Zij kwam ter wereld in Tienen, hij sleet zijn jeugd in Denderleeuw en omstreken.
Ze leerden elkaar kennen via een gemeenschappelijke vriend in januari 2002.
Na een moeilijk begin begon een sprookje dat nog altijd blijft duren... Op vrijdag 23 mei 2008 zijn we (eindelijk!) in het huwelijksbootje gestapt. En voorlopig vlot het nog steeds ;-)
28-12-2005
Kunt ge u verwarmen?
Een veelgestelde vraag hier in het Gentse als je iemand tegenkomt als het koud is. t Is bijna een openingszin, hetzij een heel slechte als je iemand wil verleiden. Soit.
Maar de vraag was wel van toepassing gisteren. Verwarming was er niet, want onze ketel ging plots in staking... En dat met de nieuwjaarsviering hier in huis zaterdagavond... Alhoewel, 'plots' misschien kunnen we het eerder een wonder noemen dat hij nog zo lang gewerkt heeft. Gezien de toestand waarin hij zich bevond.
Nadat onze nonkel Danny vorige winter in januari 2005 een nieuw moteurke had gestoken, heeft dat ding een gans jaar gewerkt. Tot gisteren. Toen was het plots gedaan. Maar wat nonkel Danny ook al had ontdekt, ontdekte nu ook de haastig opgetrommelde chauffagist van "Het Volk" (nee, niet de krant) : een wirwar van allerlei draadjes die er absoluut niet moesten zijn. Een relay tussen een berg suikertjes. What the hell??? De vorige eigenaar moet een grote sjoemelaar geweest zijn. Zucht. Hoeveel lijken gaan er hier nog uit de kast of uit het plafond vallen, en we zijn nog geeneens tegoei begonnen met de verbouwingen
Afin, de chauffagist heeft anderhalf uur werk gehad om het probleem bloot te leggen (met al die draden was dat verrevan simpel) en hij is er in geslaagd om ook de thermostaat aan de praat te krijgen (lees: opnieuw behoorlijk te connecteren met de rest van het spel). Gezien ik nog nooit sinds mijn 14 de gewoond heb in een huis met een thermostaat en dus iets dat veel weg heeft van centrale verwarming, is deze luxe voor zover het blijft duren mij wel 80 waard. Want dat was de prijs natuurlijk. En daar gingen onze nieuwjaarscenten...
Nou ja, hopelijk kunnen we nu een tijdje voort, en overleven we de winter. Ik ga alleszins genieten als ik straks thuis kom in een voorverwarmd huisje!!!
Dikke kussen
27-12-2005
Verhaaltje
In augustus 2004 werd ik geoperereerd. Geen superzware operatie, maar het duurde toch wel een goeie anderhalve maand eer ik me terug wat beter voelde en kon gaan werken. Gezien mijn buik opengesneden werd was het overblijfsel een naad die bijna zo groot was als een keizersnede. Dat gaat dus later makkelijk worden als ze me ooit moeten opensnijden ;-)
In december kwam ik Patrick en Inge tegen, mijn Herbalife consulenten. Inge bleek nog een oud-collega van me te zijn. Samen waren zij gestart met Herbalife, en hadden ze een stevige zaak uitgebouwd met Herbalife. Ik stond zeer sceptisch tegenover de produkten, maar heb me toch laten overtuigen om het te proberen. Immers, niet tevreden, geld terug. Dat is de garantie. Maar dat was helemaal niet nodig. De Herbalife produkten werken!! En hoe! Op twee maanden tijd verloor ik niet alleen een viertal kilo's, maar vooral veel centimeters. Mijn buik, die serieus was uitgezet na die operatie (mijn buikspieren moesten immers herstellen), begon weer zijn normale afmetingen aan te nemen. Herbalife is vitaminen-, mineralen- en vezelrijke voeding, en dat merk je ook aan je energieniveau. Mijn vermoeidheid na de operatie - die ik in december nog altijd voor een stuk meesleepte - verdween al snel. Mijn energiepeil steeg met de dag.
Nu, een jaar later, eet ik nog altijd Herbalife. Ik voel me er goed bij, en als je aan korting kan kopen, is het niet eens zo duur als wat sommige mensen beweren. Ik kan Herbalife aanbevelen aan iedereen met een dipje. Of gewoon aan iedereen.
Patrick stelde me ook voor om in de "bussiness' te komen. Dat zag ik echter niet zitten. Ik heb geen zin om mensen trachten te overtuigen van hoe goed de produkten wel zijn. Als mensen erom vragen, geef ik hen alle uitleg die ze wensen, maar zelf wil ik me liever niet opdringen. Als je de produkten wil proberen, mag je me ook altijd contacteren. Ik koop de produkten rechtstreeks aan bij Herbalife, en kan dus ook voor jou bestellen. De levering kost je niets, je moet de produkten enkel bij mij thuis komen ophalen.
Heb je nog vragen, laat maar komen en mail me!!!
26-12-2005
Beste wensen voor 2006!!
Snoepeke de Kersthond wenst iedereen een fantastisch 2006!!
25-12-2005
slaperig
Tegen de middag was Maritt zo moe dat ze ambetant en - dixit mama Ilse - treunterig werd. Mijn poging om haar in haar bedje te leggen, mislukte, want het feit dat ze de geprojecteerde tekeningen van haar muzieksterretje niet kon zien, verwarde haar compleet. (Het was te licht in de kamer) Dan maar weer mee naar Dave, die haar op zijn buik legde... binnen de 10 minuten lag ze in slaap...
24-12-2005
Maritt, Queen of the Rabbits!
zwaaien... naar nonkel Dave!
Vanuit de tuin zwaaien naar nonkel Dave! En leuk dat dat was!!
(Op de foto lijkt hij eerder een geest, maar hij stond er echt, daar aan het raam!)
Ontdekking van de tuin... en de rabbits!
De konijnen wisten niet wat ze zagen, en Maritt al evenmin. Vooral het feit dat Bobo en Punki om ter hardst van haar wegliepen als Maritt ze kirrend wou gaan strelen, snapte ze niet... ze was toch lief?? En toch heeft ze zowel Bobo als Punki kunnen strelen... lekker zacht dat dat was!
Spelen met Dave zijn tenen!
de eerste nacht...
... was best wel vermoeiend. Na het geslaagde avondritueel, begon enkele uren later voor ons een lange nacht. Maritt woelde en draaide in haar bedje, en sliep wel door, maar wij konden niet echt de slaap vatten. Eén keer stond Maritt plots rechtop in haar bedje, half murf aan het rondkijken. Tegen dat ik bij haar was, lag ze alweer verder te snurken. Tegen 1u30 ben ik dan in slaap gevallen, en uiteindelijk was de ochtend wel nog een succesje: ze heeft tot 7u36 geslapen! Toen zag ik plots dat gezichtje weer verschijnen, en deze keer was ze duidelijk wakker. Nog niet goed wetend waar ze zich ergens bevond, maar toch wakker... De eerste nacht heeft ze overleefd. Het woelen was volgens mij ofwel normaal (dat moet ik nog aan Ilse vragen) ofwel omdat ze in een onbekend bedje lag. Maar, eerste nacht dubbel en dik geslaagd, en zeker goed voor een volgende keer!
23-12-2005
Maritt Supermirffjen
Wat een mooie sjaal!!!
Oh néé!! Dave gaat hem afpakken!!!!
Supermirffjen 2
Boekjes lezen met Katrien
Maritt Supermirff
Maritt slaapt bij ons vanavond. Op dit eigenste moment ligt ze te slapen, na enkele uren spelen met Dave en boekjes lezen met Katrien. Het heeft nog geen 10 minuten geduurd eer ze in slaap lag... ongelofelijk!! Maar goed, ze was dan ook moe na het verkennen van onze living, het molesteren van onze koelkastmagneet en het vliegen met Dave...
De eerste avond is dus heel goed verlopen, nu nog afwachten wat de eerste ochtend brengt...
22-12-2005
kiekens
Mijn kiekens zijn bijna afgewerkt. Ze hebben nu een kleurtje (of 3 ) gekregen, het enige wat ik nu nog moet doen is vernissen. Helaas verliest mijn groot kieken nog altijd water. We hebben de pleister in hem zo lopend moeten maken om het door het gaatje te krijgen, dat dat nog steeds niet opgedroogd is. Dus ik zal hem voor een stukje opnieuw moeten schilderen, en pas later vernissen...
Maar zijn ze niet geweldig mooi en grappig??!!
20-12-2005
Return of the naked chicks...
Hierbij mijn naakte kiekens... Donderdag worden ze voorzien van een kleurtje en zijn het échte kiekens! Zoals je kan zien op de andere kieken-foto's (aan de zijkanten) zien ze er dan nog véél beter uit!!!!
19-12-2005
mannelijke logica... voor zolang het duurt...
Mannelijke logica... voor zolang het duurt...
18-12-2005
mijn allerliefste nichtjes
Dave en ikke op de foto met mijn allerliefste nichtjes, tijdens de vakantie in Perpignan. Laura (bij mij op schoot) en Britt (bij Dave op schoot).
17-12-2005
Boekenfestijn Gent
Donderdag was het van dat: BOEKENFESTIJN. Eén van die dingen waar Dave elk jaar weer naar uitkijkt, en mij al van maanden op voorhand erop wijst dat het binnenkort weer feest is. Maanden tevoren ligt er dan ook al een budget vast, dat meestal rond de 100 ligt, afhankelijk van onze financiële situatie. Dit jaar lag het dus exact op 100... voor ons twee samen welteverstaan. Je zou denken dat ieder dan 50 krijgt, maar nee, dat is buiten Dave gerekend. Hij zaagt me dan de oren van de kop tot ik akkoord ben met een 60/40 verdeling. 60 voor hém natuurlijk. Tot een 70/30 verdeling laat ik me niet overtuigen, hoezeer hij ook daarvoor vecht...
En ja, na ongeveer een 2,5uur rondslenteren is de buit dan binnen. Dave slentert rond met een overladen karretje met een 45tal boeken, ik met een halfvol karretje met een 15tal boeken. Het één wat duurder dan het ander. Over de meest uitéénlopende onderwerpen: kookboeken, kinderboeken, leesboeken, hobbyboeken,... En dan begint het ergste moment van de dag... het schiften. Welk boek mag mee naar huis, welk - helaas! - niet? Want met 100 kan je wel iets doen, maar zelfs op een Boekenfestijn is 100 aan de lage kant. Uiteindelijk, na veel gezucht en gereken, komen we tot een 20tal boeken, voor een bedrag van 96,45. + ook nog 4 voor het parkingticket is dat dus 100. Perfect!!!
(Op de foto is de buit van dit jaar te bewonderen...)
15-12-2005
Jan-Willem
Onze Jan-Willem komt vandaag thuis. Na 4 maanden in Swaziland, komt hij een weekje vroeger dan gepland terug naar huis. Sinds ergens in november loopt hij rond met malaria, en dat maakt dat hij besloten heeft om toch iets vroeger naar huis te komen. Zowel onze papa als ik zijn best wel opgelucht. Nu kan hij naar het tropisch instituut in Antwerpen, zodat ze hem daar zo snel mogelijk kunnen onderzoeken en hem de juiste medicatie kunnen geven, kwestie van de gevolgen zo miniem mogelijk te houden. Want malaria is toch niet zomaar een griepje he...
Vandaag komt hij vanuit Johannesburg aan in Londen, en hopelijk heeft hij snel een vlucht naar Zaventem, waar Amaryllis op hem wacht. Ook zij was zoooo content dat hij wat vroeger terugkwam. Want hoe dan ook, je voelt je zo machteloos omdat je niets kan doen omdat hij zo ver zit. Even naar Swaziland vliegen is niet zo evident... Ik wacht in spanning op een telefoontje, heb aan Amaryllis gevraagd om te bellen zodra hij er is, zal blij zijn als ik zijn stem nog eens hoor. Want dat is geleden van toen hij midden november plotseling belde vanuit Malawi. Dat was net voor hij malaria had, geloof ik.
My beloved brother, I'm soooo happy to have you back in Belgium!!!!
Katrien
14-12-2005
lopen...
Sinds enkele maanden ben ik beginnen lopen... Reden? Mijn basisconditie wat opbouwen, want die was zoooo slecht!, en als tweede reden: wat vet omzetten in spieren, om zo het vetpercentage in mijn lichaam wat naar beneden te halen. Dat lag wat hoog volgens mijn consulente Inge, en met het lopen hoop ik dat dus wat te beteren.
Spijtig genoeg ging de training met ups en downs. Sinds onze douche kapot is (eind september) was het niet meer zo evident. Want na het lopen doet het zo verschrikkelijk veel deugd om een goeie douche te nemen... wassen aan de lavabo is dan het laatste dat je wilt... dus, bye bye looptraining... En nu het zo koud is, is ongetraind buiten lopen ook niet meer zo evident. Dus heb ik mij een abonnement aangeschaft in een fitnesscentrum hier in Gentbrugge. Geen groot centrum, nee, lekker gezellig klein, waar iedereen je goeiendag zegt. Als één van de weinige vrouwen op de cardio tussen de mannen die vooral aan hun buikblokjes en armspieren werken. Meestal zijn het allochtonen, maar who cares? - en wie dat wel doet moet maar naar één van de truttenfitnesscentra gaan.
Maar goed, momenteel gaat het vlotjes met de training én de calorieënverbranding. Airwalk, fietsen, lopen,... En zodra het terug wat warmer is, gaan we weer buiten lopen... Het lijkt me gewoon geweldig om bv op zondag enkele uurtjes te kunnen gaan lopen in het bos...
13-12-2005
Bobo en Punki
Beste lezers,
in de laatste 3 dagen heb ik een 5-tal vragen gekregen naar nakomelingen van Bobo en Punki. Omdat ik deze mensen niet allemaal persoonlijk kan verwittigen (buiten een naam - 'Dirk' onder andere - heb ik geen gegevens), daarom probeer ik het langs deze weg.
Bobo en Punki zullen het heel graag horen dat er zoveel mensen geïnteresseerd zijn om hun kindjes te adopteren. Het zijn dan ook twee mooie én leuke konijnen. Maar vergis u niet, ze zijn best wel groot! Hun vader was een klein zwart dwergkonijntje, maar hun moeder was een gigantisch groot wit-met-zwarte-vlekjes-konijn. Ze neigen allebei een beetje naar hun moeder...
Er is echter één klein probleem: zowel Bobo als Punki is vrouwelijk. En al hebben zij soms het idee dat het ook zo wel eens zal lukken, zijn zij er momenteel nog niet in geslaagd om voor nageslacht te zorgen. Maar als het zover is, laat ik het jullie zeker weten...
Ondertussen, als er iemand een konijnenmannetje in huis heeft dat eens van bil wil gaan, staan Bobo en Punki hier wel voor open. Het mannetje in kwestie staat dan best wel stevig op zijn poten, want mijn dames laten zich zeker niet zomaar pakken... Laat mij maar iets weten!(maar laat zeker je mailadres achter!)
... was best wel vermoeiend.
