Zij kwam ter wereld in Tienen, hij sleet zijn jeugd in Denderleeuw en omstreken.
Ze leerden elkaar kennen via een gemeenschappelijke vriend in januari 2002.
Na een moeilijk begin begon een sprookje dat nog altijd blijft duren... Op vrijdag 23 mei 2008 zijn we (eindelijk!) in het huwelijksbootje gestapt. En voorlopig vlot het nog steeds ;-)
26-04-2007
Strontkar
Twee weken geleden heb ik de auto mooi gewassen. Een uur later ontdekte ik bij het vertrekken een dikke vogelstront op mijn linkerachterlicht... Merde! Vorige week hing er aan de passagierskant vooraan wat witte smurrie op de ruit... Nog eens merde! Eergisteren vertrok ik om te gaan werken, en verschiet omdat er plots een zwarte schaduw in het linkerhoekje van mijn gezichtsveld kwam. Juist. Een dikke groene vogelstront op mijn ruit. Merde! Vanmorgen kijk ik uit het raam, en wat zie ik op het dak van de auto? 5 witte vlekken. Ik dacht in al mijn naïviteit nog even aan witte blaadjes van de bomen, tot ik me realiseerde dat er in de ganse straat geen enkele boom of struik met witte blaadjes te vinden is. Dus... juist.... Merde!!
24-04-2007
Temptation Island
Oké, oké, ik beken, ik ben één van de vele Temptation Island fans. En ik zal nog meer bekennen: het is het enige programma dat ik opneem als ik niet thuis ben om te kijken (correctie: ik smeek Dave om het op te nemen) ... Ik ben er niet trots op, maar geef toe, wie vindt het nu niet fantastisch om even voyeurke te spelen??
Ciska & Gringo (wat een naam!!), Takis & Bianca (een betere Bianca dan vorige reeks alvast!), Frederique & Veronique (mooie namen-combinatie) en Rachel & Danny. Zoals het er nu voorstaat in het programma, geef ik het een nul op vier : geen enkele relatie die de 'ultieme' test overleven zal.
Maar wat lees ik op www.standaard.be ? Gringo heeft zijn Ciska ten huwelijk gevraagd via Studio Brussel, en ook Veronique en Frederique gaan trouwen... Tot daar mijn prognose ...
Maar goed, ik blijf kijken (en Dave opnemen!) al was het maar voor de twee andere koppels...
Run baby run
Deze middag voor het eerst in meer dan een maand nog eens gaan lopen. Om 14u stond ik voor een dilemma : ofwel in de tuin in de zon gaan liggen, ofwel een toertje rond de watersportbaan gaan doen. Gezien er op dat moment niet al te veel zon was, besloot ik sterk te zijn en te gaan lopen. Na anderhalve kilometer kwam de zon ineens weer tevoorschijn. En het werd afzien. Geef me regen en tegenwind, daar kan ik mee om, maar geen zon en warmte, want dan sterf ik.
Al bij al voel mijn tijd 33"48' nog mee, gezien de warmte, zeker als je bedenkt dat ik zeker 3 minuten gestapt heb omdat mijn hoofd op ontploffen leek te staan...
21-04-2007
Libre Meuse
Als mensen verdwijnen, verdwijnen ze vaak samen met hun auto, en vaak liggen ze dan ergens in het water. Omdat het moeilijk is om de vermiste wagen met persoon te lokaliseren, is de federale politie, Cel Vermiste Personen, vorig jaar begonnen met de actie Libre Meuse. Het is de bedoeling om de Maas en eventuele andere waterlopen te scannen, in de hoop er vermiste auto's en personen in te vinden en te kunnen bovenhalen. Op woensdag 18 april, is de 500ste auto uit het water gehaald.
Die actie is nu ongeveer een jaar bezig, en tijdens mijn weekje stage bij de Cel, ben ik mee kunnen gaan. De auto's die er bovengehaald worden, liggen er vaak al jaren in. Gestolen auto's, weggegooide auto's (letterlijk!), vermiste auto's met misschien nog vermiste personen erin (of wat er nog van over blijft)...
Want ook de auto's zijn moeilijk te identificeren. Kijk maar naar het wrak op de foto....
20-04-2007
"Vermist"
Binnenkort komt "Vermist" in de bioscoop, een film waarin de Cel Vermiste Personen van de federale politie centraal staat. Ik kon met Alain, die meegeholpen heeft aan het realiseren van de scenario's van de film en nadien de tv-reeks, een dagje mee naar de set.
Het was heel leuk om te zien, maar ik heb beloofd de foto's van de opgenomen scènes niet te publiceren. Deze foto hoort daar echter niet bij.
Van links naar rechts : Stan Van Samang - ikzelf - Koen De Bouw - Kevin Janssens Alain Remue
18-04-2007
gps & Co
Ik ben altijd al tegen gps geweest. Waarom zo veel geld spenderen aan zo'n ding als je een wegenkaart bij de hand hebt?
En toch heb ik onlangs zo'n ding gekocht. Niet voor mij. Wel voor Dave. Want wat baten kaart en atlas, als Dave de uil niet proberen wil, is het niet? Dus een gps. Moest ik zonet de grote lottopot gewonnen hebben, had ik hem zijn ideaal gekocht : een auto met gps en 'ottomatic'.
Gezien ik deze week in het kasteel van Katrien in Vilvoorde vertoef, omdat ik stage loop bij de Cel verdwijningen in Brussel, had ik de gps toch maar meegenomen, kwestie van mijn weg te vinden als we van ergens anders zouden vertrekken dan van de bureau's in Brussel. Mijn stedenkaart blijkt soms toch wat beperkt te zijn, en Brussel in de ochtendspits ben ik toch ook niet echt gewoon. (En daar ben ik best wel blij om!)
Het was even wennen aan de manier van denken van dat ding, maar makkelijk is het wel. En het is verschrikkelijk hoe snel het went. Na één dag Vilvoorde-Brussel voelde ik al de gewenning aan de gps. Ik realiseerde me gisteren dat als ik eergisteren met de kaart had gereden, ik mijn weg al zou gekend hebben. Nu reed ik de tweede dag nog met de gps. En ik was niet zeker van de weg. Dju toch... ben ik nu al in de greep van de gps? Vandaag heb ik de gps afgezet, en ja, ik ben er geraakt. Maar ik voel nu al dat ik moet opletten voor de luiheid die een gps veroorzaakt...
14-04-2007
Party of Dave 2007
Dave zijn jaarlijkse verjaardagsfeestje was geslaagd, zeer geslaagd. Ondanks de tussenkomst van de politie rond een uur of 2, die waren opgeroepen door een nobele onbekende ivm nachtlawaai. Zo heb ik ook eens ervaren wat het is om aan de andere kant in de combi te zitten. Hehe... De collega's konden een glimlachje niet onderdrukken...
Er was ook een duidelijk Schots tintje aan deze avond, dankzij David, Linsey en Allison from Glasgow. Geloof het of niet, maar het feestvarken stond nog met de Schotse pet ook! Andere foto's werden op vraag van de aanwezigen gecensureerd... ik noem geen namen...
Na het feestje en enkele uurtjes slaap, volgde dan de ontnuchtering en vooral de opkuis.
En welke driedubbele idioot heeft een fles champagne in de diepvries laten zitten?????
09-04-2007
Duivenkill ???
In onze tuin zitten - buiten de twee konijnen - ook veel vogels. Duiven, soms ook eksters en merels, maar vooral veel duiven, en ze zijn niet meteen braaf te noemen. Ze deinzen er niet voor terug om in ons berghok te komen, via de deuropening (zonder deur) om daar dan de restjes konijnenvoer op te vreten. Nu het goed weer is, en de konijnen constant buiten in de tuin zitten, komen die duiven ook daar de etensresten pikken. En dan zie ik vanuit het raam een duif die samen met Punki aan het eten is. Punki uit het bord waar hun eten normaalgezien in ligt, de duif van de restjes die rond het bord verspreid liggen... Tot nu toe verliep dat heel vredig, maar sinds gisteren ligt het rond het bord met eten vol veren. Duivenveren. Heeft Bobo zich vergrepen aan een duif? Was Punki het beu dat ze haar eten kwamen wegvreten? Of hebben twee duiven onderling gevochten?
Noch Bobo, noch Punki noch de duif in kwestie zal het me vertellen, maar de sporen liggen er...
07-04-2007
Kadootjes voor Dave
Dave is voorlopig nog altijd 28, maar toch heeft hij zijn kadootjes al gekregen. Komende dinsdag wordt hij 29, maar gezien dat in de week valt, was vandaag de ideale dag voor enkele kadootjes...
's Morgens - allez, in de voormiddag - zijn we gaan ontbijten in Caffé Caffee (Nederkouter 129, Gent). Superlekker en supergezellig, een aanrader voor iedereen die van een uitgebreid ontbijtje houdt. Nadien wat in Gent rondgewandeld, een heerlijk weertje was het. Om 13u hadden we afspraak in een 'hotelletje' waar ik voor een uurtje of 4 een kamer had gehuurd met jacuzzi. Het werd een namiddag heerlijk luieren in de jacuzzi, met champagne en nootjes... Helemaal verweekt maar helemaal relaxed kwamen we buiten. Snel een pizza gaan eten in "Pane & Vino" (Nederkouter 9, Gent) om dan naar Brugge te rijden om naar Club - Lokeren te gaan kijken. Niet zo'n goeie afsluiter, zo bleek, want het was huilen met de pet op... Triestige eerste helft (0-1), dan een vrij goed beginnende tweede helft (2-1) om dan net voor het einde nog een goal binnen te krijgen (2-2)...
Soit, Dave heeft ervan genoten. Niet zozeer van de voetbal, maar wel van al de rest....
06-04-2007
Bobo Topmodel
Na Punki komt nu ook Bobo eindelijk wat losser voor de lens...
Met deze foto ambieert ze zelfs een topmodellencarrière in de konijnenwereld...
03-04-2007
Punki Topmodel
Voila zie,
Onze Punki, lekker aan het drinken uit de emmer. Je ziet zelfs haar tongetje als je goed kijkt...
Is ze niet schattig?
02-04-2007
Voetjes in de zon...
Eerste stagedag... en meteen een rustdag. Ik begin morgenvroeg om 6uur met mijn eerste shift. Dat betekent vroeg opstaan, dus ik vond het zeker niet overbodig om deze namiddag wat in de zon te liggen slapen. Tussen mijn konijnen, die af en toe aan mijn voeten kwamen ruiken (zij liever als ik ) en met mijn broek opgetrokken zodat misschien mijn benen wat konden bruinen... of zal ik het bij 'verkleuren' houden?
Het was alleszins een heel relaxte maandag. In de voormiddag wat boodschappen doen, in de namiddag op mijn luie krent liggen. Moet kunnen.
Het zal morgen om 5 uur pijnlijk genoeg zijn!!
31-03-2007
!!! 5 jaar samen !!!
!!!!! 5 jaar samen !!!!!
Vandaag zijn Dave en ik vijf jaar samen.
Op 31 maart 2002 was onze eerste echte date en gingen we naar de film in Leuven. Na de film (Gosford Park - ik weet begot niet meer waarover het gaat) zette ik Dave af aan het station in Leuven, waar hij de trein naar huis zou pakken. Hij had een gedichtje voor me geschreven, dat hij me voorlas. Superromantisch. Als ik nog niet zou gevallen geweest zijn, dan was het nu alleszins wél gebeurd. Nadien draaide hij me - volledig op zijn pubers - binnen. Ik moet zeggen dat ik best wel geshockeerd was van zoveel plotse actie, maar leuk was het wel.
30-03-2007
www.schoolbord.be
Een tijdje geleden ontdekte ik een nieuwe en interessante site. Zo interessant, dat het zelfs in het nieuws is geweest. Enfin, de site heeft alleszins promotie gekregen in kranten en tijdschriften.
Helaas merk ik dat sinds ikzelf ben aangemeld, er niet veel oude bekenden van me hebben aangemeld. Vandaar deze oproep : neem eens een kijkje op www.schoolbord.be. Je kan er (gratis) inschrijven en je eigen profiel aanmaken. Niets bijzonders, maar als iedereen dit doet, is het gemakkelijker om oude schoolkameraden terug te vinden. Ik heb alleszins vrienden die ik heel graag gekend heb, maar die ik helaas uit het oog ben verloren.
Misschien vind ik wel mijn enkele oude vlammen terug... hehe
29-03-2007
Peter Pan
Lang geleden ging ik met mijn broer en mijn mama naar het toneelstuk van Peter Pan. Ik weet niet meer waar het was, maar het stuk heeft alleszins ontzettend veel indruk op mij gemaakt. Ik herinner me nog dat Peter Pan over de hoofden van het publiek vloog, naar het schip van kapitein Haak. En dat Tinkelbel eigenlijk gewoon een rood lichtje was op de muur. Ik herinner me de kamer van Wendy, het Nimmerland en het schip van kapitein Haak.
En bovenal herinner ik mij de LP met alle liedjes erop die ik kreeg na lang zagen. Helaas ben ik deze LP door omstandigheden verloren. Het gaat om het toneelstuk uit 1986 of 1987. Op de hoes van de plaat staan - naar ik mij herinner - allemaal kleine tekeningetjes van scènes uit het toneelstuk. De hoofdkleur is groen. Moest iemand deze nog liggen hebben, ik wil hem graag op één of andere manier kopieren of overkopen.
28-03-2007
Mirakelparcours!
Wie had dit ooit gedacht? Ik alleszins niet. Ik durfde het niet dromen.
Na de moeizame trainingen van de voorbije weken, durfde ik echt niet denken aan een geslaagd parcours. Ik had me er mentaal al op voorbereid dat ik in juni mijn tweede poging zou moeten gebruiken om alsnog te slagen. Wat betekende dat ik tijdens mijn stage ook nog eens zou moeten komen meetrainen met de volgende promotie.
Vanmorgen had ik wel een sprankeltje hoop : ik had goed geslapen, voelde geen pijn aan mijn scheenbeen. Ik had het gevoel dat ik er volledig voor kon gaan en voelde me klaar om de strijd met de hindernissen - en dan vooral de muur - aan te gaan. Maar ik had niet verwacht dat ik die strijd ook nog zou winnen!!
De stress en de adrenaline werkten positief. Toen ik over de 'olifantenpoten' geraakte, en vervolgens zonder twijfel van de muur sprong, voelde ik dat het goed zat. Tot mijn grote verbazing lukte het me ook om van de eerste keer de 'Finse tafel' te overwinnen. Op zich lukte me dat voordien ook wel, maar ik had niet verwacht dat het me nog even goed zou lukken na een half hindernissenparcours te hebben afgelegd. Bovenaan de kiekentrap had ik even moeite om de juiste springhouding te vinden, en toen ik daar in het zand beet, was het ergste leed geleden. De verlossing was nabij. Na het laatste muurtje was ik dood en hing half over de muur te hijgen. Zo herinner ik me de "Proficiat" die ik kreeg van monitoren Bert en Mario. Een gevoel van euforie, halfdood en hijgend tegen een muurtje leunend.
Wat een dag!!! Wat een overwinning op mezelf!! Een onbeschrijflijk gevoel!!!
27-03-2007
Smoezelen in het zonnetje
Het is eindelijk gedaan!! Niet meer studeren, niet meer vloeken op mijn cursussen. Nu kan ik eindelijk doen wat ik wil, zonder schuldgevoelens te hebben omdat ik eigenlijk nog wel wat meer zou kunnen studeren.
De examen-casussen die we vandaag voorgeschoteld kregen, waren niet van de gemakkelijkste, maar het zou al heel erg moeten zijn als ze me ervoor buizen. Ik heb zitten zwoegen en zweten, heb niet alles deftig kunnen invullen want het was veel te veel op veel te korte tijd, maar ik denk dat ik genoeg juiste zaken heb opgeschreven om erdoor te geraken. Dus, eind goed al goed.
Deze namiddag kan ik dus doen wat ik wil, en dat wordt lekker in de zon liggen in de tuin, tussen de konijnen, maar nu zonder cursussen. Benieuwd of Punki weer fotomodel gaat spelen zoals gisteren. Op de foto's hierboven was ze toch wel goed haar best aan het doen.
En als ik nog uit mijn zetel geraak, zou ik misschien ook nog mijn auto kunnen wassen en uitkuisen... Alhoewel... veel zin heeft dat nog niet, gezien ik de rest van de week nog op de Opac zit en er daar heel wat vuil uit de lucht komt gevallen.
Dus het zal blijven bij lekker in het zonnetje liggen in de tuin. Als voorbereiding op het hindernissenparcours van morgen...
26-03-2007
Een zonnige examendag...
Vanmorgen was het slechts 6°, maar toen ik rond 11u gedaan had met de 'kwis', scheen de zon...
Het examen was oké. Niet echt moeilijk, gelukkig maar. Vragen over de basiskennis. Geen details, geen moeilijke bepalingen... Komt in orde dus.
Deze namiddag nog wat studeren voor de casussen van morgen, en dan is het theoretische deel van het examen ook weer voorbij. Ik denk dat ik me bij mijn konijnen in de zon ga leggen. Het zal me deugd doen!!
23-03-2007
Blokdag I
Vandaag de eerste officiële blokdag van drie. En zoals dat gewoonlijk het geval is, snoep ik mezelf te pletter : Koekjes, broodbeleg (zonder brood), cornflakes, ... het moet er allemaal aan geloven. Niet goed voor mijn lijn of voor mijn conditie, dus ik probeer het iets of wat onder controle te houden, maar dat is niet evident.
Het studeren op zich gaat gelukkig vrij vlot. Ik heb mijn te studeren cursussen in drie verdeeld, per blokdag : vandaag, morgen en zondag.
Het meest frustrerende is dat ik twee feestjes mis dit weekend. Geen feestje van Katrien in de Belga Queen, en geen feestje van Olivia morgen. Jammer maar helaas... Prioriteiten stellen noemen ze dat dan...
20-03-2007
gelukskind???
Dave noemt me vaak een gelukskind. In zekere zin ben ik dat ook wel, maar dit jaar-in-opleiding krijg ik toch wel de ene blessure na de andere...
Vorige week de pijn in mijn al kwetsbare scheenbeen; vandaag, op de laatste keer trainen op het hindernissenparcours voor het examen, krijg ik bij de opwarming een pijnscheut in mijn linkerdij. Op ongeveer hetzelfde moment als collega's Eveline en Suzanne. Nog een poging gedaan om de pijn te negeren, maar dat bleef niet duren, dus uiteindelijk toch naar de verpleegster, die ons twee mogelijkheden gaf : 1) we voelen er morgen niets of nog maar zeer weinig meer van, en 2) het doet morgen nog steeds pijn, en dan kan het een langdurige blessure zijn.
Dus ik heb vandaag niet kunnen trainen, niet opnieuw mijn spring-angst kunnen overwinnen, dus ik vrees dat ik naar een vrijstelling voor het hindernissenparcours kan fluiten. Concreet : de kans is groot dat ik volgende week woensdag op het examen de limiet niet haal, en dat ik dus geen vrijstelling krijg, waardoor ik tijdens mijn stage zal moeten komen mee trainen met het 93ste, en dat ik mijn examen in juni opnieuw zal moeten doen. Mooi vooruitzicht...