Zij kwam ter wereld in Tienen, hij sleet zijn jeugd in Denderleeuw en omstreken.
Ze leerden elkaar kennen via een gemeenschappelijke vriend in januari 2002.
Na een moeilijk begin begon een sprookje dat nog altijd blijft duren... Op vrijdag 23 mei 2008 zijn we (eindelijk!) in het huwelijksbootje gestapt. En voorlopig vlot het nog steeds ;-)
09-04-2007
Duivenkill ???
In onze tuin zitten - buiten de twee konijnen - ook veel vogels. Duiven, soms ook eksters en merels, maar vooral veel duiven, en ze zijn niet meteen braaf te noemen. Ze deinzen er niet voor terug om in ons berghok te komen, via de deuropening (zonder deur) om daar dan de restjes konijnenvoer op te vreten. Nu het goed weer is, en de konijnen constant buiten in de tuin zitten, komen die duiven ook daar de etensresten pikken. En dan zie ik vanuit het raam een duif die samen met Punki aan het eten is. Punki uit het bord waar hun eten normaalgezien in ligt, de duif van de restjes die rond het bord verspreid liggen... Tot nu toe verliep dat heel vredig, maar sinds gisteren ligt het rond het bord met eten vol veren. Duivenveren. Heeft Bobo zich vergrepen aan een duif? Was Punki het beu dat ze haar eten kwamen wegvreten? Of hebben twee duiven onderling gevochten?
Noch Bobo, noch Punki noch de duif in kwestie zal het me vertellen, maar de sporen liggen er...
07-04-2007
Kadootjes voor Dave
Dave is voorlopig nog altijd 28, maar toch heeft hij zijn kadootjes al gekregen. Komende dinsdag wordt hij 29, maar gezien dat in de week valt, was vandaag de ideale dag voor enkele kadootjes...
's Morgens - allez, in de voormiddag - zijn we gaan ontbijten in Caffé Caffee (Nederkouter 129, Gent). Superlekker en supergezellig, een aanrader voor iedereen die van een uitgebreid ontbijtje houdt. Nadien wat in Gent rondgewandeld, een heerlijk weertje was het. Om 13u hadden we afspraak in een 'hotelletje' waar ik voor een uurtje of 4 een kamer had gehuurd met jacuzzi. Het werd een namiddag heerlijk luieren in de jacuzzi, met champagne en nootjes... Helemaal verweekt maar helemaal relaxed kwamen we buiten. Snel een pizza gaan eten in "Pane & Vino" (Nederkouter 9, Gent) om dan naar Brugge te rijden om naar Club - Lokeren te gaan kijken. Niet zo'n goeie afsluiter, zo bleek, want het was huilen met de pet op... Triestige eerste helft (0-1), dan een vrij goed beginnende tweede helft (2-1) om dan net voor het einde nog een goal binnen te krijgen (2-2)...
Soit, Dave heeft ervan genoten. Niet zozeer van de voetbal, maar wel van al de rest....
06-04-2007
Bobo Topmodel
Na Punki komt nu ook Bobo eindelijk wat losser voor de lens...
Met deze foto ambieert ze zelfs een topmodellencarrière in de konijnenwereld...
03-04-2007
Punki Topmodel
Voila zie,
Onze Punki, lekker aan het drinken uit de emmer. Je ziet zelfs haar tongetje als je goed kijkt...
Is ze niet schattig?
02-04-2007
Voetjes in de zon...
Eerste stagedag... en meteen een rustdag. Ik begin morgenvroeg om 6uur met mijn eerste shift. Dat betekent vroeg opstaan, dus ik vond het zeker niet overbodig om deze namiddag wat in de zon te liggen slapen. Tussen mijn konijnen, die af en toe aan mijn voeten kwamen ruiken (zij liever als ik ) en met mijn broek opgetrokken zodat misschien mijn benen wat konden bruinen... of zal ik het bij 'verkleuren' houden?
Het was alleszins een heel relaxte maandag. In de voormiddag wat boodschappen doen, in de namiddag op mijn luie krent liggen. Moet kunnen.
Het zal morgen om 5 uur pijnlijk genoeg zijn!!
31-03-2007
!!! 5 jaar samen !!!
!!!!! 5 jaar samen !!!!!
Vandaag zijn Dave en ik vijf jaar samen.
Op 31 maart 2002 was onze eerste echte date en gingen we naar de film in Leuven. Na de film (Gosford Park - ik weet begot niet meer waarover het gaat) zette ik Dave af aan het station in Leuven, waar hij de trein naar huis zou pakken. Hij had een gedichtje voor me geschreven, dat hij me voorlas. Superromantisch. Als ik nog niet zou gevallen geweest zijn, dan was het nu alleszins wél gebeurd. Nadien draaide hij me - volledig op zijn pubers - binnen. Ik moet zeggen dat ik best wel geshockeerd was van zoveel plotse actie, maar leuk was het wel.
30-03-2007
www.schoolbord.be
Een tijdje geleden ontdekte ik een nieuwe en interessante site. Zo interessant, dat het zelfs in het nieuws is geweest. Enfin, de site heeft alleszins promotie gekregen in kranten en tijdschriften.
Helaas merk ik dat sinds ikzelf ben aangemeld, er niet veel oude bekenden van me hebben aangemeld. Vandaar deze oproep : neem eens een kijkje op www.schoolbord.be. Je kan er (gratis) inschrijven en je eigen profiel aanmaken. Niets bijzonders, maar als iedereen dit doet, is het gemakkelijker om oude schoolkameraden terug te vinden. Ik heb alleszins vrienden die ik heel graag gekend heb, maar die ik helaas uit het oog ben verloren.
Misschien vind ik wel mijn enkele oude vlammen terug... hehe
29-03-2007
Peter Pan
Lang geleden ging ik met mijn broer en mijn mama naar het toneelstuk van Peter Pan. Ik weet niet meer waar het was, maar het stuk heeft alleszins ontzettend veel indruk op mij gemaakt. Ik herinner me nog dat Peter Pan over de hoofden van het publiek vloog, naar het schip van kapitein Haak. En dat Tinkelbel eigenlijk gewoon een rood lichtje was op de muur. Ik herinner me de kamer van Wendy, het Nimmerland en het schip van kapitein Haak.
En bovenal herinner ik mij de LP met alle liedjes erop die ik kreeg na lang zagen. Helaas ben ik deze LP door omstandigheden verloren. Het gaat om het toneelstuk uit 1986 of 1987. Op de hoes van de plaat staan - naar ik mij herinner - allemaal kleine tekeningetjes van scènes uit het toneelstuk. De hoofdkleur is groen. Moest iemand deze nog liggen hebben, ik wil hem graag op één of andere manier kopieren of overkopen.
28-03-2007
Mirakelparcours!
Wie had dit ooit gedacht? Ik alleszins niet. Ik durfde het niet dromen.
Na de moeizame trainingen van de voorbije weken, durfde ik echt niet denken aan een geslaagd parcours. Ik had me er mentaal al op voorbereid dat ik in juni mijn tweede poging zou moeten gebruiken om alsnog te slagen. Wat betekende dat ik tijdens mijn stage ook nog eens zou moeten komen meetrainen met de volgende promotie.
Vanmorgen had ik wel een sprankeltje hoop : ik had goed geslapen, voelde geen pijn aan mijn scheenbeen. Ik had het gevoel dat ik er volledig voor kon gaan en voelde me klaar om de strijd met de hindernissen - en dan vooral de muur - aan te gaan. Maar ik had niet verwacht dat ik die strijd ook nog zou winnen!!
De stress en de adrenaline werkten positief. Toen ik over de 'olifantenpoten' geraakte, en vervolgens zonder twijfel van de muur sprong, voelde ik dat het goed zat. Tot mijn grote verbazing lukte het me ook om van de eerste keer de 'Finse tafel' te overwinnen. Op zich lukte me dat voordien ook wel, maar ik had niet verwacht dat het me nog even goed zou lukken na een half hindernissenparcours te hebben afgelegd. Bovenaan de kiekentrap had ik even moeite om de juiste springhouding te vinden, en toen ik daar in het zand beet, was het ergste leed geleden. De verlossing was nabij. Na het laatste muurtje was ik dood en hing half over de muur te hijgen. Zo herinner ik me de "Proficiat" die ik kreeg van monitoren Bert en Mario. Een gevoel van euforie, halfdood en hijgend tegen een muurtje leunend.
Wat een dag!!! Wat een overwinning op mezelf!! Een onbeschrijflijk gevoel!!!
27-03-2007
Smoezelen in het zonnetje
Het is eindelijk gedaan!! Niet meer studeren, niet meer vloeken op mijn cursussen. Nu kan ik eindelijk doen wat ik wil, zonder schuldgevoelens te hebben omdat ik eigenlijk nog wel wat meer zou kunnen studeren.
De examen-casussen die we vandaag voorgeschoteld kregen, waren niet van de gemakkelijkste, maar het zou al heel erg moeten zijn als ze me ervoor buizen. Ik heb zitten zwoegen en zweten, heb niet alles deftig kunnen invullen want het was veel te veel op veel te korte tijd, maar ik denk dat ik genoeg juiste zaken heb opgeschreven om erdoor te geraken. Dus, eind goed al goed.
Deze namiddag kan ik dus doen wat ik wil, en dat wordt lekker in de zon liggen in de tuin, tussen de konijnen, maar nu zonder cursussen. Benieuwd of Punki weer fotomodel gaat spelen zoals gisteren. Op de foto's hierboven was ze toch wel goed haar best aan het doen.
En als ik nog uit mijn zetel geraak, zou ik misschien ook nog mijn auto kunnen wassen en uitkuisen... Alhoewel... veel zin heeft dat nog niet, gezien ik de rest van de week nog op de Opac zit en er daar heel wat vuil uit de lucht komt gevallen.
Dus het zal blijven bij lekker in het zonnetje liggen in de tuin. Als voorbereiding op het hindernissenparcours van morgen...
26-03-2007
Een zonnige examendag...
Vanmorgen was het slechts 6°, maar toen ik rond 11u gedaan had met de 'kwis', scheen de zon...
Het examen was oké. Niet echt moeilijk, gelukkig maar. Vragen over de basiskennis. Geen details, geen moeilijke bepalingen... Komt in orde dus.
Deze namiddag nog wat studeren voor de casussen van morgen, en dan is het theoretische deel van het examen ook weer voorbij. Ik denk dat ik me bij mijn konijnen in de zon ga leggen. Het zal me deugd doen!!
23-03-2007
Blokdag I
Vandaag de eerste officiële blokdag van drie. En zoals dat gewoonlijk het geval is, snoep ik mezelf te pletter : Koekjes, broodbeleg (zonder brood), cornflakes, ... het moet er allemaal aan geloven. Niet goed voor mijn lijn of voor mijn conditie, dus ik probeer het iets of wat onder controle te houden, maar dat is niet evident.
Het studeren op zich gaat gelukkig vrij vlot. Ik heb mijn te studeren cursussen in drie verdeeld, per blokdag : vandaag, morgen en zondag.
Het meest frustrerende is dat ik twee feestjes mis dit weekend. Geen feestje van Katrien in de Belga Queen, en geen feestje van Olivia morgen. Jammer maar helaas... Prioriteiten stellen noemen ze dat dan...
20-03-2007
gelukskind???
Dave noemt me vaak een gelukskind. In zekere zin ben ik dat ook wel, maar dit jaar-in-opleiding krijg ik toch wel de ene blessure na de andere...
Vorige week de pijn in mijn al kwetsbare scheenbeen; vandaag, op de laatste keer trainen op het hindernissenparcours voor het examen, krijg ik bij de opwarming een pijnscheut in mijn linkerdij. Op ongeveer hetzelfde moment als collega's Eveline en Suzanne. Nog een poging gedaan om de pijn te negeren, maar dat bleef niet duren, dus uiteindelijk toch naar de verpleegster, die ons twee mogelijkheden gaf : 1) we voelen er morgen niets of nog maar zeer weinig meer van, en 2) het doet morgen nog steeds pijn, en dan kan het een langdurige blessure zijn.
Dus ik heb vandaag niet kunnen trainen, niet opnieuw mijn spring-angst kunnen overwinnen, dus ik vrees dat ik naar een vrijstelling voor het hindernissenparcours kan fluiten. Concreet : de kans is groot dat ik volgende week woensdag op het examen de limiet niet haal, en dat ik dus geen vrijstelling krijg, waardoor ik tijdens mijn stage zal moeten komen mee trainen met het 93ste, en dat ik mijn examen in juni opnieuw zal moeten doen. Mooi vooruitzicht...
18-03-2007
Zondag blokdag
Het studeren ging vandaag gelukkig een stuk beter dan gisteren, toen ik werkelijk niets in mijn hoofd kreeg, en het er bijgevolg ook niet uitkwam... Vandaag dus wel goed kunnen blokken, het vermindert de stress een beetje... maar niet genoeg. Moest ik fysiek in orde zijn, zou ik een rondje rond de Watersportbaan gaan lopen zijn, maar gezien ik last heb van mijn linkerscheenbeen, is dat geen goed idee. Om toch een luchtje te scheppen, ga ik straks wat in de buurt rondfietsen. Kan ik meteen mijn onlangs gekochte sitybike eens wat langer testen.
Ik ben blij dat het blokweekend achter de rug is. En ik zal nog blijer zijn als ook het volgende (laatste) blokweekend achter de rug is, en ik zal nog blijer zijn als de examenperiode voorbij is. Dan kan ik weer dingen doen waar ik nu al maanden geen tijd meer voor heb. Sommige collega's denken dat ze in een zwart gat zullen vallen na de opleiding. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat ik geen last zal hebben van het zwarte gat. Ik heb meer dan genoeg te doen!!!
14-03-2007
Na de winter...
Vrijdag is het zover... dan komt Vanpellicom onze ramen steken waar we al zo lang op aan het wachten zijn. Vorig jaar (2005 eigenlijk) hebben we de ramen vooraan (volledig) en achteraan (eerste en tweede verdiep) vernieuwd, nu ook de ruwbouwwerken beneden afgerond zijn, kunnen daar ook ramen gestoken worden. We hebben ze in februari effectief besteld, ik had ze eigenlijk niet zo vlug verwacht, maar het kan voor mij niet vlug genoeg gaan... zeker niet nu het zonnetje schijnt en het heerlijk is in onze minituin.
Had vandaag om 14u35 al gedaan met school, en heb me dan met mijn cursus drugswetgeving in de tuin geïnstalleerd. Nadat ik mijn strand/tuinstoel van een dikke laag stof had vrijgemaakt, een relatief vlak stukje tuin had gevonden, kon ik beginnen studeren. Ik zat nog net met mijn hoofd in de zon. Ik had wat actie en afleiding verwacht van Bobo en Punki, maar die beesten slapen meer dan ik dacht.
Pas toen ik een spiegel in de tuin zette, werd het grappig. Bobo ging als eerste op ontdekkingstocht. Groot was haar verbazing toen ze een ander zwart konijn zag... Ze huppelde heen en weer voor de spiegel, en snapte niet waarom dat andere konijn altijd verdween. En ja hoor, wat ik gehoopt had gebeurde: Bobo ging op een bepaald moment echt achter de spiegel gaan zoeken naar het andere konijn. Toen ze niets vond, besloot ze te doen alsof ze perfect wist waar ze mee bezig was, gaf mij een scheve blik en liet de spiegel links liggen. Punki was nog grappiger. Bobo deed tenminste een poging om intelligent over te komen, maar Punki... die snuffelde eens aan dat andere witte konijn, liep enkele keren heen en weer voor de spiegel, keek er achter langs de ene kant, keek dan ook eens achter de spiegel langs de andere kant, en snapte er duidelijk geen jota van. Dan snuffelde ze nog maar eens, krabbelde aan de spiegel en gaf het uiteindelijk op toen ze doorhad dat ik haar vierkant aan het uitlachen was...
Ach ja, die konijnen toch...
13-03-2007
Bibberparcours
Deze namiddag, 4 uur hindernissenparcourstraining in een heerlijk lentezonnetje...
Na een stevige opwarming en een testing op het toekomstige hindernissenparcours (zonder hoogtes!!!) was het tijd voor het echte werk. Ons eigen parcours. Na enkele trainingen gaat het beter, maar tijdens het rustig oefenen van alle hindernissen, zit ik weer strop op de muur. Het wordt een beetje "mijn" muur. Ik heb er al vrieskou en regen getrotseerd. Vandaag was het dus gelukkig zonnig weer, maar deze keer wil ik er absoluut afgeraken zoals ik er zou moeten afgeraken, en zoals het me nog maar één keer gelukt is, onder tijdsdruk. Na een half uur - denk ik - slaag ik erin om me toch te laten zakken door mijn armen, tot een aanvaardbare en niet lang vol te houden positie, zodat ik eigenlijk geen andere keus heb dan te springen. In de diepte die toch al ietwat minder diep lijkt - en ook minder diep is, gezien ik al een meter lager hang. Soit, het is me gelukt om vrijwillig, zonder tijdsdruk van die muur te geraken. Dankzij de steun van mijn collega's: de aanmoedigingen van Suzanne, Pieter en Wouter, de kusjes van Alex, de woorden van Brandon ( " 't is echt niet hoog zenne!!" ) en Kevin (" als ge het gedaan hebt, zult ge zeggen 'was het dat maar' "), het accidentele duwke van Tanguy, de extra uitleg van Wim,... afin, nen dikke merci aan mijn collega's!!!
11-03-2007
the f¨¨¨ last samourai
Gisteren samen met Dave lui voor de tv gelegen. Dave wou naar the last Samourai kijken, met Tom Cruise in de hoofdrol. Hij dacht dat het een goeie film zou zijn.
Uiteindelijk werd het pure tijdverspilling. Als je graag dé Amerikaanse clichefilm ziet, wel, dit is er eentje. Als we dachten dat het nu wel hét toppunt was, dan plakten ze er nog maar een clicheetje aan vast. Dat Cruise niet aan het begin van de film zou doodgaan, oké, dat begrijp ik nog want zonder Cruise geen Samourai natuurlijk. Maar dat hij zelfs het einde van de film zou overleven, als alle échte Samourai's al lagen te rotten op het slagveld na een kamikaze-aanval tegen de vuurwapens van de vijand... ik had niet verwacht dat ze het zo ver zouden laten komen. Cruise never dies zeker?
Geef mij maar een cruise op zee En Dave friet met Samourai-saus... Maar Cruise als Samourai... nee dank u!
09-03-2007
X-ray, Yankee, Zwanger....
Heel de wereld lijkt wel zwanger te zijn. Enfin, toch de vrouwelijke helft. 't is te zeggen: in mijn vriendenkring zijn er veel zwangere vrouwen. Ik kan ze niet meer op mijn twee handen tellen. En dan heb je nog de bevriende dames die zwanger waren en nu met een kinderkoets rondhossen, en de vriendinnen die proberen zwanger te worden. Voor mij betekenen al die zwangerschappen maar 1 ding: we worden oud. Zucht. En oh ja, er zullen binnenkort veel babykosten komen. Niet voor mijn baby's, maar voor die van al die vriendinnen. Want uiteraard kan ik het niet laten om de kleine wereldburgertjes eens te gaan bezoeken en tenen & vingers te tellen.
Maar waarom allemaal in 2006-2007? Is het het jaar van de voortplanting misschien? Of krijg je extra kindergeld als je dit jaar een kind op de wereld zet? Komt er vanaf 2008 een extra heffing op kinderloosheid?
Ik ben er alleszins nog niet klaar voor. Laat mij eerst nog maar wat oefenen zonder gevolgen... (ik ken iemand die zich dat niet zal beklagen ;-)
08-03-2007
Marthaaaaa
Ik kijk regelmatig en best wel graag naar Vitaya en 5tv. Vooral de verbouwprogramma's vind ik interessant om ideetjes op te doen voor onze eigen woning. En als we kijken naar "A place under the sun" dromen we allebei even weg naar onze droomvakantiewoning...
Tegenwoordig is het echter één en al "Martha" dat de klok slaat op Vitaya. Vraag me niet wat ze erin zien, want ik kan er geen 2 minuten naar blijven kijken... Wendy & Verwanten, Superhond 2007 en de Pfaffs samen zijn nog interessanter dan Martha...
Martha op zich al... Wàt een wijf!! Zo saai als een grijze deurmat, zo irritant als een grasmachine en inhoudelijk even sterk als een leeggeknepen flacon tandpasta. In "Martha" ontvangt Martha internationale bekendheden, en bakt dan samen een cake, knoeit met wat knutselmateriaal of demonstreert hoe je een tafel kan dekken. Allemaal dingen die ik ook kan, maar waarom krijgt zij een programma en ik niet?? Een visbokaal met een nepvis is nog interessanter dan al dat martha-gezaag.
Ik ben en blijf een vitaya en 5tv fan, maar "Martha" mogen ze voor mijn part wegzappen naar een Italiaanse zender. Ze zou daar alvast meer opvallen tussen de halfblote madammen dan nu tussen de planten in de opnamestudio!!
Hehe... die frustratie ben ik ook alweer kwijt!!
06-03-2007
Running in the rain
Vandaag dé test 6km...
Gisteren had ik nog hoop op een redelijk doenbaar parcours, maar vanmorgen werd die hoop helemaal uitgeregend: de regen kletterde tegen de ruiten!! Dat voorspelde dus een zeiknat parcours, met hoogstwaarschijnlijk veel gladde stukken. Het zou dus 6km lang zwaar afzien worden, om toch maar binnen de maximumtijd van 34'30" te kunnen blijven...
Toen we aan het parcours stonden, na een opwarming van een kilometer, werd het er niet beter op, en de sportmonitor ons meldde dat het parcours er nogal nat bijlag, maar dat we toch ons best moesten doen om binnen de tijd te eindigen. Hij voegde er meteen aan toe dat er einde maart of midden april, een herkansing zou georganiseerd worden. Het zei veel over hoe hij ons inschatte... ;-)
En toch, ik was er klaar voor. Ondanks de regen in ons gezicht, de vele plassen op de "piste", de doornatte en dus zware schoenen, ben ik er in geslaagd om mijn persoonlijke recordtijd met maar liefst 1 minuut te verbeteren, en liep binnen op 33'30". Een hele opluchting, al kon ik er de eerste minuten niet van genieten, gezien mijn hart zowat uit mijn lijf sprong...
Maar bon, nu ik dit gehaald heb, voel ik me weer wat geruster voor de rest van de fysieke training!
) en met mijn broek opgetrokken zodat misschien mijn benen wat konden bruinen... of zal ik het bij 'verkleuren' houden?
