De weg naar Twizel, zo’n 258 km van Dunedin, is gemakkelijk berijdbaar. Geen zwaar bochtwerk en opnieuw schilderachtige landschappen. Omdat het toch op onze route ligt, stoppen we bij de Moerai Boulders. De Moeraki Boulders zijn een soort grote, ronde, logge stenen, die over circa 50 m strand aan State Highway 1 verspreid liggen tussen Moeraki en Hampden, zo'n 80 km ten noorden van Dunedin) op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Deze grijze keien zijn vrijwel perfect rond, met een omtrek tot 4 meter.

De boulders, gelegen in het "Moeraki Boulders Scenic Reserve", zijn al lang het onderwerp van legendes: de keien komen door erosie van de duinen langzaam vrij en verder in zee te liggen. In het verleden dacht men dat dit het werk van de goden was, maar uit onderzoek is gebleken dat deze keien zo'n 60 miljoen jaar geleden op de zeebodem ontstaan zijn, toen kalkzouten zich geleidelijk ophoopten rond een harde kern.

Ook Oamaru, de belangrijkste stad van Noord-Otago mag niet ontbreken. De stad is een heel gezellige en toeristische plaats en is het centrum van een rijk boerenachterland. De stad heeft brede straten, goed onderhouden tuinen, musea, stranden, een kolonie dwergpinguïns (Little Blue's vanwege hun blauwige vachtkleur) en een kolonie geeloogpinguïns en de best bewaard gebleven collectie historische openbare en commerciële gebouwen in Nieuw-Zeeland. Ze werden eind 19de eeuw gebouwd van Oamarusteen en zijn een herinnering aan de periode van welvaart toen pakhuizen en graanopslag net zo groot moesten zijn als de openbare gebouwen die eromheen stonden. Oamaru is met name bekend dankzij de schrijfster Janet Frame. De naam betekent in de Maoritaal schuilplaats van Maru. Er rijdt een oud dieseltreintje rond met o.a. toeristen. Wat verder zien we een beeldhouwer aan het werk. Ian Andersen is een internationaal erkend kalksteenbeeldhouwer. Veel van zijn gravures zijn beland in huizen over de hele wereld. Hij werkt vanuit zijn galerie en atelier in de Harbour en Tyne straat van het historische Oamuru. Al het werk in de galerie is ontworpen en met de hand gemaakt door Ian die gebruik maakt van traditionele instrumenten en methoden. We stappen tot aan het water en zien verschillende houten ‘huisjes’ voor de pinguïns. Zowel de Blauwe als de Geeloogpinguïn zijn te vinden in Oamaru. Maar we zien er geen aangezien ze overdag in zee gaan om te eten.

Na de lunch rijden we verder naar Twizel. Twizel is een plaats in het Mackenzie Basin in de regio Canterbury op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. In de plaats wonen circa 2000 inwoners. Gezien de toeristische ligging verdrievoudigt het aantal inwoners zich in de zomermaanden (december – maart).

Twizel is in 1968 gebouwd als tijdelijke nederzetting voor de arbeiders en ingenieurs die betrokken waren bij de aanleg van de kanalen en kunstmatige meren van het Benmore Hydro Power Project en aan het Upper Waitaki Hydroelectricity Scheme (een groot waterkrachtcentrale project op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland). Toen het project eenmaal gereed was, slaagden de inwoners er in 1983 in de plaats te behouden.

Twizel is nu vooral een toeristische bestemming door de nabijheid van Lake Ruataniwha. Verder ligt Mount Cook op 60 kilometer afstand. Een van de belangrijkste attracties van Twizel is de Kaki Visitor Hide. De Kaki (de zwarte steltkluut) is een van de zeldzaamste steltlopers in de wereld. Twizel was in deel drie van de filmtrilogie The Lord of the Rings het decor van de Slag van de Velden van Pelennor.

Veel is er niet te beleven in het kleine stadje en bijna alles is gesloten als we aankomen.

Vandaag gaan we naar Mount Cook. De weg er naartoe is prachtig: op de voorgrond meren en kanalen met azuurblauw water met op de achtergrond de besneeuwde Mount Cook.

Mount Cook (Maori: Aoraki, de berg die de wolken pakt), een berg op het Zuidereiland, is de hoogste berg (3766 meter) van Nieuw-Zeeland. Hij is genoemd naar de Engelse zeevaarder James Cook, die Nieuw-Zeeland voor Groot-Brittannië heeft ontdekt. Hij kreeg zijn naam van kapitein Stokes, de cartograaf die dit gebied in kaart bracht. De berg is een toeristische trekpleister. Mount Cook ligt in het Nationaal park Aoraki/Mount Cook, dat in 1953 werd geopend en dat samen met het Nationaal park Westland Tai Poutini, het Nationaal park Mount Aspiring en het Nationaal park Fiordland een van de UNESCO World Heritage Sites is. Het park bevat meer dan 140 bergtoppen hoger dan 2000 meter en 72 gletsjers, die 40 procent (700 vierkante kilometer) van het park bedekken.

Op 10 augustus 2011 maakte de regering van Nieuw-Zeeland bekend, dat de zuidkant van de hoogste berg van Nieuw-Zeeland, Mount Cook, wordt vernoemd naar Edmund Hillary. De Aoraki Mt Cook's South Ridge wordt omgedoopt tot Hillary Ridge. Edmund Percival Hillary was een Nieuw-Zeelandse bergbeklimmer, ontdekkingsreiziger, diplomaat en publicist. Hij genoot bekendheid als de eerste bergbeklimmer die de top van de Mount Everest beklom, een prestatie die hij samen met de Nepalese Sherpa Tenzing Norgay op 29 mei 1953 leverde. Aan The Hermitage staat een groot bronzen beeld naar een foto van Hillary toen hij de Mount Everest had beklommen in 1953.

Mount Cook bestaat uit drie toppen. De Tasmangletsjer ligt het oosten en de Hookergletsjer ten westen. Mount Cook Village (ook bekend als The Hermitage) is een toeristisch centrum en het basiskamp van de berg. Het ligt 7 km van de Tasmangletsjer en 12 km ten zuiden van Mount Cook. Daar parkeren we de auto en gaan dan op stap naar Hooker Valley, een wandeling van 4 uur heen en terug. Het eerste stuk is gemakkelijk begaanbaar maar na een driekwartuur stappen, verandert het parcours ineens in scherpe stenen. Ik stap nog een stuk verder maar na een uur keer ik terug en JP gaat verder. JP zijn tempo ligt hoog want na 3 uur staat hij terug aan de auto. We lunchen laat in Twizel.

Straks gaan we iets drinken in een lokaal café. Ze serveren een seizoensbier dat “JP” heet, een triple van 9°. Dat wil JP natuurlijk gaan proeven!

Morgen nog eens 282 km rijden en dan zijn we in Christchurch, onze laatste bestemming in NZ.

23-01-2012, 06:59 geschreven door Kath