Het laatste trimester in de tweede kleuterklas. Vanaf nu mogen we ook op het grote klimrek in de tuin spelen (eindelijk....!!!) en we tellen af om naar de derde kleuterklas te gaan. Maar eerst nog fijn plezier maken in ons eigen klasje. Met juf Laura, want juf Kris moet nog wat langer rusten en komt pas volgend schooljaar weer terug. Maar geen nood, we amuseren ons best. Met juf Laura gaan we zaaien en de lente volop inzetten nu.
de tweede kleuterklas
samen een jaar op weg...
12-12-2009
Mama Sara in de klas, in verwachting van een kindje
We kregen bezoek in de klas: het kerstverhaal vertellen bij kleuters van vier jaar, waarvan er ook nog heelwat moslim zijn... dat is geen sinecure... maar 'een nieuw kindje dat op komst is' is toch een beetje hetzelfde en dus haalden we mama Sara naar de klas, die ons kwam vertellen hoe het voelt om zo'n nieuwe baby te verwachten. En wat je dan allemaal nodig hebt. En hoe je het huis of het bedje klaarzet voor dat nieuwe kindje. En hoe dat kindje zal eten. En of het een jongen of een meisje wordt... of willen mama en papa dat nog niet weten en het als een verrassing houden? Remko was erbij en vertelde mee wat er thuis allemaal al was en hoe hij dat lange wachten toch niet zo erg vond: het is gewoon leuk om het allemaal mee te mogen maken. Enkele andere kleuters van de klas hebben intussen ook een nieuwe baby in huis en vertelden mee. En zo begrepen we nadien waarom er in de grote kerststal van meester Dirk in de eetzaal nog geen kindje is: dat komt pas met Kerstmis en nu, nu is de mama gewoon nog in verwachting.
overal sterren!
De rest van de week werden nog sterren geknutseld. Om de winkel te versieren, om de klas te versieren,... sterren werden geknipt, bekleefd, beschilderd met goud- en zilververf,... en de winkel werd versierd met watten en froezelpapier door Jade, alsof er sneeuw is gevallen in de klas. En zie Wail nu eens fier kijken vanuit zijn winkeltje vol spullen!
De Sint kwam op bezoek
Maandagochtend was nogal 'spannend': zou de Sint onze schoenen en laarsjes gevonden hebben? zou hij wat nieuw speelgoed hebben gebracht? En zou hij niet boos zijn om de 'fopwortel' die we erbij hadden gelegd?
Toen we met juf Ruth de klas inkwamen, zagen we gelukkig een hoop nieuwe spullen staan: een mooie winkel voor de klas, allerlei speelgoed voor de winkel, grote cijfer- en letterblokken om mee te bouwen en onze naam te leggen, een gezelschapsspelletje, en een leuke strijkplank met strijkijzer en een heuse wasmand voor de poppenhoek. De Sint wist heel goed wat we nog nodig hadden!
Ah... en de fopwortel... die had Sint toch wel meegenomen zeker! Wat zou hij daarmee nu gaan doen?
02-12-2009
Naar het speelgoedmuseum
Vandaag bezochten we het speelgoedmuseum in Mechelen. Laurie en Laura waren al om kwart over zes wakker, zo enthousiast om te kunnen vertrekken. Want mama ging ook mee op uitstap, samen met nog enkele andere mama's. Nog voor de school echt echt begon, vertrokken we al: in een flinke rij, met onze fluovestjes aan, op stap door het park naar de metro. Van de metro ging het naar de trein om zo tegen kwart voor tien aan te komen aan het Speelgoedmuseum. Jassen uit, en dan begon onze reis doorheen speelgoedland. We zagen oude en nieuwe treinen, poppen, hopen beren en knuffels, puzzels, barbiepoppen, vliegtuigen, een grote Legostad, en zo kwamen we bij de nieuwe tentoonstelling over Playmobil terecht, waar we allemaal een piepklein muisje konden maken met een heel speciale machine (waar volgens Remko rijstkorrels inzaten waaruit die muisjes dan gemaakt werden) en waar we lekker konden spelen aan allerlei tafeltjes vol Playmobil. Een piratenschip, een faraotempel, een piramide, treinen, huisjes en poppenkamers, een reuzegrote draak en mama Teresa (van Jade) die opeens kwam aanstormen met een enorm zwaard! Kijk, ook de mama's maakten plezier! Nadien onze jassen weer aan, en op stap naar de trein, en dan weer met de metro tot aan de school. Een hele reis, een heel avontuur.
gekke mannetjes...
Ergens vonden we in het museum een bord vol gaten. We staken ons hoofd erdoor en toen we goed keken, merkten we dat degene die zijn hoofd door het gat stak, opeens veranderde in een playmobil mannetje... heel grappig!
29-11-2009
Bellenblazerij
Na al dat ruiken en voelen en luisteren en blinddoeken en experimenteren met water en zeep en licht en lucht en ballonnen... even tijd om uit te blazen... letterlijk... er was een hoop wind buiten en juf had een zak vol bellenblazers mee (en extra zeep van meester André voor als de potjes leeg waren) en dus kon iedereen naar hartelust op de speelplaats kleine en grotere bellen gaan blazen. Sommige bellen waaiden tot over het dak van de school, in de bomen, spatten tegen de muren stuk, droegen de regenboog met zich mee, kwamen in de haren van de juf terecht of op haar jas. Sommige bellen waren 'enkel' en andere waren 'dubbel' en hingen met twee of drie aan elkaar. Het was één groot bellenfeest!
23-11-2009
Flappen in de klas
Op deze foto's zie je onze zintuigenflappen: over 'horen', 'zien', 'ruiken', 'smaken' en 'voelen'. Ze groeien dagelijks aan met tekeningen, papiertjes en andere spullen. Zo leren de kleuters classificeren: wat hoort allemaal bij 'je ogen en kijken', wat hoort er bij 'je neus en ruiken',...? Waar hoort een papiertje bij dat zowel erg mooi is maar ook lekker ruikt? ... En we maakten ook een elfje, over het zwembad! De laatste foto is het werkstuk van de mama's en hun kinderen tijdens de kijkdag: een heus 'glasraam'!
Mie Piraat en cijfers voelen
Op de laptop staat de cd-rom van Mie Piraat, het zusje van Wardje, dat nachtblind is. De kleuters kunnen het verhaal zien en horen, en spelletjes spelen die met kijken, niet kijken, niet kunnen zien, 's nachts niet kunnen zien, met een speciale bril allerlei ontdekken,...te maken hebben. En daarnaast is er ook de voeldoos waar vandaag cijfers in liggen, van 1 tot 6, met bijpassende kaartjes als sjablonen. Opdracht: iemand toont je een kaartje waar een cijfer in past en je moet het met je handen zoekend voelend vinden tussen de andere cijfers. Moeilijk, maar de kleuters slagen er keer op keer in, en staan met vijf, zes rond de doos te genieten van het spelletje.
een parcours voor slechtzienden in de gang
In de gang konden de kleuters met wat kegels en hoepels een parcours leggen. Eentje van hen werd geblinddoekt en kreeg de witte stok, terwijl de ander ervoor moest zorgen dat de geblinddoekte kleuter het parcours goed kon afleggen.
Blind tekenen
Twee kleuters, een blinddoek, een blad papier, krijtjes en potloden... Meer hadden we niet nodig: de opdracht was: spreek samen af wie als eerste de blinddoek draagt, geef hem of haar een krijtje en vertel welke kleur het is en wat hij of zij moet tekenen. Help bij het papier, dat je blinde kleuter niet naast het papier tekent. En nadien wisselen we de rollen om. Het enthousiasme en de betrokkenheid waren enorm. Samen tekenen, elkaar helpen, opdrachten geven, zorgen dat de ander niet kijkt terwijl hij niet mag, en nadien samen het resultaat bewonderen. Heel plezant.
22-11-2009
Onze voel- en kijkmuur
Op maandag hingen we alle voelborden aan elkaar en maakten we een mooie wand voor onze kring. De binnenkant zag nog helemaal gewoon bruin, dus hebben we daar een kijkmuur van gemaakt, met stukken spiegelfolie.
'KIJKDAG' in de klas
Heelwat mama's en een papa namen deel aan onze kijkdag op woensdag. Voor de speeltijd werden er brilletjes geknutseld, prenten waar stukken ontbraken afgewerkt, en 'vogeltjes in hun kooi' gemaakt. Na de speeltijd ging juf Laura aan de slag met zeepbellenwater, en waren er spiegels met opdrachten, en een groot stuk folie om met mooi zijdepapier een 'glasraam' te knutselen. 's Middags iedereen moe, maar tevreden naar huis!
Brillen
Na het verhaal van Mie Piraat en onze kijkdag met de ouders, willen nog meer kleuters brilletjes maken. Er wordt weer druk geknipt, gekleurd, kleuren gekozen,... En net als Mie Piraat bouwen ze nadien een boot, en met lange kijkers speuren ze de hemel af naar donkere wolken, raketten, de maan en de sterren, vliegtuigen,...
Spiegels
Bij 'kijken' horen ook 'spiegels' (vinden wij tenminste). In de klas zijn er grote spiegels, kleinere en hele kleintjes. Daarmee kan je lekker veel experimenten doen en rare dingen zien: zo ziet de rij parels van Glory er superlang uit als je er een spiegel achter zet, of als je één parel tussen vijf spiegels legt, dan zie je opeens heel veel parels verschijnen langs alle kanten.
Twee precies dezelfde
Een werkje... dat is ook wel eens erg leuk... vandaag krijgen ze een kleurprent waarbij Ko in de spiegel kijkt. Als je in de spiegel kijkt, dan zie je jezelf precies hetzelfde. Dus als je een rode en een blauwe sok draagt, moet je in de spiegel net andersom kleuren. Niet zo eenvoudig! En dan nadien je naam schrijven: daar hebben we speciale kaartjes voor in de klas, met ons symbool en daar onze naam bij, zodat de juf niet telkens zelf moet komen. Precious vindt het leuk om haar hele tekening rond vol namen te zetten, en Safae doet haar na. Iedereen probeert zelf zijn naam te schrijven, trouwens. Stilaan worden letters functioneel en begrijpen ze dat ze al heel veel zelf kunnen.
Hoe doe je dat: door een ruimte lopen als je niks kan zien?
In de braillebox zitten tien blinddoeken en een heuse blindenstok. Dat hij al snel gegeerd is bij de kleuters merk je aan de foto's: ze spreken met z'n tweeën af: eentje blinddoekt de ander en geeft hem of haar de blindenstok, gaat dan ergens in de klas ver weg staan en roept de 'blinde'. Die stapt voorzichtig voelend en tastend en zwaaiend met de stok naar de stem van zijn vriendje. Al snel merk ik hoe bedreven ze erin zijn en hoe goed ze naar elkaar luisteren en op het geluid af kunnen gaan. Zelfs in een klas waar overal tafels, stoelen, banken, kasten staan en waar een hoop andere kleuters rondlopen en tijdens hun spel praten en zingen en af en toe eens roepen... de geblinddoekte wordt goed geleid en komt telkens waar hij moet zijn. En dan draaien ze de rollen om, spontaan.
16-11-2009
een voelwand in de klas
Na het schilderen vorige week was het tijd om met onze grote kartonnen borden verder aan de slag te gaan: de opdracht luidde: teken iets, een dier, een voorwerp, een mens,... en met al het materiaal wat de juf heeft klaargezet, kleef je het vol, zodat we het met onze ogen dicht nadien kunnen voelen. Lang hoefden ze niet na te denken: Simon wilde een paard (dat uiteindelijk een ezel werd), Liselot maakte een ezel, die uiteindelijk toch ook weer iets anders werd, er kwam gras en er werden met watten wolken en bloemen gemaakt,... Iedereen kwam om de beurt een beetje mee zoeken, denken, praten, voelen, kleven, knippen, prutselen en frutselen: Manu, Laura, Glory, Siham, Azra, Laurie, Wail,... de hele klas werkte mee. De intensiteit was enorm en er werd heel veel geholpen aan elkaar, met knippen of tekenen, ideeën uitwisselen, samen werken,... Voor de juf was het vooral met grote ogen kijken naar wat die kleuters daar allemaal creëerden. Of wat je met een stuk karton dat eerst de verpakking was van een kast en nadien tot kasteel werd gemaakt om uiteindelijk geschilderd te worden en tot voelmuur herschapen, allemaal kan doen... Als dat geen creativiteit is...
