Gisteren ben ik ’s ochtends heel vroeg opgestaan om Lin en Amelie op te pikken aan het treinstation in Shanghai. Ik kwam er om 7h30 toe, en moest nog eventjes wachten. Op die 45min tijd dat ik gewacht heb, zijn er 3 bedelaars langsgekomen en moest ik ook met iemand op de foto. Dat Chinees madammeke was wel vriendelijk, dus dan maak ik daar geen probleem van. Toch vraag ik me nog steeds af wat ze altijd met die foto’s doen! Ik voelde me tijdens het wachten een beetje zoals ‘Find Wally’: zoek Katrien tussen alle Chinese hoofdjes :p We hadden wel een vaste plek afgesproken waar we gingen afspreken, maar dan nog, Shanghai Station heeft 2 pleinen, en elk plein is erg goot. Maar eventjes later zag ik ze dan toch: 2 blonde hoofdjes tussen al dat zwarte Chinese haar! Snel zullen we elkaar niet kunnen kwijtspelen, haha!
Toen ze aangekomen waren, moesten we nog 3h wachten op onze trein. We zijn dan maar een cola gaan drinken in de Mc Donald’s :D Daarna zijn we vertrokken richting treinstation, en het was er zoals altijd erg druk. Om 13h30 kwamen we aan in Nanjing, en dan was het weer zoeken naar de hostel.
De taxichauffeurs aan het station van Nanjing wilden ons aanvankelijk niet meenemen (want ‘de koffers waren veeeel te groot, 放不下,放不下！ ) Maar na veel aandringen zijn de valiezen toch in de koffer geraakt.. alleen geraakte de koffer nu niet meer toe :p We hielden ons hart al vast, want als er een koffer uitviel, zou dat toch wel vrij lastig zijn.. Uiteindelijk zijn we goed en wel bij de hostel geraakt, een Afrikaan heeft hen nog geholpen de koffers naar de hostel te dragen, vriendelijke mensen toch!
Daarna zijn we iets gaan eten, want we rammelden van de honger! Indra, een ander Belgisch meisje dat van maandag al in Nanjing zit, gaat net zoals Amelie aan Nanjing Normal University studeren. Zij zijn dus onder hun tweetjes naar de universiteit gegaan om het kot en de registratie in orde te brengen, en ik nam samen met Lin de bus naar Southeast University om alles van haar kant in orde te brengen. De busrit was heeeel lang, ik denk dat ze beter in’t vervolg een fiets neemt, want de bus rijdt een groot stuk om! Na heel lang zoeken hebben we uiteindelijk de universiteit gevonden, en haar kot is ook vastgelegd. Vanaf maandag mag ze er op.

Straks gaan we samen Chinees ontbijten, en daarna ga ik met hen een Chinese simkaart en Chinese gsm kopen, want die hebben ze nog niet. Daarna gaan we waarschijnlijk naar xinjiekou, zodat ik nog saaie zwarte schoenen kan kopen voor mijn tweede gesprek morgen bij de Kamer van Koophandel.

Ik laat jullie morgen zeker weten of ik er ben binnengeraakt! Ik ben zelf ook heel hard benieuwd!

04-09-2011 om 02:36 geschreven door Katrien  

Hallo iedereen!

31 augustus ben ik op gesprek gegaan bij de Europese Kamer van Koophandel. Patricia (de manager) zag mij er superlief uit! Ze heeft me alles uitgelegd over wat ze juist doen, en zei ook dat indien ik daar kan beginnen ze me een businessvisum willen geven, maar dat ik dat dan wel in Hong Kong moet gaan halen.. Ik weet dat je daar niet met de vlieger kan geraken, dus dan moet ik met trein.. Als het zo ver is, gaat King misschien wel mee, hij is daar ook nog nooit geweest. Maandag weet ik of ik daar ben aangenomen, spannend spannend! Ik zou dan ook verlof krijgen om in december naar huis te gaan, dat is wel goed want de meeste bedrijven doen daar moeilijk over. Als ik ben aangenomen, ga ik ook polsen om 2 weekjes vrijaf te krijgen in april, zodat iedereen die wil mij kan komen bezoeken!
Daarna ben ik treintickets gaan komen om Amelie en Lin, 2 Belgische meisjes die in Nanjing gaan studeren, te gaan ophalen in Shanghai zaterdag. Ik neem de trein ’s ochtends om 6h, kom in Shanghai aan om 7h30, en om 12h nemen we samen de trein naar Nanjing! Het is hun eerste keer in China, dus het is dan wel eens leuk dat ze iemand hebben die de weg een beetje kent!

1 september ging ik normaal nog op een ander gesprek, maar die kerel die mij daarvoor opbelde, leek mij helemaal niet zo vriendelijk en zelfs wat gemeen.. Ik kreeg zo zijn gsmnr, en ik heb de gewoonte om een gsmnr per 2 of 3 cijfers te zeggen, maar blijkbaar is dat bij de Chinezen anders, en dan zei hij zo ‘oh, uw Chinees is blijkbaar ni zo goe’.. ik dacht te zeggen ‘is horen hoe ‘goe’ uw engels is!’ stomme kerel. Kheb dus geen zin meer om daar naartoe te gaan zenne, dee sprak ook heel formeel Chinees, ik verstond da wel, maar kmoest toch wel wa moeite doen! Plus, dat bedrijf is ook vrij ver.. Ik heb hem gebeld en gelogen dat ik ergens anders ben aangenomen, hij vroeg ‘hoeveel verdien je’, en ik zei zo mijn verwachtte Chinese loon, en hij zei gewoon ‘ok’ en legde dan af. Dat zegt genoeg, niet? Welja, ik heb er geen spijt van.

Die van DHL hebben ondertussen al iemand gevonden met meer ervaring, dus daar moet ik ook al nimeer naartoe gaan.. Hopen op de Kamer van Koophandel hé, en als dat niet gaat, dan zoek ik gewoon verder! Heb een visum nu voor 2 maanden, dus ik kan nog eventjes voort!

Ik ben begonnen met het appartement te kuisen, amai, hoe vuil dat dat hier was! De slaapkamer en ijskast zijn al gekuisd!
De foto’s van het appartement staan online, jullie gaan misschien denken ‘ieeuw, wat is dat voor een vies appartement’, maar dit zijn nu eenmaal Chinese appartementen.. J Ook nog niet letten op de rommel, King moet nog wat gerief van hem opruimen!

Trouwens, in de straat vlak bij ons is er een bakker en die maakt Belgisch-achtig brood! Rozijnenbrood en croissants enzo, allemaal heel goedkoop (6 kuai, evenveel dan een vies brood in de supermarkt!) mjammjam!

Vandaag, vrijdag 2 september, ben ik naar de h&m geweest om deftige kleren te kopen. Ik heb 1 volledige outfit (zwarte geklede broek, zwarte kokerrok, zwart vestje) en nog 3 bloesjes gekocht voor mijn werk. Ik heb echt wel deftig gerief nodig, want Chinese kleren zijn veel te klein en de kwaliteit ervan is ook niet alles. Als ik bij de Kamer van Koophandel binnengeraak, ga ik die outfit naar een kleermaker doen en vragen hoeveel het kost om dat volledig te laten namaken maar dan in een andere kleur (dat is waarschijnlijk goedkoper dan opnieuw een outfit te kopen in de h&m). Tijdens het sollicitatiegesprek zei ze dat ik er enkel ‘heel deftig’ moet bijlopen op businessmeetings, maar blijkbaar vond ze mijn belgische deftige outfit niet deftig genoeg (en die was echt wel héél deftig (mama, ik had dat nieuw kleedje aangedaan dat Annelies ook heeft, dat is toch wel deftig, ni? :D) ), hoe saaier hoe beter dus! Kleur mag, maar het moet allemaal wel sjiek zijn.. kga dus morgen of overmorgen nog een paar zwarte hakken kopen, dan ben ik helemaal op en top saai, net zoals ze willen. King werkt daar bij die h&m in de buurt (bij xinjiekou), en ik heb inees ook iedereen van zijn werk ontmoet. Terwijl ik aan het winkelen was, kwam er een Chinees op mij af “Spreek je Chinees?” “Ja” “Mag ik je vriendje zijn?” “Nee” “Mag is je gsmnr?” “Nee” Ik wou nog vragen “Mag ik u slagen” haha, maar dat zou er misschien een beetje over gaan. Wat denkt dee nu? Sukkel.

Zoals ik al zei, moet ik morgen om half 5 ’s ochtends opstaan om Lin en Amelie in Shanghai te gaan halen. Dan is het in België 22h30.. vreemd hé, dat tijdverschil! :D Ik sta op, en jullie gaan slapen!

Indien iemand zich geroepen voelt om een kaartje te sturen, mijn adres is:

Katrien Maes
西康路24号2单504室
鼓楼区  邮编：210024
南京市Nanjing
中国 CHINA
电话13770686653

(best adres kopieren en afdrukken, en zo op de enveloppe plakken dan)

Tot de volgende iedereen, en veel Chinese groetjes! ;)

02-09-2011 om 00:00 geschreven door Katrien  

Hallo iedereen !大家好!

Jullie zitten allemaal waarschijnlijk al op hete kolen te wachten om mijn eerste blog te lezen? ；）
Mijn vlucht naar Shanghai was wel ok, op de vlieger van Londen naar Shanghai zat ik natuurlijk opnieuw aan het gangpad (terwijl ik expliciet had gevraagd om een plekje aan het raam te krijgen), maar in het midden (er waren 3 stoelen) zat niemand, dus dat was wel goed! Ik had een vrij toffee kerel bij mij zitten, een Spanjaard die een jaar tennisles ging geven in Shanghai! We hebben emailadressen uitgewisseld en gaan zeker nog eens afspreken als ik in Shanghai ben!

De rit naar Nanjing was weer heel vermoeiend, lang gewacht op een trein, rond een uur of 4 in de namiddag Chinese tijd kwam ik aan. Ik heb op het vliegtuig niets kunnen slapen, dus was op dat moment wel wat moe! Het appartement is dus op Xikang Lu, niet zo ver van waar ik het jaar ervoor zat! Ik ken mijn weg dus toch een beetje, das al iets, haha! We moeten wel nog iets zacht kopen om op ons bed te leggen, want Chinezen slapen graag op zo een 'strandmat',want dat is lekker koud in de zomer.. ok, dat is fris, maar ik wil toch iets zacht! Ik heb de voorbije dagen dus met een donsdeken onder mij geslapen..beter dan niets! Voor de rest hebben we alles: een keuken, een badkamer,... er is enkel nog vrij veel opkuiswerk aan, haha!

Gisteren (dinsdag) mocht ik op gesprek bij BASF Nanjing. Dat is heel ver gelegen, maar we hadden afgesproken met de baas van een vertaalbureau ergens bij de carrefour aan die grote brug in Nanjing. BASF schakelde een vertaalbureau in, en zij waren dus verantwoodelijk om goede vertalers te vinden (Chinees-Engels en omgekeerd). Dus, aangekomen bij de carrefour, kwam die kerel ons oppikken om ons met de auto naar BASF te vervoeren. Dat was nog 45min rijden, maar indien ik daar zou binnengeraken zou ik wel gemakkelijk naar daar kunnen geraken met een of andere bus van het bedrijf zelf! We waren in totaal met 6, en ze hebben 4 mensen nodig. Op het sollicitatiegesprek moest ik een klein stukje vertalen naar het Chinees. Woorden zoals 'synthaxis' en 'water cooler' moest ik blijkbaar kennen :p ik heb een poging gedaan, en ze zeiden dat het goed was, maar ik geloof er toch niet zoveel van, haha! Ik heb hen ook ineens maar gezegd dat ik met kestmis naar huis wil gaan, en ze waren daar precies niet zo blij mee :p aahja, en nog iets, als ik daar binnengeraak moet ik 12h per dag werken, soms met de dag en soms met de nacht... haha :D ok, toch maar niet voor mij dan! :D

Gisterenavond zijn we op de avondmarkt een kleerkast gaan kopen uit stof (want degene die hiet staat is veel te klein), en wat kuisgerief!Vandaag ben ik alleen op het appartement, mijn vriendje is gaan werken, om 2h heb ik een sollicitatiegesprek bij de Europese kamer van koophandel, hopelijk willen zij mij aannemen :) Sebiet begin in aan het appartement wat te kuisen en mijn gerief wat deftig leggen, want het is hier een beetje een mesthoop nu.. haha! Ik hou jullie nog op de hoogte he, ik probeer zo snel mogelijk opnieuw te bloggen!

再见!

31-08-2011 om 03:11 geschreven door Katrien  

Tot in China!

25-08-2011 om 15:06 geschreven door Katrien  

Hey!

Ik weet dat het wéér lang geleden is dat ik geblogd heb, en dat ik beloofde iets te schrijven over de expo, maar om eerlijk te zijn: over de expo valt toch weinig te schrijven? Ja, er was véél volk, ja, het was interessant, en ja, het was vooral lang aanschuiven. We zijn twee dagen geweest, maar hebben in totaal nog niet meer dan 1/5 van alle pavilioenen gezien. In het Chinese pavilioen zijn we natuurlijk ook geweest, het was wel indrukwekkend, maar meer langs de buitenkant dan vanbinnen. Het was zo typisch Chinees: via filmpjes laten tonen aan iedereen dat China zo’n groots en goed land is, blabla. Het meest toffe was het feit dat ze een soort van ‘attractie’ hadden: karrekes waar we moesten gaan inzitten, en dan werden we geloodsd door verschillende dingen.. hmm, ik weet zelfs al niet meer wat er net te zien was, zo interessant was het, haha! Het mooiste pavilioen binnenin vond ik dat van Canada; het was niet gigantisch en spectaculair, maar ze hadden mooie kunstige filmpjes! In het Belgische pavilioen kon je (natuuurlijk) frietjes en wafels eten! Spijtig genoeg (en tot grote verbazing) stonden er Chinezen in’t frietkot! :D .. en hadden ze geen joppiesaus, enkel mayonaise..  snif. Binnen was er info over elke belangrijke stad in Belgie, en bij Antwerpen stonden de diamanten natuurlijk centraal. Je kon ook zien hoe ze chocolade maakten, en toen we een kletsje maakten met de chocolademaker (die wél Belgisch was, in tegenstelling tot de mensen van’t frietkot!), en hij ons versgemaakte chocolade aanbood, sprongen ineens alle Chinezen op ons om toch maar een stukje te pakken te krijgen... hmm, typisch Chinees hé, ze zijn al met zoveel, en dan moeten ze maar staan duwen om een ietsiepietsiebeetje chocolade van ons te kunnenn pikken! Zie je da in België al gebeuren?

Op vrijdag 4 juni zijn ik en King naar Shanghai geweest om info te vragen voor zijn visum voor Belgie... en wie had nu gedacht dat daar zoveel voorbereiding voor moest gebeuren! Ik dacht aanvankelijk, oh, we gaan gewoon naar dat consulaat, vullen wat papieren in, en da’s in orde hé.. niet dus! Hij moet zijn vliegticket hebben, een bewijs van zijn loon in China, een bewijs van mij dat ik heb uitnodig, een speciale reisverzekering, formulieren van zijn werk... En nu wilt zijn baas op’t werk die formulieren toch niet geven zeker! Na lang aandringen, heeft hij het toch gedaan gekregen dat zijn baas hem dat document zal geven, enkel zo kan hij op een andere plaats in Nanjing al die documenten van zijn werk eerst laten ‘legaliseren’. En als dat nog niet voldoende is, moet hij ook alles laten vertalen naar het Engels! Ik hou mijn hart al vast.. Het plan is nu dat we op 29 juni naar Shanghai gaan (ik moet toch zowiezo gaan, want de 30^ste is mijn vlucht naar Belgie), en dat we dan opnieuw naar het consulaat gaan, en dat tegen dan hopelijk alles in orde is zodat ik met een gerust hart naar Belgie kan gaan.. Ik hoop het echtechtecht, dat alles in orde komt! En dus, als alles goed gaat, komt hij rond 4 september naar Belgie, en vertrekt terug naar China op 2 oktober (jaja, bijna een maand, wii! ). Moest het nu echt niet lukken, ga ik in september wel naar China. Een Chinees visum aanvragen is nét iets gemakkelijker dan een Belgisch..

Toen ik 3 juni treintickets ging kopen voor de 4^e om naar Shanghai te gaan, dacht ik ‘best savonds pas terug naar Nanjing gaan, wie weet kunnen we in Shanghai nog iets regelen voor zijn visum’.. niet dus hé! Om half 11 ’s ochtends waren we al uit het consulaat, en we hebben daana gewoon liggen rondwandelen in de oude buurt van Shanghai. We zijn naar een grote tempel geweest, waar King wierrook heeft aangestoken, en op zijn knietjes liggen bidden (is dat bidden? Da’s eigenlijk gewoon met hun twee handen tegen elkaar en dan naar voor buiten, en nog eens naar voor buigen...) Geen idee eigenlijk wat voor tempel het was: Confucianistisch, Taoistisch, misschien zelfs Boeddhistisch? Ik gok Boeddhistisch. Voor Chinezen maakt het in’t algemeen niet zo uit voor welke ‘god’ ze gaan bidden, zolang ze maar gewoon wat bidden, zullen ze goed geluk krijgen.

’s Avonds om 19u namen we uitgeput de trein terug naar Nanjing...

Op dit moment (maandag 14 juni), zit ik bij King zijn ouders op het platteland. (weetje nog, waar ik 14 februari Chinees nieuwjaar ben gaan vieren?) Gisteren, na een lange busrit van 6 uur, kwamen we aan in JingGang, het dorpje waar zijn ouders wonen. Dan moesten we nog een half uurtje op de bus. Vanaf het moment dat ik die bus opstap –woefff-, al die koppekes draaien naar mij. Ja, een mens wordt er echt ongemakkelijk van. Maarja, in zo’n boerengat, verwacht je niets anders. Aangekomen bij King thuis, moest in driiingend naar’t wc.. ik wist al van in de winter dat die wc buiten vrij goor is: gewoon een gat in de grond. Maar nu vond ik wel dat de beerputkerels eens mochten langskomen hoor :D Het mocht wel eens geledigd worden! En warmte=vliegen=ieeeuw als je naar’t wc moet! Die vliegen dus echt letterlijk gewoon rond uw poep é :D goorgoor! Maar ja, als de nood het hoogst is...

’s avonds hebben we lekker gegeten: JingGang bevindt zich vlak aan de zee (denk niet aan een zee zoals de Belgische kust hé, de zee is hier veel vuiler en er is geen strand), en dus zijn er veel schaaldieren en visjes! Toen we gingen slapen, merkte ik al dat de matras van het bed was, en dat er enkel nog maar een rieten matje oplag. Jaja, zulke rieten matjes dat wij in Belgie aan de kust gebruiken om op’t strand mee te liggen, dat lag nu dus op dat bed! Kan je je al inbeelden hoe ‘zacht’ dat was? Ze doen dat dus gewoon omdat dat ‘koeler’ is, zo’n rieten matje tegenover een matras. Maar wat ik niet begrijp,is dat ze dan toch wel een dik deken op hun lijf leggen! Logica.. Ik dacht bij mezelf, oh, op festivals heb ik dat ookal gedaan he, op iets hard (de grond) geslapen.. Maar da was toch niet dat hoor! Ik heb een hele nacht liggen draaien en keren, en draaaien en keren.. Slecht geslapen dus.. Deze nacht leg ik wel een deken onder mij, zodat het toch iets malser ligt..

Gisterenavond ben ik met King naar de ‘tandarts ‘ geweest, hij had al een aantal dagen last van zijn tand. Het was al donker, en de tandarts had blijkbaar geen licht in haar huis. Dus moest King zich gewoon buiten zetten, zodat de straatlampen in zijn mond schenen. Ze zei tegen hem ‘oh, das niets erg ze, er is een tand scheef aant groeien tegen een andere rechte tand, dermee datta zeer doet! Slik wat pillekes, en binnen een aantal dagen in’t wel voorbij! ’ Ik tegen King ‘euuh, gaan dee rechte tand dan ook niet scheef beginnen groeien omdat dee scheve daartegen duwt??’  Oehja, heb ik al vermeld dat ze de apperatuur om mee in zijn mond te zitten gewoon afspoelt onder kraantjeswater (dat je niet mag drinken, maar blijkbaar wel mee in iemand zijn mond mag leuteren?) En tanden poetsen voor we naar de tandarts gaan? Maarneeeeee tuurlijk niet!

’s Avonds gingen we in de straat nog wat wandelen, en op’t eind van ’t straat stonden er overal mensen te dansen! Op’t platteland is dat de gewoonte niet, er stonden zeker 200 mensen allemaal hetzelfde pasje te doen! Vandaag ga ik met de mama samen buiten dansen met iedereen, haha! Dat wordt leuk!

Vandaag zijn we in de namiddag naar de zee geweest! Jippii !

---

Het is vandaag dinsdag 5 mei. Gisterenavond ben ik zoals gepland met de mama van King gaan dansen in’t straat, en natuurlijk had ik vrij veel beziens. Ik trok me het in’t algemeen niet zi erg aan, hoor, want het was al donker, en dus keek niet iedereen naar mij (maar toch wel meer dan de helft mensen aanwezig). De muziek was vrij rustige typisch Chinese muziek, en de pasjes waren toch wel vrij ingewikkeld. Toch kon iedereen ,buiten mezelf (omdat het mijn eerste keer was), goed volgen! Soms gingen de beenpasjes toch iets te snel voor mij, hoor! Maar ik heb me al bij al goed geamuseerd! Wel spijtig dat er kleine kindjes plots in’t Engels tegen mij begonnen (schattig na 1 keer, vervelend na de 10^de keer, omdat ik wel nog steeds wil dansen) De opa van King, die ook hier in’t straat woont, is stiekem komen kijken terwijl we aant dansen waren, hihi!

Om 21u was het dansen gedaan, en hebben we gegeten. Gisteren was het Dragon Boat Festival, en daarom heeft iedereen verlof van maandag tot woensdag. We hebben Zongzi 粽子 gegeten, wat blijkbaar typisch gegeten wordt die dag. 粽子 is een pakketje speciaal gekookte rijst, gewikkeld in een soort bladeren.. hoe het exact gemaakt wordt, weet ik ook niet, maar het was wel lekker! Oehja, in die gekookte rijst zitten dadels, mjammie!

Daarna hebben we ons gewassen. Er is nu wel al warm water blijkbaar, van waar dat komt weet ik niet, maar een deur in de badkamer, daar doet de familie Chang nog steeds niet aan mee :p Dus moet je elke keer je je gaat wassen tegen de rest zeggen ‘kga me wassen hé, kom niet naar boven! :D ‘ toch fijn dat ik me kon wassen met lekker warm water!

Ik heb die nacht beter geslapen dan de nacht ervoor. Nu hadden we een deken onder ons gelegd, om het wat zachter te maken.Natuurlijk wordt het zo wel een bakoventje, maar liever zo dan rugpijn van het rieten matje. De muggen waren weer talrijk aanwezig in de slaapkamer. En natuurlijk hebben ze nog nooit ‘buitenlands bloed’ gedronken, en staken ze mij liever dan King. Waarom heeft ne mens nog een muskietennet nodig, als Katrien in de kamer ligt?! :D Je denkt misschien ‘uh, is Chinees bloed niet hetzelfde dan Belgisch?’, en het antwoord is ‘nee!’. Waarom? Omdat Chinezen altijd rhesusnegatief bloed hebben. Mijn bloed is rhesuspostief, en dat zullen de muggen wel geweten hebben! Er was vorig semester een meisje van Amerika in mijn klas, Liz. Ze was zwanger, en zij was rhesusnegatief en haar man rhesuspositief. Daar moet je als zwangere vrouw normaal een spuitje voor krijgen hé, omdat ‘iets vreemd je lichaam binnentreed’, nl, het rhesuspositieve. Maar aangezien ze in China allemaal negatief zijn, hadden ze dat hier dus niet hé! Na een tijdje zoeken hebben ze het uiteindelijk toch gevonden.

Maar swat, die muggen dus. Ondanks we een’ding hadden om in de pries te steken’ tegen de muggen, hielp dat precies toch niet zo goed. Want toen ik ’s ochtends wakkerwerd, merkte ik dat mijn oog dikker aanvoelde dan normaal.. jaja, je hoort me al afkomen, die mug is zo tof geweest om in mijn ooglid te prikken! Na een uur of 2 was de zwelling bijna volledig weg. Waarom prikt een mug nu in ‘een oog’?? Dan kan dee toch beter in mijn grote teen prikken ofzo? Welja, Chinese muggen.

Daarna zijn we gaan ontbijten, en hebben we Zhou 粥 gegeten, een soort van havermoutpap maar dan van rijst gemaakt. De ochtend na het Dragon Boat Festival moet je dat eten, dan krijg je goed geluk :) Nu zit ik in de kamer, en was samen met King een filmpje aant zien, tot iemand hem beneden riep.

Er zitten hier trouwens keischattige kleine zwaluwtjes bij de buren, en nu vliegt heel de buurt rond met grotere zwaluwen om die te eten te geven! schattigschattigschattiiiiiiiiig

Morgen rond de middag keren we terug naar Nanjing met de bus, opnieuw 6 uur onderweg, en daarna beginnen de voorbereidingen voor de examens. Op zondag 20 juni heb ik HSK examen, een examen om je niveau Chinees te testen. En 22 en 23 juni heb ik examen grammatica en spreken. Bij de examens in april had ik met grammaticd 73 en spreken in de 80, terwijl ik maar twee dagen tijd had om te studeren :) maar ik vrees dat het nu niet zo gemakkelijk zal zijn.. welja, de 23 ste krijg ik mijn bewijs van mijn jaar studie in Nanjing, en daarna pas mijn punten, dus of die nu goed zijn of niet, maakt eigenlijk niets uit :p maar toch wil ik niet buizen ze :D

Nog exact 2 weken en ik vertrek naar Shanghai om de dag erna mijn vlucht naar huis te nemen.. De tijd in Nanjing is echt voorbij gevlogen, ik zal het missen, maar zal ook wel blij zijn als ik terug naar huis kan..

16-06-2010 om 14:51 geschreven door Katrien  

Heey!

Hierbij het vervolg van de reis met Bart, Dennis en Steve!

Op 16 mei zijn we met een reisgids van de hostel naar de rijstvelden van Longsheng gegaan. Oorspronkelijk wilden we op 1 dag zowel de rijstvelden als de warmwaterbronnen doen, maar de hostel zei dat dat onmogelijk was.. we zouden zeker tot 15u op de rijstvelden zitten, en de laatste bus naar Guilin was al om 18u.. Dan hebben we maar besloten enkel de rijstvelden te doen. De weg naar de rijstvelden was weer zo typisch ‘Guilin’: een drukke baan, en langs de zijkanten de gigantische bergen. Na een uurtje of twee kwamen we aan bij een dorpje waar de Yao-minoriteit verblijft. We konden kiezen; ofwel 60 kuai betalen voor de show; ofwel een uur buiten bij de winkeltjes wachten. De reisgids drong ons een beetje op om naar de show te gaan zien, en aangezien we daar maar 1 keer gingen komen, hebben we dat dan maar gedaan. De show op zich sloeg eigenlijk een beetje tegen. Het was precies raprap ineen geflanst om toch maar een manier te vinden om geld af te troggelen van de toeristen. Opt einde kregen we toch wat we allemaal wilden zien: ze deden hun haar los, en het hong bijna tot op de grond! Na een uurtje was de show afgelopen, en als kers op de taart knepen ze in ons poep toen we naar buiten gingen (in hun cultuur wordt dat gezien als ‘iemand graag hebben’). We waren nog niet buiten, of er kwamen Yao-mensjes van alle kanten af om ons postkaartjes, hoeden, tassen, ... te verkopen. Van commerce gesproken :)

Daarna moesten we nog eventjes in een locaal busje gaan zitten die ons naar de rijstvelden zelf bracht. Toen we de heuvel aant beklimmen waren (om naar de top te geraken om zo het mooiste uitzicht te hebben over de rijstvelden), zagen we allemaal winkeltjes aan de kant van de weg. Soms waren er ook vrouwen van de Yao-minoriteit die tegen betaling hun haar wilden laten zien, en met je op de foto wilden. Toen we aan’t klimmen waren, zei de reisgids plots ‘hier kan je bamboerijst en bamboekip eten! Een specialiteit van deze streek!’ ...ik had eigenlijk verwacht dat dat dus in onze prijs inbegrepen zou zijn, maar iets later bleek dat we alles zelf konden betalen. Natuurlijk kreeg de reisgids een procentje omdat hij ons naar data bracht. Hoe wordt bamboerijst-en kip nu gemaakt? Wel, je hebt een holle bamboestok, en daar proppen ze dan rijst of kip in. Dan leggen ze dat op een vuur of in een pot, en daardoor wordt de smaak van de bamboe gemengt met de rijst en de kip. Aparte smaak, dat wel, maar niet superlekker. Bovendien hong er aan de kip nog veel bot, en was het eerder ‘bot mer kip’ dan ‘kip met bot’. Dus ik raad aan aan degenen die in de toekomst een tripje naar de rijstvelden via het Wada-hostel boeken: ga gewoon ergens anders eten! Daar hebben ze zowiezo ook lekker eten, dat veel goedkoper is! Toen we op de top stonden, was het uitzicht wel mooi: overal waar je maar kon zien rijstvelden. Het spijtige hiervan was wel, dat we duidelijk merkten dat er geen water op de velden stond, wat dus wil zeggen dat het overgrote deel van de velden niet meer gebruikt wordt. Volgens mij leven ze daar tegenwoordig hoe langer hoe meer van het toerisme, waardoor ze geen rijst meer moeten telen. Nu kon je de rijstvelden nog duidelijk zien, maar ik vrees dat het na een aantal jaren volledig verwilderd zal zijn. Zonde!

Om 15u30 namen we de bus terug naar het hostel, en om 17u30 kwamen we weer aan in Guilin! Savonds zaten we weer in de bar van de hostel, en was ik weer met het katje van de hostel aan’t spelen :) zo’n schattig wit beestje!

Plots loeiden er Nederlandse schlagers door de speakers van de hostel. ‘ik heb een booooooooooot, ik heb een hele mooie splinternieuwe boooooot’, en nog veel van die marginale liedjes. Toevallig zaten er ook Nederlanders in de hostel, ik vroeg ze of ze soms toevallig de cd aan de mensen van de hostel hadden gegeven, maar dat was niet het geval :) .. en de schlagers bleven maar geven....

Op 18 mei vertrokken we om 12u ’s middags op een bamboevlot (en met al onze bagage) naar Yangshuo. De Li-rivier die door Guilin loopt, gaat ook naar Yangshuo. Het uitzicht was fenomenaal: overal bergen! We zijn onderweg gestopt om in een plaatselijk restaurantje aan de rivier verse vis te gaan eten. Dit maal was het niet verplicht, zoals bij de rijstterrassen :) ze hebben daar een verse vis uit de rivier gevangen, en voor ons klaar gemaakt. En ik moet zeggen, dat was de beste vis die ik ooit al had gegeten! Echt suuuperlekker! Daarna zijn we verder de rivier opgegaan. Ik moet zeggen, ik betrouwde het allemaal niet zo goed, mijn valies op dat kramikkelig bootje, voort zelfde geld kapseisen wij en ligt alles int water! Haha! Soms was het wel woelig op de rivier, vooral wanneer we andere grote boten passeerden. Na ongeveer 3 uur op het vlotje kwamen we aan in Xingping 兴平, en van daar moesten we met een rammelbusje (ma echt, ik heb nog nooit zo gerammeld in een busje :D ) naar het busstation. Het toffe (!) was ook dat dat crappy busje dicht tegen de rand reed, en dat we zo een mooi uitzicht hadden op de afgrond :p. Vanuit het busstation namen we de bus naar Yangshuo.

We verbleven in het Yangshuo 11 hostel, 35 kuai pp voor een kamer van 2. Het nadeel van dit hostel was wel dat er alleen Chinese wc’s waren, zelfs in de tweepersoonskamers, en dat er geen bar was. Het voordeel van deze hostel was dan weer dat je het hoogste dakterras had van de hele omgeving, en zo boven alle huisjes kon kijken. Het uitzicht was echt fantastisch! Overal bergen! Niets is zo fijn dan ’s avonds als het afkoelt op het terras te gaan zitten met drankjes! Bovendien hadden we ook leuke muziek van de hostel naast ons.

Omdat we daar dus geen bar hadden, zijn we op zoek gegaan naar een bar van een andere hostel :p We zijn uitgekomen bij ‘Monkey Jane’s’, en daar was de meeste sfeer van heel de geburen! Ze hadden daar ‘snake shots’: een soort van alcoholkruik, waar dan een dode slang in drijft. En ook hier dachten we ‘we zijn hier maar 1 keer!’ en hebben dat dus gedronken! Ze deden er ook war tabasco in, en uiteindelijk was het niet verschikkelijk vies. Ik zou het wel niet nog eens drinken :p omdat we elke avond in Monkey Jane’s cocktails gingen drinken, kregen we bij onze laatste dag een gratis t-shirt! (alé, ik en dennis hebben er een gekregen hihi)

De volgende dag, op 18 mei, was het stralend mooi weer. We hebben een fiets gehuurd bij de hostel voor 10 kuai per fiets, en zijn erop uit getrokken. Ons plan was om naar de Maansikkelheuvel te fietsen, en de langere, mooiere weg te nemen. Daar zijn we nooit geraakt :p Hoe komt dat? Wel, we fietsten en fietsten, zagen een kleiner weggetje, en besloten langs daar te gaan, zagen een nog kleiner weggetje,... en zo rij je dus verloren hé :D uiteindelijk hebben we wel een heel mooi uitzicht gehad: we reden met onze fiets vlak tussen de rijstvelden; buiten rijstvelden waren er andere rijstvelden, de boeren werkten op het land, de stieren (ossen?) liepen los op de weg,... Hiervoor kwamen we naar daar! Voor dat uitzicht! Guilin was in vergelijking met Yangshuo veel toeristischer, veel stedelijker. Yangshuo was ook heel toeristisch, maar het was daar veel gemakkelijker om uit dat toeristische uit te geraken: je huurt gewoon een fiets, en je gaat naar waar je wil. Onze hostel lag in een minizijstraatje van West Street 西路, een straat vol winkeltjes en Westerlingen. Spijtig genoeg ool vol mensen die ‘hallooooo, bambooraftiiiiiiiing’ riepen :D na 10 x werden we dat wel wat beu J

Maar dus, we fietsten en fietsten tussen het groen, zijn een bruggetje overgestoken en zagen daar oveal toeristen ‘bambooraften’. Echt raften kan je dat niet noemen, ze zaten gewoon op een vlotje op quasi stil water. Dat hebben we dus niiet gedaan, té toeristisch en té saai. Langs de weg zagen we ossen, begraafplaatsen, velden, ... soms viel het wel eens voor dat we plots op een dode weg uitkwamen en een beetje moesten terugkeren. Iedereen die we tegenwamen was supervriendelijk, viel dat mee! .. Rond een uur of 4-5 merkten we dat we precies niet meer terug aan de overkan van de rivier geraakten.. en aan de overkant lang Yangshuo, en onze hostel.. we kwamen een boer tegen, en die zei dat ze in deze buurt geen enkele brug meer was naar de overkant. Hij wou ons naar de overkant brengen met zijn bamboevlot voor een beetje geld. Onze fietsen wogen vrij zwaar, en al snel merkten we dat we met ons poep in’t water gingen zitten. Het vlotje zonk een beetje, maar kon ons toch nog veilig naar de overkant brengen :) van daar zijn we met de fiets verder gereden, terug de stad in, naar onze hostel.

Na de fietstocht waren we allemaal uitgeput en deed onze poep pijn! Ook waren we een beetje verbrand door het stralende zonnetje. ’s Avonds zijn we weer naar Monkey Jane gegaan om iets te gaan drinken.

De dag era was het vies weer, veel regen, en zijn we in de hostel gebleven. 20 mei zijn we een brommer gaan huren (2 bromers, 100 kuai per brommer voor een hele dag), en zijn we ver uit Yangshuo gegaan. Toen zijn we de maansikkelheuvel tegengekomen (die we oorspronkelijk twee dagen eerder moesten tegenkomen :p). We hebben een hele dag rondgereden, veel kleine steden gezien. We konden wel niet zo zot doen als met de fiets :)

De blog over de expo in Shanghai volgt nog!

25-05-2010 om 11:44 geschreven door Katrien