Het laatste trimester in de tweede kleuterklas. Vanaf nu mogen we ook op het grote klimrek in de tuin spelen (eindelijk....!!!) en we tellen af om naar de derde kleuterklas te gaan. Maar eerst nog fijn plezier maken in ons eigen klasje. Met juf Laura, want juf Kris moet nog wat langer rusten en komt pas volgend schooljaar weer terug. Maar geen nood, we amuseren ons best. Met juf Laura gaan we zaaien en de lente volop inzetten nu.
de tweede kleuterklas
samen een jaar op weg...
20-09-2008
Breughel en Paul Bril
Dinsdagochtend 16 september vertrokken we naar het museum voor Schone Kunsten in Brussel. Spannend! We wisten al wel wat een museum was, maar dat er verschillende bestaan, waar je heel andere dingen kan gaan bekijken, dat was ons nog wat vreemd. Vorig jaar bezochten we het muziekinstrumentenmuseum en het Wiertz-museum, maar nu gingen we naar 'schilderijen' kijken... Maandag hadden we kijkers gemaakt, waarmee we in het museum goed naar de schilderijen zouden kunnen zien. Zo'n museum is groot. Immens. Grote zalen, traphallen met brede grote treden, hoge plafonds... vergeleken bij ons klasje was dit een reusachtig gebouw. Dus bij het begin was het een beetje moeilijk: zoveel ruimte en toch mochten we niet lopen, niet roepen, niet springen of dansen??? Vreemd! We hadden nochtans erg veel zin om ons plezier te laten zien! Maar juf Kris en juf Marleen en meester Manu staken er een stokje voor: want owee, er stonden ook van die meneren en mevrouwen te kijken of we nergens aankwamen, en of we niet te veel lawaai maakten. Jammer. De juffen hadden het ook graag wat kindvriendelijker gehad, maar niks aan te doen. Dus zijn we met z'n allen grote schilderijen op gaan zoeken, waar allerlei mensen op stonden, of grote boten, dieren, ... En we ontdekten dat er achter elk schilderij een verhaal verstopt zat. Juf kon ons vertellen dat er ooit een meneer was die Paul Bril heette en die een schilderij had gemaakt van een familie, waar de mama Johanna en de papa Anselmus en de kindjes Jill en Janneke heetten! De kindjes van juf Rita op onze school heten ook Jill en Jana... Gek! En toch was het niet juf Rita op dat schilderij! Er was ook een piratenboot en Elias kon zien (wat heeft die goeie ogen!) dat er daar ergens heel klein een Piet Piraat stond met een lapje voor zijn oog! Op een ander schilderij probeerde een meneer een engel te vangen, maar dat lukte natuurlijk niet, want die engel had vleugels en die vloog gewoon weg. En ergens lag er ook een man wiens hoofd was afgehakt, en zijn vrouw ging met het hoofd naar de koning, om te vertellen dat hij onschuldig was! Ze hadden zich van mens vergist. Amai amai! Daar spoot een hoop bloed uit en dat vond Chaimae maar niks. Ze draaide heel hard haar gezicht weg... bweik! zo vies! In elk geval... we hebben veel gezien! Veel verhalen gehoord! En s' avonds alles verteld aan mama en papa. En Chaimae, die dat toch een 'bweik!vies!'-schilderij vond... die vertelde dat ze met mama en papa zeker nog eens terug naar het museum wilde.
