moeten bijstaan bij contact met Chinezen, en met haar vaak voor een dagje naar een andere stad moeten (vooral steden in Jiangsu, bv Wuxi of Changzhou). Op de meetings kom ik dan in contact met allemaal bedrijven die lid zijn van de Kamer, en ik moet daar ook foto’s trekken zei ze, omdat ze daar zelf geen tijd voor heeft (:p). Soms zullen de meetings op een zaterdag zijn, maar dan kan ik gewoon maandag of dinsdag een dagje verlof nemen om het te compenseren. Ook moet ik de ledenlijsten updaten, mee aan de nieuwsbrief en het maandelijks magazine werken,... Ik krijg 20 vakantiedagen, dus ik kan gemakkelijk in december naar huis komen, dat is geen enkel probleem. Op de Chinese feestdagen heb ik ook vakantie. Voor de mensen die me in april willen komen bezoeken, ik ga vragen of ik geen onbetaald verlof kan krijgen, ik vraag het volgende maand! Indien dat niet mogelijk is, kan ik altijd 2 weken vroeger stoppen met werken in juni, en dan gaan reizen met jullie? We zullen zien hoe het loopt!

Ik ben echt suuuuperblij dat ik ben aangenomen!

Gisterenavond ben ik met Margot, Lin en Amelie hotpot gaat eten bij ce Confucius tempel 夫子庙, en daarna hebben we daar in de buurt nog wat rondgewandeld. Foto’s hiervan staan eveneens op mijn fotosite!

Vanmiddag ga ik met Margot, Lin en Amelie ofwel naar het Nanjing Massacre museum, ofwel naar Xinjiekou, want Margot wil een nep-chanel handtas :) We zullen dus zien wat het wordt!

Groetjes vanuit het warme Nanjing!

07-09-2011 om 04:06 geschreven door Katrien  

Gisteren ben ik ’s ochtends heel vroeg opgestaan om Lin en Amelie op te pikken aan het treinstation in Shanghai. Ik kwam er om 7h30 toe, en moest nog eventjes wachten. Op die 45min tijd dat ik gewacht heb, zijn er 3 bedelaars langsgekomen en moest ik ook met iemand op de foto. Dat Chinees madammeke was wel vriendelijk, dus dan maak ik daar geen probleem van. Toch vraag ik me nog steeds af wat ze altijd met die foto’s doen! Ik voelde me tijdens het wachten een beetje zoals ‘Find Wally’: zoek Katrien tussen alle Chinese hoofdjes :p We hadden wel een vaste plek afgesproken waar we gingen afspreken, maar dan nog, Shanghai Station heeft 2 pleinen, en elk plein is erg goot. Maar eventjes later zag ik ze dan toch: 2 blonde hoofdjes tussen al dat zwarte Chinese haar! Snel zullen we elkaar niet kunnen kwijtspelen, haha!
Toen ze aangekomen waren, moesten we nog 3h wachten op onze trein. We zijn dan maar een cola gaan drinken in de Mc Donald’s :D Daarna zijn we vertrokken richting treinstation, en het was er zoals altijd erg druk. Om 13h30 kwamen we aan in Nanjing, en dan was het weer zoeken naar de hostel.
De taxichauffeurs aan het station van Nanjing wilden ons aanvankelijk niet meenemen (want ‘de koffers waren veeeel te groot, 放不下,放不下！ ) Maar na veel aandringen zijn de valiezen toch in de koffer geraakt.. alleen geraakte de koffer nu niet meer toe :p We hielden ons hart al vast, want als er een koffer uitviel, zou dat toch wel vrij lastig zijn.. Uiteindelijk zijn we goed en wel bij de hostel geraakt, een Afrikaan heeft hen nog geholpen de koffers naar de hostel te dragen, vriendelijke mensen toch!
Daarna zijn we iets gaan eten, want we rammelden van de honger! Indra, een ander Belgisch meisje dat van maandag al in Nanjing zit, gaat net zoals Amelie aan Nanjing Normal University studeren. Zij zijn dus onder hun tweetjes naar de universiteit gegaan om het kot en de registratie in orde te brengen, en ik nam samen met Lin de bus naar Southeast University om alles van haar kant in orde te brengen. De busrit was heeeel lang, ik denk dat ze beter in’t vervolg een fiets neemt, want de bus rijdt een groot stuk om! Na heel lang zoeken hebben we uiteindelijk de universiteit gevonden, en haar kot is ook vastgelegd. Vanaf maandag mag ze er op.

Straks gaan we samen Chinees ontbijten, en daarna ga ik met hen een Chinese simkaart en Chinese gsm kopen, want die hebben ze nog niet. Daarna gaan we waarschijnlijk naar xinjiekou, zodat ik nog saaie zwarte schoenen kan kopen voor mijn tweede gesprek morgen bij de Kamer van Koophandel.

Ik laat jullie morgen zeker weten of ik er ben binnengeraakt! Ik ben zelf ook heel hard benieuwd!

04-09-2011 om 02:36 geschreven door Katrien  

Hallo iedereen!

31 augustus ben ik op gesprek gegaan bij de Europese Kamer van Koophandel. Patricia (de manager) zag mij er superlief uit! Ze heeft me alles uitgelegd over wat ze juist doen, en zei ook dat indien ik daar kan beginnen ze me een businessvisum willen geven, maar dat ik dat dan wel in Hong Kong moet gaan halen.. Ik weet dat je daar niet met de vlieger kan geraken, dus dan moet ik met trein.. Als het zo ver is, gaat King misschien wel mee, hij is daar ook nog nooit geweest. Maandag weet ik of ik daar ben aangenomen, spannend spannend! Ik zou dan ook verlof krijgen om in december naar huis te gaan, dat is wel goed want de meeste bedrijven doen daar moeilijk over. Als ik ben aangenomen, ga ik ook polsen om 2 weekjes vrijaf te krijgen in april, zodat iedereen die wil mij kan komen bezoeken!
Daarna ben ik treintickets gaan komen om Amelie en Lin, 2 Belgische meisjes die in Nanjing gaan studeren, te gaan ophalen in Shanghai zaterdag. Ik neem de trein ’s ochtends om 6h, kom in Shanghai aan om 7h30, en om 12h nemen we samen de trein naar Nanjing! Het is hun eerste keer in China, dus het is dan wel eens leuk dat ze iemand hebben die de weg een beetje kent!

1 september ging ik normaal nog op een ander gesprek, maar die kerel die mij daarvoor opbelde, leek mij helemaal niet zo vriendelijk en zelfs wat gemeen.. Ik kreeg zo zijn gsmnr, en ik heb de gewoonte om een gsmnr per 2 of 3 cijfers te zeggen, maar blijkbaar is dat bij de Chinezen anders, en dan zei hij zo ‘oh, uw Chinees is blijkbaar ni zo goe’.. ik dacht te zeggen ‘is horen hoe ‘goe’ uw engels is!’ stomme kerel. Kheb dus geen zin meer om daar naartoe te gaan zenne, dee sprak ook heel formeel Chinees, ik verstond da wel, maar kmoest toch wel wa moeite doen! Plus, dat bedrijf is ook vrij ver.. Ik heb hem gebeld en gelogen dat ik ergens anders ben aangenomen, hij vroeg ‘hoeveel verdien je’, en ik zei zo mijn verwachtte Chinese loon, en hij zei gewoon ‘ok’ en legde dan af. Dat zegt genoeg, niet? Welja, ik heb er geen spijt van.

Die van DHL hebben ondertussen al iemand gevonden met meer ervaring, dus daar moet ik ook al nimeer naartoe gaan.. Hopen op de Kamer van Koophandel hé, en als dat niet gaat, dan zoek ik gewoon verder! Heb een visum nu voor 2 maanden, dus ik kan nog eventjes voort!

Ik ben begonnen met het appartement te kuisen, amai, hoe vuil dat dat hier was! De slaapkamer en ijskast zijn al gekuisd!
De foto’s van het appartement staan online, jullie gaan misschien denken ‘ieeuw, wat is dat voor een vies appartement’, maar dit zijn nu eenmaal Chinese appartementen.. J Ook nog niet letten op de rommel, King moet nog wat gerief van hem opruimen!

Trouwens, in de straat vlak bij ons is er een bakker en die maakt Belgisch-achtig brood! Rozijnenbrood en croissants enzo, allemaal heel goedkoop (6 kuai, evenveel dan een vies brood in de supermarkt!) mjammjam!

Vandaag, vrijdag 2 september, ben ik naar de h&m geweest om deftige kleren te kopen. Ik heb 1 volledige outfit (zwarte geklede broek, zwarte kokerrok, zwart vestje) en nog 3 bloesjes gekocht voor mijn werk. Ik heb echt wel deftig gerief nodig, want Chinese kleren zijn veel te klein en de kwaliteit ervan is ook niet alles. Als ik bij de Kamer van Koophandel binnengeraak, ga ik die outfit naar een kleermaker doen en vragen hoeveel het kost om dat volledig te laten namaken maar dan in een andere kleur (dat is waarschijnlijk goedkoper dan opnieuw een outfit te kopen in de h&m). Tijdens het sollicitatiegesprek zei ze dat ik er enkel ‘heel deftig’ moet bijlopen op businessmeetings, maar blijkbaar vond ze mijn belgische deftige outfit niet deftig genoeg (en die was echt wel héél deftig (mama, ik had dat nieuw kleedje aangedaan dat Annelies ook heeft, dat is toch wel deftig, ni? :D) ), hoe saaier hoe beter dus! Kleur mag, maar het moet allemaal wel sjiek zijn.. kga dus morgen of overmorgen nog een paar zwarte hakken kopen, dan ben ik helemaal op en top saai, net zoals ze willen. King werkt daar bij die h&m in de buurt (bij xinjiekou), en ik heb inees ook iedereen van zijn werk ontmoet. Terwijl ik aan het winkelen was, kwam er een Chinees op mij af “Spreek je Chinees?” “Ja” “Mag ik je vriendje zijn?” “Nee” “Mag is je gsmnr?” “Nee” Ik wou nog vragen “Mag ik u slagen” haha, maar dat zou er misschien een beetje over gaan. Wat denkt dee nu? Sukkel.

Zoals ik al zei, moet ik morgen om half 5 ’s ochtends opstaan om Lin en Amelie in Shanghai te gaan halen. Dan is het in België 22h30.. vreemd hé, dat tijdverschil! :D Ik sta op, en jullie gaan slapen!

Indien iemand zich geroepen voelt om een kaartje te sturen, mijn adres is:

Katrien Maes
西康路24号2单504室
鼓楼区  邮编：210024
南京市Nanjing
中国 CHINA
电话13770686653

(best adres kopieren en afdrukken, en zo op de enveloppe plakken dan)

Tot de volgende iedereen, en veel Chinese groetjes! ;)

02-09-2011 om 00:00 geschreven door Katrien  

Hallo iedereen !大家好!

Jullie zitten allemaal waarschijnlijk al op hete kolen te wachten om mijn eerste blog te lezen? ；）
Mijn vlucht naar Shanghai was wel ok, op de vlieger van Londen naar Shanghai zat ik natuurlijk opnieuw aan het gangpad (terwijl ik expliciet had gevraagd om een plekje aan het raam te krijgen), maar in het midden (er waren 3 stoelen) zat niemand, dus dat was wel goed! Ik had een vrij toffee kerel bij mij zitten, een Spanjaard die een jaar tennisles ging geven in Shanghai! We hebben emailadressen uitgewisseld en gaan zeker nog eens afspreken als ik in Shanghai ben!

De rit naar Nanjing was weer heel vermoeiend, lang gewacht op een trein, rond een uur of 4 in de namiddag Chinese tijd kwam ik aan. Ik heb op het vliegtuig niets kunnen slapen, dus was op dat moment wel wat moe! Het appartement is dus op Xikang Lu, niet zo ver van waar ik het jaar ervoor zat! Ik ken mijn weg dus toch een beetje, das al iets, haha! We moeten wel nog iets zacht kopen om op ons bed te leggen, want Chinezen slapen graag op zo een 'strandmat',want dat is lekker koud in de zomer.. ok, dat is fris, maar ik wil toch iets zacht! Ik heb de voorbije dagen dus met een donsdeken onder mij geslapen..beter dan niets! Voor de rest hebben we alles: een keuken, een badkamer,... er is enkel nog vrij veel opkuiswerk aan, haha!

Gisteren (dinsdag) mocht ik op gesprek bij BASF Nanjing. Dat is heel ver gelegen, maar we hadden afgesproken met de baas van een vertaalbureau ergens bij de carrefour aan die grote brug in Nanjing. BASF schakelde een vertaalbureau in, en zij waren dus verantwoodelijk om goede vertalers te vinden (Chinees-Engels en omgekeerd). Dus, aangekomen bij de carrefour, kwam die kerel ons oppikken om ons met de auto naar BASF te vervoeren. Dat was nog 45min rijden, maar indien ik daar zou binnengeraken zou ik wel gemakkelijk naar daar kunnen geraken met een of andere bus van het bedrijf zelf! We waren in totaal met 6, en ze hebben 4 mensen nodig. Op het sollicitatiegesprek moest ik een klein stukje vertalen naar het Chinees. Woorden zoals 'synthaxis' en 'water cooler' moest ik blijkbaar kennen :p ik heb een poging gedaan, en ze zeiden dat het goed was, maar ik geloof er toch niet zoveel van, haha! Ik heb hen ook ineens maar gezegd dat ik met kestmis naar huis wil gaan, en ze waren daar precies niet zo blij mee :p aahja, en nog iets, als ik daar binnengeraak moet ik 12h per dag werken, soms met de dag en soms met de nacht... haha :D ok, toch maar niet voor mij dan! :D

Gisterenavond zijn we op de avondmarkt een kleerkast gaan kopen uit stof (want degene die hiet staat is veel te klein), en wat kuisgerief!Vandaag ben ik alleen op het appartement, mijn vriendje is gaan werken, om 2h heb ik een sollicitatiegesprek bij de Europese kamer van koophandel, hopelijk willen zij mij aannemen :) Sebiet begin in aan het appartement wat te kuisen en mijn gerief wat deftig leggen, want het is hier een beetje een mesthoop nu.. haha! Ik hou jullie nog op de hoogte he, ik probeer zo snel mogelijk opnieuw te bloggen!

再见!

31-08-2011 om 03:11 geschreven door Katrien