Zij kwam ter wereld in Tienen, hij sleet zijn jeugd in Denderleeuw en omstreken.
Ze leerden elkaar kennen via een gemeenschappelijke vriend in januari 2002.
Na een moeilijk begin begon een sprookje dat nog altijd blijft duren... Op vrijdag 23 mei 2008 zijn we (eindelijk!) in het huwelijksbootje gestapt. En voorlopig vlot het nog steeds ;-)
19-12-2005
mannelijke logica... voor zolang het duurt...
Mannelijke logica... voor zolang het duurt...
18-12-2005
mijn allerliefste nichtjes
Dave en ikke op de foto met mijn allerliefste nichtjes, tijdens de vakantie in Perpignan. Laura (bij mij op schoot) en Britt (bij Dave op schoot).
17-12-2005
Boekenfestijn Gent
Donderdag was het van dat: BOEKENFESTIJN. Eén van die dingen waar Dave elk jaar weer naar uitkijkt, en mij al van maanden op voorhand erop wijst dat het binnenkort weer feest is. Maanden tevoren ligt er dan ook al een budget vast, dat meestal rond de 100 ligt, afhankelijk van onze financiële situatie. Dit jaar lag het dus exact op 100... voor ons twee samen welteverstaan. Je zou denken dat ieder dan 50 krijgt, maar nee, dat is buiten Dave gerekend. Hij zaagt me dan de oren van de kop tot ik akkoord ben met een 60/40 verdeling. 60 voor hém natuurlijk. Tot een 70/30 verdeling laat ik me niet overtuigen, hoezeer hij ook daarvoor vecht...
En ja, na ongeveer een 2,5uur rondslenteren is de buit dan binnen. Dave slentert rond met een overladen karretje met een 45tal boeken, ik met een halfvol karretje met een 15tal boeken. Het één wat duurder dan het ander. Over de meest uitéénlopende onderwerpen: kookboeken, kinderboeken, leesboeken, hobbyboeken,... En dan begint het ergste moment van de dag... het schiften. Welk boek mag mee naar huis, welk - helaas! - niet? Want met 100 kan je wel iets doen, maar zelfs op een Boekenfestijn is 100 aan de lage kant. Uiteindelijk, na veel gezucht en gereken, komen we tot een 20tal boeken, voor een bedrag van 96,45. + ook nog 4 voor het parkingticket is dat dus 100. Perfect!!!
(Op de foto is de buit van dit jaar te bewonderen...)
15-12-2005
Jan-Willem
Onze Jan-Willem komt vandaag thuis. Na 4 maanden in Swaziland, komt hij een weekje vroeger dan gepland terug naar huis. Sinds ergens in november loopt hij rond met malaria, en dat maakt dat hij besloten heeft om toch iets vroeger naar huis te komen. Zowel onze papa als ik zijn best wel opgelucht. Nu kan hij naar het tropisch instituut in Antwerpen, zodat ze hem daar zo snel mogelijk kunnen onderzoeken en hem de juiste medicatie kunnen geven, kwestie van de gevolgen zo miniem mogelijk te houden. Want malaria is toch niet zomaar een griepje he...
Vandaag komt hij vanuit Johannesburg aan in Londen, en hopelijk heeft hij snel een vlucht naar Zaventem, waar Amaryllis op hem wacht. Ook zij was zoooo content dat hij wat vroeger terugkwam. Want hoe dan ook, je voelt je zo machteloos omdat je niets kan doen omdat hij zo ver zit. Even naar Swaziland vliegen is niet zo evident... Ik wacht in spanning op een telefoontje, heb aan Amaryllis gevraagd om te bellen zodra hij er is, zal blij zijn als ik zijn stem nog eens hoor. Want dat is geleden van toen hij midden november plotseling belde vanuit Malawi. Dat was net voor hij malaria had, geloof ik.
My beloved brother, I'm soooo happy to have you back in Belgium!!!!
Katrien
14-12-2005
lopen...
Sinds enkele maanden ben ik beginnen lopen... Reden? Mijn basisconditie wat opbouwen, want die was zoooo slecht!, en als tweede reden: wat vet omzetten in spieren, om zo het vetpercentage in mijn lichaam wat naar beneden te halen. Dat lag wat hoog volgens mijn consulente Inge, en met het lopen hoop ik dat dus wat te beteren.
Spijtig genoeg ging de training met ups en downs. Sinds onze douche kapot is (eind september) was het niet meer zo evident. Want na het lopen doet het zo verschrikkelijk veel deugd om een goeie douche te nemen... wassen aan de lavabo is dan het laatste dat je wilt... dus, bye bye looptraining... En nu het zo koud is, is ongetraind buiten lopen ook niet meer zo evident. Dus heb ik mij een abonnement aangeschaft in een fitnesscentrum hier in Gentbrugge. Geen groot centrum, nee, lekker gezellig klein, waar iedereen je goeiendag zegt. Als één van de weinige vrouwen op de cardio tussen de mannen die vooral aan hun buikblokjes en armspieren werken. Meestal zijn het allochtonen, maar who cares? - en wie dat wel doet moet maar naar één van de truttenfitnesscentra gaan.
Maar goed, momenteel gaat het vlotjes met de training én de calorieënverbranding. Airwalk, fietsen, lopen,... En zodra het terug wat warmer is, gaan we weer buiten lopen... Het lijkt me gewoon geweldig om bv op zondag enkele uurtjes te kunnen gaan lopen in het bos...
13-12-2005
Bobo en Punki
Beste lezers,
in de laatste 3 dagen heb ik een 5-tal vragen gekregen naar nakomelingen van Bobo en Punki. Omdat ik deze mensen niet allemaal persoonlijk kan verwittigen (buiten een naam - 'Dirk' onder andere - heb ik geen gegevens), daarom probeer ik het langs deze weg.
Bobo en Punki zullen het heel graag horen dat er zoveel mensen geïnteresseerd zijn om hun kindjes te adopteren. Het zijn dan ook twee mooie én leuke konijnen. Maar vergis u niet, ze zijn best wel groot! Hun vader was een klein zwart dwergkonijntje, maar hun moeder was een gigantisch groot wit-met-zwarte-vlekjes-konijn. Ze neigen allebei een beetje naar hun moeder...
Er is echter één klein probleem: zowel Bobo als Punki is vrouwelijk. En al hebben zij soms het idee dat het ook zo wel eens zal lukken, zijn zij er momenteel nog niet in geslaagd om voor nageslacht te zorgen. Maar als het zover is, laat ik het jullie zeker weten...
Ondertussen, als er iemand een konijnenmannetje in huis heeft dat eens van bil wil gaan, staan Bobo en Punki hier wel voor open. Het mannetje in kwestie staat dan best wel stevig op zijn poten, want mijn dames laten zich zeker niet zomaar pakken... Laat mij maar iets weten!(maar laat zeker je mailadres achter!)
groetjes,
Katrien
12-12-2005
Cannabis
Vandaag fysiek examen voor de politie. Gezien ze op het werk niets weten van mijn pogingen om tot de politie toe te treden, verschijnt dit bericht dan ook later pas.
In de voormiddag uitgebreid onderzoek: bloedafname, gehoortesten, zicht testen, cardiogram en twee doktersbezoeken. Mijn 'cannabis'gebruik, dat ik, idioot en eerlijk als ik ben, had toegegeven, kan me dus de das om doen. Ook al heb ik dat dan maar 3 keer gedaan, en dan nog niet eens een ganse saf. Stom kieken dat ik ben. Had ik gewoon 'nee' aangekruist, had er geen haan naar gekraaid... Voor de rest alles normaal, alleen willen ze verslagen krijgen van twee operaties: ten eerste mijn operatie van vorig jaar in augustus aan mijn eierstokken, en ten tweede van mijn operatie aan mijn voet van ... 14 jaar geleden, toen ik als kleine snottebel een totaal overbodige operatie aan mijn 'dubbelen enkel' moest laten doen... waar moet ik in goedsnaam dat verslag nog gaan zoeken? Hopen dat ze in het ziekenhuis in Tienen hun dossiers meer dan 14 jaar bijhouden...
Dan in de namiddag de sportproeven. Op het lopen had ik hard getraind, dus dat moest lukken, maar de shuttle-run was mijn angst. Eerst de balk, op 1.5m hoogte en m lang. Geen enkel probleem. En dan de shuttle-run: 4x 10m spurten op (voor de vrouwen) max 13"'. Het lijkt te doen, en het is ook te doen, maar mijn reactiesnelheid ligt meestal zo laag, dat ik het niet echt zag lukken. Zeker niet gezien de gladde vloer in de sportzaal. En inderdaad: eerste poging 14"45"'. Veel te traag dus. Hypergestresseerd was ik. Tweede poging heb ik op blote voeten gedaan, kwestie van wegglijden zoals bij de eerste keer te vermijden... En ja! BINGO!!! 12"68"'... het ergste van de dag was voorbij. De Coopertest (12' lopen en minimum 1900m afstand afleggen) was buiten te doen. Door regen en (tegen)wind. Ik haalde het met 2095m, maar mijn tong hing wel op de grond. Lopen op een loopband is echt niet te vergelijken. Het lijkt sneller te gaan, omdat je al eens wat te zien hebt (zelfs op een baantje van 200m is er meer te zien dan in een fitnesszaal - tenzij er een knappe gast rondhuppelt) maar de tegenwind maakt het er niet gemakkelijker op, én je moet zelf zorgen dat je je tempo vasthoudt.
afin, uitslag volgt, ik weet nog niet wanneer, maar hopelijk snel!!!
11-12-2005
Clouseau - in 't lang 2005
Vrijdag dus naar Clouseau. En nee, dat verveelt na 3 jaar nog altijd niet. Ongelofelijk wat die mannen presteren. Indrukwekkend om die godganse zaal te horen meebrullen, de ganse avond lang. En de Koen die niet alleen zingt, maar ook nog eens drumt, gitaar en piano speelt... al verdenk ik hem ervan de piano te hebben uitgezet...;-) En Hans Francken, nog even sexy als de vorige jaren...
Net voor het concert begon, heb ik zelfs even een glimp mogen opvangen van Sam Gooris en Kelly, eerstgenoemde kan hier wel wat komen leren denk ik (om te beginnen leren zingen, hehe!)
09-12-2005
Klimopverdelgactie oktober 2005
Hier zie je één van de foto's van onze klimopverdelgactie in oktober. De klimop hing rond het halve huis, verrotte de voegen en bracht spinnen in positie om binnen te glippen. Dat laatste argument gaf de doorslag! En midden in het Grote Spinnenseizoen, vernietigden wij de woonst van onze Grote Vijanden!!!
(Voor alle duidelijkheid: de fluogele paraplu diende om een rechtstreekse aanval op ons gezicht te vermijden - het geel op zich was al afschrikwekkend denk ik - en het is Dave die zich onder de paraplu bevindt!)
08-12-2005
Clouseau!!
Jippie!!!! Vrijdag (morgen!) is het weer zover! Voor het derde jaar op rij ga ik mijn keel schor schreeuwen in het Sportpaleis, als Koen en trawanten de zaal gek maken. Dave verklaart mij gek, snapt écht niet dat ik daar zo in op kan gaan. Een chance dat hij niet meegaat, hij zou me niet herkennen denk ik.
Mijn collega Gerda is al geweest, en naar het schijnt is het weer even super als de voorbije jaren! Ik hoop dat ik op mijn tachtigste nog kan gaan genieten van Clouseau (maar die kans is wel heel klein natuurlijk...)
grtz Katrien
06-12-2005
compensatie
Ter compensatie van de debiele fotocollage van Dave, een debiele fotocollage van mezelf dan maar erbij... Maar ik moet zeggen, ik heb meer moeten zoeken...
klachten
Dave heeft geklaagd dat hij op deze ganse site nergens 'normaal' op de foto staat. Maar wat wil je dan, als mijn collectie Dave-foto's niet meer bevat dan debiele foto's. Als bewijs heb ik er enkele samengeplakt, maar ik ben nog steeds op zoek naar een 'deftige' foto van mijn teerbeminde!
afbreken
We zijn nu alweer enkele weken verder... onze douche is nog altijd niet bruikbaar en de aannemer laat op zich wachten. Dagelijks bellen en aandringen is het enige dat we kunnen doen (of niet?)
We zijn dan toch al gestart met andere werken. Nog steeds het behang, dat met plakkerij en al van de muur komt. Plafond uitbreken zodat de bouw ingenieur kan zien hoe de contstructie in elkaar zit, en hoe de aannemer de boel kan ombouwen tot een grote keuken.
Onze streefdatum voor een min of meer afgewerkt gelijkvloers is nog altijd juni 2006, laten we hopen dat we dat halen!!!
groetjes, Katrien
04-12-2005
Kiekencursus
Vandaag afspraak bij Rita voor een creacursus Kiekens maken.
Eigenlijk heel eenvoudig om te maken, en bv superleuk om met kinderen te maken, al is het wel een werkje van lange duur, omdat de kiekens moeten drogen.
Dit is wat je dag 1 allemaal doet: Eerst de izomo eieren vullen met gips, zodat ze blijven staan. Dan de papiermaché maken. De kiekenlijven voorzien van kopje en kontje. Afplakken met tape. En dan het grootste werk: de kiekens insmeren met papiermaché. Een dun laagje is voldoende. Het kopje mooi boetseren, zodat het een echt kieken lijkt.
En dan maar laten drogen...
02-12-2005
zaalvoetbal
Dat Dave van voetbal houdt, is al geweten. Dat hij freakt als Club Brugge speelt (of ze nu winnen of verliezen) dat is ook geweten. Maar wist u al dat hij zelf ook zaalvoetbal speelt? En dat ik terreinverantwoordelijke ben van de ploeg "Lokomotiv Broesel"... Vorig jaar begonnen in één of andere comptitie in Brussel, in de Cklasse, zijn we dit jaar gestegen naar de Bklasse. Momenteel staan we op de derde plaats. Niet slecht, als je weet dat er 2 man in de woestijn zit in een geitje (2PK) en we regelmatig zonder reserven moeten spelen. Meer info vind je op http://groups.msn.com/LokomotivBroesel .(staat ook in de rechterkolom bij de linken)
Op de foto zie je de ploeg nog in hun oude outfits. Momenteel worden ze gesponsord door Immo Wemmel en hebben ze nieuwe truitjes.
Dat is de goede kant van de 30, maar wel de verkeerde kant van de 20 of 25.
Brrr... het besef drong deze middag door toen Dave en ik bezig waren over kindjes. Ja, we willen allebei kindjes, maar nu nog niet. Mààr ik wil wel kindjes voor mijn 30ste, als het even kan wil ik zwanger worden op mijn 28ste. Mààr dat betekent wel dat ik nog maar 4 jaar heb, ah nee, 3 jaar, want ik ben al bijna zééééééévenentwintig...
Pijnlijke vaststelling.
Neem daar dan bij dat vrouwen tegenwooridg niet zo snel zwanger worden - of dat nu ligt bij de man of bij de vrouw maakt niet uit - en ik kwam tot de conclusie dat we misschien eraan konden beginnen - op het gemakske - van zodra onze benedenverdieping afgewerkt is. Maar dat is het nu net: we hopen dat die benedenverdieping in juni 2006 afgewerkt is. Slik. Maar ja, je weet niet of het snel zal gaan of niet. Ik schat de kans heel hoog in dat het bij ons niet zo evident zal zijn, gezien de operatie aan mijn eierstokken vorig jaar. Dus ik reken toch wel op een 'probeer-periode' van een jaar, minstens. Maar voor hetzelfde geld is het na poging 1 Bingo, en dan sta je daar he!
Zucht... ging de tijd maar niet zo snel. 2005 lijkt nog maar net begonnen en we zijn alweer 1 december. Het cliché dat hoe ouder je wordt, hoe sneller de tijd gaat, blijkt veel waarheid te bevatten. Vergis ik mij of klink ik nu als een bomma?
Ach wat, ik ben nog maar 26. Ik heb nog een half jaar!!!
30-11-2005
rabbits in the snow
Voor de tweede keer in hun leven zagen ze witte sneeuw (zwarte sneeuw hebben ze gelukkig nog niet gezien). En ja, het was koud aan de pootjes, maar als je dacht dat dat hen zou tegenhouden om te ontsnappen uit hun warme(re) huisje... nee hoor!!!! De pootjessporen waren duidelijk te zien in de verse sneeuw, maar gelukkig waren ze toch al zo slim om terug hun huisje in te vluchten!!!
23-11-2005
en dan doen alsof ze van niks weten
Konijnen zijn zo stom nog niet hoor, al zou je dat niet zeggen als je deze foto van Punki bekijkt. Ze weten het verduiveld goed als ze iets mispeuterd hebben, en proberen dan een onschuldige pose uit als deze. Maar ondertussen hebben ze de ganse tuin al omgeploegd en weten ze verdomd goed waarom ze in hun kot vliegen dan...
maar ach, zijn het geen schatjes??
geruïneerde tuin
Onzen hof is nu wel compleet geruïneerd. Bobo en Punki hebben echt de smaak te pakken en graven tot ze erbij neervallen. Op de foto ziet u het resultaat van hun graafwerk, geef toe, het mag er zijn.
En elke keer trap ik hun gangen kapot en lopen ze een tijdje gedeprimeerd rond, maar het volgende moment van vrijheid graven ze weer dat het een lieve lust is... Pfff... rabbits are devils!!!!
mijn allereerste zelfgemaakte tas
Speciaal voor mijn "goede" vriendin Els Depijpere!!! Zij lachte mij van in het begin uit met mijn nieuwe hobby - naailessen! Dit is het resultaat van enkele lessen (begonnen in september dit jaar) en mijn tweede werkstuk. Eerlijk gezegd, ik ben er best wel trots op.
